Ga naar waar het pijn doet

Veel mensen hebben een vooroordeel op het woord trauma. Zijn in de veronderstelling dat je alleen een trauma kunt hebben als je in dit leven iets heel ergs hebt meegemaakt. Oorlog, misbruik, rampen, overlijden… En ja, soms is trauma zo groot. Zo allesomvattend en intens. Maar soms zit het ook in veel kleinere dingen. Die keer dat je als klein kind je moeder kwijtraakte in de supermarkt en voor een paar minuten dacht dat je haar nooit meer zou terugvinden. Of die keer dat je het goede antwoord op een vraag niet wist en de hele klas erom moest lachen.

Dat zijn dingen die gebeuren in je leven. Dingen die je 'overkomen'. Maar ook door wat je níet overkomt, door wat er níet gebeurt, kan trauma ontstaan zijn. Doordat je geen of te weinig liefde kreeg. Doordat je niet gezien werd. Er niet naar je geluisterd werd.

Dr. Gabor Maté, bekend arts, trauma- en verslavingsdeskundige, omschrijft trauma als volgt: 'Trauma is niet wat je is aangedaan, maar wat er binnen in jou gebeurde als resultaat van wat je meemaakte.' En dat is goed nieuws. Want als trauma zou zijn wat je is aangedaan of wat je hebt meegemaakt; dat je dierbare buurvrouw overleed of dat je ouders gingen scheiden, dan zou je niets kunnen doen om dat te veranderen. Dat is gebeurd. Dat kan niet meer ongedaan gemaakt worden. Maar als trauma de wond is die is achtergebleven als gevolg van wat je hebt meegemaakt, kun je die wond op elk moment helen.

We dragen allemaal in meer of mindere mate onverwerkte of nog onbewuste trauma’s in ons. Op het moment dat de onaangename ervaring gebeurde was het te pijnlijk of overweldigend voor je om het helemaal te doorvoelen. Je probeerde het te vergeten of te verdringen; kon of wilde er niet meer aan denken. Daarmee beschermde je jezelf in feite om niet opnieuw de pijn en ellende te hoeven voelen. En daarmee zette je het onbedoeld vast in je systeem. In je lichaam. En soms ontwikkelde je zelfs onbewust overtuigingen en programma's om ervoor te zorgen dat je diezelfde pijn niet nog eens hoefde te ervaren.

Maar jouw lichaam en ziel zijn op zoek naar heelheid. Dus op den duur zal dat trauma zich laten voelen. Laten merken 'hee, ik ben er nog'. Zich laten gelden in je lichaam en je leven. Je kunt last krijgen van lichamelijke en geestelijke klachten die maar niet overgaan. Onzekerheid. Spanning, onrust, angst, paniekaanvallen, depressieve gevoelens, hardnekkige vermoeidheid en ga zo maar door. Soms is het zo aan de oppervlakte dat je wel actie móet ondernemen. Maar het kan zich ook veel subtieler laten voelen, als een zachte uitnodiging. Allemaal signalen van je lichaam dat er iets vastzit. Dat er iets is dat aandacht nodig heeft. Om jou daarmee de gelegenheid te geven om het trauma op te ruimen. Ruimte te maken. Zodat je door kunt. Zodat het gebeurde geen negatieve impact meer hoeft te hebben op je leven.

En het mooie is, daarvoor hoef je niet eens te weten wát het is dat je vandaag de dag parten speelt. Ook diep weggestopte trauma’s, waarvan je het bestaan niet eens meer weet, maar waar je wel klachten door hebt, kun je opsporen en loslaten.

Als je dat doet gaat het weer stromen in je lichaam. Komt er ruimte en kun je beter contact maken met je lijf en wat je écht nodig hebt. Voel je je vrijer, gelukkiger en ervaar je meer energie.

Je hebt daar niet altijd hulp bij nodig. Sommige trauma's kun je heel goed zelf verwerken. Maar soms voel je ook: dit gaat niet vanzelf over. Dit ziet dieper. Zorg dan dat je hulp inschakelt. Want weet je, het was geen bewuste keuze van je om het trauma vast te houden. Het was een reactie van je lichaam. En daarbij heb je soms iemand nodig die een stukje met je meewandelt en je begeleidt. Zodat je los kunt laten wat zich heeft vastgezet en door kunt met je leven. Ik help je graag.