Tips bij relatieproblemen

Ik ontving tijdens de vakantie een mail van een vrouw die met haar samengesteld gezin op vakantie was.

Een deel uit deze mail (overgenomen met toestemming):
“…Ik schrijf vanuit mijn vakantieadres: ik had gehoord dat het lastig was, en daarom hadden we tevoren enkele afspraken gemaakt met de kinderen en met elkaar.(….) De kinderen vliegen elkaar steeds in de haren. Om de haverklap is er ruzie, ook al nemen we voor om rustig te blijven. Ik kies voor mijn kind, hij voor het zijne en voor we het weten hebben ook wij stevige bonje(…). Hoe kan ik daaruit blijven? Kunt u ons enkele tips geven? (…)
Ik had me deze vakantie zó anders voorgesteld. Een vakantie zou toch ontspannen moeten zijn… Ik heb nog nooit zoveel gehuild tijdens mijn vakantie. Dit wil ik nooit meer, het liefst wil ik nu meteen naar huis. Wat adviseert u? Koffers pakken en naar huis gaan? (….) En tegelijk houden we ontzettend veel van elkaar, ik wil hem niet kwijt”.

Helaas kan ik op zo’n moment vaak weinig doen. Het is belangrijk om er achteraf eens goed voor te gaan zitten. Kunnen de kinderen in het dagelijks leven goed overweg? Zijn jullie al eerder samen met de kids op vakantie geweest? Wat ga je doen? Vinden de kinderen dat allebei leuk? Hebben ze vaak last van heimwee? Wonen jullie wel/niet samen in een huis? Hoe kun je zorgen voor “time-outs” van elkaars kinderen? En wat doen jullie normaliter bij conflicten rondom de kinderen? Hoe ga je daarmee om?
Ik zeg wel eens: Kijk waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Vermenigvuldig dit met 10 of met 20 dan weet je ongeveer hoe het is.

Zelfs als het vorige keer een doffe ellende was, kun je op den duur misschien toch met z’n allen op vakantie. Daarvoor is een goede voorbereiding nodig. Onvoldoende voorbereiding geeft grote kans op ellende. Maar in sommige situaties is het beter om ieder met je eigen kind iets te gaan doen, en een lang weekend voor samen te plannen, zodat je allemaal, ieder op de eigen manier, een eigen korte vakantie hebt. Minder lang maar meer kwaliteit.

Als jullie vakantie ook zo’n drama was is het verstandig om er inderdaad eens goed de tijd voor te nemen, en alle mogelijkheden op een rijtje te zetten. Doe dat met hulp, want er zijn meerdere wegen naar Rome.

Soms begrijp je niet waarom je weer zo boos werd. Of waarom je weer niet gezegd hebt wat je wilt. Veroordeel jezelf niet! Iedereen heeft een reden waarom ie doet wat ie doet. Ook jij.
Er zit een behoefte of angst achter, waar je zelf misschien niet bewust van bent. Ga er over in gesprek met iemand die je daarbij kan helpen. Zo kun je jezelf leren begrijpen en daarmee ook genadig zijn voor jezelf. En uiteindelijk zelfs misschien leren om anders te reageren.

Een korte maar krachtige oefening met je partner.

Neem 5 minuten de tijd, ga rustig zitten en kijk elkaar constant in de ogen.

Kijk naar de persoon tegenover je en stel je voor hoe die als kind was, wat hij/zij allemaal mee heeft gemaakt in zijn/haar leven, wat er moeilijk was, wat er mooi was.

Als je afgeleid wordt door andere gedachten, ga dan even terug naar heel bewust naar de ogen kijken en ga dan weer terug naar de vragen hierboven.

Het kan zijn dat je in een spiraal komt waarbij het contact vaak zo vluchtig is of over de 'zakelijke' dingen van de relatie, kinderen etc. gaat.

Een korte oefening waarmee je echt even contact met elkaar kunt maken:
Neem 20 minuten de tijd voor elkaar zonder dat je gestoord gaat worden.
Vervolgens zet je een timer voor 5 minutes - je wordt nu om beurten de spreker en luisteraar. De 1e spreker mag voor 5 minutes over een thema praten waar je enthousiast van wordt.
Probeer vooral te spreken vanuit jezelf, wat je erbij ervaarde, hoe je je voelde, etc. De luisteraar mag alleen maar luisteren, houdt oog contact en geeft geen feedback, ook niet non-verbaal. De luisteraar kan registreren wat het luisteren met hem/haar doet.
Neem aan het einde van de 5 minuten een minuut stilte en registreer wat deze manier van praten/luisteren met je deed. Daarna kun je even kort delen wat je opmerkte.

Draai vervolgens de rollen - nu wordt de spreker luisteraar en de luisteraar spreker. Daarna weer kort delen.

Bespreek daarna samen nog even hoe je het vond om zo met elkaar te praten.

Geduld is een schone zaak, tijd heelt alle wonden. Zo ontzettend cliché maar niet minder waar. Ik hoor heel vaak, " ja maar ik moet een keus maken", en ik weet het niet............Je moet niks, je mag tijd nemen. Als je het nu niet weet? Misschien weet je het straks wel. Gun jezelf tijd en rust voor je een besluit neemt. En maak je de verkeerde keus? Dan kom je er toch gewoon op terug, want ook dat mag.

Relatietherapie in samengestelde gezinnen is anders dan bij “gewone” gezinnen.

In kerngezinnen (“gewone” gezinnen) is het duidelijk dat beide ouders het beste voor hun kinderen willen. In samengestelde gezinnen willen beide partners ieder het beste voor de EIGEN kinderen. Niet dat men de kinderen van de ander dit misgunt, maar men is gevoeliger voor de situatie en gevoelens van eigen kinderen. Dat heeft alles met loyaliteit te maken.

Relatieproblemen in samengestelde gezinnen gaan meestal over de kinderen. “Steken onder water”, onbegrip van de stiefouder die zelf geen kids heeft en zich onvoldoende realiseert hoe gevoelig de ouders zijn, of zich niet kan inleven in kinderen. Stiefouders beschadigen hun relatie door zich negatief uit te laten over het stiefkind. Men bekritiseerd het liefste wat de ander heeft. Dat maakt de relatie kapot.

De meeste stiefouders proberen rekening te houden met de gevoeligheden van de partner en van diens kinderen. En dat terwijl kinderen soms bewust, maar meestal onbewust wél op stiefoudertenen gaan staan. Zelfs bij bewuste acties van kinderen om de stiefouder te negeren, is het beter te onderzoeken waar dit gedrag vandaan komt dan te grijpen naar straf. Echter, de stiefouder (die zich toch al “kop van Jut” voelt) heeft daar vaak weinig behoefte aan. Maar kinderen die dit gedrag vertonen hebben vaak loyaliteitsproblemen. En dat los je niet op met straf.

Een goedbedoelde vraag van de stiefouder wordt door pubers snel ervaren als bemoeizucht. Want ook van de stiefouder wordt meestal onvoldoende gezien hoeveel deze investeert. Hij/zij voelt zich daarom ook vaak ondergewaardeerd. En als deze stiefouder zich beklaagt bij anderen dan zegt de omgeving “je wist toch tevoren waar je aan begon”, kortom: onbegrip. Of men weet het beter: “als IK in jou positie was dan wist ik het wel…“. Het schip verlaten? Harder optreden?

Partners maken steeds opnieuw afspraken, die vaak onvoldoende worden nagekomen. Dit heeft te maken met consensus. Moeder of vader belooft dat zij/hij voortaan anders zal handelen, maar zegt iets toe waar moeder of vader niet ècht achter kan staan. Zo’n toezegging is weinig waard omdat die meestal niet wordt nageleefd. Dit leidt tot teleurstelling bij de partner en hup: weer een conflict.

