Schoonouders ondermijnen vaders gezag bij klachten van het pluskind/stiefkind.
Mevrouw was zwanger van hun 2e kindje. Haar man had al kinderen uit een eerdere relatie. Het contact met de moeder van zijn kinderen was zeer slecht geweest, nu was het draaglijk. Zijn kinderen klaagden regelmatig bij moeder over stiefmoeder, maar meestal werd dit door tussenkomt van vader redelijk snel opgelost.
Grootouders
De ouders van vader (dus nieuwe schoonouders van mevrouw) verzetten zich tegen haar. ). Zij steunden de kleinkinderen onvoorwaardelijk bij klachten over zijn nieuwe vrouw. Vooral de dochter van 13 jaar deed vaak zielig als zij haar zin niet in kreeg en werd dan alsnog beloond door de grootouders. Maar ook de andere kinderen hoefden maar te zeuren om iets wat zij van papa niet mochten en dan werd dat alsnog door de grootouders toegestaan
De schuldige
De nieuwe vrouw van papa (stiefmoeder, dus) werd aangewezen als de schuldige: papa zou bij haar onder de plak zitten en niet tegen haar in durven te gaan. Ik kan verzekeren dat dit niet het geval was. Hij was in veel zaken strenger dan zijn vrouw. (Ook wel omdat zij niks meer dúrfde te verbieden).
Scherpe kantjes
Vaker blijven de schoonouders loyaal aan hun eerste schoondochter, waardoor de nieuwe vrouw geen eerlijke kans wordt geboden. Ook hebben grootouders vaak medelijden met de kinderen. Na verloop van tijd verandert dit meestal, hoewel de nieuwe vrouw zelden even positief wordt binnengehaald als destijds de eerste. De scherpe kantjes slijten.
Slechte kinderen?
In dit geval sleet de scherpe kantjes niet: De kinderen namen iedere kans te baat om zich te beklagen over hun stiefmoeder. En juist daardoor (angst en onzekerheid) werden door stiefmoeder ook fouten gemaakt. Dit soort dingen kunnen soms oplosbaar zijn, maar in dit geval kon ik eigenlijk weinig uitrichten. Ik kon hen alleen aangeven dat het niet de slechtheid van de kinderen betrof. Kinderen nemen alle kansen die hen geboden worden waar. Dat is geen slechtheid, maar bijna een wetmatigheid.
Een ongelukkige uitkomst
Om zelf de conflicten te vermijden hebben deze mensen ervoor gekozen om het contact met opa en oma te verbreken, zelfs vader kwam niet meer bij zijn familie. Ik heb zo’n breuk ooit voorkomen, maar dan moet je er op tijd bij zijn.
Mevrouw was zwanger van hun 2e kindje. Haar man had al kinderen uit een eerdere relatie. Het contact met de moeder van zijn kinderen was zeer slecht geweest, nu was het draaglijk. Zijn kinderen klaagden regelmatig bij moeder over stiefmoeder, maar meestal werd dit door tussenkomt van vader redelijk snel opgelost.
Grootouders
De ouders van vader (dus nieuwe schoonouders van mevrouw) verzetten zich tegen haar. ). Zij steunden de kleinkinderen onvoorwaardelijk bij klachten over zijn nieuwe vrouw. Vooral de dochter van 13 jaar deed vaak zielig als zij haar zin niet in kreeg en werd dan alsnog beloond door de grootouders. Maar ook de andere kinderen hoefden maar te zeuren om iets wat zij van papa niet mochten en dan werd dat alsnog door de grootouders toegestaan
De schuldige
De nieuwe vrouw van papa (stiefmoeder, dus) werd aangewezen als de schuldige: papa zou bij haar onder de plak zitten en niet tegen haar in durven te gaan. Ik kan verzekeren dat dit niet het geval was. Hij was in veel zaken strenger dan zijn vrouw. (Ook wel omdat zij niks meer dúrfde te verbieden).
Scherpe kantjes
Vaker blijven de schoonouders loyaal aan hun eerste schoondochter, waardoor de nieuwe vrouw geen eerlijke kans wordt geboden. Ook hebben grootouders vaak medelijden met de kinderen. Na verloop van tijd verandert dit meestal, hoewel de nieuwe vrouw zelden even positief wordt binnengehaald als destijds de eerste. De scherpe kantjes slijten.
Slechte kinderen?
In dit geval sleet de scherpe kantjes niet: De kinderen namen iedere kans te baat om zich te beklagen over hun stiefmoeder. En juist daardoor (angst en onzekerheid) werden door stiefmoeder ook fouten gemaakt. Dit soort dingen kunnen soms oplosbaar zijn, maar in dit geval kon ik eigenlijk weinig uitrichten. Ik kon hen alleen aangeven dat het niet de slechtheid van de kinderen betrof. Kinderen nemen alle kansen die hen geboden worden waar. Dat is geen slechtheid, maar bijna een wetmatigheid.
Een ongelukkige uitkomst
Om zelf de conflicten te vermijden hebben deze mensen ervoor gekozen om het contact met opa en oma te verbreken, zelfs vader kwam niet meer bij zijn familie. Ik heb zo’n breuk ooit voorkomen, maar dan moet je er op tijd bij zijn.
Nellie
Therapie Veghel
Lid van Therapiepsycholoog
Veghel