Loodzwaar

5 jaar geleden overleed mijn vader nadat hij 5 maanden ervoor een hersenbloeding had gehad en niet goed meer kon lopen. 5 zware maanden van een verzorgingshuis tot de laatste 7 weken thuis bij m'n moeder. Het was zwaar voor haar en ik en m'n vrouw waren mantelzorgers om m'n moeder bij te staan. De wereld stond stil toen hij na 2 dagen met een scepsis overleed.. vanaf de dag dat hij overleed ging ik elke dag, wel 1 a 2 keer naar haar toe. Gewoon om haar te steunen. Pas na een jaar kwam ik 5 keer in de week bij haar langs en kwam m'n broer ook iets regelmatiger. Na precies 2,5 jaar na het overlijden kregen we te horen dat onze moeder fase 4 van alvleesklierkanker had. Een zware periode en een enorme dreun in onze familie. Helaas na alle chemokuren heeft m'n moeder het nog 1 jaar volgehouden tot ik haar dood vond in de gang.. gek genoeg leek het verdriet over haar minder dan dat van m'n vader... In een roes hebben we het ouderlijk huis leeggehaald en in de verkoop gezet. Ik worstel nu 2 jaar na de dood van m'n moeder enorm met hun verlies.. blijkbaar ben ik te snel weer dingen gaan doen waar ik had moeten rouwen. Ik heb het ouderlijk huis verkocht, mijn eigen huis verkocht en 25 km verderop in een dorp gaan wonen met mijn gezin. Een jaar na moeders haar overlijden begon m'n lichaam te haperen en loop ik van Mri naar Mri. Onder rug versleten, heup versleten en ook nog stenose in m'n ruggenwervel. Helaas nu nog een Mri in m'n ruggemerg om MS uit te sluiten. Mede door de hapering van m'n lichaam had ik mijn eigen bedrijf verkocht om rustiger aan te doen en ben ik bij een overheidsinstantie gaan werken. Veel vrije tijd, een prima salaris,en leuk werk met fijne collega's. Ik worstel alleen steeds met de vraag wat m'n ouders hier nu van hadden gevonden.. ik zal hier nooit antwoord op krijgen maar het vreet wel aan me. Helaas spreek ik m'n broer ook niet heel veel daar die ook heel druk is met z'n nieuwe relatie en z'n werk. Het lijkt wel of niemand me wil begrijpen of het kan begrijpen. Nog een paar weken dan heb ik vakantie.. misschien ben ik wel super vermoeid en is een jaar werken zonder vakantie te veel van het goede geweest..
Ik zal verder moeten maar het is loodzwaar elke dag...