Als het gevoel voor de ander verdwenen is...

Bij “gewone” kerngezinnen komt het ook voor maar is het vaak wat moeilijker om te achterhalen waar het probleem ontstaan is. Bij samengestelde gezinnen is dit vaak veel eenvoudiger te vinden.

Problemen in een samengesteld gezin leiden vaak tot elkaar regelmatig ernstig op de tenen staat en kwetsingen. Niet omdat men dat wil maar omdat de ander kritiek heeft op jouw kind, of op jouw manier van opvoeden dóet dat wat met je. Na enkele keren wapen je je daartegen en word je misschien wel gevoelloos. Maar gevoelloosheid op het ene gebied, doet ook wat met het gevoel op andere gebieden.
Regelmatig denkt men dat men te laat is. En soms is het inderdaad te laat, maar láng niet altijd. Vaker niét dan wel, gelukkig. Maar lang wachten met hulp vragen is nooit handig, zéker niet in een samengesteld gezin. Er is vaak nog zó veel mogelijk!

Als niet alles kapot is, kan het gevoel wel degelijk terugkomen, ook bij gewone relaties, maar vooral bij samengestelde gezinnen is die kans zelfs groot. Zien dat de ander moeite doet, bevestigen dat de ander zijn best doet, dat geeft positieve gevoelens.
Maar dat kan natuurlijk niet als men zich blijft storen aan elkaars gedrag.
Daarom is het belangrijk dat je de problemen leert aanpakken. In een samengesteld gezin is daarvoor specifieke kennis nodig. Dat je leert zien hoe loyaliteit bij kinderen (maar ook bij ouders) werkt. Hoe je relatie vergiftigd is geraakt door de kritiek op jouw kind, of op jouw manier van opvoeden.

Kritiek mag je hebben. Je mag je storen aan dingen, en je hoeft niet altijd dezelfde opvattingen te hebben. Kritiek doet pijn, en daarom zeg ik: kussentjes neerleggen. In acht nemen dat je de ander mogelijk pijn doet, dat je hem op de ziel gaat staan en tóch je mening geven. Dat getuigt van liefde.

Daarom is het áltijd belangrijk om de “typisch stiefgezinnenproblematiek” te betrekken in het geheel. Maar….wacht niet te lang!
Maar ook bij gewone relaties kan er soms nog heel veel. Dus bel me gerust voor een afspraak.