Kapot van de pijn op 2 manieren

Nou ik zou niet weten waar ik moet beginnen maar goed daar gaan we, 10 kaar geleden ontmoeten ik mijn vriendin het was geweldig meteen verliefd na 2maanden samen wonen alles leek geweldig te gaan. Tot ik door kreeg dat ze best veel loog maar goed ik deed er ook wel eens mee dus ik keek er doorheen, na 4 jaar een prachtig dochter gekregen en o wat ben ik verliefd op haar....het is me trots...me pracht me glorie me alles. Het gedrag van me vriendin begon om te slaan..ze manipulereerde me om dingen te halen en als ik 't niet zou doen dan zou ze bij me weggaan dus het dom zacht gekookt eitje dat ik was deed alles voor der...ik werkte 40 uur maakte veel schoon deed veel de was....als het weekend was en ik kapot was van een werk week kreeg ik te horen ik wil uitslapen dus jij gaat eruit ....nou goede papa dat ik ben gaat gewoon lekker eruit met haar....al jaren.....nu was ik erachter gekomen 2jaar geleden dat ze wS vreemdgegaan jaaaahaa niet 1x niet 2x niet 3x maar 4x gvd en de stome angsthaas dat ik was durfde niet weg te stappen bang om me gezin kapot te maken bang voor alles wat komt....nu kon ik niet meer ik ben op...ik ben kapot ik ga helemaal naar de kloten ik heb nu eindelijk me moed bijeen geraapt om te zeggen ik kan niet meer me vertrouwen me liefde alles is op alles....nu gebruikt me EX dus me kind tegen me met alles haar familie waarvan ik dacht goed mee te zijn maakt me zwart mensen ik ga kapot als ik me kind niet zie......ik kan niet zonder haar en het liefst ga ik terug naar haar om maar bij me kind te zijn ....mijn gelukkig boeid me niet me kind is der papa kwijt ik weet 't niet meer liever ongelukkig en me kind gelukkig die der papa en mama bij elkaar heeft pfffff ik huil elke avond mezelf in slaap....op werk heb ik wel btje afleiding maar goed gaat niet in de koude kleren zitten iemand raad want ik weet het niet.....als dit zo door gaat ren ik terug naar toxic relatie waar ik bij me kind kan zijn elke dag dan dit doorgaand gevoel van binnen