Voel je angst

Durf jij je angst te voelen die van heel diep uit je komt? Of ben je geneigd steeds maar op zoek te gaan naar waarom je die angst voelt zodat je het zo snel mogelijk weer kwijt bent? Dat lijkt heel logisch.

Je wilt dichtbij je partner zijn maar steeds als het hij/zij te dichtbij komt dan sluit jij je af. Deze angst of bindingangst heeft te maken met de hele vroege hechting met je ouders. Daar voelde jij (ook als dat niet hun bedoeling was) je niet veilig. Je hebt je uit veiligheid toen afgesloten voor je eigen gevoelens om zo niet die angst van alleen zijn te ervaren.

De weg vooruit nu is dat je bij iemand bent waar je je het meest veilig bent en dan de angst durven voelen. Niet meer wegstoppen maar het wel voelen. Want die angst heeft jou iets te vertellen en als er een veilig iemand bij je is kan je gaan ervaren hoe het is om angstig te zijn en toch veilig. Stap voor stap gaat de angst dan verdwijnen.

Ik gun je dat je bij een veilige partner of vriendin dit mag ervaren.