Mijn zoon

Al 5 jaar worstel ik met verdriet, mijn zoon 20 jaar kwam om bij een ongeluk, zo zaten we samen op de bank en uur later was alles voorbij. Nu ben ik altijd al gevoelig persoon geweest, maar werkte hard als vrachtwagenchauffeur en nu werk ik nog 4 x 9 uur en zelfs een dag werken kost meer energie dan ik kan opladen. Ik ben moe van het worstelen, ondanks we er regelmatig ff op uitgaan met ons campertje, dan voel ik mij ff vrij.... maar blijf moe en hoop elke avond dat er geen morgen komt. 5 jaar en 4 psychologen verder meer richting de afgrond dan er bovenop om te grijpen naar die ene strohalm die mij weer in een betere richting kan begeven.... uiteindelijk moet je het zelf doen zeggen ze maar niemand die mij kan mij uitleggen waardoor ik mijn negatieviteit kan omzetten tot weer een beetje plezier in het leven te hebben