Tips bij relatieproblemen

Liefde kan zich manifesteren in een relatie maar begint in diepe afzondering.

Als je gelukkig bent in je alleen-zijn, als je de ander geheel niet nodig hebt, als de ander geen vereiste is, dan ben je in staat tot liefhebben.

Zolang de ander een vereiste is, kun je wel exploiteren, manipuleren, domineren, maar je kunt niet liefhebben.

Als je minder spanning en meer ontspanning wilt ervaren, dan is het belangrijk om in contact met mensen die dichtbij jou staan (geliefden, vrienden) uit te spreken wat er zich in jou afspeelt.

Op het moment dat je niet jouw waarheid in het moment uitspreekt, dan ga je uit contact, uit verbinding. Dan zet je een masker op.

Dat wil niet zeggen dat je elk gevoel direct moet uitspreken. Je kunt best even doorvoelen om te kijken wat er gebeurt. Merk je echter dat een gevoel of een gedachte het open contact tussen jullie belemmert, dan kan het veel ontspanning opleveren om dit uit te spreken.

Daarnaast maak je een ander klein door hem de waarheid te onthouden. Er is een redelijke kans dat hij (of zij) ermee kan omgaan. En als hij er niet mee kan omgaan hoe jij op dit moment bent, dan is dat ook handig om te weten!

Jij bent wie je bent, en als iemand dat niet leuk genoeg zou vinden, dan kun je dat maar beter zo snel mogelijk weten.

Ga minimaal 1 keer in de 10 dagen samen leuke dingen doen: b.v. film, uit eten, casino, drankje etc.
Dat versterkt vaak de verbondenheid en het aantrekkingsvermogen!

Heb jij een partner met narcisme (of narcistische trekken) en wil je met hem samen blijven? Zorg dan voor veel zelfvertrouwen en geef op tijd en duidelijk je grenzen aan. Je kan hiervoor de hulp van een therapeut vragen.

Durf moeilijke keuzes te maken. In een relatie is iemand altijd geneigd maar door te gaan, omdat er nog sprake van liefde is. Maar "houden van" is soms niet genoeg. Een relatie heeft meer nodig dan alleen liefde.

Liever gelukkig alleen dan ongelukkig samen.

Constateer je relatieproblemen of terugkerende problemen/patronen waar jullie zelf niet uitkomen. Probeer het te benoemen en schakel zo snel mogelijk professionele hulp in! Wacht niet te lang....voordat je elkaar echt kwijt raakt.

Onderzoek of er echt sprake is van een relationeel probleem of dat er meer sprake is van een persoonlijk probleem.

Ben je bijvoorbeeld uitgekeken op je werk of dagelijkse invulling? Draag je bepaalde trauma's mee? Spelen pijnpunten van vorige relaties ook mee in deze relatie?

Dit soort zaken hebben een invloed op je relatie. Je zult hier zelf verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Je kunt dan niet van je partner verwachten dat die het oplost.

Als je jouw persoonlijke probleem aanpakt en er anders mee omgaat, dan kan dat ook een positieve invloed hebben op de relatie.

Ook binnen een relatie is het belangrijk om problemen te laten bij wie ze horen.

 

Veel mensen zijn geneigd om de problemen op het bord van de ander te leggen om op te lossen. Andere mensen denken juist dat het aardig is om de problemen van de ander op te lossen.

 

Als mensen jouw problemen of verantwoordelijkheden op hun bord geschoven krijgen, ontstaat er snel irritatie en boosheid en het gevoel beschuldigd te worden. De ander zal een verdedigende houding aannemen of met een tegenaanval reageren.

 

Omgekeerd, als je -uit liefde- de problemen of verantwoordelijkheden van de ander overneemt dan kan de ander zich niet op waarde geschat of zelfs waardeloos gaan voelen. Hij of zij kan daardoor een passieve en afhankelijke houding aan gaan nemen.

 

Het boek 'Problemen laten waar ze horen" van G.B. Lundberg is een aanrader. Voor velen is het een eye opener geweest en de aanzet tot het verbeteren van zowel persoonlijke relaties als werkrelaties.

Relatieproblemen? Wacht niet te lang met praten erover. Overweeg of je samen een therapeut wil opzoeken.

 

Wil je partner dat niet, dan kan het geen kwaad om zelf een afspraak te maken, zodat je gesteund wordt in je zoektocht naar antwoorden/oplossingen.

 

Vaak helpt het als je zelf al probleemsituaties op een andere manier leert benaderen.

Vaak blijkt bij stellen met relatieproblemen, dat het probleem voortkomt uit 'eigen pijn' van één of beide partners. Tijdens de interactie met elkaar worden zij geraakt in hun onbewuste pijn, en reageren vervolgens vanuit een verdedigingsmechanisme.

Het kan zijn dat je hierdoor in een vicieuze cirkel belandt van ruzies, teleurstelling en miscommunicatie. Terwijl jullie beide wel willen, komen jullie niet uit 'de grip' van deze cirkel.

Ervaar jij ook problemen in je relatie? Ga eens bij jezelf na; 'waar wordt ik nu precies in geraakt?', 'Heb ik mij eerder zo gevoeld?', 'Is mijn reactie reëel, of eigenlijk groter dan past bij de situatie?'. Zoek eventueel begeleiding in het vinden van de antwoorden op bovenstaande vragen voordat je de conclusie trekt dat de relatie niet meer werkt.

Wil je graag winnen in je relatie en je partner ook?
Bedenk: als een van jullie wint, verliest de relatie.

 

Experiment:
Spreek om de beurt een tijd af dat de een de leiding neemt, de ander volgt. Wissel van rol. Bespreek hoe het was de leiding te hebben, hoe het was te volgen.

Als je het echt een tijdje volhoudt, zul je merken dat winnen van je partner minder belangrijk wordt.

Als je relatie in een dip zit, brengt elke irritatie jullie verder omlaag. Gelukkig werkt het andersom ook zo. Elke positieve actie beïnvloedt meteen de dagelijkse dingen. Probeer het maar en je zult zien dat de spiraal omhoog gaat.

Wanneer er iets niet lekker loopt in een relatie, dan heeft dat meteen weerslag op je welzijn en gemoedsrust. Dan maakt het eigenlijk ook niet uit om wat voor soort relatie het dan gaat: een partnerrelatie, ouder-kind relatie, collegiale relatie, vriendschappelijke relatie of nog anders...
Dat komt omdat een relatie altijd kwetsbaarheid met zich meebrengt, we hebben elkaar zo nodig om ons gelukkig en gezien en erkend te voelen!
En van daaruit is het maar een kleine stap naar (te veel en te grote) verwachtingen bij de ander neerleggen.

Dus draai het om! In plaats van aandacht vragen en verwachten, geef jij aandacht. In plaats van wachten op het initiatief van de ander, neem jij het initiatief. In plaats van hopen dat de ander jou begrijpt, doe jij je best om de ander te begrijpen. En zie wederkerigheid ontstaat: If you want something, start giving it...

Therapy is not about changes, it's about choices

Deze quote is van John Gottman, een bekende relatietherapeut. De quote onderstreept waar het om gaat bij (relatie)therapie: het (durven!) maken van (andere) keuzes in jouw relatie / leven. Het probleem is namenlijk vaak niet dat wij niet weten wat wij willen, het probleem is vaak dat wij er niet voor durven te kiezen.

Merk je dat je regelmatig in de aanval schiet als het niet fijn gaat tussen jou en je partner. Dat jullie in de ‘ja, maar jij ….’ dialoog terechtkomen? Dat het door de ander komt dat je je boos, geïrriteerd, onzeker, teleurgesteld of verdrietig voelt?

Zodra je negatieve gevoelens of emoties ervaart in je relatie kun je ervoor kiezen om de focus te leggen op jezelf in plaats van je partner. Dus niet ‘het komt door jou dat ik me niet fijn voel’, maar ‘wat is het in mij dat ik me nu zo voel’.

Hierdoor kun je onderzoeken wat er in jezelf getriggerd wordt. Want vaak is het iets in jezelf, veroorzaakt door oud zeer, dat aanhaakt op een opmerking, blik, of handeling van de ander. Je houding, je gedrag en hoe je je uit zegt in die zin veel meer over jezelf dan over de ander. De ander fungeert als spiegel voor wat zich in jou afspeelt.

Je kunt veel aan relatieproblemen doen, en vooral ook voorkomen, door ervoor te zorgen dat je partner zich gezien en gewaardeerd voelt.

Ga voor jezelf na op welke manier jouw partner (wél) bedraagt aan jouw welzijn, het welzijn van jullie relatie en (eventueel) van jullie gezin. Neem jezelf voor om jouw partner op die verschillende punten, in de diverse situaties steeds te bedanken voor zijn/haar inzet.

Meestal zal je vrij snel merken dat de houding van jouw partner naar jou toe verandert in positieve zin. Je sluit namelijk aan op de diepe behoefte van ieder mens om zich geliefd te weten, om te voelen ‘dat je meetelt’. Dit werkt enorm stress verlagend en ‘opent het hart’.

Je kunt dit eerst ‘gewoon doen’ als een soort beleefdheid. Gaandeweg kun je zo ontdekken dat dankbaarheid een grote kracht is, vooral in je partnerrelatie. Wanner je dan je dank naar je partner toe uitspreekt, merk je dat het ook 'gevuld' raakt.

Spreek met elkaar af dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn. Deze afspraak kan ervoor zorgen dat je niet of minder de neiging voelt om de ander te moeten overtuigen. Je kunt ook op een rustigere manier elkaars mening leren kennen. Accepteer dat de ander verschillend is van jou en dat het ook oké is als jullie een andere mening over iets hebben.

Any relationship can hit a rocky patch.

That is not the issue, what is unfortunate however is keeping your feelings bottled up. By not letting your partner know about your hurt, anger, sadness or feelings of loneliness, you are shutting them out.
By shutting them out you (unwittingly) create more of your sadness, anger or loneliness.

I regularly meet couples in my practice, where one or the other has not been open about their true feelings. What happens there is that the other partner has to catch up very quickly. Which also causes hurt (of being shut out), anger (same), feelings of loneliness (why hasn't (s)he confided in me?)

Do start that difficult talk. Let your partner in. That way you can move forward, together.

Difficult? Questions about this? Could you use some help with this? Do contact me. Let's talk.

Beseffen wat je wilt van de ander is een proces van zelfkennis. Belangrijk is wel te beseffen dat je alleen kunt vragen om wat jij nodig hebt, niet wat de ander moet doen.

Het uitspreken van wat je wilt (wat jij nodig hebt), voorkomt in veel gevallen conflicten die ontstaan omdat partners geen idee hebben wat er van hen verwacht wordt en zich aangevallen voelen wanneer ze een verwijt krijgen over iets dat ze wel of juist hebben nagelaten, waarvan ze geen idee hadden dat het van hen verwacht werd.

Praat over jullie toekomst samen...Maak een relatieplan met visie!

Dus waar staan jullie over 5 jaar ? Hoe ziet dan jullie leven eruit?
Hoe over 10 jaar?

Hierin kan je bijvoorbeeld meenemen, kinderwens, persoonlijke ontwikkelingen/ wensen, reizen, emigreren, levensstijl, grote uitgaven (huis, auto, boot etc)....

In beginnende relatie is het goed om te bespreken wat jullie onder een relatie verstaan, met zijn harde grenzen (bv drugs), wat zijn gedeelde waarden en normen?

Filmpje: Hechting bij baby's en bij volwassen stellen.

Dit is een mooi filmpje dat verheldert wat er in relaties mis kan gaan en hoe dat samenhangt met onze menselijke hechtingsbehoeften.

Wat te doen als je partner onzeker is over de relatie?

Misschien heb je de neiging om regelmatig om duidelijkheid te vragen.
Misschien heb je de neiging om je terug te trekken of het zelfs uit te maken.

Als je zelf graag de relatie met die ander wilt houden is het enige dat je kunt doen is er zijn voor je partner op een rustige, niet opdringerige manier. Zoek ondertussen afleiding, zoek steun bij anderen, zorg goed voor jezelf. Als je partner de ruimte voelt om te twijfelen, kan hij of zij ook pas echt voor jou kiezen.

Lees het boek: "De 5 talen van de liefde" van Chapman. Hierin wordt uitgelegd wat je behoeftes in een relatie kunnen zijn en wat dat kan betekenen voor je relatie. Simpel gezegd komt het er op neer dat als je je eigen en elkaars liefdestaal kent en begrijpt je relatie beter wordt en blijft. Absoluut het lezen waard! Iedereen die ik dit boek adviseer is enthousiast en begrijpt meer van zichzelf en elkaar!

