Ik wil een deel van een artikel met je delen wat ik tegen kwam op "samen sterke relaties bouwen"
Het hart van de zaak
Mannen en vrouwen hebben elk hun eigen kwetsbaarheden. Mannen worstelen vaak met gevoelens van onvoldoende zijn en de daaruit voortvloeiende schaamte, terwijl vrouwen vooral de angst voelen om er alleen voor te staan. Deze emotionele dynamiek wordt vaak aangedreven door hormonale reacties en primitieve hersenfuncties, vooral in momenten van dreigend gevaar of conflict.
Het probleem van praten tijdens conflicten
In een ruzie, wanneer ons lichaam in een staat van paraatheid is, vermindert ons vermogen om rationeel en nuchter te denken. Simpel gezegd doet het deel van de hersenen dat nuchter en logisch kan denken minder mee, want er dreigt gevaar. Hierdoor werkt praten vaak niet; het verergert de situatie alleen maar. Dat is ook de reden waarom je na een ruzie jezelf vaak afvraagt waarom je zo heftig gereageerd hebt. Op dat moment werkt je nuchtere en logische manier van nadenken weer.
Het belangrijkste inzicht dat ik wil delen, is dat op deze momenten zowel jij als je partner bijzonder kwetsbaar zijn, elk verlangend naar begrip en erkenning. En op zulke momenten is WAT je zegt van minder belang en de TOON van wat je zegt bepalend.
De kracht van non-verbale connectie
Wat ik in mijn leven heb ervaren (in allerlei relaties), is dat non-verbale connectie vaak de sleutel is. Een simpele maar krachtige omhelzing, elkaar vasthouden, kan de emotionele barrières doorbreken en een gevoel van veiligheid en verbondenheid herstellen. Dit soort gebaren leidt tot de afgifte van oxytocine, het knuffelhormoon, wat ons helpt om ons meer verbonden te voelen.
Alternatieve gebaren van verbinding
Er zijn meerdere manieren om non-verbaal te communiceren en de verbinding te herstellen. Het kan zo simpel zijn als het inschenken van een drankje, het aansteken van een kaars, of samen een spelletje doen. Het gaat erom dat we elkaar weer zien, echt zien, en de ruimte creëren om te genezen en te groeien.
Begrip en erkenning
Wanneer je die verbondenheid weer voelt, kun je beginnen met praten. Maar dit keer vanuit een plek van begrip en veiligheid, waarbij je de kwetsbaarheid van je partner erkent en respecteert. Dit kan leiden tot diepere, meer betekenisvolle gesprekken en een sterker gevoel van eenheid. Dat gaat het beste wanneer je praat vanuit je eigen gevoel en ver weg blijft bij wat de ander deed of wat je denkt dat de ander deed. Wat gebeurde er bij jou en wat is er in jou geraakt? Houd het bij jezelf!
Praten is essentieel, maar meestal niet de eerste stap. Eerst moet er een basis van vertrouwen en verbondenheid zijn. En soms is het de stille, liefdevolle actie die de krachtigste boodschap overbrengt. De kunst van het bouwen van een sterke relatie gaat niet alleen over woorden, maar ook over het ongezegde begrijpen en erop reageren.
Jacobine
Therapie Ede
Lid van Therapiepsycholoog
Ede
Het hart van de zaak
Mannen en vrouwen hebben elk hun eigen kwetsbaarheden. Mannen worstelen vaak met gevoelens van onvoldoende zijn en de daaruit voortvloeiende schaamte, terwijl vrouwen vooral de angst voelen om er alleen voor te staan. Deze emotionele dynamiek wordt vaak aangedreven door hormonale reacties en primitieve hersenfuncties, vooral in momenten van dreigend gevaar of conflict.
Het probleem van praten tijdens conflicten
In een ruzie, wanneer ons lichaam in een staat van paraatheid is, vermindert ons vermogen om rationeel en nuchter te denken. Simpel gezegd doet het deel van de hersenen dat nuchter en logisch kan denken minder mee, want er dreigt gevaar. Hierdoor werkt praten vaak niet; het verergert de situatie alleen maar. Dat is ook de reden waarom je na een ruzie jezelf vaak afvraagt waarom je zo heftig gereageerd hebt. Op dat moment werkt je nuchtere en logische manier van nadenken weer.
Het belangrijkste inzicht dat ik wil delen, is dat op deze momenten zowel jij als je partner bijzonder kwetsbaar zijn, elk verlangend naar begrip en erkenning. En op zulke momenten is WAT je zegt van minder belang en de TOON van wat je zegt bepalend.
De kracht van non-verbale connectie
Wat ik in mijn leven heb ervaren (in allerlei relaties), is dat non-verbale connectie vaak de sleutel is. Een simpele maar krachtige omhelzing, elkaar vasthouden, kan de emotionele barrières doorbreken en een gevoel van veiligheid en verbondenheid herstellen. Dit soort gebaren leidt tot de afgifte van oxytocine, het knuffelhormoon, wat ons helpt om ons meer verbonden te voelen.
Alternatieve gebaren van verbinding
Er zijn meerdere manieren om non-verbaal te communiceren en de verbinding te herstellen. Het kan zo simpel zijn als het inschenken van een drankje, het aansteken van een kaars, of samen een spelletje doen. Het gaat erom dat we elkaar weer zien, echt zien, en de ruimte creëren om te genezen en te groeien.
Begrip en erkenning
Wanneer je die verbondenheid weer voelt, kun je beginnen met praten. Maar dit keer vanuit een plek van begrip en veiligheid, waarbij je de kwetsbaarheid van je partner erkent en respecteert. Dit kan leiden tot diepere, meer betekenisvolle gesprekken en een sterker gevoel van eenheid. Dat gaat het beste wanneer je praat vanuit je eigen gevoel en ver weg blijft bij wat de ander deed of wat je denkt dat de ander deed. Wat gebeurde er bij jou en wat is er in jou geraakt? Houd het bij jezelf!
Praten is essentieel, maar meestal niet de eerste stap. Eerst moet er een basis van vertrouwen en verbondenheid zijn. En soms is het de stille, liefdevolle actie die de krachtigste boodschap overbrengt. De kunst van het bouwen van een sterke relatie gaat niet alleen over woorden, maar ook over het ongezegde begrijpen en erop reageren.
Jacobine
Therapie Ede
Lid van Therapiepsycholoog
Ede
