Sinds het overlijden van mijn laatste grootouder ben ik precies met niets anders bezig (als ik probeer te slapen) dan na te denken over de dood. Dat ik over x aantal jaren geen ouders meer heb en dat ik daarna zelf er niet meer ben.
Door de dag is alles ok,maar wanneer ik probeer te slapen komen de gedachten weer en ik kan deze niet ‘uitzetten’.
Verder ben ik iemand die wel altijd met veel stress kampt (vooral werkgerelateerd),maar ik voel me niet depressief ofzo.
Heeft er iemand raad voor mij?
Groeten
A