Doorgaan doorgaan doorgaan totdat het niet meer ging. Ik was het stadium van overspannen eigenlijk al voorbij. Bijna burnout noemde ik het.
Vaak herken je het niet eens direct bij jezelf. Ik weet dat ik te veel spanning heb als ik een kort lontje heb, mijn hoofd maar doorraast maar er eigenlijk niets meer gebeurt en mijn bureau chaos is.
Tijdens mijn bijna burnout heb ik de stekker uit veel dingen getrokken en echt weer bij getankt. Nu, als ik merk dat ik weer richting overspannenheid ga, neem ik sneller een stapje terug.
Dag extra vrij, niet nodeloos van alles vooruit schuiven maar doen, lijstjes maken voor overzicht en erover praten. Met mijn partner maar ook op mijn werk bij mijn directe collega's.
Door aan te geven dat het even te druk is, dat er even echt een rem op moet, kunnen zij hier ook rekening mee houden en wordt de druk ook door anderen op jouw verminderd.
Nu ben ik veel sneller uit mijn overspannenheid en laat ik het niet meer de overhand nemen. Maar het blijft een aandachtspunt. Altijd.