Gewone relatietherapie (met onvoldoende kennis van samengestelde gezinnen) verergert soms de zaak (men raakt uitgeput). Partners in een stiefgezin hebben vaak andere hulpvragen dan die in kerngezinnen. Psycho-educatie (uitleg dat de situatie ingewikkeld is) kan veel oplossen. Heel vaak krijg ik te horen “ik dacht dat ik de enige was…”

Kinderen leggen vaak precies bloot hoe ingewikkeld de situatie is. Dat wordt de kinderen soms aangerekend, maar zij kunnen nooit verantwoordelijk worden gesteld. Het toont wel aan hoe klem de volwassenen zitten en het geeft hen ruimte om zich te bemoeien met de relatie. En dat is niet goed voor kinderen.
Een relatiebreuk lijkt voor de kinderen misschien geen groot verlies, maar als papa of mama verdrietig is, voelen zij zich vaak schuldig. En soms hadden zij ook, naast de vele frustraties, ook positieve gevoelens bij de partner. Bovendien leert het hen dat relaties tijdelijk zijn. Waarom zouden ze dan nog investeren in een volgende relatie?

Boekentip: Polysecure, van Jessica Fern

Dit boek gaat over hechting, en wat je op dat vlak tegenkomt als je een non-monogame relatievorm overweegt. Ook als je dat niet wilt geeft het heel veel inzicht in hoe hechtingsstrategieën voor of tegen je kunnen werken in relaties.

Schrijf je verhaal eens vanuit het perspectief van de ander.

Raken jullie constant in discussies terecht en kom je daar niet uit? Probeer het verhaal eens op te schrijven of te vertellen vanuit het perspectief van de ander. Dit haalt je uit je eigen reactiepatroon en zorgt ervoor dat er tussen jullie meer ruimte en begrip ontstaat.

Bedenk dat je, datgene waarin jullie verschillen tegenover elkaar kunt zetten, maar ook als aanvulling aan elkaar kunt zien. In plaats van een conflict te creëren, ben je daarmee samen extra krachtig.

Als je problemen hebt in je relatie op wat voor gebied dan ook...
Komen jullie er samen niet uit...
Wacht dan niet te lang om hulp te zoeken.

Ik weet het is een hele stap om hulp te gaan zoeken en je problemen te delen met een therapeut... maar jullie zijn het meer dan waard.

Wacht niet te lang met het zoeken van hulp bij relatieproblemen. Je laat een lekkende kraan toch ook niet lopen totdat je huis onder water staat? Waarom zou je bij zoiets belangrijks als een liefdesrelatie wel blijven aanmodderen tot het eigenlijk al bijna te laat is? Ga op zoek naar iemand die jullie kan helpen, scheiden kan altijd nog.

Praten met elkaar in een relatie, ...soms lukt het even niet meer en voor we het weten zijn we in een patroon van élkaar verwijten maken aangekomen. Wat dan helpt is te vertellen aan de belangrijk ander wat jouw persoonlijke ervaring is van een situatie en wat je daarin zo mist. In het verwijt ligt namelijk altijd een verlangen! En door je verlangens naar elkaar uit te spreken kun je elkaar ook weer horen, sta je weer open en communiceer je echt met elkaar.

Conflicten en ruzie ontstaan vaak door oordelen en kritiek richting de ander. De tegenreactie op zo’n aanval is dan verdediging.

Met een oordeel of kritiek probeert iemand eigenlijk te zeggen dat een behoefte niet is vervuld. Onvervulde behoeften brengen gevoelens als boos, verdriet etc. met zich mee. Wanneer vanuit dit gevoel wordt gecommuniceerd resulteert dit vaak in het geven van oordeel of kritiek.

Wanneer je voor jezelf bedenkt welke behoeften zijn verbonden aan je gevoelens, dan wordt het gemakkelijker om te communiceren vanuit deze behoeften.

Basisbehoeften die iedereen heeft zijn:

Autonomie (b.v. eigen keuzes maken, doelen nastreven)

Integriteit (b.v. jezelf kunnen zijn, zelfrespect)

Vieren & rouwen (stil staan bij het leven en bij verlies)

Onderlinge afhankelijkheid (o.a. begrip, erkenning, acceptatie)

Spel (humor, plezier)

Welzijn (harmonie, orde, schoonheid, vrede)

Fysieke behoeften (o.a. aanraking, beweging, bescherming, onderdak, rust, seksuele intimiteit, eten, drinken)

Als je bij de nieuwe vriend/vriendin intrekt ben je vaak in 1e instantie “op bezoek” en na verloop van tijd voel je dat je “thuis” komt. Bij een samengesteld gezin (stief/bonus/plusgezin) is dat vaak nog veel meer, omdat er kinderen aanwezig zijn, en soms ook nog af en toe meekomen met de nieuwe partner. Het zou dus ook wenselijk zijn als de partners een totaal nieuwe start maken. Maar ja, dat is niet altijd mogelijk.

Zeker als je een tijd samenwoont ga je je als partner in het huis van de ander wel thuis voelen. Je duikt de koelkast in, je kookt alvast, je repareert eens wat. Maar bv. je ouders zullen misschien wel even moeten wennen. En zij komen inderdaad op bezoek. Maar voor je kinderen die zouden op den duur dit huis ook als “thuis” moeten ervaren.

De kinderen die in de woning zijn geboren zullen het niet leuk vinden om slaapkamers opnieuw te verdelen. Je staat je kamer heus niet zo maar af. De kinderen van de nieuwe partner moeten ook een eigen plekje hebben. Ze kunnen niet in een washok.

Voor de oorspronkelijke bewoners is een verbouwing wel ingrijpend maar kan het wel leuk worden om dan een andere kamer te krijgen. Maar pas op met de twee stiefzusjes of -broertjes die het zo goed kunnen vinden met elkaar….. Als je ze bij elkaar voegt op één kamer kunnen daar alsnog problemen ontstaan. Ze lijken immers niet in álles op elkaar! Met elkaar spelen is toch echt iets anders is dan samen een kamer delen.

Helaas komt het nogal eens voor dat het samengesteld gezin toch niet zo’n goed idee blijkt te zijn. Verliefdheid maakt blind, zo zegt men vaak. Het is onverstandig om heel snel in te trekken bij de ander. Bv. een vriendin die haar woning opzegt en nadat ze bij haar vriend (met kinderen) is ingetrokken en tot de conclusie komt dat ze zich niet gerealiseerd heeft wat het is om met kinderen in een huis te leven. Ze zou zo graag af en toe een eigen kamer willen hebben, om tot rust te kunnen komen.

Nog vervelender wordt het als je beseft dat de relatie toch niet biedt wat je beoogd had. Je hebt geen eigen woning meer, en als je de relatie verbreekt sta je misschien wel op straat.

Een reden van misverstanden tussen mensen is dat we denken te weten wat de ander denkt. Dat de ander alles net zo interpreteert als wijzelf doen. De ander is precies zoals jij. Wat wij denken waar te nemen is de waarheid.
En toch, de ander is uniek, in gedachten, interpretaties, ervaring en gevoelens, misschien wel in alles.
Houd dat in gedachten als je in de valkuil stapt en denkt te weten hoe iets voor de ander is.
Een goede vraag is: 'Hoe is dat voor jou?'. Deze vraag nodigt uit en laat de ander in zijn waarde.

Als je geraakt wordt door iets wat je partner wel of niet doet of zegt, is het vaak makkelijker om te verwijten of je terug te trekken, dan om je kwetsbaar op te stellen. Toch?

Twee uitspraken die mij o.a. geholpen hebben anders te leren kijken en handelen. Ik wil je uitnodigen er eens bij stil te staan voor jezelf:
* Achter ieder verwijt schuilt een verlangen of een nog niet (h)erkende behoefte; Wil je eens verder kijken dan het verwijt wat je maakt? Welk verlangen of welke behoefte in jou ligt er onder? En mag die er zijn? Durf je die uit te spreken, kenbaar te maken aan de ander, los van of deze vervuld kan worden.
* Kwetsbaarheid is de lijm van de verbinding; Durf jij te laten zien wat er in je omgaat? Emotioneel eerlijk te zijn? Als jij zichtbaar wordt met alles wat er is, geef je de ander meer van jezelf om mee te kunnen verbinden. Kwetsbaarheid nodigt de ander uit om naast je te komen staan. Het vraagt moed, maar het is waar het herstel kan beginnen.

