Van eenzaamheid naar verbondenheid

Eenzaamheid is een diepgevoelde emotie die vaak wortels heeft in vroegere ervaringen van afwijzing of verwaarlozing. Als regressietherapeut help ik cliënten terug te keren naar de momenten in hun leven waar deze gevoelens voor het eerst ontstonden. Door het herbeleven en herinterpreteren van deze vroegere gebeurtenissen, kunnen we begrijpen hoe en waarom bepaalde patronen van eenzaamheid zich hebben ontwikkeld. Dit proces biedt de mogelijkheid om de emotionele lading van deze herinneringen los te laten en om nieuwe, gezondere overtuigingen te vormen over jezelf en je relaties met anderen. Dat maakt de weg vrij voor meer verbinding in je leven. Zowel met jezelf als met de mensen om je heen.

Daarnaast kan het doorbreken van eenzaamheid vaak beginnen met het helen van de relatie die je met jezelf hebt. In regressietherapie werk ik met cliënten om zelfliefde en zelfacceptatie te bevorderen, vaak door middel van innerlijk kind werk. Door terug te keren naar het verleden en je jongere zelf de liefde en steun te geven die het nodig had, kunnen je een dieper gevoel van eigenwaarde en verbondenheid ontwikkelen. Dit innerlijke helingsproces kan de weg vrijmaken voor het aangaan van meer vervullende en betekenisvolle relaties in het heden.