Lees het boek : 'Houd me vast' van Sue Johnson en/of zoek een therapeut, die therapie geeft op basis van haar EFT principes.

Een andere kijk op de liefdesrelatie vanuit Internal Family Systems Therapy. IFS-therapie. Een aanrader!

De beroemde relatietherapeut Esther Perell heeft iets moois gezegd over relaties: veel mensen hebben meerdere relaties in hun leven. Een deel van hen begint steeds een relatie met een nieuwe persoon. En anderen beginnen steeds weer een nieuwe relatie met dezelfde persoon. Ik vind dit een behulpzame manier om naar relatieproblemen te kijken. Het zou best kunnen dat je op weg bent naar een nieuwe relatie met dezelfde man of vrouw.

Als je last hebt van een partner die emotioneel ontrouw is, kan dat erg onveilig voelen. Daardoor verscherpen de verhoudingen binnen jullie relatie. Je gaat je dan nog minder veilig voelen en het risico dreigt dat je uit elkaar drijft.

De meest effectieve manier om emotionele ontrouw op te lossen, is beiden 1-op-1 met een goede therapeut te werken.

Degene die emotioneel ontrouw is kan ontdekken wat het is dat gevoelsmatig ontbreekt binnen de relatie en hoe de partner zou kunnen gaan voorzien in die behoefte.
Degene die last heeft van de emotionele ontrouw van de ander kan ontdekken wat er nodig is om je veilig te gaan voelen, zowel binnen de relatie als daarbuiten.

Je doorloopt dan beiden een behandeltraject dat grotendeels los van elkaar staat, maar dat uiteindelijk jullie bij elkaar brengt, zodat jullie je ècht verbonden kunnen gaan voelen, onvoorwaardelijk en oprecht.

Daags voor de afspraak belde het stel om deze af te zeggen. Dat komt vaker voor. Men bedenkt ineens dat er allemaal niks meer aan te doen is en verliest de moed. Al zo lang gestruggled met hetzelfde probleem….. Dit stel wilde zelfs een punt achter de relatie zetten.
Gelukkig kon ik hen overtuigen om dan slechts voor één gesprek te komen. En wat bleek: hun situatie was eigenlijk best eenvoudig op te lossen en zeker niet ernstig. De breuk van de relatie was helemaal niet nodig. Ik kon een heleboel praktische tips geven waardoor er veel lucht zou komen, en sommige problemen zich niet meer konden voordoen.
Nou waren dit ook gemakkelijke mensen, mensen die veel konden verdragen van elkaar en elkaars kinderen. Als je echter heel gevoelig bent voor nogal wat dingen, dan is dat allemaal een stuk ingewikkelder. Dan moet er ook wat anders gebeuren.
Bij elke (voor mij doodeenvoudige) tip hoorde ik ze zeggen: oh….wat slim… dat we daar zelf niet op zijn gekomen…. Men komt er niet op, vaak doordat men overbelast dreigt te raken.
Degenen die wel snel last hebben van kinderen van een ander, of van ex-partners, of situaties die zich plotseling voordoen hebben vaak niet genoeg aan de praktische tips. Gevoeligheden worden immers extra uitvergroot in een samengesteld gezin.

In dit geval echter waren het een heleboel supersimpele tips die ik zo uit mijn mouw schudde, voor hen waren het op zichzelf eenvoudig uitvoerbare handelingen, waar ze zelf niet op kwamen. Alledaagse voorbeelden waarbij dingen soms gierend uit de hand liepen, kon ik in een handomdraai verhelpen door kleine wijzigingen.

Mogelijk zal dit stel in de toekomst nog wel eens terugkomen bij ingewikkelde dingen, maar voorlopig kunnen ze weer jaren vooruit. Hebt u nou ook zo’n situatie en denkt u dat het vast een heel langdurige kwestie wordt? Vaak valt het mee.

Hoe houdt je je relatie goed?
Geniet van elkaar. Zo simpel is het.
Maak ruzie maar praat er daarna over
Schenk en aanvaard vergiffenis.
Zet je in op lange termijn.
Praat positief over elkaar.
Blijf op date gaan.
Investeer in jullie vriendschap!

Independance day vandaag 4 juli.:
Ervaar binnen je relatie waar je allemaal onafhankelijk en vrij in bent. Dat geeft ruimte. Maak een lijstje waarin jij allemaal de regie hebt. Kan stof tot onderlinge communicatie geven!

Effectieve communicatie bij Irritatie

‘Elkaar zeggen wat je vindt, duidelijk maar lief, houdt je relatie gezond en
liefdevol’.

Iedereen heeft wel eens last van het gedrag van zijn partner. Vaak zijn het
kleine irritaties. Als irritaties zich opstapelen raak je gefrustreerd en
beïnvloedt het de sfeer in je relatie. Daar heb je dan beiden last van.
Hoe kun je nu voorkomen dat irritaties zich opstapelen? En hoe kun je ze
bespreken?

Het effect van je communicatie is de reactie die je krijgt. Zeuren, lelijke opmerkingen en commentaar leveren zijn manieren om frustraties te uiten. Iedereen doet het wel eens. Het lucht misschien even op, maar het effect is dat het behoorlijk de sfeer kan verpesten.

Een voorbeeld:
Je vindt, zoals bijna iedere ochtend, een paar vieze sokken en een
onderbroek van je lief op de grond van de slaapkamer. Je ergert je, ruimt
het wasgoed op en je voelt je geïrriteerd. Wat is er in dit voorbeeld aan de hand? Waarschijnlijk voel je je happy als het huis aan kant is. Je doet daar elke dag je best voor en je zou best wat meer ondersteuning daarin kunnen gebruiken. Vieze was op de grond, in plaats van in de wasmand, is in dit geval de druppel die de ‘wasmand’ doet overlopen.

Stel je reageert boos met de opmerking:
”Jij ruimt ook nóóit eens iets op! Ik moet ook altijd alles alleen doen hier!” Vervolgens loop je de rest van de dag te mokken. De reactie die je van je partner hierop ontvangt zal waarschijnlijk net zo onvriendelijk zijn. Naar alle waarschijnlijkheid zal hij /zij zich aangevallen voelen en vervolgens in de verdediging gaan. Daarbij opsommend wat hij/zij wél allemaal opruimt en wat jij zelf allemaal laat slingeren. De sfeer tussen jullie zal om te snijden zijn en de kans dat de was voortaan in de wasmand beland is nihil.

Wat wil je eigenlijk bereiken?
Je wilt bijvoorbeeld dat jouw partner mee helpt het huis aan kant te houden, zonder daar ruzie over te hoeven maken. Je wilt je gesteund en
gerespecteerd voelen.

Vergroot je kans dit te bereiken met: Effectieve communicatie

Even terug naar het voorbeeld van de vieze was. Hieronder lees je hoe je anders kan reageren met behulp van effectieve communicatie:

“Ik doe elke dag mijn best om het huis aan kant te houden en ik baal ervan
als ik jouw vuile sokken en onderbroek zie liggen en op moet rapen (Gedrag.) Ik voel me dan boos en kribbig (Gevoel) en kan het niet opbrengen om aardig tegen je te doen (Gevolg). Ik vind het fijn als je voortaan je vieze was in de wasmand gooit. Ik voel me dan gesteund en gerespecteerd (Behoefte)”.

Wat valt hier op?
Als je duidelijke en specifieke informatie geeft over gedrag, gevoelens en
gevolgen dan geef je je partner informatie hoe dingen bij jou werken. Door
de zinnen met “Ik” te beginnen, in plaats van met Jij, neem je verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag en gevoelens en haal je de
beschuldigende toon eruit. Door daarnaast je behoeften te vertellen, geef je aan wat je nodig hebt. Vaak komt dat uit een dieper en kwetsbaarder deel van jezelf. Dit alles maakt je communicatie effectief! Want niet alleen de inhoud van jouw boodschap is helder en duidelijk, maar ook de toon van je boodschap is veranderd. Je partner zal hierdoor sneller naar je willen luisteren en met je mee willen werken.

Effectieve communicatie helpt je om vanuit rust en kwetsbaarheid duidelijk te zeggen wat je vindt.

Effectieve communicatie in 3 stappen
Stap 1 - Neem de tijd om naar de situatie te kijken. Wat is er precies aan
de hand? Wat voel je? Wat ergert je? Wat heb je nodig van de ander?

Stap 2 -Ik + Gedrag + Gevoel + Gevolg + Behoefte
Formuleer wat je wilt zeggen en gebruik hierbij:
* Praat vanuit “ik”-vorm (hiermee neem je verantwoordelijkheid voor je
eigen gevoelens en gedrag)
* Benoem het Gedrag van je partner (specifiek, zonder oordeel)
* Benoem je Gevoel (vertel waar je mee zit en wat je voelt)
* Benoem het Gevolg van dat gedrag
* Benoem je behoefte (wat zou je willen, wat heb je nodig)

Stap 3 -Breng je boodschap als je je rustig voelt

Meer 'ACOMEDIDO' in de opvoeding

'We kunnen veel leren van oude culturen, wanneer het gaat om het opvoeden van blije en behulpzame kinderen' , aldus wetenschappers die de kinderen in Tanzania en Filipijnen bestudeerden. Zij zouden invloeden van de stamcultuur graag terug zien, bijvoorbeeld in de betrokkenheid van oudere broers en zussen. Maar ook betrokkenheid van het kind in de dagelijkse gang van zaken, ook van het jongere kind. Dit stimuleert een natuurlijk leerproces en brengt veel zelfvertrouwen bij kinderen. Deze betrokkenheid suggereert vanuit de ouders: meer eigen initiatief bij het kind laten en minder vanuit opdracht en aanwijzing opvoeden.

Daarnaast is straf in deze culturen uit den boze. Wangedrag hoort ook bij het kind! Laat je eigen (ouder) emotie van boosheid of frustratie eerst even afnemen- neem dus letterlijk en figuurlijk eerst even afstand. En geef daarna een emotioneel stabiel voorbeeld aan je kind op een rustige vriendelijke toon. Belangrijk (volgens het Max Planck Instituut) is een beetje meer 'acomedido' in de opvoeding. Dit betekent ruimte bieden aan de natuurlijke neiging van een kind om te helpen en mee te doen. Hoe doe jij dat bij jouw kinderen? Neem je het snel over.. of is er ruimte voor hun leerproces? het mooie is, dat wij ook weer veel van onze kinderen kunnen leren. Dat vraagt wel bewust naar je gedrag kijken en soms is een reflectie op de gezinsdynamiek ook heel verhelderend.

Want er is niets zo fijn als volop kunnen genieten van je hele gezin met alle inbreng!

Vergeet niet om over seks te praten met je partner. Wanneer je in relatietherapie gaat, zorg er ook dan voor dat seks een plekje krijgt in het traject. Soms is de non-verbale communicatie voorgang geven helpend als het gesprek stokt.

Leestip! Houd me vast - Sue Johnson.

Een van de grondleggers van de relatietherapie EFT is Sue Johnson. Ze heeft een heel toegankelijk boek geschreven over de invloed van hechting op partnerrelaties en de dans waarin partners samen zich bevinden. Deze dans kan positief zijn, maar ook heel giftig.

Ik kan dit boek van harte aanbevelen.

Les het boek "Tuinieren in je hoofd".
We willen allemaal gewoon gelukkig zijn. Waarom doen we dan zoveel dingen die ons juist óngelukkig maken? Bijvoorbeeld in plaats van te schreeuwen, niet te reageren? Of in plaats van ons vol te pompen met verdovende middelen, zoals pillen, alcohol te ervaren wat er is?
Reacties die we het liefst ook weer zo snel mogelijk willen vergeten en waar we niet meer aan willen denken. Bijvoorbeeld omdat we ons er voor schamen. Je schamen, maakt je ongelukkig. Trots zijn op jezelf voelt goed.
Dit boek helot je je inzicht te vergroten in waarom je doet wat je doet en hoe je kunt veranderen wat je niet meer wilt.

Wanneer je in een momentum van negativiteit zit en je ziet je relatie niet meer zitten en wanneer je het gevoel hebt dat het niet meer te redden is. Haal er dan niet alles bij. Kijk naar wat er tussen jou en je partner aan gevoel is, kun je positieve gevoelens oproepen? Of is het een leeg stuk? Dat is het enige wat belangrijk is. Alle materiële aspecten lossen zich vanzelf op - het huis, de kinderen, de familie, de spullen, financiën etc. Wat belangrijk is is dat jullie allebei gelukkig zijn. Zit dat er niet meer in met elkaar, ga dan alsjeblieft zonder elkaar, als partners, verder met je leven.

