Uit eigen ervaring

Ziek zijn...... wat klinkt dat zwaar he. En soms is dat ook zwaar. Je kiest er niet vrijwillig voor. Het overkomt je. Maar hoe ga je er eigenlijk mee om? Kun je accepteren dat je lichaam je tijdelijk of blijvend in de steek laat? Kun je accepteren dat je pijn hebt? Dat je een ander uiterlijk hebt gekregen? Dat je partner, je kinderen of andere familie of omgeving hier ook wel wat van vindt? Heftig te constateren dat je omgeving je ziet aftakelen en dat zij aan de zijlijn staat of zich machteloos voelt of zelfs angstig is dat je niet meer beter wordt? Hoe ervaar jij dit eigenlijk zelf? Of zit je in de rollercoaster van maar door moeten gaan en in de overleefmodus zitten? Geen tijd of energie om ook nog voor je omgeving te moeten zorgen? Want je lijf is keihard bezig met zichzelf overeind te houden? Dit kan allerlei ver gaande consequenties hebben op allerlei gebied. Helaas (en ook gelukkig) spreek ik uit eigen ervaring en deel ik heel graag met je hoe ik er boven op gekomen ben. Ook al heb ik elke dag nog steeds te maken met blijvende pijnklachten. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik weigerde mijn leven daardoor te laten verpesten, omdat het mijn tijd nog niet was en omdat ik in dit leven nog veel meer te doen had. Soms overmatig hoopvol, en toch heeft het me geholpen en gun het jou zo erg, dat ik je graag ondersteun in jouw proces om te leren omgaan met jouw situatie. Je bent van harte welkom!