Van denken naar voelen

Van denken naar voelen
Op dit moment kom ik veel mensen tegen die "druk zijn in hun hoofd", veel piekeren, nadenken, bezig zijn met wat er gisteren allemaal mis is gegaan en wat er morgen nog allemaal moet worden gedaan. Wat ik dan ook vaak hoor is dat het lastig is voor hen om te voelen. Gevoelens hebben de neiging sterker te worden, wanneer ze worden genegeerd. Waar je tegen vecht, vecht terug. Wat als je bereid bent om de strijd te staken? Ben je bereid te ervaren dat heftige gevoelens ook in heftigheid kunnen afnemen? Ben je bereid om angst, verdriet, irritatie, etc. actief uit te nodigen en te ervaren hoe dat is? Dit kun je oefenen door telkens vanuit je hoofd, een gedachte terug te keren naar je gevoel, te voelen wat er is los van het verhaal wat je hoofd er van maakt. Wat is zweveriger je hoofd je laten leiden (lijden) naar de toekomst en het verleden of simpelweg even te voelen wat er in je lichaam is en daar even bij blijven?