Iron John. Men and masculinity. Aan de hand van het sprookje 'ijzeren hans' van de gebroeders Grimm wordt je per zin meegenomen in de duiding ervan: hoe wordt ik van een jongetje door het leven begeleidt naar een volwassen man.

Staat je relatie ineens onder hoogspanning omdat jullie veel meer dan voorheen op elkaar zijn aangewezen? Door Corona maatregelen?

Neem geen drastische, onomkeerbare beslissingen aangaande de relatie.

Kies er juist voor om te vertragen, en hulp in te schakelen als dat nodig is. Om uit te zoeken wat er precies speelt. Want deze Corona tijd maakt, dat we allemaal extra ons best moeten doen om in balans te blijven. En dat betekent dus vaak extra werken in je relatie.

Literatuurtip: "Als je partner je verlaat", auteur Doris Wolf

Het boekje helpt dit verlies - stapsgewijs - te verwerken en weer een nieuw begin te maken, met misschien wel mogelijkheden die niet eerder hun kans kregen.

Wacht niet tot de tijd je wonden heelt , maar pak zelf je leven weer op!

Een relatie hebben, onderhouden en uitdagen. Het zijn momenten waar iedereen in zijn of haar leven mee te maken heeft.

Getrouwd zijn, Samenwonen, het zijn werkwoorden, dit betekent dat eenieder er op een actieve manier energie, tijd en aandacht aan mag besteden. Met respect voor zichzelf en de andere(en), waarden en normen meenemend.

Hoe kan je, al ben je zo verschillend, verbinden met je zelf en je partner, je collega's, je vrienden, samen lol en passie ervaren. Wie ben je? Wie zijn jullie samen?

Intimiteit:
Problemen met intimiteit hebben vrijwel altijd te maken met het verschil in frequentie of de wijze waarop we vrijen.

Vrouwen geef heel vaak aan behoefte te hebben aan knuffelen en strelen, maar hoeven niet persé over te gaan tot seksuele activiteiten. Vrouwen willen zich vaak eerst geliefd voelen om seks te hebben.

Mannen zouden zich wat meer kunnen afvragen of zij wel genoeg in de relatie stoppen. Het is zeer belangrijk dat bij de vrouw een aantal primaire behoeftes door de man worden ingevuld: aandacht, begrip, respect, zorgzaamheid etc.

Uiteraard hebben mannen oog hun basisbehoeftes, maar het is voor de man niet essentieel dat deze zijn ingevuld om seks te hebben. Mannen hebben seks nodig om liefdevol te kunnen zijn.

Wat voor de vrouw belangrijk is vóór de seks, krijgt de man ná de seks.

Valkuil: wanneer de man druk uitoefent om seks te hebben, dan zal de vrouw steeds minder zin krijgen. Zij wil niet geforceerd worden.

Seks moet spontaan en leuk zijn !

Uiterlijk gedrag is niet alleen wat je doet en wat je partner kan zien of ervaren. Het is ook wat je voelt en wat je denkt.

Dit ‘inwendig gedrag’ speelt een belangrijke rol in wat je doet.

Als je ‘achter’ het uiterlijke gedrag (zij praat luid) kunt kijken en kijkt naar hoe zij zich voelt (zij heeft mijn aandacht nodig) heb je meer kans om tot een goed gesprek te komen.

Communicatie:

Wees concreet en specifiek in plaats van vaag en algemeen:

Vaag zijn is dikwijls de manier waarop tegenstrijdigheden beginnen of in stand worden gehouden; bijvoorbeeld: 'we moeten er inderdaad eens wat aan gaan doen....' 'We moeten er eens werk van gaan maken.....'

Dit zijn boodschappen die aangeven dat de zender niet enthousiast zal beginnen met wat hij zegt. Er zit zelfs een ontkenning in. We moeten er eens werk van maken, maar nu niet of ik niet.

Het is veel eenvoudiger als je zegt: 'Ik ga morgen tussen twee en vier de speelkamer opruimen.' of 'De eerste drie maanden heb ik nog zoveel andere dingen te doen, dat ik de speelkamer er zeker niet bij kan hebben!'

Boek:

Thuiskomen bij elkaar. Hal & Sidra Stone,

 

Elke relatie biedt de mogelijkheid tot inspiratie en groei.
Hoe bindingspatronen de relatie bepalen en wat je eraan kunt doen.

Heb je een druk gezin met (kleine) kinderen dan kan het lastig zijn om tijd voor elkaar vrij te maken. Vooral moeders kunnen nogal eens hun kinderen op de eerste plaats zetten. Tijd voor hun relatie komt dan ‘later’ wel weer.

Blijf vooral tijd investeren in je relatie en voel je er niet schuldig over als je niet altijd alle aandacht voor je kinderen hebt. Vind je dat moeilijk of geeft het problemen in je relatie, zoek dan een therapeut die jou of jullie hierbij kan helpen.

Ontdek opnieuw hoe leuk je partner is

Als het niet lekker loopt binnen je relatie heb je vaak alleen maar oog voor datgene wat je stoort aan de ander. Je bent vergeten hoe leuk je elkaar vond in de tijd dat je elkaar pas had ontmoet.

Plan een avondje in om echt tijd met elkaar door te brengen. En vertel elkaar over de periode dat jullie verliefd waren. Wat vonden jullie zo leuk aan elkaar? Bijvoorbeeld: karaktereigenschappen, kwaliteiten, vaardigheden, uiterlijke kenmerken.

Wat je ook kan doen is dit een een brief schrijven die je aan de ander richt. De brieven kun je aan elkaar voorlezen.

Tip: Wees duidelijk en draai er niet omheen.

Besef je dat je partner geen gedachten kan lezen. Natuurlijk is het fijn als hij of zij precies aanvoelt hoe dingen voor jou zijn. Maar als de ander vraagt wat er aan de hand is, en vervolgens te horen krijgt dat er niets is ......

 

Is het dan reëel om te verwachten dat hij of zij doorheeft dat er wel iets aan de hand is? Wen jezelf aan om gewoon te zeggen wat er aan de hand is, ook als dat moeilijk is! En draai er niet omheen, wees duidelijk en als het nodig is direct.

Een relatie kent, net als je individuele ontwikkeling, verschillende fases. Om in de volgende fase te komen is een crisis nodig. Dit geldt zowel voor een individu (denk aan de puberteit en de midlife crisis) als voor de partnerrelatie. Zelfs een gezin kent verschillende fases die het moet doorlopen.

Kom je samen een crisis goed door, dan verdiept dit je relatie. Lukt het niet samen? Zoek dan een goed relatietherapeut!

Stop met verwijten maken en giet je verlangen in een wens. Dus niet: jij ruimt ook nooit de boel op, ik mag het weer in mijn eentje doen. Maar wel: Ik zou het fijn vinden als je me even komt helpen, wil je dat doen? ( en let natuurlijk wel even op de toon, die maakt nog steeds de muziek)

Wat is het voordeel van jullie conflict?

Het klinkt wellicht een beetje vreemd...een voordeel van een conflict, daar zitten toch geen voordelen aan?

Misschien kun je de vraag nog eens tot je door laten dringen. Wat levert het je op om in conflict te zijn met je partner?

Deze 'voordelen' zijn natuurlijk niet echt voordelig maar ze kunnen je bijvoorbeeld in een voor jou oud en bekend/veilig gedragspatroon houden. Vaak zijn dit patronen die je hebt ontwikkeld om jezelf 'veilig' te houden.

Een voorbeeld kan zijn:
als ik ruzie maak, is er afstand en hoef ik even geen contact aan te gaan.
of
Als ik ruzie maak, krijg ik te horen dat ik het niet goed doe. Dat bevestigd me in mijn beeld wat ik van mezelf heb en dat is op een vreemde manier prettig. Het voelt in ieder geval bekend.

Door inzicht te krijgen in je EIGEN patronen, kun je er bewust uit leren stappen en zo kun je het patroon tussen jou en je partner leren omdraaien.

Succes!

Herken je de dans van bindingsangst en verlatingsangst?
Lees dan het boek: Liefdesbang van Hannah Cuppen

Hier vind je het antwoord op de vraag waarom mensen met verlatingsangst juist mensen met bindingsangst aantrekken en omgekeerd.

Leestip: Hou me vast van Sue Johnson, een goed leesbaar boek wat jullie kan helpen meer zicht te krijgen op de patronen die jullie samen ontwikkelt hebben. Aan de hand van voorbeelden bij andere echtparen vind je herkenning en hopelijk meer begrip voor jezelf en de ander.

Kijk eens naar binnen, naar je eigen binnenwereld, je gedachten en gevoelens en wat je uiteindelijk zegt en doet. Welk effect heeft mijn gedrag op de ander? Wat is mijn aandeel in dit conflict, deze ruzie?

 

We kijken liever naar de ander, omdat we graag vaak denken dat onze partner de bron is van onze pijn, waardoor we kunnen vermijden om naar onze eigen bijdrage te kijken in de relatie en de communicatie.

 

We hebben de neiging om rond de hete brij te draaien, zodat ons ego niet wordt beschadigd. Het ligt aan de ander en niet aan mij! De ander moet veranderen!

Neem tijd voor elkaar om te communiceren.

1) Communiceren over de relatieproblemen.
Spreek een tijd en plek af om te praten over het jullie relatieproblemen. Veel stellen vinden tegenwoordig maar weinig tijd om echt te praten. Maak hier dus tijd voor vrij.

Als jullie een probleem niet zonder stemmen te verheffen kunnen bespreken dan helpt het misschien om op een publiekelijke plek af te spreken, omdat je je daar misschien wat beheerster kunt gedragen.

2) Communiceren over andere dingen.
Praat ook met elkaar over andere dingen die je bezig houden. Waar word je blij van, waar liggen je passies, wat voor plannen heb je.

 

Je kunt natuurlijk ook non-verbaal communiceren. Samen een wandeling maken in de natuur, iets leuks gaan doen, samen ontspannen, elkaar een knuffel geven, ...

Veel relatieproblemen ontstaan door de manier waarop partners met elkaar communiceren.

Leer dus om op een andere manier met elkaar te communiceren. Kijk eens in het forum communicatie tips.

Heb je last van relatieproblemen en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

Als we teleurgesteld zijn in onze partner reageren we vaak vanuit onze eigen pijn. We willen erkenning en we vinden het lastig te luisten naar de ander. Probeer echt onder een goede therapeut inzicht te krijgen in je partner. Vanuit begrip voor elkaar leer je echt luisteren naar elkaar. Als je naar elkaar kan luisteren dan pas kun je aan elkaar geven wat de ander nodig heeft. Zo krijg jezelf ook wat jij nodig hebt in de relatie.

Viagra voor vrouwen?

Mevrouw had eigenlijk al jaren geen zin meer en vrijen kwam er dus niet van. Voor deze man was het geen hoofdzaak maar hij miste het wel. Mevrouw gaf aan dat ze er destijds wel van genoten had, maar dat ze het niet echt miste, dat ze het erg vond voor hem.

Hij vroeg of er niet iets bestond als viagra voor vrouwen. Zij wilde daar ook wel voor gaan. Er bestaan lustopwekkende middelen voor vrouwen, maar ik heb wel eens gehoord dat die niet erg veilig zijn. Ik heb er geen verstand van en verwijs daarvoor naar de huisarts. Maar over het algemeen werkt seksuele lust bij vrouwen op een andere manier dan bij mannen. Dus het zou dan nog steeds de vraag zijn of zo’n middel wel werkt. Bij mannen werkt het vaak wel, maar bij vrouwen volgens mij niet.

Vrouwen hebben meestal een emotionele positieve band nodig. Bij mannen is dat niet altijd noodzakelijk. Vrouwen kunnen vaak niet vrijen met iemand die hen emotioneel pijn heeft gedaan. Dat maakt dat vrouwen het gevoel moeten hebben dat zij geliefd zijn en gewaardeerd worden. Iedereen wil graag gewaardeerd worden, maar bij vrouwen is waardering bijna een voorwaarde om seks te hebben. Mannen voelen vaak het omgekeerde: als ze seks hebben gehad, voelen ze zich meer gewaardeerd als man.

