"Hallo, hier spreekt je overspannenheid."

"Hallo, hier spreekt je overspannenheid. Ik begrijp wel dat dit geen prettige staat van zijn is. Ik ben liever niet nodig. Maar nu ik er toch ben, wil je misschien naar me luisteren?

Ik ben hier niet omdat je iets verkeerds hebt gedaan. Ik ben hier om je te leren luisteren. Naar je eigen behoeften. Je grenzen. Je hart.

Ergens ben je kwijtgeraakt dat je belangrijk bent. Of misschien heb je dat nooit zo in de gaten gehad. Je hebt eerder oog voor (de noden van) anderen. Je hebt weinig ervaren dat jóuw gevoelens en behoefte ertoe doen. Ik begrijp wel dat je daarom voorbij bent gegaan aan mij, je lichaam, je geest.

Jij hebt misschien nog het (valse) idee dat voor jezelf zorgen egoïstisch is, maar ik ben hier om je te laten merken dat het zo niet langer kan. Eerst heb ik tegen je gefluisterd. Maar ik begrijp wel dat dat moeilijk serieus te nemen was. Daarom ben ik nu luid en duidelijk aanwezig, zodat je niet meer om me heen kunt.

Ik vraag je om overgave en vertrouwen. Het komt echt goed. Geef me wat ruimte. Herinner je dat jij belangrijk bent. Onmisbaar feitelijk."