Waar kom jij vandaan?

Klusvakantie is begonnen – de week in de vakantie waarin we flink opruimen en wat grote klussen samen aanpakken. Aan het eind van zijn we meestal flink moe en heel erg voldaan.

Ik begin met een tas met spullen die ik van mijn zus gekregen heb. In een map herken ik meteen het handschrift van mijn moeder. Zij kon zo perfect mooi schrijven. Het zijn haar notities van de tijd dat ze samen met mijn vader op de Bijbelschool zat. Ik was erbij als baby van 9 maanden oud. Zo bijzonder om terug te lezen wat ze toen geleerd hebben. Het geeft mij een warm en blij gevoel.

“When we pray, the problems do not become any smaller, but they get into perspective in relation to God.” Als ik dit lees, herken ik het meteen in mijn ouders. Zij zagen alles vanuit Gods perspectief, en zo leeft mijn vader nog steeds.
Dit is mijn erfenis en hier mag ik mee verder! Ik word er stil van en het ontroert me. In alles wat er op mij afkomt, mag ik bidden en dingen gaan zien vanuit Gods perspectief, zonder daarbij mezelf te verliezen. Het is haast niet uit te leggen wat voor fundament dat is en hoeveel vrede dat geeft in de moeilijke dagen.

Wat is jouw erfenis? Waar kom jij vandaan? Misschien vermijd je die vragen wel liever! Zijn ze te pijnlijk om naar te kijken. Dan hoop ik dat jij iemand vindt met wie je het samen kunt doen, want het kan veel duidelijk maken over jezelf. Juist als je kindertijd erg moeilijk was, heb je het nodig om er eerlijk naar te kijken. Dan zul je authentiek jezelf kunnen worden, in plaats van nog steeds reageren vanuit de pijn van vroeger. Niet meer dingen vermijden of over-compenseren, maar gewoon worden wie je bent en daar vrede mee hebben.
Ik wens jou toe dat jij hoe dan ook die vrede mag vinden in de moeilijke dagen.