Wanneer ben je autist?

Het valt me op dat het etiket 'autisme' maar al te snel wordt gebruikt als mensen terug getrokken zijn, moeilijk over gevoel kunnen communiceren of als er relatieproblemen zijn. Dat komt ook omdat autisme een verzamelterm is waar een hele reeks klachten onder valt waar je dan een bepaald aantal van moet herkennen. We leven in een tijd waarin iedereen blijkbaar vrijuit contact moet kunnen leggen met de eigen gevoelens, met anderen en daarover ook nog kan praten. Maar zo is het niet. Iedereen heeft zo zijn of haar zwakke kanten en dat zal altijd zo blijven. De vraag is of je zwakte een gebrek is of gewoon minder ontwikkelt. Het is een gebrek als je levensvreugde, je mogelijkheden en je contacten fundamenteel steeds weer beperkt worden. Dan kan het zinnig zijn om er eens over te praten met een specialist of verder onderzoek nodig is. Mijn ervaring is dat het meestal wel meevalt. De boodschap is eigenlijk: niemand is perfect. En mag dat ook nog?