Ik zit helemaal vast, poly, swingen, monogamie…
Ik ken mijn vriend ongeveer 18 maanden, allebei 48.
Onze beleving van seks is toch heel verschillend hoewel de seks samen heel fijn en bevredigend is, althans voor mij.
Hij beweert dat hij ook tevreden is.
Wel wilt hij steeds blijven experimenteren, altijd meer altijd ‘spannender’ voor de pure lust en daar hoort ook seks met anderen bij.
Voor heli’s het puur spelen, genot en opwinding opzoeken, zich levendig voelen.
Uren en dagen hebben we erover gepraat, wat het inhoud wat het voor hem betekend… we zijn zelfs tot in een parenclub geweest… niet tegen mijn zin noch verplicht! Ik wil me graag openstellen en kijken wat het met me doet!
Ook wilt hij mij geen pijn berokkenen. Daar is het al te laat voor, ik zie enorm veel af.
Mijn beleving van seks en lust draait niet om spanning opwinding en genot alleen. Ik ken eigenlijk het rauwe gevoel van lust niet. Nooit heb ik naar een knappe man gekeken met het idee met die wil ik seks! Nooit!
Mijn lust wordt opgewekt door aandacht, flirten verleiden en ook liefde…
Seks draait voor mij om samenspel met mijn partner, daar haal ik genot en opwinding uit! Dan pas kan ik lustig genieten.
De setting van de parenclub was zeker opwindend omdat ik daar met mijn man was! Ik voelde de opwinding wel en die wilde ik dan met HEM fysiek beleven! Toen hij een andere vrouw haar kont wellustig aanraakte en zijn verlangen in haar zichtbaar was, ging bij mij het licht uit! Ik voelde afkeer en weerstand, instant ging ik van opwinding en gedeelde liefde naar afkeer en woede.
Rationeel probeer ik te bedenken dat seks met anderen fijn en geil is… ik wil kunnen voelen wat hij voelt en samen met hem de pannen van het dak swingen… maar ikzelf voel het niet en kan het niet verdragen dat hij seksueel verlangt naar anderen.
Na veel praten is duidelijk dat we hier niet uit komen, ben al naar psycholoog gegaan, pillen geslikt om maar meer listgevoelens te ervaren tantra gedaan in de hoop mijn ‘blokkades’ weg te werken. Maar ik blijf me rot voelen.
Hebben er nog mensen dit meegemaakt?
Heb je weer vertrouwen gevonden in relaties? Nu ik me uiteraard in het onderwerp van lust en open relaties heb verdiept heb ik het idee dat alle mannen en ook veel vrouwen lust ervaren voor anderen.
Kan een man diep vanbinnen geen verlangen ervaren voor anderen dan zijn partner? Blijf ik de rest van mijn leven of alleen achter of met een partner die verlangt in anderen?
Ik spreek niet over fantasieën trouwens, die heb ik ook wel … die blijven in mijn hoofd en zijn zelfs heel opwindend, ze veranderen echter niet in verlangens.
Benieuwd of iedereen verlangt in anderen en ik abnormaal ben, want zo voel ik me nu. Of zijn er nog anderen en vooral ook mannen die hetzelfde voelen als ik?