Ik ben een vader van 3 fantastische kinderen. De oudste doet het goed op school de middelste gaat binnenkort naar school en ontwikkelt zich prima. Mijn jongste van 2 daar zie ik echt een aantal dingen wat mij zorgen maakt als vader. Vanaf baby af aan hebben wij slechte nachten gehad o.a niet slapen, schreeuwen en gefrustreerd zijn. Kan ik enigszins begrijpen maar nu zijn we 2 jaar verder. Mijn zoon heeft bij diverse gastouderopvangen gezeten en nergens was hij handelbaar en uiteindelijk op een kdv, maar ook daar kreeg hij coaching on the job dus observatie en nu is hij weer terug op het gastouderopvang waar het naar mij ziens prima gaat. Alleen het zit zo. Hij praat niet, eet selectief, schreeuwt, gilt en snapt de communicatie niet. Grijpt telkens naar zijn oren hij doet alles wat een 2 jarige niet doet. Loopt achter in leeftijd vermoedelijk van een jaar. Voor ik een heel lijstje maak aan mogelijke situaties ben ik nog een dag bezig. Overal word er vermoeden van autisme aangegeven: de consultatiebureau kan niks meer doen, logopedie heeft het als het waren opgegeven en nu de final: kinderarts ziekenhuis. Op 1 of ander manier zit ik nog in de ontkenning fase of heb ik als ouder toch iets verkeerds gedaan? Waarom doet hij zo en niet zoals zijn broer en zus? Mijn vrouw is daarentegen al overtuigd dat hij naar een kinderarts moet, alleen ik niet. Waarom nu al een stempel? Ik hoop toch via deze weg antwoorden te krijgen van ouders die hetzelfde of soortgelijk mee te hebben gemaakt. Mocht dat niet zo zijn bedankt voor het lezen.
Gr.
Max
Gr.
Max
Max
27-05-2024