Alleenstaande sinds 5 maanden

Goedemiddag An,

Valt allemaal niet mee hé? Daarom naar gewoon even een berichtje van mij. Lekker weertje hé? Ga je vanmiddag nog iets doen of kun je lekker even buiten gaan zitten in het zonnetje? Goed dat je je ❤️ lucht. Helaas heb ik geen oplossing maar vaak doet een berichtje al goed.

Sterkte An, fijne dag 🍀

Goedemiddag An,

Valt allemaal niet mee hé? Daarom naar gewoon even een berichtje van mij. Lekker weertje hé? Ga je vanmiddag nog iets doen of kun je lekker even buiten gaan zitten in het zonnetje? Goed dat je je ❤️ lucht. Helaas heb ik geen oplossing maar vaak doet een berichtje al goed.

Sterkte An, fijne dag 🍀

Hoi..dank je wel ..
Nee ,valt zeker niet mee. Met het hondje ff gelopen,was wel lekker.
Wat doe jij op zo’n dag .? Of mag ik dat niet vragen.?
Ik ben 66 jaar nu, het is zo stil !

Ik ben buiten wat op gaan ruimen omdat het nu nog lekker weer was.
Soms ga ik wat lezen maar heb ook de momenten die jij hier beschrijft.

Hoi An, ik herken me helemaal in je verhaal. Heb na 7 jaar intensieve zorg om mijn man mij helemaal verloren. Hij is in dec.'23 gestorven. Kreeg erna veel lichamelijke klachten, en zit ook al een tijdje in een burnout. De ochtenden zijn vreselijk, veel onrust en ik heb nergens zin in. Heb wel lieve vriendinnen en familie. Maar voor nu weet ik ook nog niet hoe ik uit deze ellende moet komen. Heel veel sterkte, Gabje

Hoi Gabje en medelotgenoot

Gabje :
me man is 8 december ‘22 overleden,eigen bedrijf gehad,dus altijd gewerkt en 1 vriendin. Alles regelen,mijn zoon heb het overgenomen.en dan .door omstandigheden nu klein huisje,en alleen zijn. Nooit gehad ,na 35 jaar alleen. Dus ja….wat een ramp,hobby wel,maar ja 🤷‍♀️klein hondje,maar die zeg niks🥲. Het vliegt me aan iedere ochtend,en dan de tranen.puddingbenen,duizelig, nergens zin. Dus ja….ik hoop ook dat het wat minder word🙈,want dit is zo eng !malen ,piekeren, druk in het hoofd…

Medelotgenoot: heb maar een hele kleine tuin/ plaatsje voor 2 stoelen en tafel.
Vraag me altijd af waar al die tranen vandaan komen.heb wel veel meegemaakt,ziek geweest,controles zieken huisbezoek,gaat nog steeds goed hoor,maar die angst voor ? zit er ook nog in! Soms wel 5mg oxazepan,en dan is het even wat luchtiger of zo🤷‍♀️kan moeilijk dingen loslaten,therapie gehad, maar had er niet veel aan.zal aan mij liggen!
Diamant painting,lezen,tv, I-pad doe ik.
Zomaar huilbuien,en kan dan niet stoppen! En daarna weer even gewoon🤷‍♀️word er wel doodmoe van. Hoe gek is dat ?
Kinderen wil ik ook niet altijd lastig vallen.ben ik nu de enige ? Pfff vind het zo moeilijk, wat kun je anders doen ?
Dank voor de reacties !,

Hoi An, ik vind het ook erg moeilijk, leef met je mee. Heb mezelf jaren weg gecijferd, en weet ik me geen raad met mezelf. Pieker veel, weet dat dat niet helpt. Heb gewoon nergens zin in. Mijn psychologe kon me ook niet helpen. En alle stress is me op de bekkenbodem geslagen, kan moeilijk zitten, erg pijnlijk, zorgt voor nog meer stress. Ik heb momenteel geen hobby's.
We hebben elkaar en dit forum, we gaan dapper door en hoop houden.
Liefs Gabje

Hoi Gapje

Ja, herken het ook. Altijd bezig voor een ander, jezelf wegcijferen. Nu moet ik voor mezelf opkomen,en valt het niet mee. Vooral huilbuien,alles nog plekje geven,maar pfff. Hou vanjezelf…zeggen ze? Nooit aan toe gekomen.hoe dan? Tijd is nu aan mezelf,maar is heel moeilijk. Zeker omdat ik nooit alleen geweest ben,is het zoooo stil,en niemand die ff kletst. Als je er goed tegen kan,is het mooi,maar anders🤷‍♀️🙈piekeren doe ik ook wel,maar hou me ook bezig met lezen,en diamant painting.misschien ook wat voor je? Even afleiding…al valt het niet mee! Lees je graag weer!

Hoi An,

Dat lijkt mij ook heel moeilijk om je partner te verliezen en dan alleen te zijn. Heb je een buurtapp of misschien is er een groep op Facebook waar je een oproep kan plaatsen om andere mensen te leren kennen? Bij ons in de buurtapp vragen ze weleens of mensen mee gaan wandelen oid.
Of misschien is er een wijkcentrum waar je naartoe kan die dingen organiseren?
Ik weet natuurlijk niet of je dat lichamekijk of geestelijk aankan op dit moment. Maar zo zou je wel in contact kunnen komen met andere mensen en zo evt meer vrienden kunnen maken.

