Emotionele eenzaamheid komt voort uit een gebrek aan emotionele intimiteit met andere mensen. Dat kan al in de kinderjaren ontstaan wanneer een kind het gevoel heeft dat het emotioneel niet wordt gezien door zijn egocentrische ouders, of op latere leeftijd, als een emotionele band word verbroken. Als het gevoel er altijd al is geweest, dan is dat een indicatie dat iemand als kind niet voldoende emotionele respons heeft gehad. Opgroeien in een gezin met emotioneel onvolwassen ouders is een eenzame ervaring. De ouders lijken en doen misschien heel normaal, en zorgen voor de lichamelijke gezondheid van het kind en voor voldoende eten en veiligheid. Maar als zij geen emotionele band met hun kind aangaan, ontstaat er bij het kind een gapend gat waar werkelijke veiligheid had kunnen zijn. Er ontstaat eenzaamheid, je niet-gezien voelen is net zo'n fundamentele kwelling als lichamelijke pijn, maar is aan de buitenkant niet te zien.
Hanneke
Psycholoog Bollenstreek
Lid van Therapiepsycholoog
Vogelenzang