Voor vrouwen is een lustopwekkend middel daarom ook niet erg aangewezen. Immers de oorzaak van de afname van de behoefte in de meeste gevallen niet is opgelost. En in iedere relatie valt wel eens wat voor waarbij de partners op elkaar mopperen, elkaar geen waardering laten blijken, etc.

De insteek bij seksuele problemen is dus niet altijd bio/medisch maar vaak relationeel. Wat ik ook vaak hoor is, dat wanneer de relationele problemen zijn opgelost de behoefte aan vrijen vaak ook weer toeneemt. Maar als het te lang heeft geduurd, en mannen teveel hebben aangedrongen dan is er vaak bij vrouwen zoveel schuldgevoel dat er meer nodig is. Ik zou altijd beginnen bij de relatie.

In je relatie kun jouw partner soms op jouw rode knoppen drukken en andersom ook.
Weten wat jouw pijn is en dat de ander bij jou triggert kan helpen om beter in contact te blijven. Door dit uit te spreken naar de ander kan die jou ook beter begrijpen.
De pijn van jouw triggers opruimen geeft nog meer ruimte en vrijheid.

Waar je met anderen te maken hebt, ben je het niet altijd met elkaar eens. Dit kan een meningsverschil zijn, wat voor de een prima is en voor een ander als conflict aanvoelt.
Het is okee om het niet altijd met elkaar eens te zijn, want ieder mag zijn eigen mening hebben, hierbij is het belangrijk dat je met elkaar in verbinding kunt blijven.
Het boek 'Goed ruzie maken' is een aanrader om hierin te leren.

Besef in je relatie (heel algemeen genomen) dat mannen intiem zijn zien als ontspanning waar vrouwen eerst ontspannen moeten zijn om intiem te kunnen zijn

Een relatie is een levendig organisme dat aandacht, voeding en rust nodig heeft. Een van de elementen voor een goede relatie is het vermogen om wakker en aanwezig te zijn in het moment.

Met wakker zijn betekent dat je een functioneel werkende ik-positie inneemt waaruit je kijkt naar jezelf en wat in jou omgaat in een bepaalde context. Wat zijn de kenmerken van wakker of aanwezig zijn (awake) zijn in het moment?
1. Keuzevrijheid: Dat wil zeggen dat je bewust kiest voor de positie die je inneemt t.o.v. de dingen die in je leven gebeuren. Dat je kennis hebt over jezelf en de posities die je inneemt.
2. Eigen aandacht en bewustzijn sturen: Het enige waar je controle over hebt is je aandacht. Wil je je eigen bewustzijn of aandacht zelf sturen of wil je dat overlaten aan je emoties of aan de buitenwereld?
3. Open ingaan in het moment, zonder weerstand of oordelen.
4. Binnengaan zonder verwachtingen over hoe zou moeten zijn.

Wil je je relatie met je partner naar dat niveau brengen? Oefen samen met je partner met aanwezig zijn in het moment en zorg dat jullie alle vier elementen daarin meenemen.
Veel succes!

Heb je vragen of zoek je hulp bij je relatie, aarzel niet om mij te mailen.

Na het succes van *Come as You Are* komt Emily Nagoski met *Come Together*. Dit boek biedt inzichten en praktische tips om een fijn seksleven te krijgen én te behouden binnen je relatie.

Nagoski breekt met mythes zoals "seks is het best aan het begin van een relatie" en richt zich op wat écht belangrijk is: de kwaliteit van de seks die je hebt. Met concrete handvatten helpt ze je obstakels te overwinnen en plezier in je seksleven te vergroten.

💡 Voor wie op zoek is naar verdieping en verbinding binnen de relatie, is dit boek een aanrader!

📚 *Come Together* is nu beschikbaar.

#relatietips #seksleven #EmilyNagoski #boekentip

Deze tip las ik ook bij Monique Stadler:
Co-rumineren is het overmatig bespreken van zorgen, problemen en negatieve emoties zoals angst, woede of somberheid. Ook wel samen herkauwen of samen piekeren te noemen. En dat kan psychische problemen vergroten in plaats van verkleinen.

Dat zijn de eerste conclusies uit een grootschalig onderzoek naar tienervriendschappen door de Hogeschool Rotterdam.

Zou dat ook voor onze volwassen liefdesrelatie op gaan?

En als dat zo is, kan veel of vaak communiceren met elkaar dan wel tot het oplossen van onze relatieproblemen leiden?

Mocht je mij al langer volgen en mijn werkwijze gelezen hebben, dan weet je vast mijn antwoord al. Voor ik daar kom zal ik eerst een paar belangwekkende zinnen uit het krantenartikel van journalist Kaya Bouma op een rijtje zetten.

Vooral meiden en vrouwen doen dat co-rumineren relatief veel.
Iets wat ik inderdaad regelmatig van vrouwelijke partners hoor. Dat samen herkauwen en meeleven is iets dat vrouwen vaker bij vrouwen zoeken, en dat missen zij regelmatig bij hun mannelijke partners…

Co-rumineren leidt aantoonbaar tot meer emotionele verbondenheid, maar er zijn risico’s. Het kan bijdragen aan een verminderde mentale gezondheid omdat problemen en zorgen centraal komen te staan.
Dat eerste weten we natuurlijk al. Dat tweede weten we volgens mij niet (altijd) in ons dagelijkse leven samen met onze partner. Als mijn partner bijvoorbeeld zegt dat het nu wel genoeg is omdat we in herhaling vallen, zeg ik weleens dat ik herhalend delen nou juist fijn vind… (ahum). Of ik denk: laat maar zitten dan.

Co-rumineren heeft ook positieve kanten, blijkt uit onderzoek. ‘Het leidt er bijvoorbeeld toe dat jongeren elkaar meer vertrouwen’, zegt hoogleraar Stevens.
Als het goed is weten we dat ook heel goed. Daar zit echter wel vaak de angel die partners er doorgaans heel ineffectief uit proberen te trekken. Het soort vertrouwen dat je mist en hoe je dat eventueel met co-rumineren op probeert te lossen zal vast niet altijd duidelijk zijn.

Co-rumineren kan door een zelfversterkend effect een voedingsbodem leggen voor depressieve symptomen, angstklachten en andere psychische stoornissen.
Oeps. Da’s natuurlijk niet de bedoeling. Wel lastig om die grens te weten. Wanneer lucht praten juist op en wanneer wordt het van kwaad tot erger…

Nog een kanttekening: co-rumineren is nog relatief onontgonnen onderzoeksterrein. Het fenomeen wordt pas sinds begin deze eeuw onderzocht. Er zijn nog veel openliggende vragen. Zo is nog niet zeker waar precies het kantelpunt ligt: wanneer is het effect van co-rumineren positief en wanneer negatief?
Aha. Dus wel logisch dat je dat kantelpunt moeilijk kunt bepalen. Wat je in de communicatie met elkaar in je relatie wel kunt doen is je er bewust van zijn. Als er misschien een kantelpunt speelt of een verschil van inzicht, dan kun je het in ieder geval hardop met elkaar benoemen. En in overleg een keuze maken: nu wel of niet erover doorpraten…

Zowel meisjes als jongens zoeken verbondenheid in vriendschappen. Maar jongens doen dat over het algemeen eerder door samen dingen te doen, meisjes zijn meer geneigd tot samen piekeren en zelfonthulling.
Is dat herkenbaar in je relatie? Zou het bijvoorbeeld kunnen dat je allebei de verbondenheidsbehoefte niet herkent onder het verwijt dat jullie te weinig leuke dingen doen? Of het verwijt dat jullie geen onthullende, diepgaande gesprekken hebben?

Componenten van co-rumineren
Patricia Vuijk, onderzoeksleider, vertelt dat er meerdere componenten van co-rumineren zijn. Deze twee noemt zij in het krantenartikel:

Herkauwen van onplezierige thematieken: eindeloos kunnen praten over iets vervelends wat is gebeurd.
Speculeren over onplezierige thema’s: bijvoorbeeld samen proberen te begrijpen waarom iets vervelends gebeurt.
Speelt dat verschil in behoefte aan herkauwen of speculeren over onplezierige gebeurtenissen tussen jou en je partner?

En leidt dat tot misverstanden en je miskend voelen?

Mogelijk is er dan één van deze drie punten aan de hand:

1. Partners vinden het wel makkelijk om over verdrietige onderwerpen door toedoen van dingen of mensen buiten de eigen relatie te praten. Maar niet als dat verdriet van jou door toedoen van je partner zelf komt.

2. Co-rumineren gaat er niet altijd om dat een partner negatieve gevoelens kwijt wil raken. In de eerste plaats gaat het om het ervaren van intimiteit en het versterken van de band. Want juist met intimi praat je over onplezierige, kwetsbare zaken om de speciale (exclusieve) relatie te bestendigen. Dat is althans wat meiden eerder doen, aldus Vuijk.

3. Ruimte geven aan last en verdriet van jou vinden partners moeilijk omdat zij dan bang zijn dat het erger wordt. Dat je elkaar de put in praat. Vandaar misschien de hardnekkige neiging van sommige partners om met praktische oplossingen te komen en meer uitgebreide gevoelsgesprekken te vermijden.

Uit het onderzoek kunnen we dus concluderen dat die angst van partners om hun partners verdriet als het ware te bevestigen best wel hout snijdt.

Wat is je doel met co-rumineren of het afkappen ervan?
Komen we terug op de vraag of vaak en veel praten over negatieve gebeurtenissen in je relatie zinvol is om relatieproblemen op te lossen.

Nee dus. Niet als je doel is om negatieve cirkelpatronen tussen jullie te doorbreken. Co-rumineren is dan niet effectief vanwege het versterkende effect op jullie negatieve communicatiecirkels.

Maar heb je in plezierige tijden met elkaar een heel ander doel met co-rumineren?

Ja, dan kan gezellig samen co-rumineren heel zinvol zijn voor de onderlinge band en het vertrouwen dat je elkaar hiermee schenkt.

En dan nog kun je hierin een verschillende behoefte hebben. Daar kun je allebei een stuk makkelijker mee omgaan als je:

Inzicht hebt in hoe het kan werken met co-rumineren en de valkuilen.
Ieder eerst je doel en onderliggende behoefte van het al dan niet willen co-rumineren naar boven haalt en vooraf communiceert.
Dus niet ongevraagd gaan co-rumineren maar elkaar voorbereiden en vooraf polsen.
Samen een mooie tussenweg en balans in het geven en nemen creëren.

Ken jij de opluchting van de 1e keer dat je jouw spijt betuigde aan jouw partner?

Heerlijk hè, als je eenmaal jouw ‘fout’ toegaf en sorry zei. De lucht geklaard en wie verzacht er nou niet na een liefdevolle spijtbetuiging.

Totdat dit op een bepaald moment niet meer werkt. Ondanks jouw ‘sorry’ kun je het niet meer goed doen. Je geliefde gelooft jou niet meer.

Het is een trucje geworden om snel van alle gedoe af te zijn. Althans dat vindt jouw partner. Want als het echt gemeend was, dan zou je niet keer op keer dezelfde ‘fout’ maken, toch?

Of je vraagt je af waarom je partner steeds weer op die ene vergissing terugkomt? Je hebt al 10 keer uitgelegd hoe het kon gebeuren, en je hebt al 10 keer ‘sorry’ gezegd. Nu moet het eindelijk maar eens over en klaar zijn.

HELAAS PINDAKAAS

Een paar uitspraken die ik hierover voorbij zag komen spreken boekdelen:

Ik heb een zak vol sorry’s.
Er is totaal geen leereffect.
Mijn partner zegt na iedere driftbui sorry, maar doet niks aan de oorzaak ervan.
Ik weet dat ik mijn partner toen verraden heb, ik vind dat verschrikkelijk maar ze blijft er last van houden. Ik weet niet meer wat ik moet doen om het goed te maken.
Ik weiger me nog een keer te verontschuldigen want eigenlijk ziet hij het helemaal verkeerd.
Een goede spijtbetuiging kan enorm krachtig zijn. Maar veel mensen weten niet echt hoe dat moet. Heel erg vervelend als jouw sorry een averechts effect heeft en juist tot meer emotionele verwijdering leidt.

WEG MET HET GEDOE...

