Als je over rouwverwerking en verlies praat, gaat het vaak over het verliezen van een dierbare. Dat is echt anders als ik praat over levend verlies. Wat is levend verlies? Jij of iemand in jouw omgeving maakt iets mee of krijgt iets wat een enorme impact heeft op jouw leven. Dat verlies gaat gepaard met verdriet en is oneindig. Ook wel levenslange rouw. Zoals het verliezen van mobiliteit; je mist een arm, zit in een rolstoel of krijgt een ziekte (bijvoorbeeld kanker of een vorm van dementie) Verliezen van autonomie, omdat jij jezelf niet mag of kan zijn. Het gevoel van veiligheid verliezen, omdat je binnen jouw relatie regelmatig voor de gek wordt gehouden of een tik ontvangt. Maar het kan ook het leven zijn met iemand die een ziekte, een beperking of een verslaving heeft. Iemand is niet overleden, maar heeft wel een verlieservaring voor betrokkenen tot gevolg. Dat is vervelend, maar wel heel normaal. Wat het precies betekent voor ieder mens is moeilijk vast te stellen of te vangen in één zin. Net als DNA, een vingerafdruk of jouw normen en waarden is ook de invulling van ‘levend verlies’ voor ieder mens anders en uniek.
Erken je gevoelens: Het is belangrijk om je gevoelens van verdriet, boosheid en frustratie te erkennen. Het is normaal om te rouwen om het verlies van verwachtingen en dromen die mogelijk niet zijn uitgekomen. Het wegstoppen van deze gevoelens en gedachten zorgt er vaak voor dat je er later meer last van kan gaan krijgen. Het klinkt raar, maar ga je dit proces niet uit de weg. Ook al lijkt dat soms prettiger te voelen... Op korte termijn is dat misschien ook, maar op lange termijn vaak niet.
Erken je gevoelens: Het is belangrijk om je gevoelens van verdriet, boosheid en frustratie te erkennen. Het is normaal om te rouwen om het verlies van verwachtingen en dromen die mogelijk niet zijn uitgekomen. Het wegstoppen van deze gevoelens en gedachten zorgt er vaak voor dat je er later meer last van kan gaan krijgen. Het klinkt raar, maar ga je dit proces niet uit de weg. Ook al lijkt dat soms prettiger te voelen... Op korte termijn is dat misschien ook, maar op lange termijn vaak niet.
Tom
Counselling & Therapie Bergeijk
Lid van Therapiepsycholoog
Bergeijk