Beste lezer,
Deze periode heeft niet alleen invloed op jezelf en je eigen persoonlijke proces maar ook regelmatig op je relatie.
Herken je dit:
- ik kan nog één keer het roer omgooien. dat is nu
- ik doe het nooit goed, ze is altijd maar ontevreden.
- ik ken iemand op het werk, die luistert wel naar me.
- ik moet altijd doen wat er van me verwacht wordt, ik ben er klaar mee.
- de kinderen zijn oud en wijs genoeg, we zijn niet meer nodig.
- als ik nu blijf in deze relatie, dan sudderen we door tot het einde, dat wil ik niet.
- ik heb zo hard gewerkt om het gezin draaiende te houden, ik ben op.
- als ik moet denken dat ik dit nog moet tot mijn 90e, nee, ik wil me weer levend voelen.
- hij snapt niet wat mijn behoeften zijn, ik kan praten en trekken, maar dit is wat het is en het is niet genoeg.
- Ik wil eenvoudiger leven, simpeler, ik wil naar de natuur, tijd voor mezelf.
- ik ben geen jong blommetje meer en de seks is uitgedoofd. Ik heb er ook geen zin in, met al die opvliegers.
- straks zijn de kinderen de deur uit en zit ik daar met hem alleen.
Het begint te knagen. Je gaat anders naar je leven tot dan toe kijken. Je zoekt bevestiging. Je
denkt aan de rust die het gaat geven. De vrijheid. En voor je het weet denk je dat je een keuze
moet maken voor doorgaan of stoppen. Scheiden of niet. Wil ik met jou verder of niet?
Terwijl dat niet de vraag moet zijn. De vraag moet zijn:
HOE gaan wij verder.
Hoe kan ik me ontwikkelen binnen onze relatie. En hoe vinden we elkaar daarin.
Ga eens op zoek naar een mooi symbolisch moment samen, misschien wel een begeleid weekendje weg (relatieretraite) om eens echt stil te staan bij wat er gebeurd, wat het voor jullie betekent en hoe je elkaar kunt ondersteunen in dat wat het van je vraagt.
Hartelijke groet,
Deze periode heeft niet alleen invloed op jezelf en je eigen persoonlijke proces maar ook regelmatig op je relatie.
Herken je dit:
- ik kan nog één keer het roer omgooien. dat is nu
- ik doe het nooit goed, ze is altijd maar ontevreden.
- ik ken iemand op het werk, die luistert wel naar me.
- ik moet altijd doen wat er van me verwacht wordt, ik ben er klaar mee.
- de kinderen zijn oud en wijs genoeg, we zijn niet meer nodig.
- als ik nu blijf in deze relatie, dan sudderen we door tot het einde, dat wil ik niet.
- ik heb zo hard gewerkt om het gezin draaiende te houden, ik ben op.
- als ik moet denken dat ik dit nog moet tot mijn 90e, nee, ik wil me weer levend voelen.
- hij snapt niet wat mijn behoeften zijn, ik kan praten en trekken, maar dit is wat het is en het is niet genoeg.
- Ik wil eenvoudiger leven, simpeler, ik wil naar de natuur, tijd voor mezelf.
- ik ben geen jong blommetje meer en de seks is uitgedoofd. Ik heb er ook geen zin in, met al die opvliegers.
- straks zijn de kinderen de deur uit en zit ik daar met hem alleen.
Het begint te knagen. Je gaat anders naar je leven tot dan toe kijken. Je zoekt bevestiging. Je
denkt aan de rust die het gaat geven. De vrijheid. En voor je het weet denk je dat je een keuze
moet maken voor doorgaan of stoppen. Scheiden of niet. Wil ik met jou verder of niet?
Terwijl dat niet de vraag moet zijn. De vraag moet zijn:
HOE gaan wij verder.
Hoe kan ik me ontwikkelen binnen onze relatie. En hoe vinden we elkaar daarin.
Ga eens op zoek naar een mooi symbolisch moment samen, misschien wel een begeleid weekendje weg (relatieretraite) om eens echt stil te staan bij wat er gebeurd, wat het voor jullie betekent en hoe je elkaar kunt ondersteunen in dat wat het van je vraagt.
Hartelijke groet,
Kristel
Relatietherapie & Systeemtherapie Zutphen
Lid van Therapiepsycholoog
Zutphen