Om met het laatste te beginnen: angst ontstaat in het reptielenbrein, het oudste deel van onze hersenen en het heeft ons als mens geholpen, zodat wij nog steeds op deze aardbol rondlopen: vechten of vluchten is dan een goede raadgever bij werkelijk gevaar... Maar wat als er nu geen werkelijk gevaar is en wij als mens nog steeds in de vecht- of vluchtmodus staan? wat gebeurt er dan in ons brein, ons lichaam? Een situatie uit het verleden, krijgt een plek in het nu en wordt geprojecteerd op de toekomst. Best vermoeiend om de hele dag maar "aan" te staan.
Stel.. dat je boven jezelf gaat hangen en de angst ziet voor wat deze is? Jezelf realiseert dat we op deze manier zijn geschapen, het is biologisch bepaald. Wie weet... zie je de angst voor wat het is en kun je zelfs een beetje afstand van de angst nemen!
Stel.. dat je boven jezelf gaat hangen en de angst ziet voor wat deze is? Jezelf realiseert dat we op deze manier zijn geschapen, het is biologisch bepaald. Wie weet... zie je de angst voor wat het is en kun je zelfs een beetje afstand van de angst nemen!