Als het praten met elkaar even niet lukt, schrijf elkaar dan eens een brief?
Wat zijn je verwachtingen binnen jouw relatie? Hoe moet die relatie er dan uit zien? Benoem minstens 5 positieve punten binnen jullie relatie, en blijf bij de op en aanmerkingen over de ander dicht bij jezelf. (Als er geschreeuwd wordt dat doet mij denken aan of dat levert bij mij 'dit' gevoel op?) En ga voor jezelf eens na, leef je je leven vanuit eigen normen en waarden, vervul jij je eigen behoeftes maar ook in je relatie? Maak jezelf hiervan bewust, zodat je keuzes kan maken waar je zelf achter staat.
Kom je hier zelf niet uit, neem dan contact op.

Vertel je wens.
Als de irritaties oplopen kun je gemakkelijk vervallen in verwijten naar elkaar. De ander heeft dan de neiging zich te gaan verdedigen. Dat eindigt al snel in weer een conflict. Jammer.
Probeer te bedenken welke wens er verborgen zit onder het verwijt: wat wil je dat er wél gebeurt? Als je daarmee begint is de kans op een beter gesprek een stuk groter. Succes!

Een relatie beginnen is echt makkelijker dan een relatie behouden. Dit zullen de veel stellen ondervinden. Als jullie twijfelen of jullie samen verder willen, maak dan samen de balans op.
Bespreek of schrijf op wat je waardevol vindt aan de ander, wat de relatie jouw biedt en waar je tegenaan loopt, wat je irriteert, wat je mist en wat je verdriet doet.
Ieder vindt eerst voor zichzelf uit wat de waarden zijn. Vervolgens bespreek je dit met elkaar. Dit gesprek kan jullie verbinden of doen besluiten dat het beter is om de relatie te beëindigen.
De balans kan jullie veel inzicht geven en helpen.

Lees : De 5 talen van de liefde van Gary Chapman

Kijk samen naar jullie hechtingsbehoeften:

Dat ik belangrijk voor je ben
Dat je bij mij blijft
Dat ik goed genoeg ben zoals ik ben
Dat je mij erkent en waardeert
Dat je van mij houdt
Dat je er voor mij bent

Bespreek samen welke van deze behoeftes nog aandacht nodig heeft, en durf hier eerlijk te zijn!

Behoeften binnen de relatie - deel 2
Zie ook deel 1.
Ook belangrijk binnen de relatie is: ruimte. Eigen ruimte om eigen dingen te doen zonder de ander. Vriendschappen, hobby's, alleen zijn of wat dan ook.
Maar ook een eigen maatschappelijk invulling zoals werk, mantelzorg, vrijwilligerswerk.
Het is van belang om die eigen plek te hebben.
Daarnaast is het ook belangrijk om samen een maatschappelijk functioneren te hebben, samen uit, samen zorgen voor (kinderen, ouders, inkomen etc.)..... Daarmee bevestig je je relatie.

Verschillende behoeften binnen een relatie - deel 1
Ruzies laten zien wat er wel en niet goed gaat in de relatie. Niet door het onderwerp, maar door het ontbreken van een onderliggende behoefte. De behoefte aan gezien worden, erkenning, waardering, gesteund worden, intimiteit en verbondenheid. Je kunt de behoefte die niet vervuld wordt vinden door te kijken waar de ruzie nou werkelijk overgaat. Soms kom je daar met elkaar wel uit, soms kom je er achter met een beetje hulp. Veelal wordt dat als een eye-opener ervaren.

Als de communicatie niet goed loopt, dan is de intimiteit meestal ook ver te zoeken. Werk samen eerst aan het verbeteren hiervan, door bijvoorbeeld meer te delen van wat er in je omgaat. Hierdoor stel je je meer open, en loopt je partner niet meteen tegen een 'muurtje' aan. het zorgt voor meer ruimte en betrokkenheid..

Maak je niet druk om kleine irritaties, maar kijk naar irritaties die meer invloed hebben. Ik hanteer altijd de schaal van irritaties: hoe groot is mijn irritatie op een schaal van 1 tot 10, waarbij een 1 staat voor een kleine irritatie, en een 10 voor een grote. Door onderscheid te maken, maak je niet alles groot en laat je niet alles oplopen. Bespreek samen je grote irritatie en hoe je deze kunt oplossen. Een perfecte partner bestaat niet, en ben jij ook niet. Het gaat er uiteindelijk om hoe je hier samen mee omgaat.

Wanneer iemand iets doet wat we als lastig of pijnlijk ervaren zijn we vaak geneigd om de ander een negatieve intentie toe te kennen. Als jouw partner te laat komt bijvoorbeeld, denken we dat dit komt omdat ze de relatie niet belangrijk vindt. Of als hij niet aandachtig genoeg gedag zegt bij het binnenkomen, is dit vast omdat hij ons niet meer ziet zitten.
We vullen in wat de ander voor reden kan hebben. Vaak is dit veel negatiever dan wat er echt aan de hand is. Je kunt dit navragen, of als je deze mogelijkheid (nog) niet hebt kun je bedenken wat een meer liefdevolle reden zou kunnen zijn.

Misschien komt ze te laat, omdat ze nog een oud vrouwtje hielp oversteken of zegt hij zo halfslachtig gedag, omdat hij met zijn hoofd bij een interessant project zit. Het verandert niks aan de situatie, maar kan er wel voor zorgen dat jij je minder geïrriteerd of gespannen voelt tot je weet wat er werkelijk aan de hand is.

Hoe je een autoritaire (stief-)vader kunt worden.

Deze stiefvader was nogal autoritair: ook zijn eigen kinderen waren soms een bang voor zijn boosheid en autoritaire gedrag. Ook in het contact met zijn stiefzoon ging hij regelmatig te ver in het sanctioneren. Zijn partner (de moeder van stiefzoon dus),sprak hem er regelmatig op aan. En dan hadden zíj weer ruzie!

De huisarts
Huisartsen zijn geneigd om conflicten in de puberteit te normaliseren. Dat is over het algemeen ook juist, want het hoort er een beetje bij. Moeder vertelde over de conflicten tussen de stiefvader en haar zoon, maar de huisarts had gezegd: ik heb ook regelmatig conflicten met mijn zoon van 17. Deze huisarts probeerde iets te normaliseren, maar besefte niet dat een stiefsituatie een heel andere aanpak vraagt.

De geschiedenis
Zijn moeder had een nieuwe partner gekregen toen de natuurlijke vader overleed. De jongen was toen 11 jaar. Hierna werden twee kinderen geboren, waar hij het goed mee kon vinden. Hij had een “nieuwe vader”, zo zei men, en over zijn natuurlijke vader werd niet meer gesproken. Dit had ook te maken met de tamelijk slechte band die moeder met haar voormalige schoonfamilie had gehad. De zoon kende de familie van vaders kant nauwelijks.

Geen contact met eigen roots geeft loyaliteitsproblemen
Uit loyaliteit naar zijn moeder zei hij niks over zijn wens om het contact met de familie van zijn vader te hebben. Nadat dit duidelijk werd en hij toestemming kreeg contact met de familie van vader op te nemen, ging het beter. Het ging misschien ook wel om puberteitsdwarsheid, maar vooral de loyaliteit naar zijn vader zat hem het meeste dwars. Nu waren de conflicten er nog hoogst zelden èn beter oplosbaar.

De ontdekking
Ook ontdekte stiefvader dat de band met zijn eigen kinderen niet was zoals hij wilde. Hij begon te beseffen dat hij nog steeds last had van zijn autoritaire vader. Hij durfde gemakkelijker dan voorheen te kijken naar zijn conflicten met zijn kinderen en de link te leggen met zijn eigen vader.

Onderzoek je conflicten
Door je conflicten te onderzoeken en niet naar anderen te blijven wijzen leer je veel over jezelf. Conflicten zijn een bron van zelfkennis, als je dit wilt zien. Dat geldt overigens niet alleen voor stiefouders 😉

Relatie problemen en de gevoelens die je daardoor ervaart zijn vaak een herhaling van de gevoelens die je als kind gehad hebt. Door de link te leggen met het verleden kan er al meer rust ontstaan.

Passief agressief gedrag uit zich bijvoorbeeld in sarcastische opmerkingen, kritiek uiten, mopperen, zwijgen, anderen de schuld geven, afspraken niet nakomen, uitstelgedrag, weglopen.

