Moeder overleden

Hoi Ellen

Ik wil best met jou praten hierover .ben mijnmoeder afgelopen februari verloren .het is zon groot gemis..
Ik ben ook alleen geen kinderen .heb 1 zus .ik hoop van je te horen
Lieve groet silvia .xxxx

Hoi Silvia,

Fijn dat je een reactie stuurt. Zullen we verder contact leggen via de mail?

ef.warlie@hotmail.nl

Gr. Ellen

Hoi Ellen ,ik wou je een berichtje sturen .maar kon het niet verzenden omdat het adres niet klopt .
Groetjes
Silviax.xxxx

Dan wordt het misschien door de site geblokt? Het adres klopt toch echt.

Gr. Ellen

Ik ben 2jr geleden myn moeder verloren doet nog steeds erg veel pijn en met familie over praten kan niet die willen dat niet en dus ook geen steun hier in en op internet al eerder meer poging geprobeerd v ondersteuning maar helaas. Wel ontdekt dat er 1a2x pmnd rouwgroupje bymy inde buurt is maar vindt ik te weinig en kan je maar kort erover praten en ook niet hele jaar aanwezig.ook loop ik helaas rond met onbeantwoorden vragen. Het is erg moeilijk de juiste mensen hierin te vinden. Wie kan my hierin ondersteunen?

Goh, wat is het fijn om al deze verhalen van anderen te lezen. Zo kom je meteen tot het besef dat je niet de enige bent die met dit dit enorme verlies aan het worstelen is.
Ik kan me hier met heel veel personen identificeren en hun verhalen zijn zó herkenbaar…ook dat van jou!!
Ik ben mijn moeder 3 maanden geleden verloren aan hartfalen en nierinsufficiënty.
Ze had al langer klachten, maar op een gegeven moment kwam ze voor de zóveelste keer in het ziekenhuis terecht, Bij de laatste ziiekenhuisopname ging het plotseling héél snel bergafwaarts en was er aan haar klachten (kortademigheid en vocht vasthouden) niets meer te doen. 2 Weken daarvoor mocht zij nog nét de 85 jaar halen…heel bitter.
Ondanks haar 85 jaar stond ze nog volop in het leven en kon nog steeds genieten van diverse hobby’s. We konden het goed vinden samen en hadden vergelijkbare interesses, zochten elkaar vaak op en ondernamen regelmatig dingen samen. Ze was overall in geïnteresseerd en ging met haar tijd mee, kortom…onze band was hecht.
Ik heb ‘t er moeilijk mee, mis haar ontzettend en kan soms op ieder moment van de dag door emoties overmand worden..
Want ook ik ben alleenstaand, heb een kleine sociale kring die vooral bestaat uit kennissen/vrienden die getrouwd zijn (met en zonder kinderen). Vlak na mam’s overlijden kreeg ik wel veel steun, en daar was ik ook heel dankbaar voor, maar ik ben er ook eentje die anderen niet graag tot last is, dus dat contact wordt steeds minder, merk ik. Daarbij denk ik dat lotgenotencontact, en dan vooral met mensen die in hetzelfde schuitje zitten als ik, wat meer zou kunnen toevoegen qua rouwverwerking…wellicht in de vorm van tips, advies e.d.
Fijn als dat zou kunnen via de mail!

Hallo
Vorige week zondag is mijn mama overleden in wzc.
Het lag in de lijm der verwachting
Ze at al een maand niet meer.
Voor haarbid het een verlossing.
Maar wij zijn ze kwint