Jouw grens dient uiteindelijk ook de ander

Grenzen aangeven wordt vaak als lastig ervaren op het moment dat je denkt dat je de ander dan tekort doet of kwetst. Echter met het over jouw grenzen gaan, doe je niemand goed, jezelf niet en de ander ook niet. Het is zo wezenlijk om naar jezelf te luisteren en goed voor jezelf te zorgen!
En daar waar je met geen mogelijkheid kan inzien dat jouw grens ook uiteindelijk iets goeds zou kunnen betekenen voor de ander, bedenk dan dat wanneer jij over je grens gaat om de ander niet tekort te doen, dat er aan jouw kant een soort 'schuld' ontstaat. Jij hebt de ander iets 'gegeven' ten koste van jezelf. En jij verwacht/hoopt (bewust dan wel onbewust) dat de ander deze 'schuld' een keer in zal lossen. Dus na één keer betekent dat al iets voor jullie relatie en na meerdere keren over je grens gaan, betekent dat helemaal dat er (en dat kan dus zowel op bewust als onbewust niveau zijn) iets scheef gaat in die relatie. De kans is groot dat de ander zich daar niet van bewust is. Jij echter bouwt steeds meer 'schuld' op. En als je dit vaker in je leven doet of hebt gedaan, dan gaat dat wringen. En dat is misschien maar goed ook. Een teken dat je er iets mee mag gaan doen!

Het is super lastig zulke patronen te doorbreken. Je zal ze niet voor niets ooit aangeleerd hebben. Wellicht zelfs op een moment (vaak in de kindertijd) dat het wel helpend was of je geen andere keus had. Maar... nu dient het je niet meer en mag je er iets mee.
Hopelijk helpt bovenstaande inzicht je weer een stukje verder in de goede richting. En als je er zelf niet uit komt, zoek hulp!