Psycholoog Sue Johnson noemt 4 soorten verontschuldigingen die ervoor zorgen dat jouw partner zich eerder nog meer gekrenkt kan voelen:

De vier-seconden-waar-is-de-uitgang-verontschuldiging: Nou ja, sorry hoor. Wat zullen we eten vanavond?
De verminderde-toerekeningsvatbaarheid-verontschuldiging: Nou, misschien heb ik dat gedaan, maar …
De afgedwongen verontschuldiging: Ik neem aan dat ik verondersteld word te zeggen …
De instrumentele verontschuldiging: We komen natuurlijk niet verder voordat ik het gezegd heb, dus …
Deze spijtbetuigingen werken misschien even, maar niet voor een stapeling van kleinere pijnlijke gebeurtenissen. En zeker niet voor grote kwetsingen.

EEN RELATIETRAUMA...

Grote pijnlijke gebeurtenissen veroorzaken heuse relatietrauma’s. Een relatietrauma ontstaat bijvoorbeeld als je:

in paniek raakt en jouw partner jou compleet negeert of helemaal alleen laat.
je verraden voelt en jouw partner (op dat moment) een vreemde voor je is.
bedrogen wordt en alles wat je dacht over je partner en je relatie op zijn kop staat.
De grote gemeenschappelijke deler van trauma’s is dat je niet meer kunt voorspellen wat er gebeurt. Je voelt je totaal hulpeloos en machteloos. Het lijkt een zaak van leven of dood.

Uit onderzoek blijkt dat er geen groter trauma is dan verwond te worden door juist de mensen op wiens bescherming en steun je rekent. Schendingen van de menselijke verbinding, noemt psychiater Judith Herman dit.

NIEUWE WEGEN

Of het nu om kleine of grote kwetsingen gaat, als jouw sorry niet meer werkt dan zul je samen nieuwe wegen moeten bewandelen om de wonden te genezen.

Om weer te verbinden kun je in elk geval rekening houden met deze punten:

1. Partners die je kwetsen doen dit meestal niet met opzet. Meestal weten zij gewoon niet hoe ze moeten afstemmen op jouw nood. Of zij worden teveel in beslag genomen door hun eigen angst.

2. Sorry zeggen bij grotere kwetsingen is niet genoeg. Denk maar aan mensen die een trauma hebben opgelopen door een verkeersongeluk of een inbraak. Zij moeten hun verhaal een heleboel keren kunnen vertellen om met hun angsten om te leren gaan.

3. Neem de pijn van je partner serieus en blijf vragen stellen totdat de betekenis van een incident je duidelijk is. Ook als dit incident in jouw ogen onbetekenend is of de gekwetstheid overdreven. En lees in m'n volgende tip hoe de eventuele angst voor co-rumineren je kan tegenhouden.

4. Spring over je eigen schaduw heen. Heb je veel moeite om je eigen vergissingen, missers of blinde vlekken toe te geven? Als je ‘ja’ zegt, dan is dit een grote hindernis om het vertrouwen van je partner terug te winnen. Want dan focus je op het verkeerde aanvliegroute.

5. Voer bewust een vergevingsgesprek met elkaar. Met alle tijd en ruimte om de angsten van jullie allebei te onderzoeken. In een goed vergevingsgesprek uit je niet alleen je berouw maar nodig je jouw partner ook uit om opnieuw te verbinden. Dat laatste doe je al door je emotioneel beschikbaar te stellen in een vergevingsgesprek.

VALKUIL VAN EEN SORRY

Onder deze stap 1 t/m 5 kan nog een grote valkuil schuilen. En dat is dat de opluchting van een vermeende welgemeende sorry jullie voor de gek houdt.

Sorry zeggen als pleasend gedrag kan namelijk duiden op een dieper ingesleten negatieve patrooncirkel. Heel moeilijk te herkennen als je allebei fijn herstel op het sorry-moment zelf voelt.

Het lange termijn effect is helaas niet zo fijn. Maak je namelijk steeds weer herhalingen en ongewenste neveneffecten mee? Dan blijkt daaruit dat de betreffende patrooncirkel niet echt doorbroken is.

Filmpjes op YouTube, zoals The Strange Situation experiment of het Still Face experiment, laten zien hoe kleine kinderen reageren op een ouder/opvoeder die niet of wisselend emotioneel beschikbaar is. Als een kind hiermee opgroeit is het onveilig gehecht. Het leert dat de ouder onvoorspelbaar is en dat het niet op de ouder kan bouwen. Als de ouder zich na het nemen van afstand weer beschikbaar toont is het kind ontroostbaar, gaat het de ouder volledig negeren of vertoont ambivalent gedrag: steeds aantrekken en afstoten.

30% tot 40% van de kinderen is onveilig gehecht.

Onze hechtingsstijl beïnvloedt hoe we functioneren als volwassenen, ons zelfbeeld en hoe we omgaan met relaties.

Hoe herken je een hechtingsprobleem bij volwassenen?
Bij volwassenen zijn verstoringen in de gehechtheid o.a. te merken aan de manier waarop zij in relaties staan. Er wordt bijvoorbeeld veel gewisseld van relaties, of ze hebben knipperlichtrelaties. Het kan zijn dat relaties niet worden aangegaan of dat er een grote angst bestaat om verlaten te worden. Er kan sprake zijn van extreme jaloezie, of de overtuiging geen liefde nodig te hebben.

Hechtingsproblematiek is pijnlijk om te onderkennen omdat mensen nu eenmaal loyaal zijn naar hun ouders. Vaak wordt de jeugd gebagatelliseerd door te zeggen dat het best mee viel, of er wordt voorbijgegaan aan de pijn door meteen begrip te willen tonen voor de ouders.

Problemen in de partnerrelatie en neiging tot bepaald gedrag binnen de relatie is vaak terug te herleiden naar de jeugd.

Hoe was je jeugd?
Had je een emotioneel afwezige ouder?

Is het nodig geweest dat je je moest afsluiten voor de buitenwereld om jezelf te beschermen?

Heb je als kind al vroeg de rol van volwassene op je moeten nemen, waardoor je geen kind meer kon zijn?

Ben je altijd op zoek geweest naar bevestiging van liefde?

Misschien heb je zoiets van:

‘Nou ja, ik heb er niets aan overgehouden.’

‘Ik kan me niet herinneren dat ik het erg vond.’

‘Ik kan nu wel heel goed voor mezelf zorgen.

Hier nog kort een overzichtje van de verschillende hechtingsstijlen en hoe dit zich kan uiten bij volwassenen.
De veilige hechting: Volwassenen die als kind veilig gehecht zijn kunnen goed omgaan met emoties van zichzelf en van anderen. Ze zijn zelfstandig, kunnen vertrouwen hebben in een partner en hebben een positief zelfbeeld. Ze zijn in staat fijne, gelijkwaardige relaties te hebben.

De vermijdende hechting: Deze mensen hebben geleerd dat ze zichzelf moeten redden. Ze zijn vaak wantrouwend en verwachten weinig van andere mensen. Ze houden er niet van om hulp te vragen en beginnen het liefst niet aan een relatie. Als ze wel een relatie aangaan, hebben ze last van bindingsangst.

De angstige hechting: Deze volwassenen hebben ook moeite om anderen te vertrouwen, maar dat komt voort uit angst om gekwetst te worden. Ze hebben een negatief zelfbeeld en zijn altijd bang om afgewezen te worden. Ze zoeken continue bevestiging en je ziet vaak een combinatie van verlatingsangst en bindingsangst.

De ambivalente hechting: Het lage zelfbeeld zorgt ervoor dat mensen met een ambivalente hechting altijd bezig zijn aardig gevonden te worden. Ze zijn zo bang om in de steek gelaten te worden dat ze in een relatie extreem jaloers kunnen zijn, dat ze pleasend gedrag vertonen en hun partner altijd in de buurt willen hebben.

De hechtingsstoornis.

Een hechtingsstoornis is niet hetzelfde als een onveilige hechtingsstijl. Een onveilige hechting ontstaat als een kind met één of meer ouders geen veilige band hebben opgebouwd. Extreme verwaarlozing of mishandeling kan leiden tot een hechtingsstoornis.

“Ik wil jouw roze slak zijn!”
Veel mensen vinden dat liefde het belangrijkste is in het leven. Tenslotte willen we allemaal iemand die er echt voor ons is, waarbij we op nummer één staan. Bovendien bepaalt de kwaliteit van onze relatie voor een groot deel hoe gelukkig we zijn.

Maar sommige mensen sturen mij een mailtje en zeggen: “Sigrid, kun jij ons helpen met onze relatie? Ik wil weer mijn partners roze slak zijn!”

Nu denk jij waarschijnlijk: ‘Heb ik iets gemist? Is dit weer zo’n nieuwe, hippe term zoals YOLO, FOMO of TMI?’

Nee, deze uitdrukking zal dit jaar vast nog niet in de Dikke Van Dale staan. De roze slak is het boegbeeld van Eerste Hulp bij Relaties, en ik wil je graag vertellen hoe dit is ontstaan.

Mijn zus en ik zaten op een middag te praten over relaties. Toen zei ze: “Ik wil de nummer één zijn van mijn partner. Met minder neem ik geen genoegen.”


Het verhaal van de roze slak van Eerste Hulp bij Relaties
Ze vertelde een verhaal over de kleuterschool.

Daar hadden ze een spel met slakjes, de slakkenrace. Je moest om beurten met de dobbelsteen gooien, die vlakken had in dezelfde kleuren. Als je de kleur gooide van je slakje, mocht je slakje een vakje vooruit op het bord.

Helaas kreeg zij meestal het slakje dat overbleef, die niemand wilde.

De groene of de oranje.

Maar ze kreeg nooit de roze slak, want elk meisje wilde de roze slak ‘zijn’.

“De roze slak was cool. Die roze slak was belangrijk. Dus in mijn relatie wil ik zijn roze slak zijn!”, zei mijn zus lachend.

“En als ik niet zijn roze slak ben, dan ben ik op zijn minst mijn eigen roze slak!”

De rest van de middag brachten we brullend van het lachen door met allerlei ideeën over de roze slak.


Maar even serieus: hoe zit het met jouw relatie?
Als je je niet gewaardeerd, geliefd of verbonden voelt, is dit heel verdrietig. Sterker nog, het is vreselijk om je eenzaam te voelen in een liefdesrelatie.

Bovendien gaan mensen gaan meestal niet uit elkaar vanwege een gebrek aan liefde, maar vanwege gebrek aan emotionele verbinding en een slechte communicatie. Hoe vaker mensen hun discussies proberen uit te praten, des te minder ze elkaar lijken te begrijpen.

Misschien denk jij nu: ‘Een relatietherapeut? Ik laat me toch niet door een vreemde vertellen hoe ik mijn relatie moet fiksen?’

Ik begrijp dat je dit denkt, maar schaam je hier alsjeblieft niet voor.

Soms heb je even iemand nodig die vanuit een professioneel perspectief kan zien waar het misgaat en wat er nodig is om de verbinding te herstellen.

Hier negen tips om er in gezelschap zoveel mogelijk plezier aan te beleven.
1. Neem het serieus (of juist niet). Ga van te voren met je eigen gezin om tafel zitten en bespreek de praktische zaken en de emotionele valkuilen die jullie te wachten staan. Wat willen jullie eigenlijk ECHT dit jaar?
Als je er energie voor hebt, is een uitgebreid diner leuk om klaar te maken. Laat iedereen een gang verzorgen, ook de kinderen. Hoe klein ze ook zijn, met een beetje hulp kunnen zelfs kleuters een toetje maken. Ben je al aan het einde van je Latijn, hou het dan simpel.

2. Een fijne kerst is niet hetzelfde als een perfecte kerst. Maak het jezelf makkelijk door een menu uit te kiezen dat bij je past, feestelijk is en eenvoudig in elkaar kan worden gezet.

3. Ga je naar familie en schoonfamilie en heb je het gevoel dat je 'moet'? Kijk eens of je het gevoel dat je verplicht bent 'om te denken'. Zie het als een uitstekende gelegenheid om hen beter te leren kennen. Zorg er bijvoorbeeld voor dat je van iedereen iets nieuws te weten komt. Oefen in compassie. Erger je je? Draai het om en kijk of je die eigenschap in jezelf misschien verafschuwt. Sta jezelf een beetje van die 'vervelende' eigenschap toe.

4. Ga lekker vroeg aan tafel. Dat voorkomt dat je te veel eet en graait in de snacks of al aangeschoten bent voor het diner begint.

5. Door jouw schoonouders heb jij nu een partner en een gezin. Bedank hen voor het feit dat ze die rijkdom in je leven hebben gebracht. Focus je op hun positieve bijdrage aan het leven van je partner en verspil geen aandacht aan wat ze allemaal fout hebben gedaan in het verleden.