Vaak zit er achter dit gedrag een onvervulde behoefte en heeft iemand niet geleerd om behoeften en gevoelens op een positieve manier te uiten. En om aan te geven wat hij/zij nodig heeft.

Ook kan er in een relatie een patroon zijn ontstaan waarbij niet echt geluisterd wordt en via een omweg alsnog geprobeerd wordt om de boodschap over te brengen.

Om de communicatie te verbeteren is de eerste stap bewustwording van het patroon bij jezelf en/of in je relatie.
Het kan zijn dat je onbewust op dezelfde manier jezelf uit zoals je dat bij je ouders hebt gezien. Soms is bewustwording al voldoende om te gaan oefenen met een andere manier van communiceren. Dat wil zeggen op een volwassen manier je behoeften aangeven en eventueel een verzoek doen aan de ander om daar rekening mee te houden. Je blijft dan weg uit de aanval-verdedig modus.

Wanneer er dieperliggende oorzaken zijn, zoals angsten en overtuigingen kan de vervolgstap zijn om die verder te bekijken en op een andere manier mee om te gaan. Zodat er ruimte ontstaat om de stap te zetten naar volwassen communicatie.

Zorg voor speelsheid in de relatie. Een gezonde dosis humor en creativiteit in de relatie zorgt voor meer verbinding, betrokkenheid en credits bij je partner. Maar het zorgt er ook voor dat jullie beter kunnen omgaan met tegenslagen en creatiever zijn in het vinden van oplossingen.
Speels zijn kan al zitten in impulsiviteit, of samen kinderspelletjes doen, je partner plagen, romantiek, dansen, noem maar op.
Dus hoe speels kun jij zijn in je relatie?

Het kan soms best lastig zijn om elkaar te vinden op communicatief gebied. Misschien is de 1 niet echt een prater, of zitten jullie op een totaal verschillende lijn. We merken als er weinig gesproken wordt dat er weerstand kan ontstaan in je relatie.
Gelukkig zijn er vele manieren om hiermee aan de slag te gaan, bijvoorbeeld de relatie gesprekskaarten in te zetten.
Door elke keer een kaart te pakken, en over dit onderwerp in gesprek te gaan blijf je contact maken met elkaar, ook zitten er verschillende "doe" opdrachten in om meer verbinding te krijgen met elkaar.
Mogelijk is dit al voldoende om de communicatie op gang te brengen, en dat er op deze manier al meer rust en ruimte ontstaat.
Kom je er zelf niet uit neem dan gerust contact op.

Een behandeling van een of beide ouders tijdens de scheiding, waarin EMDR is opgenomen, kan het hele scheidingsproces positief beïnvloeden. Door de ouder te ondersteunen in het verwerken van de traumatische gebeurtenissen, kan deze met meer rust en energie de kinderen helpen bij hún verwerking.

Het boek Mating in Captivity van Esther Perel geeft een praktisch en duidelijk overzicht van de manier waarop we vandaag de dag in onze relaties staan. Het geeft inzicht in onze patronen en verwachtingen en geeft mooie voorbeelden van hoe hier mee om te gaan.

Je zou wel willen dat de ander wat minder dit deed, of meer dat. Nooit is het goed. Je bent kritisch en je relatie heeft t daardoor vaak spanning. Bedenk dan dat als je met een vinder wijst naar de ander er 3 vingers naar jezelf wijzen. Kortom: het begint bij jouzelf; wat mis je en waar komt deze behoefte vandaan? Vaak is de ander de bliksemafleider om niet naar jezelf te hoeven kijken.. In een relatie wordt dat vaak pijnlijk duidelijk.

Wanneer je ongelukkig bent in je relatie kun je als eerste stap proberen duidelijkheid te krijgen over waar het probleem precies zit.

Hierbij zet je op een rijtje tegen welke punten je aanloopt. Vervolgens deel je deze punten in naar:
- Jezelf (onzekerheid, verlatingsangst, bindingsangst, pijn/angst/verdriet uit het verleden)
- Je partner (hoop je dat je partner verandert? Gaat je partner over je grenzen heen?)
- Omstandigheden (geld, werk, huis, gezondheid, kinderen, psychische problemen)
- De relatie (communicatieproblemen, klagen, beschuldigen, onbeschikbaar zijn, vluchten)

Wanneer je meer duidelijkheid hebt over de achtergrond van het probleem, weet je vanuit welke invalshoek je kunt werken aan jezelf en de relatie. Van de punten die bij je partner liggen, kun je met elkaar kijken of deze bespreekbaar zijn.
Door de problemen in te delen kun je bepalen of er mogelijkheden zijn tot accepteren van elkaar, werken aan jezelf en de relatie. Ook kan het helpen voor jezelf duidelijk te krijgen of je een toekomst ziet in de relatie.

Heb je het gevoel dat je relatie niet meer lekker loopt, wacht dan niet te lang met hulp zoeken. Als er nog niet teveel `onder het vloerkleed` geschoven is en de verwijdering nog niet ingesleten is is de weg naar herstel makkelijker en korter.

Stem op elkaar af
Partners hebben los van elkaar vaak een druk leven. Probeer alle apparaten eens uit te zetten, want wel of geen tijd voor elkaar hebben is ook een keuze. Stem weer op elkaar af door met elkaar te praten met echte aandacht. Elkaar ook te bevragen naar wat onder de oppervlakte ligt. Vraag bijvoorbeeld eens ‘Ben je nog gelukkig op je werk?’ in plaats van ‘Hoe was het op je werk?

Liefde is... in elkaars belevingswereld meegaan en dit zonder oordeel.

1. Belevingswereld
is echt luisteren naar elkaar zonder je eigen mening te geven. Door dit te doen kom je er achter hoe iemand echt denkt. Diegene krijgt dan ook de tijd om zijn/haar verhaal helemaal te vertellen. Je gaat met je partner mee in zijn/haar verhaal. Ipv, dus je eigen mening te geven over het onderwerp, stel je alleen maar open vragen (wie, wat, waar, waarom, etc.). Dus wees zo nieuwsgierig als een kind dat kan doen. Het kan zijn dat je als partners een andere taal praat. Op deze manier leer je je partner zijn/haar taal begrijpen en hem/haar echt kennen. Als de diegene uitgepraat is mag de ander.

3. Creëer pauzes in het gesprek.
Dit geeft iemand de tijd om nog even na te denken of te voelen. Dit geeft verdieping aan het gesprek.

2. Oordeel niet. Het is niet goed of fout wat de ander vindt, want het is diegene zijn/haar belevingswereld. Het kan zijn dat je het er niet mee eens bent en dan kan je 2 dingen doen. 1. Het zo laten. Ieder mag zijn/haar eigen mening hebben en dat kan prima naast elkaar leven. 2. Komt tot een compromie.

Communicatie hebben wij als therapeuten natuurlijk heel veel mooie tools voor, dus neem gerust contact met ons op.

...kopje koffie (of thee).

Sinds drie jaar staan mijn partner en ik doordeweeks 45 minuten eerder op dan wat we gewend waren. Waarom? Om echt even aandacht voor elkaar te hebben. Met een jong gezin, allebei een baan en verschillende hobby's was het wel heel makkelijk om langs elkaar heen te leven en dat was precies wat we niet meer wilden. Nu, drie jaar later, is dit moment van de dag bijzonder kostbaar.

Wat is eigenlijk een ‘goede relatie’? Is dat wanneer je je goed voelt bij elkaar, open staat voor elkaar en zin hebt in elkaar? Iedereen begrijpt dat het niet haalbaar is om dit constant zo te ervaren. Toch maken we ons al snel zorgen als we even geen zin hebben in elkaar, niet aangeraakt willen worden en een tijdje op onszelf willen zijn. Dat past eigenlijk niet in ons plaatje van een goede relatie. Terwijl dat nou juist heel gezond is! Het afwisselen van nabijheid en afstand, samenzijn en alleen zijn, is een hele natuurlijke beweging. Het vraagt wel dat je wakker bent in je behoeften en goed afstemt op jezelf en elkaar. Maar dat komt de band uiteindelijk alleen maar ten goede.

