Midlife kennis ipv crisis

Wat maakt dat we 'midlife het leven' zijn zo negatief bestempelen?
Net als kinderen die eenkennig worden, wat ook een negatieve connotatie heeft, zijn beide fasen eigenlijk heel erg nuttig. De eerste fase noem ik dan ook 'herkennigheid', want doordat je meer onderscheid kan maken wie er bij je hoort en wie niet, herken je je dierbaren en bent dus ook oprecht verdrietig als ze er niet zijn of weg van je gaan.
Wat betreft een midlife fase, betekent het ook dat we vaak stil staan en op meta-niveau eens naar ons zelf kijken. We kennen onszelf steeds beter dan aan het begin van ons leven, dus kunnen ook nu besluiten dat het zo lang bewandelde pad zijn beste tijd wel heeft gehad. En dat het nu met nieuwe kennis over onszelf goed is om eens een ander pad of een nieuwe route te bewandelen. Eigenlijk is dit ook een hogere fase dan de eenkennigheidsfase, nu onszelf ook beter begrijpen en van daaruit nieuwe stappen willen zetten.
Wat niet wil zeggen dat de fase zo zijn kwetsbaarheden kent.