6. Vier je kerst in een groot gezelschap? Bedenk van te voren met wie je graag wilt praten. Bereid je ook voor op het contact met mensen die je minder aanspreken. Het kan erg leuk zijn om hen eens uit te horen over hun hobby's bijvoorbeeld.

7. Kies strategisch een plek aan de kersttafel. Het is van belang dat je je echt prettig voelt, dus doe je best om naast je lievelingstante te komen. Kom je toch in de buurt van degene waar je allergisch voor bent, probeer er dan naast te gaan zitten in plaats van ertegenover.

8. Blijf niet te lang plakken. Wissel langdurige zitpartijen af met wandelingen, trek je even terug als je daar behoefte aan hebt. Hou logeerpartijen kort.

9. Overweldigt het feest je of komen er ergernissen op, neem dan even een time-out. Maak je nuttig door af te ruimen, drankjes in te schenken, iets te doen in de keuken. Of ga een blokje om. Als dat niet kan, ga dan naar de wc tot je weer wat meer in feeststemming bent.
Extra tip
Wissel samenzijn en alleen zijn voldoende met elkaar af. Mensen raken in de feestdagen ook overprikkeld doordat ze eenvoudigweg te lang in het gezelschap van andere mensen zijn een leuke tijd hebben. Alleen de omstandigheden zijn niet altijd optimaal. Zo zitten we vaak langer op elkaars lip en uitgebreider bij onze familie aan tafel dan gewoonlijk. Dat vraagt om enige voorbereiding, zowel praktisch als mentaal.

Irritatie en ruzie tijdens de feestdagen? Doe er iets aan!
Tijdens de feestdagen kunnen ook irritaties en problemen in je relatie pijnlijk duidelijk worden. De meeste mensen wachten met het inroepen van hulp tot ze bijna tegen een scheiding aanzitten.

Dat is echt enorm jammer, want dan heb je eerst maanden of jaren een nare tijd. Relatieproblemen lossen zich niet vanzelf op. In je relatie worden namelijk al je eigen (emotionele) tekortkomingen zichtbaar.

Iedereen heeft de potentie om daarin te groeien. Relatietherapie is eigenlijk persoonlijke groei in het kwadraat. Je leert jezelf beter kennen en aansturen. En je leert je partner beter kennen. Daardoor kunt je hem/ haar helpen om boven zichzelf uit te stijgen.

Voelt het soms alsof je met een klein kind getrouwd bent?
Niemand wil getrouwd zijn met een klein kind, dat is niet waarom je een relatie hebt, nietwaar? Het kan voelen alsof je partner zich soms gedraagt als een klein kind. Of misschien hoor je juist regelmatig van je partner: “Waarom moet ik altijd degene zijn die de kar trekt in deze relatie?”

Veel stellen herkennen dit patroon.

Ik ga je meenemen in een uitleg over transactionele analyse. Dat klinkt super droog en saai, maar dat is het niet. Tenminste, niet zoals ik het aan je ga vertellen.

In de interactie met je partner neem je een bepaalde rol aan. Dat gaat vaak automatisch. Transactionele analyse helpt ons de verschillende rollen te begrijpen. Er zijn drie mogelijkheden:



De ouderrol
De volwassen rol
De kindrol


Je bent het misschien met me eens dat een relatie met een partner het beste tot zijn recht komt als je je allebei volwassen gedraagt. Dat is het meest ideale uitgangspunt.

Maar heel vaak gebeurt dit niet.

Sterker nog, gedurende de dag kunnen we meerdere keren in de ouderrol of in de kindrol schieten. Dit gaat vaak onbewust, maar je merkt direct aan de reactie van je partner dat er een verandering van rollen heeft plaatsgevonden.



Laten we eens beginnen met te kijken wat er gebeurt als je in de ouderrol stapt.

Ouderrol:
Dit is de rol waarin je de ander corrigeert, controleert of verzorgt. In deze rol geef je commentaar en goedbedoeld, sturend advies zonder dat de ander hierom heeft gevraagd. Je pakt in deze rol de verantwoordelijkheid voor zaken die gebeuren moeten, terwijl je tegelijkertijd het signaal afgeeft dat je dit beter doet dan de ander.

Denk bijvoorbeeld aan situaties als deze: Je partner is aan het koken en jij staat aan de zijlijn aanwijzingen te geven.
“Je moet de saus en de groente apart opwarmen, hoor. Nee, de kaas gaat er altijd pas aan het eind bij.”

Of deze: Je partner wil graag iets kopen en jij zegt: “Dat gaan we niet doen, want dan ligt het over drie weken ongebruikt in de kast. Ik weet precies hoe jij bent.”

Of jij bent degene die altijd alles naar zich toetrekt: “Laat mij de huurauto maar even regelen, dat gaat het snelste. Ik zal de creditcards en het contante geld wel bij me houden, want anders raken we het misschien wel kwijt.”

Als jij de neiging hebt om snel in deze rol te stappen, dan heb je waarschijnlijk al vroeg in je leven geleerd om zelfstandig te zijn. Misschien moest je vroeger al jong helpen thuis omdat jullie een groot gezin waren. Moesten je ouders veel werken en moest jij je steentje bijdragen? Of waren je ouders (emotioneel) niet echt beschikbaar voor je en moest je je eigen zaakjes opknappen?

Het hebben van de controle kan dan heel fijn voelen nu. Dus logisch dat je die verantwoordelijke rol op je pakt. Aan de andere kant voelt het helemaal niet fijn, want het betekent dat jij weer degene bent die de kar moet trekken. Je partner doet niet genoeg zijn best, of is gewoon niet zo capabel als jij. Als je dingen aan hem overlaat, kun je het weer over doen of moet je genoegen nemen met iets dat niet goed geregeld is.

Je gaat je irriteren, je gaat verwijten, beschuldigen en je gaat je partner als een klein kind behandelen. Als je maar glashelder vertelt wat ie moet doen dan gaat het goed. Maar ja, is dit wat je wilt, een relatie met een klein kind?



Kindrol:
In de kindrol kun je je machteloos voelen, alsof je geen controle hebt over de situatie. Het is zo gek, maar je voelt je soms echt alsof je 8 jaar bent, zo word je terechtgewezen. Je hebt het gevoel dat je geen zeggenschap hebt en dat jouw mening niet belangrijk is.

Je partner bepaalt alles en als jij een keer wat wil, dan wordt het van tafel geveegd.
“Nee, zo gaan we het niet doen.”
Je partner zegt ‘we’, maar jij hebt hierin geen stem gehad. Dat voelt oneerlijk.
“Dat hebben WE afgesproken” zegt ie, en jij denkt bij jezelf: ‘Dat heb jij afgesproken, niet ik.’

Het voelt alsof je teruggeworpen wordt in de tijd, alsof je vader of moeder tegenover je staat. Dat zeg je dan ook uit boosheid: “Je lijkt mijn moeder wel!” En de reactie die je krijgt is: “Gedraag je dan ook niet als een klein kind!”

Je kunt zelf in de kindrol stappen uit onzekerheid en vanuit de behoefte dat je partner je helpt om beslissingen te nemen. Het kan ook zijn dat je je snel het slachtoffer voelt en hierdoor in de kindrol stapt: “Ik krijg nooit een kans op een goede baan, want mijn collega’s worden toch voorgetrokken.” Of: “Waarom vraag je nooit aan mij wat ik nodig heb als ik verdrietig ben?” Of: “Ik heb het zeker weer niet goed gedaan, he?”

Als je geneigd bent om snel in de kindrol te stappen, waar zou dit vandaan komen, denk je?

Had je een dominante vader of moeder? Werd je vroeger niet gezien of gehoord soms? Het kan zijn dat je wel een mening had, maar daar werd misschien geen aandacht aan besteed. Misschien ben je onvoldoende erkend in je behoefte aan aandacht en liefde. Het is een logische respons om dit alsnog bij je partner te zoeken, maar niet wenselijk op deze manier.



De derde rol is de volwassen rol.

Volwassen rol:
Dit is de rol waarin je rationeel, kalm en evenwichtig reageert. Vanuit deze rol ben je in staat om open en eerlijk te communiceren zonder al te emotioneel te worden. Het is de enige rol waarin echte verbinding en gezonde communicatie kunnen plaatsvinden. In de relatie tussen partners is het ook de enige gewenste dynamiek. Je wilt geen relatie met een klein kind en je wilt ook geen relatie met een vader of een moeder. Het mooie van een volwassen relatie is dat je gelijkwaardig bent. Je staat naast elkaar, niet boven of onder elkaar.



Waarom vallen we in bepaalde rollen?
Wanneer je dus niet met elkaar kunt praten en ruzie aan het maken bent, is de kans groot dat je in de ouderrol of in de kindrol gestapt bent. Het probleem hiermee is niet alleen dat jij in de verkeerde rol zit, maar ook dat je je partner hiermee in de tegenovergestelde rol plaatst.

Als jij je namelijk gedraagt als een terechtwijzende ouder, is het logisch dat jouw partner reageert als het opstandige of terugtrekkende kind. Je partner voelt zich aangevallen, bekritiseerd, klein, niet goed genoeg.

Niemand wil als volwassene behandeld worden alsof ze een kleuter zijn, dat snap jij ook wel, toch?

En als jij je gedraagt als een dreinende peuter, een stampvoetende zesjarige of een onredelijke puber, dan is het niet heel gek dat je partner de regie neemt.

Jij kunt dat blijkbaar op dat moment niet en je kunt je partner niet kwalijk nemen dat ie niet in discussie gaat met een kleuter, nietwaar?

We stappen dus zelf in een rol en we duwen elkaar in een rol.

De verantwoordelijke partner die de ouderrol te veel pakt, creëert een passieve partner die geen initiatief meer durft te nemen. “Het is toch nooit goed, wat ik ook doe.”

Een afhankelijke partner die alle besluiten overlaat aan de ander moet ook accepteren dat die ander op een gegeven moment volledig de regie neemt. “Als ik het niet doe, gebeurt het niet.”



Dit kan een vicieuze cirkel worden waarin je steeds dezelfde patronen blijft herhalen. Je wisselt tussen ouder en kind, terwijl de volwassen rol, waarin gelijkwaardigheid en respect centraal staat, verdwijnt.



Hoe kom je beiden in de volwassen rol?
De enige manier om deze cyclus te doorbreken, is door beiden in de volwassen rol te stappen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het begint met bewustwording van je eigen gedrag. Hier zijn enkele tips:

Stop met de ouder- of kindrol aan te nemen. Dit betekent dat je moet stoppen met ongevraagd zorgen voor de ander, controleren of klagen. Probeer op een gelijkwaardige manier te communiceren. Elkaar helpen en sparren, in plaats van opleggen en mededelen.

Herken je triggers. Wanneer schiet je in een bepaalde rol? Is het tijdens een conflict? Wanneer je je niet gehoord voelt? Probeer te achterhalen wanneer je van de volwassen rol afwijkt. Stop dan even met praten over het onderwerp en praat over wat er van binnen gebeurt. “Wat je nu zegt geeft mij een gevoel van…” Het omgaan met triggers is tweeledig. Je partner mag best een beetje rekening houden met je gevoelige plekken, dus hij hoeft niet bot op je ziel te trappen. Een beetje empathie naar elkaar is gewenst in een relatie. Tegelijkertijd mag jij aan de gevoeligheid van je trigger werken, want het is ook niet de bedoeling dat je met je emotie van 0 naar 100 gaat in twee seconden. Jouw trigger is jouw pijn, dus jouw verantwoordelijkheid.

Oefen volwassen communicatie. Dit betekent praten over je gevoelens zonder beschuldigingen. Zeg bijvoorbeeld: “Ik voel me gestrest als ik het gevoel heb dat ik alles alleen moet doen,” in plaats van “Jij doet ook nooit iets!”

Luister actief. In de volwassen rol neem je tijd om te luisteren naar de ander zonder te oordelen. Vraag door en probeer echt te begrijpen wat je partner bedoelt. “Wat is precies dat gevoel dat je dan krijgt als ik zo praat? Hoe komt het op jou over?”
Wees geduldig. Het is makkelijk om terug te vallen in oude patronen, vooral als de emoties hoog oplopen. Gun jezelf en je partner de tijd om deze nieuwe manier van communiceren onder de knie te krijgen.