Toon empathie voor de emoties van je partner, maar probeer er niet in mee te gaan. De emoties van je partner zijn van hem/haar, niet van jou. Je hoeft niet mee te gaan in zijn/haar gevoel. Je kunt wel vragen wat de ander zou helpen en of je daar een bijdrage in kan leveren.

Zonder zelfliefde zal de liefde van je partner nooit helemaal overtuigen. Innerlijke zelfafwijzing, zelfhaat en leegte kunnen je wel dichter bij zelfliefde brengen als het je lukt deze gevoelens toe te laten en te begrijpen. De leegte in je hart kan op deze manier een opening worden naar zelfliefde.

Heb je eenmaal door hoe het zit, zie je het patroon van “de incidenten” in je leven, of in jullie relatie, dan kan je de angel eruit gaan halen. In het hier en nu benieuwd zijn naar wat je triggert, benieuwd zijn naar wat de ander triggert en naar het hoe en wat daarvan in het toen en daar. Dat helpt om te ontwarren waar je, of jullie, steeds in vastdraaien.

Hannah Cuppen - Liefdesbang

In dit boek legt Hannah Cuppen uit wat de dynamiek binnen een relatie kan verstoren, in welk kringetje blijven we ronddraaien. En hoe je dit kunt doorbreken. Vaak als de ene partner ( onbewust ) een vorm van bindingsangst heeft, dan schiet de ander in de verlatingsangst en andersom. Zo word het in stand gehouden en is er geen echte verbinding.

kies samen een film of serie uit waarbij jullie beiden om kunnen lachen. Neem de tijd om samen naar te kijken. Kijk niet alleen naar het scherm maar ook af en toe naar elkaar, vooral als de ander lacht. Neem dit in je op. Hoe is het om de ander te zien lachen? Welk gevoel geeft dat? Waar voel je dat in jouw lichaam? Werk het aanstekelijk? Schrijf op hoe deze ervaring was.


uit werkboek IBCT

Gebruik je eigen ruimte.
Als je samenwoont is de neiging groot om iedere avond samen op die bank te ploffen ('want we zijn allebei thuis').

Stel jezelf beiden de vraag: waar heb ik op dit moment behoefte aan?

Houdt daarbij als stelregel: als een van de twee aangeeft tijd alleen nodig te hebben, gaat dat altijd voor iets samen doen.

Doordat je een bewuste keuze maakt om dingen wel of niet samen te doen, worden beide keuzes waardevoller en zuiverder.

Podcast-tip: 'Where should we begin?' van Esther Perel

Het is fijn om te merken dat je niet de enige bent die soms worstelt in een relatie. Deze podcast biedt mooie inzichten, werkbare tips en veel herkenning.

"Als hij maar gelukkig is" van Robin Norwoord beschrijft over vrouwen die teveel in hun liefde investeren.

Tegenwoordig vormt liefde vaak de basis van een partnerrelatie. Wij mensen hopen deze liefde voor altijd te koesteren.

Helaas worden jaarlijks veel liefdesrelaties verbroken: ruzies zorgen voor trouble in paradise. Dat terwijl door de wederzijdse verwijten duidelijk wordt wat om aandacht vraagt binnen de relatie. Want, en dat beseffen we vaak niet dat, achter elk verwijt een wens schuilt.

Ruzies ontstaan door meningsverschillen over behoeften, grenzen. Hoe kun je daar constructief mee omgaan? Op welke manier kun je ervoor zorgen dat je de kracht van het oneens zijn in het voordeel van jullie relatie laat werken? Hoe kun je investeren in een goed potje ruziemaken, zodat jullie relatie weer liefdevol wordt?

Friedrich Glasl, Lianne van Lith en Jocelyn Weimar geven in hun boek concrete handvatten hoe je opbouwend in plaats van destructief kunt omgaan met ruzie in de relatie. Ze bespreken de verschillende patronen en gradaties die kenmerkend zijn voor relatieconflicten.

Ze baseren zich hierbij op de theorie over conflictescalatie van Friedrich Glasl. In Ruzie in de relatie wisselen theorie en alledaagse voorbeelden elkaar af, wat het makkelijker maakt om je kennis en inzichten zelf te gaan toepassen en te ervaren.

Aan welke punten stoor je je bij je partner? Wat gebeurt er telkens wat je zo uitermate irritant vindt? Ga na of dit punten zijn die jij jezelf zou toestaan om te doen. De punten waar we ons aan ergeren bij anderen, dus ook onze partners, zijn vaak dingen die we onszelf niet toestaan. Dit kan voortkomen uit ervaringen in het verleden of overgenomen normen/verboden tijdens ons opgroeien. Dit bewust zijn kan een eerste stap zijn om begrip te hebben en je milder op te stellen in contact met de ander.

Gaat het niet goed met jullie relatie? Raak niet meteen in paniek. Het gebeurt bij de meeste stellen wel eens dat het niet lekker loopt. Dat is echter geen reden om er geen aandacht aan te besteden. Juist stellen die zich bewust zijn en bewust blijven van het welbevinden in hun relatie, hebben de grootste kans om minder fijne tijden samen goed door te komen.

Mocht je in een fase verkeren dat het niet fijn is, lees dan samen het boek 'Houd me vast' van Sue Johnson. Voor de meeste stellen is haar uitleg van wat een relatie soms moeilijk maakt, helder en zinvol. Er staan ook oefeningen in om samen te doen, die kunnen helpen jezelf maar ook de ander beter te begrijpen.

Wacht niet totdat jullie relatieproblemen een crisis bereikt heeft. Trek voor die tijd aan de bel bij iemand die jullie vertrouwen of ga naar een relatietherapeut.
Ook als je relatie goed is, kan het heel waardevol zijn om samen een huwelijkscursus te volgen. Verfrissend en verdiepend!

Het kan soms moeilijk zijn om de positieve dingen van je partner net zien. Maar er is altijd wat te bedenken: bv. "bedankt dat je je weer ingezet hebt voor ons inkomen." of "fijn dat je weer strijkt."
Zeg je in om iedere dag 2 of 3 positieve dingen tegen je partner te zeggen. Vooral in moeilijke tijden (samen) helpt dat enorm!

Ken je de rewind knop in je relatie? Als je door hebt dat jullie gesprek ontaard in beschuldigen en verdedigen, dan is het tijd om terug te spoelen. Je gaat als het ware terug in de tijd en start opnieuw hetzelfde gesprek. Als vanzelf is er meer ruimte, plezier en helderheid in het contact!

Zoals je pauze neemt van de stress van je werk en naar buiten gaat om te zorgen voor lijf en leden, zo kun je pauze nemen tijdens een ruzie door bij jezelf naar binnen te gaan en te zorgen voor je boze en gekwetste innerlijke delen.

Houd me vast - Sue Johnson
Boeiend en heel toegankelijk geschreven boek van wetenschapper Sue Johnson.

Over de patronen waarin we verstrikt kunnen raken als we (bang zijn om) de verbinding (te) verliezen. En hoe we vervolgens reageren op elkaar. Op manieren waardoor we nog meer verstrikt raken in negativiteit.

Johnson beschrijft 4 verschillende patronen hierin. Zeker een aanrader als je merkt dat jullie “altijd” in dezelfde communicatie of ruzie patronen terecht komen. Er staan interessante en helpende oefeningen in om samen te doen.

Meer hulp nodig? Neem contact op!

Je hebt een relatie, maar omdat je een seksueel trauma hebt is het moeilijk om intimiteit met je partner te delen. Het lichaam legt bij aanraking de link (ook bij veilige personen) met gevaar. Het lichaam heeft aanraking als gevaarlijk opgeslagen in het geheugen. Om dat te veranderen is het noodzakelijk om positieve ervaringen toe te gaan voegen aan het lichaamsgeheugen. Dit werkt het best onder de juiste begeleiding.

Maar wat je zelf al kan doen is samen kijken naar een activiteit waarbij aanraking noodzakelijk is, maar mogelijkheid dat dit overgaat in seksueel contact is uitgesloten. Bijvoorbeeld samen op dansles, judo, massage cursus of andere contact sporten of activiteiten. Het lichaam gaat dan de aanrakingen opslaan als veilig en prettig.

