Hi allemaal,
ik ben op zoek naar iemand die me verder kan helpen, tips of advies kan geven.
2 jaar geleden heb ik tijdens mijn 2e zwangerschap een trauma opgelopen. Mijn zoontje heeft een extreem geval van het rotra virus gehad, door de extreme stress en spanning is er met de hormonen iets niet oke gegaan.
Ik moet zeggen ik heb altijd een angst gehad voor overgeven maar het beheerst sinds die dag letterlijk iedere dag mijn leven.
Ik heb verschillende therapieën gehad waaronder: EMDR, cognitieve gedragstherapie, exposure therapie, mindfulness, ACT.
Bij mijn therapeut kwam ik op een punt dat ik het alleen moest gaan doen en dat alles moest gaan slijten met de tijd.
Het gaat met vlagen heel goed en het gaat met vlagen heel slecht, dit sukkelt al bijna 1.5 jaar zo (op zich logisch). Zoals ik al eerder aangaf ben ik er dagelijks mee bezig. Wat als een van mijn kinderen ziek wordt en buikgriep krijgt… Als het heerst dan sla ik al op hol.
Ik heb zelf darmproblemen wat in mijn hoofd ook zeker niet meewerkt. Balen want het is een vicieuze cirkel gezien je darmen je 2e brein zijn.
Door mijn darmproblemen en angst heb ik vaak geen eetlust, ik ben ontzettend veel afgevallen en ik kom met veel moeite soms een kilo aan. Ik heb niks om bij te zetten en zit inmiddels al ver onder mijn BMI.
Ik smak naar rust en verlichting, ik wil weer van mijn kinderen kunnen genieten, ik wil weer aankomen en de moeder zijn die ik graag wil zijn of ooit was.
Buiten de therapieën ben ik naar andere opties gaan zoeken in de hoop op enige verlichting, inmiddels heb ik voet-flexmassage /hypnosetherapie/ reiki behandelingen gehad, een boeken gelezen en ik heb een nervus vagus piercing laten zetten.
Leven met angst… daar heb ik me bij neer gelegd maar het zou wel fijn zijn om uit de vecht/ vlucht situatie te komen en dat het me dagelijks leven niet meer zo veel beheerst.
Het gaat echt veel beter na al de therapieën maar ik zit nu op een punt dat ik moedeloos aan het worden ben….
Ik ben in gesprek met de praktijkondersteuner van de huisarts om toch een vorm van antidepressiva te krijgen, hier zie ik enorm tegen op o.a. door de mogelijk bijwerkingen.
Ik ervaar dit echt als een drempel en eigenlijk wil ik dit niet maar wellicht mijn laatste mogelijkheid…..
Help alsjeblieft want ik trek dit niet langer!
Vee liefs
ik ben op zoek naar iemand die me verder kan helpen, tips of advies kan geven.
2 jaar geleden heb ik tijdens mijn 2e zwangerschap een trauma opgelopen. Mijn zoontje heeft een extreem geval van het rotra virus gehad, door de extreme stress en spanning is er met de hormonen iets niet oke gegaan.
Ik moet zeggen ik heb altijd een angst gehad voor overgeven maar het beheerst sinds die dag letterlijk iedere dag mijn leven.
Ik heb verschillende therapieën gehad waaronder: EMDR, cognitieve gedragstherapie, exposure therapie, mindfulness, ACT.
Bij mijn therapeut kwam ik op een punt dat ik het alleen moest gaan doen en dat alles moest gaan slijten met de tijd.
Het gaat met vlagen heel goed en het gaat met vlagen heel slecht, dit sukkelt al bijna 1.5 jaar zo (op zich logisch). Zoals ik al eerder aangaf ben ik er dagelijks mee bezig. Wat als een van mijn kinderen ziek wordt en buikgriep krijgt… Als het heerst dan sla ik al op hol.
Ik heb zelf darmproblemen wat in mijn hoofd ook zeker niet meewerkt. Balen want het is een vicieuze cirkel gezien je darmen je 2e brein zijn.
Door mijn darmproblemen en angst heb ik vaak geen eetlust, ik ben ontzettend veel afgevallen en ik kom met veel moeite soms een kilo aan. Ik heb niks om bij te zetten en zit inmiddels al ver onder mijn BMI.
Ik smak naar rust en verlichting, ik wil weer van mijn kinderen kunnen genieten, ik wil weer aankomen en de moeder zijn die ik graag wil zijn of ooit was.
Buiten de therapieën ben ik naar andere opties gaan zoeken in de hoop op enige verlichting, inmiddels heb ik voet-flexmassage /hypnosetherapie/ reiki behandelingen gehad, een boeken gelezen en ik heb een nervus vagus piercing laten zetten.
Leven met angst… daar heb ik me bij neer gelegd maar het zou wel fijn zijn om uit de vecht/ vlucht situatie te komen en dat het me dagelijks leven niet meer zo veel beheerst.
Het gaat echt veel beter na al de therapieën maar ik zit nu op een punt dat ik moedeloos aan het worden ben….
Ik ben in gesprek met de praktijkondersteuner van de huisarts om toch een vorm van antidepressiva te krijgen, hier zie ik enorm tegen op o.a. door de mogelijk bijwerkingen.
Ik ervaar dit echt als een drempel en eigenlijk wil ik dit niet maar wellicht mijn laatste mogelijkheid…..
Help alsjeblieft want ik trek dit niet langer!
Vee liefs
Marchella
25-01-2024
