Moeder verloren die ik eigenlijk pas net liefhad

Op 21 dec ben ik mijn moeder verloren aan kanker.
We hadden de laatste jaren geen goede band.
Ik ben 47 en mijn moeder is 77 geworden.
Mijn vader is in 2009 overleden en hij was haar allessie het leven had geen glans meer voor haar, overigens was mijn vader een onwijze lieverd die te jong is gestorven ook aan kanker.
Mijn moeder vond het leven zonder hem helemaal niets aan. Ook kon ze het niet vinden met mijn partner had altijd iets aan hem op te merken, ik nam hem ook niet meer mee naar mijn moeder.
Mijn broer raakte verslaafd aan de harddrugs nadat zijn relatie over was en hij weer bij mijn moeder ging wonen hij heeft mijn moeder kaalgeplukt en nog meer verbitterd gemaakt wat ik natuurlijk begrijp, hierdoor werd onze band wel beter ik hielp haar waar ik kon heb veel geregeld zodat hij ging afkicken helaas is hij weer terug gevallen. Met mijn schoonmoeder had ik wel een goede band we snapte elkaar ook was ze heel lief en zorgzaam we waren meer vriendinnen. Ook mijn schoonmoederr is inmiddels overleden een week na mijn moeder.
Toen mijn moeder kanker kreeg veranderde er iets ze werd heel lief voor mij en samen waren we heel verdrietig om mijn broer die inmiddels zwaarverslaafd was en net op zichzelf woonde. Mijn moeder en ik waren zo kwaad op hem dat hij weer was teruggevallen in zijn verslaving en eindelijk begrepen we elkaar en voelde ik een sterke band. Uiteindelijk heeft dit maar 3mnd mogen duren en ik waa erbij toen ze stierf. Mijn schoonmoeder was inmiddels ook uitbehandeld en woonde bij mij en mijn vriend in huis omdat ze bij haar de trap niet op kon. Ook daar was ik bij toen ze stierf ik heb nog nooit zon vetschrikkelijke oud jaars nacht gehad ze heeft zo'n strijd geleverd. Daarna begon het regelen ik had net de ctematie van mijn moeder helemaal zelf geregeld want mijn broer was nergens toe in staat. Een week later moest ik de crematie van mijn schoonmoeder regelen zelf want hier was mijn partner zo verdrietig dat hij het niet kon opbrengen. Daarna moesten we 2 huizen leeghalen beide hadsen een huurhuis waar ze 50 jaar gewoond hebben met veel spullen ook dit was zwaar waren eigenlijk allebei mijn ouderlijkhuizen heb tot mijn 21 jaar thuis gewoond en kwam ook al vanaf mijn 18e bij mijn schoonmoeder thuis, al die herinneringen fotos spullen. Mijn moeder had ook een poes van 14 die heb ik meegenomen ondanks dat ik zelf een hond heb, die katyen haat maar ik moest wel want mijn broer kon er niet voor zorgen. Inmiddels zijn beide huizen opgeleverd en heb ik verschrikkelijk veel spullen bij mij zelf staan ondanks dat ik ook veel heb weggedaan. Helaas werd de poes ook ziek hwt lieve beestje waar ik inmiddels zo aan gehecht ben geraakt at niet meer en trok zich steeds meer terug, ik sliep elke nacht met de kat en mijn vriend net de hond. Na drie verschillende dierenartsen en allerlei onderzoeken bleek de kat een tumor in dr darmen te hebben en ik heb haar moeten laten inslapen zoveel verdriet in 8 maanden. Ik heb door al het regelen bijna niet kunnen rouwen. En het gekke is ik dacht dat ik mijn schoonmoeder het meeste zou missen omdat ze eigenlijk meer mijn vriensin was en we zo'n goede band hadden maar mijn moedertje mis ik het meeste ik heb eigenlijk pas aan het eind van haar leven de laatste 3 maanden echt het gevoel gehad dat ze van mij hield, toen we zon problemen hadden met mijn broer. Ik hielp haar waar ik kon regelde alles thuiszorg taxi's afspraken ziekenhuis enz maakte het haar zo xomfortabel mogelijk en dat waardeerde ze enorm eigenlijk kreeg ik die knuffel. Ik mis haar verschrikkelijk. Ook nu de kat is overleden denk ik veel aan haar. Meer als aan mijn schoonmoeder gek he. Mijn broer is inmiddels ook opgenomen in het ziekenhuis met een hersenlymfoon en ook blijkt dat hij aids heeft. Voor hem regel ik alles wat met artsen en financieen te maken heeft maar verder heeft hij eigenlijk voor mij afgedaan. Hij heeft mijn moeders leven tot een hel gemaakt en mede hem was ze zo verbitterd en dat neem ik hem heel erg kwalijk. Het is fijn om het even van mij af te schrijven het lucht op. Lieve mamma ik hoop dat je ergens daar boven bent en me ziet en trots op mij bent ik hou van je waren we maar eerder close geworden.