In een relatie heb je beide de intentie om de ander te zien en te blijven communiceren. Onbewust worden we echter geraakt in oude kind pijn en onvervulde behoeften. Om dit te erkennen en er bewust van te worden, vraagt moed.
We hebben vaak de neiging om de schuld buiten onszelf te leggen en de vinger naar de ander te wijzen. "Jij doet ook altijd...?!". Het gaat niet om de situatie of persoon die zo irritant is, maar om wat er geraakt wordt in jou. Het is dus geen kwestie van schuld maar van geraaktheid.

Door de moed te vinden om te onderzoeken en uit te spreken wat er in je om gaat, kun je als partners naast elkaar gaan staan en elkaar steunen. Zo kan je relatie zich verdiepen i.p.v. dat je tegenover elkaar komt te staan.

Het belangrijkste is inzicht!! Kijkend naar je relatie en de dynamiek tussen jullie. Welke gevoelens ervaar je erbij? En herken je deze gevoelens uit je jeugd? Hoe was de dynamiek tussen je ouders? En hoe was het tussen jouw en je ouders? Bijna altijd ligt daar een overeenkomst. Dit “zien” haalt al veel spanning weg waardoor je beter naar een “oplossing” kunt kijken.

Je liefdevol kunnen verbinden begint bij je eigen gevoelens. Leren gevoelens serieus te nemen en te zien waar ze vandaan. We komen al heel snel in een verhaal terecht over de relatie. Als je bijvoorbeeld in boosheid of spanning terecht komt, vertelt je hoofd een verhaal van overleving om dit gevoel te rechtvaardigen. En dat verhaal projecteren we dan op onze partner. Echter de spanning die je voelt, gaat over jouw zenuwstelsel. Je leert in relatietherapie bij mij dit gevoel herkennen en erkennen en vervolgens te reguleren. Vanuit een meer ontspannen staat, ontstaat er mogelijk een ander verhaal dat meer over liefde, veiligheid en verbinding gaat

Je bent van harte welkom!

Wat vindt jouw partner een prettige vorm van intimiteit? Wat zijn prettige aanrakingen? Hoe zit dat met vrijen? Ieder persoon is anders, je kunt er niet vanuit gaan dat je partner dezelfde behoeftes heeft als jij.

Dat kun je doen in een gesprek op een moment dat jullie allebei ontspannen zijn. Je kunt er ook een spelletje van maken.

Schrijf bijvoorbeeld allebei op briefjes waar je van geniet en waarvan je zin krijgt.

Doe deze briefjes in twee kommetjes, trek in de loop van de week om de beurt een briefje uit het kommetje van de ander en pas deze tip toe in de praktijk. Dat kan ook een aanleiding zijn om er met elkaar over in gesprek te gaan.

Deze tip is voor als je relatie in een crisis verkeert, maar jullie veilig genoeg zijn bij elkaar dat er geen uiterste noodsituatie is.

Spreek met elkaar af, zolang je aan je relatie werkt met bijvoorbeeld therapie, dat je voor een bepaalde periode niet uit elkaar zult gaan. Stel dat je 10 keer om de week therapie hebt, dan hak je dus een half jaar lang geen knoop door over samen doorgaan of niet.

Dit geeft jullie rust, dit geeft tijd om de therapie een kans te geven, dit geeft jullie tijd om duurzame duidelijkheid te krijgen en dit voorkomt impulsieve beslissingen in de hitte van de strijd/ de crisis.

Relaties zijn soms ingewikkeld. We willen graag dat onze partner iets gaat inzien, iets gaat veranderen of sorry zegt of meer zijn/haar best doet om de relatie te verbeteren of te laten slagen.

Tip; Maak het bespreekbaar en kijk hierbij wat jij zelf kan doen, om iets in je relatie te veranderen. (de verandering die we zoeken zit vaak in ons zelf.)

Zeg eens....
Wanneer je probeert een ander te veranderen dan leidt dat bij beide partijen waarschijnlijk tot grotere frustratie en veroorzaakt meer stress.

Probeer eens op zo'n moment anders naar de ander te kijken.
Want zo zoek je emotionele controle in jezelf. Op deze manier neem je de controle terug.
Niet hij....., maar IK heb me...., laat me,,,,, ik voel me.......

De sleutel om je vrijheid te behouden tijdens een ruzie is door vast te houden aan je waarheid terwijl je de behoefte aan macht en controle loslaat
(Edith Eger)

Geweld wordt vaak gebruikt om macht uit te oefenen. Ook kan het een teken van onmacht zijn om zich op een gezonde manier tot een ander te verhouden. Geweld kan verschillende vormen aannemen. De meest bekende zijn fysiek of verbaal geweld, maar ook het onthouden van liefde, affectie, aandacht en zorg kan een vorm van geweld inhouden.

De meeste vormen van geweld, waaronder seksueel en huiselijk geweld, worden gepleegd door bekenden van het slachtoffer. Vaak zijn dat ouders, partners, familieleden, vrienden of bekenden. Voor slachtoffers van deze vormen van geweld is het vaak extra traumatisch als daders misbruik maken van hun afhankelijkheid en kwetsbaarheid en hun vertrouwen beschadigen.

Een dader van geweld is altijd zelf verantwoordelijk voor zijn of haar eigen gedrag. Als slachtoffer van geweld heb je er nooit om gevraagd om met geweld geconfronteerd te worden. Ook kinderen die getuige zijn van geweld kunnen schade aan hun (emotionele) ontwikkeling ondervinden en zijn dus per definitie slachtoffer.

Je kunt ook contact opnemen met mij, dan help ik je naar de juiste hulpverlening!

Elke relatie heeft momenten dat je je mateloos irriteert aan de ander. Van het welk bekende dopje op de tandpasta, de wc-bril of de 'er is niks' antwoorden.
Maar relatietherapie is (nog lang) niet aan de orde?
Je kunt ook prima zelf al wat alert zijn op de signalen bijvoorbeeld door onderstaande opdracht.

Spreek met elkaar het volgende af;
Wanneer je je irriteert aan de ander, schrijf dit op. Aan het einde van de dag lees je jouw irritaties door en stel je jezelf de vraag; "hoe belangrijk vind ik dit nu nog?"
Alles wat je niet meer belangrijk vindt streep je door. Wat er overblijft zijn de dingen die je nog steeds belangrijk vindt. Deze geef je op een papiertje aan de ander. Die mag hier niet op reageren (in woorden of zuchten/ oogrollen of wenkbrauwen op halen), maar gaat in gedrag de komende dagen laten zien of ze hiermee aan de slag willen.
Na een week kun je met elkaar hierover een gesprek aan. Waaraan merkte je dat de ander iets met jouw punten gedaan heeft? Hoe was dat voor je?

Succes!

Zoek ieder bij jullie zelf naar wat je persoonlijke stijl is van houden van. Doe je dat door iets te geven? Een bepaalde manier van persoonlijke aandacht? Bepaalde woorden? Iet anders? En is dat iets vanuit je zelf of vanuit een overtuiging dat dat moet of nou eenmaal zo hoort? Zeker vanuit die laatste twee overtuigingen kan het hard nodig zijn om na te gaan hoe dit persoonlijker kan voor jezelf.

Zoek de komende tijd naar nieuwe manieren om zo puur mogelijk jezelf te zijn in de manieren waarop je jezelf geeft. Wees creatief maar laat het wel helemaal passen bij jouzelf. Na hierin allebei na te denken en te zoeken, bespreek dit met elkaar. De manier waarop je jezelf geeft, wat zegt dat over jezelf? En over je verlangens? Komen de liefdesuitingen over bij de ander? Waarom wel of niet? Stel de vraag aan elkaar hoe je de ander ervaart dat hij/zij geliefd is.

Ik geef deze tip vanuit de overtuiging dat liefhebben iets heel persoonlijks is, en zeker geen gevoel dat jullie beiden hetzelfde, of wel of niet hebben. Juist in het liefhebben van de ander kan onze eigen persoonlijkheid, rijkdom en schoonheid het mooist tot uitdrukking komen.

Hoe mensen denken, beïnvloed hoe mensen zich gedragen. Hoe mensen zich gedragen, beïnvloed het patroon van de relatie. Zorg er dus voor dat je negatieve gedachten over je relatie steeds omzet naar meer helpende positieve gedachten.

