Loslaten

Loslaten is een term die in onze huidige tijd veelvuldig gebruikt wordt. Het is jou vast ook al wel gezegd: ‘Dat moet je gewoon loslaten!’
Vraag eens aan iemand die jou het advies geeft los te laten hoe zij dat doen. Het je praktisch uit te leggen, stap voor stap (als in een handleiding), zodat jij het ook kunt doen. Meestal zal het antwoord zijn dat er voor afleiding gezorgd wordt. Ze gaan lezen, tv kijken, iemand bellen of wat dan ook om niet bezig te zijn met dat wat zich aandient. In wezen is dat geen loslaten, maar aandacht verschuiven. En uiteraard kan dat – tijdelijk – verlichting geven. Echter dat wat de aandacht vraagt heeft vaak de neiging weer met volle kracht (of zelfs heviger) terug te komen. Kun je weer aan de slag met afleiden. En natuurlijk kun je daar te allen tijde steeds opnieuw voor kiezen.
Van de andere kant hoef je iets niet los te laten als je het niet eerder hebt vastgepakt. Als je iets niet als ‘waar’ hebt gelabeld om er daarna iets mee te moeten. Het vastpakt om er daarna strijd mee te gaan voeren. Het als een probleem labelt, waardoor het een project is geworden wat opgelost moet worden.
De betekenis van loslaten volgens Van Dale is:
1. in vrijheid stellen
2. met rust laten; laten rusten: een probleem loslaten zich er niet langer druk over maken
3. verklappen: de verdachte liet niets los
4. niet meer houden; los worden: die lijm laat los
Loslaten is heel feitelijk er niets mee hoeven te doen. Voorheen niet, nu niet en later niet. Je laat het los, hier en nu en daarmee hoeft het dus niet opgelost te worden. Hoef je niet iets niet of juist wél te doen, in de hoop dat het verandert. Je pakt het niet vast als iets wat je actief moet gaan loslaten. Je stopt met ‘werken’ aan dat wat volgens jouw ego losgelaten moet worden. Je laat het zijn omdat het nu is.
Hoe mooi dan ook Van Dale’s … ‘in vrijheid stellen’ …