Geschiedenis herhaald zich?

Hoi Allemaal,

Misschien heel apart maar afgelopen jaren heb ik veel zitten nadenken.
Ik zal maar even eerlijk mijn verhaal doen.
Ik heb vroeger als kind zijnde niet makkelijk gehad ik was altijd een gevoelig kind maar ik denk ook nog extra gemaakt door alles wat ik heb meegemaakt.
In heel mijn familie was er altijd ruzie en gedoe waar wij als kinderen vaak tussen stonden. Ik mag het misschien niet zeggen maar ik heb zo,n beetje het slechtste van de mensen gezien.
Daarnaast (er is nooit helemaal exacte diagnose gesteld) want mijn vader stopte al vroeg met therapie er was iets gezegd over vermoeden borderline maar omdat mijn vader stopte met de therapie(werd teveel in zijn jeugd gewroet) is er nooit exacte diagnose gesteld.
Echter... mijn nu inmiddels man heeft heel veel trekken ook die mijn vader heeft. de trekken van mijn vader zijn(emotioneel afstandelijk) zeer moeilijk omgaan met gevoelens,huilen is een zwakte en doet voornamelijk zijn eigen dingen. Vroeger had hij ook last van woede aanvallen.
Mijn moeder helaas is erg afhankelijk geworden van mijn vader.
Ze gaan nooit op vakantie omdat mijn vader daar geen behoefte aan heeft,hij regelt en beslist eigenlijk alles.
Mijn vader koopt veel spullen en is een soort van verzamelaar(heeft meer met spullen dan mensen) als je zijn kastjes opruimt raakt die in paniek.
Ik had eens een gesprek met een psycholoog en die vroeg waarom ben je denk je op je man met ASperger gevallen?
Ik begreep die vraag van hem heel erg goed. Ik zei ik denk omdat die in sommige dingen ook veel op mijn vader lijkt en dat je onbewust dat je aantrekt omdat je het herkend en herkenbaar is.
Ik hoorde ook van de psycholoog dat vaak familie problemen (familie systeem) zich kan herhalen. Dus bijvoorbeeld als je moeder een moeilijke relatie had met je vader kan dit bij jezelf zonder dat je het soms doorhebt ook voorkomen.
Mijn moeder is 2 keer opgenomen geweest omdat ze er geestelijk helemaal doorheen zat en dat kwam ook door haar huwelijk is haar verteld. Ze heeft eigenlijk altijd alles geaccepteerd om ruzie en gedoe te voorkomen.
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn vader ook een vorm van Autisme heeft en zowel ik als mijn broer hebben partners met ook trekken van mijn vader Hoe apart eigenlijk dat je zoiets nu beseft.
Het klinkt misschien raar om te zeggen maar ik heb niet echt een hele goede band met mijn vader.
Mijn vader is emotioneel altijd erg afstandelijk geweest (zal nooit zeggen hou van je of ik ben trots op je) er waren vroeger veel ruzies in huis.
Ook nu op latere leeftijd zal die nooit uit zichzelf naar me bellen of iets leuks plannen hij doet het liefst zijn eigen dingen. Ook praten over moeilijke dingen kan niet. Hij heeft zich compleet afgesloten van gevoelens.
Ik was als klein meisje erg gevoelig,angstig en teruggetrokken.
Heb veel meegemaakt in mijn leven en nog steeds ben ik erg kwetsbaar.
Omdat ik zo kwetsbaar ben en zorgzaam kwamen ook veel mensen op me af die misbruik van me maakte of me alleen zagen staan als ze me nodig hadden. I(mensen pleasen) Ik besef nu dat dit allemaal ook te maken heeft gehad met mij jeugd.
Door alles wat ik heb meegemaakt ben ik erg kwetsbaar en onzeker geworden en zoek ook vaak bevestiging(of ik wel goed genoeg ben)

Ik las ook eens dat gevoellige mensen(ik ben zelf hoogsensitief) dankzij therapeut achter gekomen.
Ik las dat veel Hoogsensitieve mensen en mensen met Autisme elkaar aantrekken en dat was allemaal heel erg herkenbaar.
Ik ben ook weleens bang(daarom geef ik erg veel grenzen aan) dat ik net zo wordt als mijn moeder.
Mijn moeder heeft zich helemaal weggecijferd wat betreft mijn vader.
Ik wil dat dus echt niet.
Is dit toevallig ook wat jullie misschien herkennen? in je huidige relatie dat dit veel overeenkomsten ook weer heeft met bijv je ouders?