Durf jij je angst aan te kijken en te voelen?

In mijn praktijk kom ik verschillende soorten angsten tegen. Faalangst, angst om je te binden, angst voor de angst, angst om er werkelijk naartoe te gaan. Vooral dat laatste is een spannend proces, het voelen waar de angst daadwerkelijk over gaat, maar met vertrouwen, goede gronding (ademhaling en weer terug in verbinding komen met je lijf) kom je er achter dat wanneer de angst eenmaal gevoeld is, het niet meer zo angstig aanvoelt. Vaak gaat het over onveiligheid. Vaak hebben we als kinderen iets meegemaakt wat heel pijnlijk is geweest en omdat je nog zo klein was heb je het niet zo goed kunnen verwerken. Er ontstaat een patroon (strategieën) en die was destijds heel erg nodig, maar nu je volwassen bent is het eigenlijk niet meer nodig om jezelf zo te beschermen. Mooi om dit patroon bewust te maken, zodat je de regie weer kunnen terugpakken. Mocht je een paniek aanval hebben, kun je jezelf er weer bij halen. Begin met jezelf te gronden (voeten stevig op de grond, wanneer je het op voelt komen. Voel waar de spanning in je lijf zit en adem erdoorheen. Klinkt misschien makkelijker dan het is, maar neem kleine stapjes hierin en bouw vertrouwen in jezelf. Vaak is het wel fijn om dit in het begin te doen onder begeleiding van een therapeut.