Angst is net een overenthousiaste pup

Laten we eerlijk zijn: angst is best irritant. Het sluipt naar binnen zonder uitnodiging en maakt zichzelf comfortabel alsof het de hoofdgast is op je feestje. Maar hier komt het verrassende: volgens de Acceptance and Commitment Therapy (ACT) gaat het er niet om dat je die angst moet wegjagen of onderdrukken. Nope. ACT nodigt je uit om je angst juist te omarmen—zonder erdoor te worden overweldigd. Denk aan die puppy die constant op je springt; je wil hem niet wegduwen, maar je laat hem ook niet het huis afbreken.
Wat kan je doen?

In plaats van proberen je angst te vermijden (wat je waarschijnlijk al hebt geprobeerd en – laten we eerlijk zijn – niet echt werkte), kun je oefenen in acceptatie. Dat betekent niet dat je angstig wíl zijn, maar dat je je angst toelaat zonder dat het de show overneemt. Voel je hart bonzen? Top, dat betekent dat je leeft. Je lichaam is eigenlijk aan het zeggen: “He, je bent menselijk!” Adem even diep in en uit. En stel jezelf de vraag: “Hoe kan ik nu nog steeds doen wat belangrijk voor me is, zelfs met deze angst erbij?”

Het mag allemaal oncomfortabel zijn, maar het laat je niet vastzitten. Dus de volgende keer dat angst je probeert te saboteren, zeg je gewoon: “Leuk dat je er bent, angst! Neem een stoel, maar jij gaat niet bepalen wat ik vandaag doe.” Je hoeft je leven niet op pauze te zetten om eerst van angst af te komen—je kunt doorgaan met wat je belangrijk vindt ondanks je angst.