Moeilijker dan gedacht? Laat je dan inspireren door de inzichtkaarten over relaties. Zo ontdek je dagelijks nieuwe meer liefdevolle gedachten. Die leiden veel vaker tot ander gedrag en een andere dynamiek in je relatie.

Volgens de onderzoeken van Gottman maken gelukkige en ongelukkige stellen anders contact met elkaar. Één van de verschillen is het gebruik van humor in het maken van dagelijks contact en zelfs bij conflicten. Drie maal raden welke stellen humor gebruiken in hun communicatie...

Schaamte en schuld die 2 woorden lijken erg op elkaar. Je kunt ze echt omwisselen en daarmee een ingang vinden voor je schaamte- en/of schuldgevoelens.

Als je samen een relatie start begin je een weg te lopen met elkaar.
Negeer dan niet de eerste kleine stenen op de weg. Stap er niet overheen of gooi ze niet aan de kant. Kijk er samen naar en beslis samen wat er mee moet gebeuren zodat het goed is en jullie goed verder kunnen wandelen.

In mijn praktijk zie ik vaak stellen die al vele jaren bij elkaar zijn en nu voor een enorme rotswand staan waar ze niet meer overheen of omheen kunnen. Dat komt omdat (emotionele) problemen jarenlang genegeerd zijn en er veel pijn en verdriet is. Ik zie dan ook de verwachting dat naar de relatietherapeut gaan het laatste redmiddel is. Maar het echte werk begint thuis en dan is het soms heel moeilijk om uit destructieve patronen en gevoelens te komen.

Begrijp de verschillen tussen mannen en vrouwen op een dieper niveau.

Het boek: 'De Schoonheid van het Verschil' van Martine Delfos draagt hieraan bij. Zij beschrijft hoe deze verschillen met elkaar samenhangen en hoe je ze kunt begrijpen vanuit de evolutionaire betekenis.
Het vanzelfsprekende denken vanuit je eigen sekse wordt doorbroken, wat heel verfrissend is. Er ontstaat meer respect voor het fundamenteel anders-zijn.

Boekentip: door het oog van de familie van Else-Marie van den Eerenbeemt

Laatst hoorde ik van iemand over de 2-2-2 regel in het onderhouden van een goede relatie met je partner en ik vind hem geweldig. Hij is als volgt:
- iedere 2 weken plan je een avond die je samen doorbrengt (bv. naar de bioscoop, theater, of een avond wandeling maken).
- iedere 2 maanden plan je samen een weekend weg.
- iedere 2 jaar plan je een week vakantie met z'n tweeën.
In dit Corona tijdperk zal het zeker iets lastiger zijn om dingen te verzinnen die je kunt doen, maar met enige vindingrijkheid moet het toch lukken. Het is in ons drukke leven erg belangrijk om de tijd nemen om de verbinding met je partner weer te voelen of zelfs te herstellen en ik kan deze tip van harte aanraden!

Over liefde en Loslaten van Jan Geurtz.
Doorgaans reageert ons ego op een levenscrisis met weerstand en veel pijnlijke gedachten. Daardoor maken we ons leven extra ellendig en uitzichtloos. In Over liefde en loslaten laat Jan Geurtz zien dat bijvoorbeeld een relatiecrisis, en elke pijnlijke emotie die we dan ervaren, in wezen een opening is naar spirituele groei.Met behulp van korte praktische instructies wordt getoond hoe we de sprong kunnen maken vanuit ego's beknellende gedachten en emoties naar ruime open liefdevolle staat van zijn. Hierdoor veranderen pijnlijke emoties zoals eenzaamheid, frustratie of angst in toegangsdeuren naar wat in het boeddhisme de "boeddha-natuur' genoemd wordt en in Advaita de "non-duale essentie', een natuurlijke staat die vrij is van lijden.

Wat een mooie manier van luisteren en begeleiden; de podcasts van Esther Perel.

Er komen verschillende onderwerpen die binnen relaties kunnen spelen aan de orde en worden op een duidelijke en begripvolle manier uitgelegd. Where should we begin is de naam van de serie.

Je hoort Esther (therapeut) en verschillende paren met problemen. Een aanrader!

Samen maar ook alleen...

Zorg voor een balans tussen dingen die je samen onderneemt en tijd die je zonder je partner doorbrengt. Er zijn weinig stellen die het fijn vinden iedere beschikbare minuut samen door te brengen. Vaak nog wel bij de start van de relatie, als je elkaar wel kunt ‘opvreten’, en in een soort symbiotische versmelting zit.

Maar op den duur kan dit behoorlijk verstikkend zijn en gaan beide partners weer op zoek naar hun autonome zelf. Daarbij is belangrijk om naast alle gezamenlijke activiteiten, de vrijheid te voelen en te nemen voor dingen die je met anderen of juist alleen doet.

En natuurlijk doe je ook wel eens gezamenlijke dingen met je partner welke niet jouw primaire keus zijn. Geven en nemen…

Boekentip: Verslaafd aan Liefde, Jan Geurtz

Leer je partner te vergeven. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan en hoe kun je dat bereiken?
Vaak blijf je in “oude” verhalen hangen, het bekende malen in je hoofd. Weet dat die verhalen het conflict ook in stand houden. Er is geen ruimte meer voor een andere en opener kijk op de situatie. Je zit als het ware vast in jouw oordeel erover. Het verstandelijk kiezen om te willen vergeven en dan alert zijn wanneer je weer in de verwijten schiet. Dan kun je het op tijd stoppen.

de Podcast heet:
'De therapeut'
Er komen verschillende onderwerpen aan bod, zoals: scheiden en hechting.
De moeite waard om te beluisteren!

Met dit boek krijg je dieper begrip van de psychologische krachten die spelen in de partnerrelatie en hoe je daarmee kunt werken.

Hans Knibbe schrijft helder en inspirerend over de partnerrelatie vanuit de Zijnsgeoriënteerde visie. De relatie wordt gezien 'als een levende ruimte die helend kan werken voor de partners'.

Een theoretische uiteenzetting, ondersteund met oefeningen, visualisaties en meditaties. Het boek is onlangs opnieuw uitgebracht.

Elk mens heeft een aantal behoeftes, bijv. aandacht, begrip, waardering, acceptatie, zorgzaamheid, geborgenheid etc. etc.
Wanneer er sprake is van relatieproblemen dan blijkt vaak dat één of meerdere behoeftes niet worden ingevuld door de partner.
Tip: breng je behoeftes in kaart en ga hierover in gesprek met je partner.
Een relatietherapeut kan jullie daarbij helpen.
Simon Kok, relatietherapeut/ life-coach

Attachment in psychotherapy, David Wallin. Eigenlijk een tip voor therapeuten. Hoe neem ik mij zelf mee in de therapie sessies, hoe onderken ik dat en hoe kan ik er mee werken.

Zijn er problemen binnen de relatie, maar hebben jullie (nog) geen zin om in relatietherapie te gaan? Misschien is het dan wel fijn om samen thuis aan de slag te gaan. In het boek van Sue Johnson, Houd me Vast, vind je een heldere uitleg over relaties en wat er 'fout' kan gaan. Ook staan er oefeningen in om samen te doen.

Het is oké wanneer het een keer mot is in de relatie. Als je een moeizame periode samen doormaakt, kan dit je ook dichter naar elkaar toe doen groeien. In een relatie leer je immers ook van elkaar.

Wat is goed voor de ander? Waar heeft de ander last van? Hoe kan ik er zijn voor mijn partner?

De basisbehoeften binnen een relatie is gezien en gehoord worden. Er mogen zijn zoals je bent. Bovenstaande vragen gaan daarover. Oog houden voor waar jouw partner behoefte aan heeft. Als de basis goed is en blijft, dan mag het er best wel eens om spannen. Maar wanneer jullie na een korte verwijdering niet meer terugkomen in de zorg om elkaar, probeer daar dan wel naar terug te gaan. Met een boek als leidraad (bv Houd e vast van Sue Johnson) of met hulp van een relatietherapeut.