Een voorbeeld uit de praktijk

Een praktijkvoorbeeld doet het altijd goed. Laten we eens kijken naar het verhaal van Diana en Peter. Ze hebben steeds dezelfde discussies over de verdeling van huishoudelijke taken. Diana voelt zich constant de ‘ouder’ die Peter moet aansturen om zijn deel te doen, terwijl Peter zich volgens haar gedraagt als een klein kind. Hij voelt zich gecontroleerd, wat uiteindelijk leidt tot passiviteit. “Doe het maar lekker zelf dan.” Diana wordt steeds gefrustreerder.

Een typische discussie is:

Diana: “Ik word hier zo moe van, Peter. Ik heb je al drie keer gevraagd om je bureau op te ruimen. Waarom moet ik altijd achter je aan zitten?”

Peter: “Waarom zeur je hier nou weer over? Ik ga het dit weekend doen. Ik heb het heel druk gehad deze week, hoor. Mijn hoofd loopt over.

Diana: “Oh, dus jij hebt veel aan je hoofd? Wat denk je dat ik de hele dag doe? Je zou ook eens een betere tijdsplanning kunnen maken.”

Peter: “Nou, als je het dan toch beter weet, doe het dan lekker zelf.”

Diana schiet in de ouderrol als Peter vergeet zijn bureau op te ruimen. En zo te horen aan Diana gebeurt dit vaker, dat ze Peter moet herinneren aan bepaalde taken. Peter voelt zich dan meteen een kind dat niets goed kan doen en gaat in de verdediging. Dit patroon zorgt ervoor dat ze zich allebei niet gehoord en begrepen voelen.

Wanneer ze in de volwassen rol blijven kan Diana haar verwachtingen en gevoelens op een constructievere manier uiten, terwijl Peter mag gaan oefenen met het nemen van verantwoordelijkheid zonder in de verdediging te schieten.



Een gesprek vanuit twee volwassen rollen kan er zo uitzien:

Diana: “Peter, ik merk dat ik me gestrest voel omdat het huis niet opgeruimd is. Kunnen we afspreken wie wat wanneer doet? “

Peter: “Ja, ik snap het. Sorry dat ik het heb laten liggen, ik had het erg druk met andere dingen. Zullen we vanavond even samen een planning maken?”



Deze nieuwe manier van communiceren geeft hen beiden de ruimte om zich gehoord en gerespecteerd te voelen.


De volwassen rol is leuker

Wanneer beide partners in de volwassen rol blijven, ontstaat er ruimte voor echte verbinding. Je hebt geen behoefte meer aan controle of afhankelijkheid, omdat je elkaar als gelijken ziet. Dit betekent dat je in staat bent om uitdagingen samen aan te gaan zonder elkaar te bekritiseren of te kleineren. Het is voor allebei leuker om een gelijkwaardige relatie te hebben. Je zult heus nog wel in die andere rol stappen af en toe. Vraag je partner je te helpen en je erop te attenderen als het gebeurt. En wees ook wat milder voor elkaar. Ga ervan uit dat jullie er niet op uit zijn om elkaar expres pijn te doen, maar dat je reageert vanuit oude patronen.

Het komt uiteraard door mijn werk als relatietherapeut, dat ik zie dat iedere relatie wel eens wat heeft. Relatieproblemen lijken onoverkomelijk.
Gelukkig zijn relatieproblemen óók interessant. ... al zal dat statement vast óók komen door mijn werk als relatietherapeut ;-)

Wil jij wel eens zien hoe anderen hun relatieproblemen oplossen? Lees dan hoe Coby van Straaten haar relatie onder een vergrootglas legt, en vastbesloten is om die problemen zelfstandig op te lossen. Het levert ontroerende, grappig, herkenbare, gênante en leerrijke anekdotes op. Je leest ze in mijn boek: "Lief, ik heb je (n)iets meer te melden".

Het is geen nieuws als ik zeg dat t naar elkaar luisteren belangrijk zo niet essentieel is in je relatie.
Maar al te vaak luisteren we om weer te kunnen antwoorden.
Een tip of oefening is t volgende:
Spreek om de beurt 5 minuten over wat je bezig houdt of waar je tegenaan loopt bij de ander.
De ander mag niet reageren, maar alleen luisteren en invoelen hoe het voor de ander is.
Daarna draai je de rollen om.
Gebruik zinnen als: Als je dat doet dan voel ik mij... Het raakt mij als je....om zo op een dieper niveau met elkaar te praten en uit de verwijtende sfeer te blijven.
Er zal waarschijnlijk meer rust zijn in de gesprekken en meer aandacht voor de ander wat op zich al goed werkt in een gesprek om gehoord te worden.

We kunnen elkaars gedachten niet lezen. Het helpt als je zo specifiek mogelijk bent in wat je wilt, wat je lastig vind en waar je graag samen naar toe wilt groeien.

Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg..

Ik wil een deel van een artikel met je delen wat ik tegen kwam op "samen sterke relaties bouwen"

Het hart van de zaak
Mannen en vrouwen hebben elk hun eigen kwetsbaarheden. Mannen worstelen vaak met gevoelens van onvoldoende zijn en de daaruit voortvloeiende schaamte, terwijl vrouwen vooral de angst voelen om er alleen voor te staan. Deze emotionele dynamiek wordt vaak aangedreven door hormonale reacties en primitieve hersenfuncties, vooral in momenten van dreigend gevaar of conflict.

Het probleem van praten tijdens conflicten
In een ruzie, wanneer ons lichaam in een staat van paraatheid is, vermindert ons vermogen om rationeel en nuchter te denken. Simpel gezegd doet het deel van de hersenen dat nuchter en logisch kan denken minder mee, want er dreigt gevaar. Hierdoor werkt praten vaak niet; het verergert de situatie alleen maar. Dat is ook de reden waarom je na een ruzie jezelf vaak afvraagt waarom je zo heftig gereageerd hebt. Op dat moment werkt je nuchtere en logische manier van nadenken weer.

Het belangrijkste inzicht dat ik wil delen, is dat op deze momenten zowel jij als je partner bijzonder kwetsbaar zijn, elk verlangend naar begrip en erkenning. En op zulke momenten is WAT je zegt van minder belang en de TOON van wat je zegt bepalend.

De kracht van non-verbale connectie
Wat ik in mijn leven heb ervaren (in allerlei relaties), is dat non-verbale connectie vaak de sleutel is. Een simpele maar krachtige omhelzing, elkaar vasthouden, kan de emotionele barrières doorbreken en een gevoel van veiligheid en verbondenheid herstellen. Dit soort gebaren leidt tot de afgifte van oxytocine, het knuffelhormoon, wat ons helpt om ons meer verbonden te voelen.

Alternatieve gebaren van verbinding
Er zijn meerdere manieren om non-verbaal te communiceren en de verbinding te herstellen. Het kan zo simpel zijn als het inschenken van een drankje, het aansteken van een kaars, of samen een spelletje doen. Het gaat erom dat we elkaar weer zien, echt zien, en de ruimte creëren om te genezen en te groeien.

Begrip en erkenning
Wanneer je die verbondenheid weer voelt, kun je beginnen met praten. Maar dit keer vanuit een plek van begrip en veiligheid, waarbij je de kwetsbaarheid van je partner erkent en respecteert. Dit kan leiden tot diepere, meer betekenisvolle gesprekken en een sterker gevoel van eenheid. Dat gaat het beste wanneer je praat vanuit je eigen gevoel en ver weg blijft bij wat de ander deed of wat je denkt dat de ander deed. Wat gebeurde er bij jou en wat is er in jou geraakt? Houd het bij jezelf!

Praten is essentieel, maar meestal niet de eerste stap. Eerst moet er een basis van vertrouwen en verbondenheid zijn. En soms is het de stille, liefdevolle actie die de krachtigste boodschap overbrengt. De kunst van het bouwen van een sterke relatie gaat niet alleen over woorden, maar ook over het ongezegde begrijpen en erop reageren.

Ik las een inspirerend artikel van Ferdinand bijzet op linked in. Boeiend voor relaties en relatietherapeuten. Hier een citaat uit dit artikel.
"
1. "De meeste modellen voor relatietherapie zijn gericht op verbinden en op fusie, maar slaan het brengen van verschil over."

2. “We are not in the business of change, but in the business of choice. Change is the business of the client.”

Deze uitspraken sluiten aan bij het recent verschenen boek “Relatietherapie een vak apart”. In dit boek bespreken Jan Lens en May Michielsen twee belangrijke visies op relatietherapie, namelijk het Hechtingsmodel van Sue Johnson en het Differentiatiemodel van David Schnarch. Waar Johnson en Schnarch vinden dat hun modellen elkaar uitsluiten, integreren Lens en Michielsen deze met elkaar. Waar Johnson in haar Emotionally Focussed Therapy zich vooral focust op verbinden, hechten en elkaars gevoelens valideren, richt Schnarch zich vooral op differentiëren. Daarmee bedoelt hij dat iedere partner verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen leven, emoties en gedragingen. Differentiatie gaat volgens hem over het nemen van de verantwoordelijkheid over je eigen autonomie en verbondenheid. Hoe meer een persoon gedifferentieerd is, hoe meer hij zelf kan zorgen voor zijn eigen behoefte aan autonomie en verbondenheid. Juist dit op eigen benen staan zorgt voor een diepere verbondenheid. Schnarch beschrijft daarbij “4 points of balance” voor differentiatie:

1. Zicht krijgen op waar je zelf voor staat.

2. Je eigen angsten (en emoties) leren reguleren.

3. Leren niet te reageren op de angsten (en emoties) van de ander.

4. Tijdelijk ongemak kunnen verdragen.

Volgens Schnarch en Resnick zijn de meeste stellen niet te weinig verbonden, maar vooral versmolten en kunnen ze het verschil niet dragen. Ze zouden dus meer op hun eigen grond moeten leren staan. "

Een relatiedeal is dat in elke relatie, meer onbewust dan bewust, onderlinge afspraken gemaakt worden. Afspraken die de relatie vorm geven en sturen.

Nu verandert een relatie voortdurend door van alles en nog wat. Door zowel innerlijke processen als uiterlijke invloeden. Er is contant de beweging van naar elkaar toe gaan en weer wat uit elkaar.
Soms werken de deals, de afspraken die er met elkaar ontstaan zijn, de patronen, niet meer (goed). Dan is het een goede zaak om nieuwe deals te maken. Het lukt niet iedereen om een nieuwe manier in omgang met de ander te vinden; om nieuwe afspraken met elkaar te maken. Relatietherapie kan hierbij helpen.

Pak een Twister-speelmat (of gebruik gekleurde stickers op de grond) en voeg een extra draai toe: elke keer dat je op een gekleurde stip moet staan, moet je elkaar zachtjes kietelen op een onverwachte plek. Lachbuien gegarandeerd en de aanraking zorgt voor extra verbinding. Verliezer? Die moet de ander een mini-massage geven op een zelfgekozen plek. Zo combineer je fun, aanraking en speelsheid, wat de spanning en connectie een enorme boost geeft. Bonus: alleen sokken toegestaan!

Neem elke dag eens een moment om elkaar in de ogen te kijken, ook als je eigenlijk ruzie hebt of het niet echt wil? Lukt het om je blik te verzachten? Kan er zelfs een lachje af?
Vaak helpt dat enorm om spanning in de relatie te verlichten.
Als het ook nog lukt om elkaar even kort aan te raken terwijl je elkaars blik zoekt, worden er nog meer fijne hormonen aangemaakt die de relatie warmer kunnen maken.
We zijn kleine fabriekjes die bestaan uit hormonen, elkaar aankijken is een ingredient om oxytocine aan te maken, waardoor je even vergeet waarom je ook al weer ruzie had over...uhm waar hadden we eigenlijk ruzie over?

Vaak komen mensen in de praktijk voor relatietherapie wanneer ze ten einde raad zijn. Er is dan veel meer gebroken dan lief is. Tip: wanneer je er niet uitkomt met elkaar, maak een afspraak!

In onze praktijk werken we in de sessies relatietherapie met:
• EFT - Emotional Focused Therapie
• Systemisch werk en opstellingen
• Communicatie en NLP
• Herstel balans en harmonie

Voel je vrij om contact met mij op te nemen.

Ik kijk er naar uit.

Weet jij nog wat je partner bezig houdt? Wat je partner echt denkt en voelt? Wees weer nieuwsgierig naar je partner door te luisteren naar je partner en vervolgens door te vragen, zodat je die begrijpt en de ander zich erkent voelt

In een relatie is het beter om te liefde te bevrijden dan de angst te bestrijden.

