7 jaar met mijn ex geweest in die tijd kregen wij 2 kinderen,doordat hij veel controle over mij wilde en erg jaloers was door gevolg van middelen misbruik ben ik uiteindelijk verhuisd naar een andere stad.
Doordat ik op gegeven ogenblik na 5 jaar best ernstig ziek werd en hoorde via via dat mijn ex volledig clean was ,werk had ,eigen huis etc voelde het veilig genoeg om terug te gaan naar onze stad van herkomst.
De band met de kinderen werd weer opgebouwd en in het begin was het moeilijk en zat ik nog vol met boosheid ,trauma en emoties.
1.5 jaar zijn wij nu verder en ivm gezondheid woont mijn zoontje 4 dagen in de week bij vader
Mijn ex heeft ondertussen ook een andere vriendin ,maar de afgelopen paar maanden hebben zij veel ruzie ( wonen niet samen) maar sindsdien maakt hij steeds vaker advances naar mij toe ( mis je mij niet en zal ik langs komen als de kinderen slapen)
Ik heb zelf geen familie ( iedereen is overleden) en ben erg aangewezen ivm de kinderen op zijn hulp,maar het benauwd mij en ik klap dicht.
Gisteren was ik naar de winkel om de hoek en toen ik terug kwam had mij dochter hem binnen gelaten en stond hij klusjes in mijn huis te doen.
Hij heeft sinds begin dit jaar mede gezag gekregen dus even zomaar weggaan is geen optie ook omdat ik het gewoon niet alleen kan,maar elke dag zie ik hem bijna en bellen ( onder het mom van de kinderen ) elke dag verschillende keren ....langzaam betrekt hij zich steeds meer in mijn leven.
Mijn dochter had tegen haar vader gezegd dat een jongen van de winkel verderop in de straat wel altijd heel vriendelijk tegen mama deed ..vervolgens is hij met beide kinderen zogenaamd ijs daar gaan kopen ( ik denk om even te laten zien dat hij de vader is en hem laten denken dat hij mijn man ofzo is.)
Ik wil geen relatie meer met geen enkele man
Hou ik nog van hem ?
Ja als de vader van mijn kids ,maar gruwel bij het idee dat hij überhaupt iets zou willen.
Doordat ik op gegeven ogenblik na 5 jaar best ernstig ziek werd en hoorde via via dat mijn ex volledig clean was ,werk had ,eigen huis etc voelde het veilig genoeg om terug te gaan naar onze stad van herkomst.
De band met de kinderen werd weer opgebouwd en in het begin was het moeilijk en zat ik nog vol met boosheid ,trauma en emoties.
1.5 jaar zijn wij nu verder en ivm gezondheid woont mijn zoontje 4 dagen in de week bij vader
Mijn ex heeft ondertussen ook een andere vriendin ,maar de afgelopen paar maanden hebben zij veel ruzie ( wonen niet samen) maar sindsdien maakt hij steeds vaker advances naar mij toe ( mis je mij niet en zal ik langs komen als de kinderen slapen)
Ik heb zelf geen familie ( iedereen is overleden) en ben erg aangewezen ivm de kinderen op zijn hulp,maar het benauwd mij en ik klap dicht.
Gisteren was ik naar de winkel om de hoek en toen ik terug kwam had mij dochter hem binnen gelaten en stond hij klusjes in mijn huis te doen.
Hij heeft sinds begin dit jaar mede gezag gekregen dus even zomaar weggaan is geen optie ook omdat ik het gewoon niet alleen kan,maar elke dag zie ik hem bijna en bellen ( onder het mom van de kinderen ) elke dag verschillende keren ....langzaam betrekt hij zich steeds meer in mijn leven.
Mijn dochter had tegen haar vader gezegd dat een jongen van de winkel verderop in de straat wel altijd heel vriendelijk tegen mama deed ..vervolgens is hij met beide kinderen zogenaamd ijs daar gaan kopen ( ik denk om even te laten zien dat hij de vader is en hem laten denken dat hij mijn man ofzo is.)
Ik wil geen relatie meer met geen enkele man
Hou ik nog van hem ?
Ja als de vader van mijn kids ,maar gruwel bij het idee dat hij überhaupt iets zou willen.
Dion
15-06-2024