Wanneer je hulp vraagt van een hulpverlener, kies dan een specialist

Relatietherapie is een vak apart. Naast individuele psychologie is er bij relatieproblemen sprake van een dynamiek tussen mensen. Dat vraagt een heel specifieke diagnostiek en methodiek.

Relatietherapiedeskundigen hebben steeds oog voor het gehele cliëntsysteem. Er is aandacht voor jou, je partner, je relatie, je kinderen, je gezin van herkomst, je werk, je buren en andere betrokkenen.

Verandering beklijft beter wanneer de verandering die jij wenst, ook goed is voor je omgeving. Vandaar het belang om de omgeving (in gedachten) te betrekken bij relatietherapie. Dit vraagt aparte technieken. Een specialist werkt daar mee.

Door de focus op relaties is bij een gepassioneerde relatietherapeut een diepgaande doorgronding van de materie en continue scholing gewaarborgd. Dat maakt relatietherapie bij een relatietherapeut een wezenlijk andere ervaring.

Zorg ervoor dat je op gezette tijden naar buiten gaat voor een wandelingetje met elkaar en spreek naar elkaar uit waar je dankbaar voor bent in deze onzekere periode.

Boeken tip
Byron Katie
'Ik heb je liefde nodig, is dat waar?'
Dit boek onderzoekt wat wel en niet werkt in de zoektocht naar liefde en goedkeuring. Het zal je helpen gelukkiger te worden in de liefde.

Net als in de natuur hebben wij in ons leven en in onze relaties te maken met seizoenen. Het is niet altijd jouw favoriete seizoen...maar na de winter komt de lente!

Houdt je daaraan vast als je in een moeilijke periode zit!

Je kunt het stoplicht invoeren

Vaak is het lastig verwoorden wat je voelt, vaak loopt het dan hoog op dat je meteen aanvallend communiceert. Of begrijp je niet waar je partner het over heeft.

Je kunt dan het stoplicht invoeren. Groen is okay.

Als het niet goed met je gaat, dan geef je het signaal 'Oranje'. De ander kan vragen wat je nodig hebt, waar het oranje vandaan komt en hoe te zorgen dat het weer groen wordt, wat je nodig hebt om te zorgen dat geen rood wordt..

Als je met rust gelaten wil worden is dat prima. Geef dat aan, maar spreek wel af wanneer jullie er weer op terug komen.

Door deze time-out ga je bewuster nadenken wat je zegt en kun je vanuit jezelf praten i.p.v. in de verwijtende sfeer.

Veel succes.

Vrienden, familieleden met een relatie zitten soms in dezelfde fase met problemen waar jij ook tegenaan loopt.

Maak het bespreekbaar, deel met anderen die je vertrouwt wat jij lastig vindt in je relatie. Als jij je kwetsbaar opstelt, zal de ander dat ook eerder doen. Je komt zo als vrienden/familie dichter tot elkaar. En je merkt dan ook dat jij vaak niet de enige bent in je probleem. Bij grote problemen is het zeker te overwegen om een therapeut te raadplegen.

Grenzen leren stellen, hoe doe je dat ?
Eerst zul je moeten beseffen dat het regelmatig overschrijden van je grenzen, altijd ja zeggen, willen pleasen etc. , veel stress bij je zal veroorzaken, met als gevolg allerlei lichamelijke en mentale klachten.

Eerst zul je bij je zelf moeten nagaan waar jouw grenzen nu eigenlijk liggen.

Een goed hulpmiddel daarbij is de volgende zinnen aan te vullen:

1. Anderen mogen niet .......
2. Ik heb het recht om te vragen om......
3. Om mijzelf en mijn energie te beschermen heb ik het recht om......

Hoe spreek je jezelf nu uit om je grens aan te geven ?

Maak zinnen die met "ik" beginnen: ik vind dit niet goed voelen voor mijzelf, ik heb hier al heel veel taken, ik raak hiervan gestrest, ik vind het niet prettig om dit of dat te doen etc.

De voornaamste klacht van vrouwen over hun relatie is:
ik heb het gevoel dat er niet naar mij wordt geluisterd.

Mannen vertalen dit letterlijk, hij denkt wel geluisterd te hebben, want kan herhalen wat zij heeft gezegd.
De vrouw bedoelt echter: ik heb het gevoel dat je mij niet helemaal begrijpt of dat het je eigenlijk niet kan schelen wat ik nu voel.

In heel veel communicatie van vrouwen zit een verkapt verzoek om steun, aandacht en voor empathie !
Communiceren op de juiste wijze kun je leren !

Toon je liefde

Geef een compliment, toon belangstelling, geef een kus en aandacht aan de ander.

Zo ervaart de ander dat het menens is en durft zichzelf ook open te stellen en ontstaat er een veilige haven.

Het zijn kostbare momenten die de band versterken.

Communicatie-oefening;

Je doet deze oefening in principe ’s avonds voor het slapen gaan. Hij gaat als volgt;

- Eerste vertel je om beurten wat je moeilijk vond die dag, wat niet lekker liep, waar je je geremd voelde. In het kort; wat werkte er niet voor jou? De ander gaat niet in discussie maar luistert alleen en vraagt eventueel om verduidelijking.

- Daarna vertel je om beurten wat juist heel goed ging, wat je leuk vond, wanneer je jezelf heel goed voelde. In het kort; wat werkte er wel?

- Daarna een afsluitende ronde waarin je in een paar woorden zegt hoe jij je op dit moment voelt of wat nu erg belangrijk is. In het kort; wat is er nu? Dit gaat om ter plekke te observeren/voelen hoe het met je gaat. Ook hier geef je geen commentaar op elkaar.

Doe deze oefening elke dag, kan in een paar minuten. Hij heeft een positieve invloed op de duidelijkheid in je relatie, niets verbergen, je nergens voor schamen. Openheid.

Veel succes!

Veilig Thuis
Problemen in de relatie tussen ouders en kinderen of tussen partners kunnen leiden tot heftige ruzies en tot geweld. Huiselijk geweld en kindermishandeling komen vaak voor, op alle leeftijden, in alle culturen.

Sluit je ogen er niet voor, maar zet een eerste stap. Het is belangrijk dat er hulp komt, want het geweld stopt niet vanzelf.

Professionele hulpverleners bij Veilig Thuis kunnen jou adviezen geven en je in contact brengen met hulpverleners bij jou in de regio.

Telefoon Advies en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling: 0800 2000, website: vooreenveiligthuis.nl.

Plan een praatafspraak in

Plan een praatafspraak in, het liefst iedere dag en doe het als volgt:

- Eerst praat de één 10 minuten en mag de ander alleen maar open vragen stellen.

- Daarna omwisselen

- En dan 10 minuten evalueren.

- Pas op dat je niet in verwijten vervalt, maar praat vanuit jezelf: "Ik voel me heel verdrietig als je dit zegt, Bedoel je...."

- Afsluiten met iets leuks/ontspannends.

It takes two to dance a tango.

Hoe kan het toch zijn dat iemand in een relatie zich afgesneden voelt van de ander. Wat gebeurd er toch tussen een koppel waarbij de een zich aangevallen voelt en de ander zich niet gewaardeerd voelt, zich eventueel terugtrekt. Eenzaamheid kan een gevolg zijn (van beiden).

Het is een kwetsbaarheid die zich openbaart tussen beiden personen, wat merk je in je lichaam, welke emoties voel je, hoe kan je deze erkennen en aangeven aan de ander.

Er gewoon zijn voor elkaar. Je zelf verbinden met de ander zonder oordeel, zodat de dans weer hersteld wordt.

Getrouwd zijn, samenwonen zijn werkwoorden.

Dit betekent dat waar er 2 of meer mensen verbonden zijn met elkaar ‘werk’ hebben te doen. Het kan niet zo zijn dat 1 iemand de waarheid spreekt. Wat is de waarheid? Ieder heeft zijn eigen waarheid alleen hoe ga je deze verbinden met elkaar, met jezelf, met de kinderen en wie weet met wie nog meer.

Een lastige maar toch o zo mooie uitdaging die een zeer verrassende uitwerking kan of zal hebben.

Waarin vertrouwen in jezelf krijgen, in elkaar, in de relatie weer terug zal ontstaan waarin veiligheid gewaarborgd is.