Soms kunnen we ons in de relatie opeens in een situatie of in een gesprek getriggerd voelen en dan komt het niet uit om dat op het moment uit te spreken. Vanuit een inzicht in de trigger(s) van de ander en deze dan zonder oordeel waarnemen, dan kun je samen een signaal afspreken en er later op terugkomen; op deze wijze voelt ieder zich erkend en is er ruimte tot bespreken.

Ruzies ontstaan altijd vanuit een sterke emotie, voor iets willen vechten! Als die ander nu maar begrijpt dat.....
Het probleem is dat die ander dat precies vanuit dezelfde overtuiging doet. Wij proberen elkaar van ons eigen "gelijk" te overtuigen.
Wat helpt is om je in de positie van die ander te verplaatsen. Als je de emotie en de onderliggende wens van de ander (h)erkent kun je ook meer contact maken met jouw eigen emotie, maar vooral ook jouw onderliggende wens! En als je die naar elkaar uitspreekt ontstaat er ineens begrip vs. ruzie

Houd me vast - Sue Johnson.

Dit boek geeft een inzicht in heel herkenbare patronen bij partners die het moeilijk hebben.
Worstel je zelf met terugkerende ruzies die nergens over lijken te gaan, kom er dan achter waar ze echt over gaan.
Ontdek het patroon van ruzie en maak dat jullie gemeenschappelijke vijand ipv dat je elkaars vijand wordt.

Kortom een interessant boek wat je helpt om inzicht te krijgen in je eigen relatiegedoe.

Stellen die bij mij in therapie komen zijn er bijna altijd van overtuigd dat hij of zij altijd degene is met de meeste verdriet, frustratie, eenzaamheid enz.... Weet dat je partner vaak hetzelfde ervaart maar de uitingen zo anders kan zijn als die van jou. Laat een therapeut de vertaler zijn van jullie emoties.
Bijv. verdriet kan vertaald worden in boosheid/frustratie door je partner terwijl de ander verdriet vertaald in huilen en terugtrekken.
Achter beide emoties zit dus verdriet.
Dus als iemand boos is dan huilt iemand eigenlijk!
Leer elkaar lezen!

Regelmatig een 'check-in' moment inlassen:
• Wat houdt het in? Kies een moment in de week, bijvoorbeeld tijdens het avondeten of tijdens een wandeling, om samen stil te staan bij de relatie.
• Hoe doe je het? Stel elkaar open vragen over hoe jullie zich voelen. Bijvoorbeeld:
o "Waar heb je deze week van genoten?"
o "Is er iets waar je je zorgen over maakt?"
o "Is er iets wat je graag meer of minder zou willen in onze relatie?"
• Waarom werkt het? Door regelmatig open en eerlijk met elkaar te communiceren, zorg je ervoor dat je altijd op de hoogte bent van elkaars behoeften en wensen. Het voorkomt dat kleine ergernissen uitgroeien tot grotere problemen.

“Een relatie is als een tuin: als je hem niet blijft verzorgen, zal hij verwilderen”! Communiceer openlijk met elkaar, maak ook tijd voor jezelf, stimuleer groei en accepteer verandering in de relatie.
Het boek: "Geweldloos communiceren" M. Rosenberg kan je hier goed bij helpen.

Ik geloof erin dat we niet nog méér in de verbinding moeten gaan, maar dat we hebben te leren om op onze eigen grond te gaan staan om dan vanuit hier te verbinden met belangrijke anderen om ons heen. Het richten op je eigen behoeften en persoonlijke inzichten in wat jij nodig hebt, staat voor mij centraal in mijn therapie.

Wil je zelf kijken wat steeds terugkerend is in je relaties?

Breng al je relaties in beeld met deze vragen,

Wat trok je aan in die ander?
Waar ging het fout?
En wie maakte het uit?

En dan wat zie je ? Is het steeds hetzelfde ? Wat zou je anders kunnen of willen doen ?

Een destructieve relatie beëindigen is heel andere kost.

Twee zeer waardevolle boekentips:
- Destructieve relaties op de schop (Jan Storms). Wat mij betreft het meest omvattende boek over narcisme in diverse vormen.
- De boeken van Iris Koops (van Stichting Het verdwenen zelf): herstellen van narcistische mishandeling/ je leven in eigen hand.

Op Spotify kun je allerlei interessante podcasts luisteren over diverse onderwerpen, zo ook over psychologische items waarin veel tips en inside information gegeven wordt. Ik zeg: doen!

Het kan zijn dat je je afhankelijk opstelt in een relatie.
De oorzaak hiervan ligt vaak in je verleden, in hoe je gehecht bent.
Als je onveilig gehecht bent kun je je vastklampen aan je partner, angst hebben om de ander te verliezen.
Uiteindelijk zit de oplossing hiervan niet in het vinden van die partner die wel aan al die verwachtingen voldoet maar om te leren jezelf die bevestiging te geven. Door terug te gaan naar de oorzaak, daar heling te brengen, en te werken aan je zelfvertrouwen zal ook jij een gezonde volwassen relatie aan kunnen gaan.
Ik wil je daar graag bij helpen.
Met hartelijke groet,
Alexandra Heezius

In zijn boek De zeven pijlers van een goede relatie beschrijft Gottmann tientallen situaties en gesprekken tussen stellen waar misgaat, dreigt mis te gaan, of net toch weer goedkomt. Hij heeft samen met zijn vrouw meer dan 20 jaar onderzoek gedaan via video opnames, maar ook door het meten van allerlei lichaamssignalen naar interacties tussen echtparen. Daaruit hebben zij 7 pijlers weten te destilleren die je relatie ondersteunen. "Een uiterst praktische handleiding voor een emotioneel intelligente en duurzame relatie"

Wist u dat er op de wachtlijst van de GGZ maar liefst 90.000 mensen staan? Jaarlijks zijn er 3,5 miljoen mensen die gebruik maken van de GGZ. Er zijn te weinig therapeuten, de bureaucratie is verschrikkelijk, en er zijn gewoon veel mensen met zware problemen. Uiteraard kan ik mensen met zware problemen niet helpen, maar veel lichtere problemen (relatieproblemen, opvoedingsvragen, conflicten, communicatieproblemen) kan ik zeker wel verhelpen.

Bureaucratie
Ik erger me nogal eens aan de bureaucratie en de angst dat mensen niet de juiste behandeling krijgen als ze bij een vrijgevestigde hulpverlener om hulp vragen. En inderdaad dat is een risico. Want er is veel kaf tussen het koren. Maar soms is het essentieel dat men tijdig hulp krijgt en niet hoeft te wachten tot het erger wordt. De wachtlijsten in Nederland (op elk gebied) zijn mij een doorn in het oog. Heel veel mensen moeten te lang wachten op
- Hulp, zorg, psychische zorg
- Een woning, onderdak
- Schuldhulpverlening
- Vergunningen, subsidies, aanvragen van allerlei documenten, etc.

Wachtlijsten
En daar wordt het niet beter van. Veel ellende kan worden voorkomen als je tijdig aan de bel trekt. Uit schaamte doen veel mensen dat niet en hoewel heel begrijpelijk, het is altijd beter om snelle en kortdurende hulp te krijgen voor een beginnend probleem, wat nog niet groot is dan een jaar op een wachtlijst te staan terwijl het water je over de schoenen loopt.

Escalatie
Of maar afwachten tot conflicten zodanig escaleren dat niemand er nog raad mee weet, dat er ernstige dingen gebeuren, soms tot aan suïcides en familiedrama’s toe. Soms kan het al helpen om gewoon eens te kunnen sparren over je probleem. Een gewoon gesprek van mens tot mens, waarbij je op een rij zet waar je je druk over maakt, wat jou ellende geeft.

Geen directe oplossing,
Zelfs als er geen oplossing kan worden bedacht, is dat toch vaak behulpzaam. Maar soms kan iemand, die van een afstand meedenkt tot heel andere conclusies komen en zelfs wel 2 oplossingen vinden die mogelijk bij jou zouden kunnen passen.

Mijn motto
Mijn motto is: je kunt bijna iedere brand blussen met een glas water…..
…als je er maar op tijd bij bent.

Vaak zijn er problemen binnen de familie waar je veel last van kunt hebben in je dagelijks leven. Zoek een therapeut die hierin gespecialiseerd is. Deze kan je verder helpen.

"Come as you are" of "Kom als jezelf" van Emily Nagoski,

In dit boek legt Emily uit hoe de seksualiteit van vrouwen werkt en geeft daarbij wetenschappeklijke onderbouwing. Dit kan vrouwen helpen om hun eigen seksualiteit beter te begrijpen mannen om hun partner te begrijpen.

Kern lessen hierin zijn dat iedere vrouw haar eigen unieke seksualiteit heeft, zoals een vingerafdruk. Hierbij kan tussen vrouwen een grote variatie zitten. Haar boodschap hierin is dat er geen 1 normaal is. Iedereen is anders en dat is normaal.

Tweede les: seks gebeurt in een context. En alle complicaties van het dagelijks leven beïnvloeden de context rond de opwinding, het verlangen en het orgasme van een vrouw.

Uit onderzoek blijkt dat de belangrijkste factor voor vrouwen bij het creëren en onderhouden van een bevredigend seksleven niet is wat je in bed doet of hoe je het doet, maar hoe je je daarbij voelt. Dat betekent dat stress, stemming, vertrouwen en lichaamsbeeld geen randfactoren zijn voor het seksuele welzijn van een vrouw; zij staan ​​daarin centraal. Als je deze factoren eenmaal begrijpt, en weet hoe je ze kunt beïnvloeden, dan kan dit je seks leven veranderen.

Wanneer je meer verbinding in je relatie wilt, is samen tijd doorbrengen belangrijk.
Wat kan je dan doen? Waar kan je overpraten?
Het werkboek van The Marriage Course geeft je ideeën. Maar € 7,50. Echt de moeite waard. Er is ook een Handboek bij dat meer uitleg geeft over de onderwerpen. Ik ook van jou? van Nicky & Sila Lee.
Mocht je willen dan kan je ook nog een cursus volgen. The Marriage Course, waar in je nog dieper op de onderwerpen ingaat.

Wil je meer diepgang of verbinding in je relatie en wil je daar samen mee aan de slag dan is het 'Werkboek voor (echt)paren een aanraden. Gebaseerd op Emotionally Focuses Therapy (EFT).

Een nieuw jaar brengt ook nieuwe doelen met zich mee. Voor sommige mensen zijn de oude nog niet behaald. Merken jullie dat jullie vooruit willen maar is er geen progressie? Is het tegenwoordig steeds lastiger om echt te kunnen verbinden?
Merken jullie dat het een uitdaging is om elkaar te begrijpen of tijd voor elkaar te maken?

Geef jezelf en de relatie dan een boost. Vindt een relatietherapeut die jullie kan helpen. Door de begeleiding kan je jezelf en je partner weer terugvinden in verbinding .

Meer informatie? Neem dan contact met mij op. 

Tim Keller (schrijver van Het huwelijk zegt: “Funest voor het huwelijk is de ethiek van de zelfontplooiing, waarin het huwelijk en het gezin in dienst staan van persoonlijke ontplooiing, onmisbaar om ‘geslaagd’ en gelukkig te kunnen zijn. Het uitgangspunt is dat ergens op de wereld de enige ware rondloopt en dat we die zullen vinden als we maar goed genoeg zoeken. Dit morele uitgangspunt is in strijd met een cruciaal aspect van het huwelijk. Het doet namelijk geen recht aan het feit dat we altijd met de verkeerde persoon trouwen. We weten nooit met wie we trouwen; dat denken we maar. En zelfs als we met de juiste persoon trouwen, duurt het maar even en hij of zij is veranderd. Want het huwelijk [is iets zo groots] dat we na onze huwelijksdag niet meer dezelfde zijn.

Je zult sterk veranderen op het moment dat je met elkaar trouwt, en je kunt niet van tevoren weten om wat voor veranderingen het gaat. Dus je weet niet, en je kunt dat ook niet weten, hoe de ander er in de toekomst uitziet.

Nergens op de wereld zullen er twee mensen zijn die bij elkaar passen. Stanley Hauerwas, hoogleraar ethiek aan Duke University, heeft daarover een bekende uitspraak gedaan:
“De voornaamste uitdaging van het huwelijk is – leren hoe je moet houden van en zorgen voor de vreemdeling met wie je getrouwd blijkt te zijn”.

Ik daag je uit je te verdiepen in het leven van Jezus Christus: een leven van nederigheid en dienstbaarheid. Als je groeit in deze eigenschappen, kun je een rijk huwelijk hebben.