communiceren is een kunst

Als relatietherapeut kom ik frequent tegen dat partners vastlopen in de communicatie. Als A kritiek heeft op B, of een reflectie geeft, heeft B vaak de neiging om in de verdediging te gaan (of zelfs een soort van tegenaanval te beginnen), zichzelf te gaan verklaren of de partner duidelijk te maken dat deze het toch echt niet goed ziiet. Men praat feitelijk vanuit het eigen IK.
De kunst is om geïnteresseerd door te vragen, nieuwsgierig te zijn naar de beleving van de ander, compassie te tonen als de ander pijn of verdriet heeft, willen weten wat maakt dat de partner zich zo voelt als deze zich voelt. En te vragen wat jij kunt doen om te ondersteunen in het gevoel van de partner. Als B gehoord en gezien wordt, ontstaat er meteen ruimte om de ander ook te zien in zijn/haar hoedanigheid. Dan is er geen strijd, maar de wil om je te verdiepen in het wel en wee van de ander, waar je ten diepste van houdt.