Liefs Kim

Hoi Kim

Heb wel buren,en soms kletsen we even ,laat mijn hondje veel uit,en maak daarbij ook even een praatje. Wijkcentrum ook geweest , even leuk, maar nog niet echt mijn ding. Je gaat toch weer naar huis en bent alleen 🤷‍♀️.
En het is net altijd huilen,en dat het me aanvliegt. Maar ook zo van: bij een rotdag…even de arm om je heen.
Wil van alles,…maar zo geen zin / fut voor.
Kermis in mijn hoofd, geen paniek of zo,maar onrustig.
Overal tegenop zien…etc.
Ben jij ook alleen,en wat doe jij dan op de dag? Als ik vragen mag🤔

Beetje structuur is fijn. Voor mij; een goed ontbijt, kop koffie en dan Nederland in beweging ik kan dit nu 2 x achter elkaar doen. Je hebt het idee dat je met een groepje aan het sporten bent. Probeer het eens An. Het kan op eigen tempo.

Hoi Eef

Zal eens kijken op de tv, toch?

Kun jij goed alleen zijn…?
Soms vind ik het wel heel moeilijk !🤷‍♀️
Stilte…pfff

Hoi Eef

Beetje ritme heb ik ook wel,en zal eens kijken op de tv toch?

Heb je ook hobby’s?
Ik hou me wel bezig, maar soms is het toch heeeel stil,al zet ik dan de tv aan.en dan vliegt het me weer aan. Piekeren,huilen….etc. Word er zo moe van !

Ik herken die onrust heel erg. Ik wist ook niet meer wat ik leuk vond…. Moest leuke dingen doen pffff wist het echt niet meer en vond in die periode ook niks echt leuk. Advies met angst … ga in beweging op een gegeven moment was ik de hele dag in beweging, totaal geen balans, ik zakte alleen maar dieper. Totdat ik voor mij de juiste therapie vond , psychosomatische therapie waarbij ik uitleg kreeg hoe het brein werkt dat het heel normaal was wat voor uitwerking het had op zowel fysiek als mentaal gebied. Accepteren dat je hier op DIT moment inzit, je komt er weer uit en heeft tijd nodig. Heel veel tijd. Dat accepteren is zo moeilijk maar ….dat is wel het begin van je herstel. Maar oh je bent op die slechte momenten zo bang dat het niet meer goed komt. Geen sociale contacten meer aankan een vreselijke ziekte hebt, zoveel pijn in je lijf hebt en denkt is dit mijn toekomst, zo’n eng wereld beeld hebt etc
Ik heb vaak ook geen zin in Nederland in beweging maar als je het toch doet geeft het toch iets van plezier erin en beweging is gewoon goed voor je. Dus morgen gewoon beginnen en daarna een lekker bak koffie/ thee …… nou sterkte maar weer en geef het de tijd An

Hoi Eef

Onrust,angstig,….loop veel met de hond,wel met puddingbenen,eng gevoel wel! Maar doe het wel.
En ja…accepteren..nooit goed in geweest.niet zeuren….neem maar pilletje zei me man altijd,en bij huilen zei hij…stel je niet aan,! Hij kon lief ,maar ook hard zijn. Dus altijd weggedrukt. Dus ja….ik weet niet beter dan doorgaan alsmaar🤷‍♀️nu vind ik alles eng !
En idd. alles op de automatische piloot..sinds ik alleen woon,nu 5 maanden . idd. Komt het nog goed??
,ben ik ziek? Wat heb ik? Duizelig van piekeren…
Veel huilen ,stel dat…oh jee🙈niemand zegt wat ( opbeuren) pfff zo verschrikkelijk!
Na ziekttijd zo’n 2 jaar van me man, na 35 jaar samen zijn,nu dan het huisje…..en nu pas verwerken ? Hoe dan?

zal morgen ff kijken op de tv.
Lees je graag weer !

Hoi An,
Jij vroeg mij wat ik zoal doe de hele dag. Mijn situatie is niet echt te vergelijken met jouw situatie. Ik ben 44 en heb een man en drie kinderen. Ik heb sinds mei 2023 een burn out nadat ik jaren voor mijn zieke ouders heb gezorgd en na hun overlijden maar door ben gegaan en niet heb gerouwd. Ik heb in mijn burn out emdr gevolgd om de nare ervaringen rondom het ziekteproces en het overlijden te verwerken
. Dat heeft mij geholpen. In nov ben ik weer langzaam begonnen met opbouwen van werk en sinds twee weken zit ik op mijn uren, 33,5 uur. Wat best veel is naast een gezin en sociale contacten. Ik heb nog steeds lichamelijke klachten en moet ook regelmatig rust nemen.
Dus ik heb ook net als jij een rouwproces doorgemaakt, maar het is toch anders als je je ouders verliest of je man. Ik ben nooit een hele dag alleen thuis. Dat lijkt mij ook echt niet fijn zoals in jouw situatie.
Wel goed dat je naar het buurtcentrum bent geweest. En het klopt dat je daarna weer alleen thuis komt. Maar ik hoop dat je kan genieten van de kleine dingen als een praatje met iemand anders en de dingen die wel goed gaan.
En als de psycholoog jou niet kan helpen dan is het misschien goed en nodig om een andere te zoeken? Ik heb ook cognitieve gedragstherapie gevolgd. Helpende gedachten tegenover negatieve gedachten zetten even kort gezegt.

Liefs Kim

Hoi Kim

Dan is jou situatie zeker anders, maar evengoed erg !
Ben blij voor je dat je dan toch weer dingen kunt oppakken .Pas wel goed op dat het niet teveel word/ is !

Rouwen en alleen zijn is wel een hel ! Dat voel je pas als je ervoor staat! Soms ben ik met een momentje al blij als ik loop🤷‍♀️en daarna de tranen die dan lopen…maar het is wat het is !? toch ? Zal eens vragen bij de h.a. Of er nog iets van therapie moet komen, maar uiteindelijk moet IK er toch uitkomen ! Pfff dank je wel