Ik verwacht geen kant en klare oplossing

@ bloempje

Ik herken dit heel erg dit hoort echt bij autisme.
Ook ik doe het meeste in het huishouden mijn partner ziet het gewoon niet. Vroeger maakte ik weleens lijstjes met punten en als je dat niet deed gebeurde het gewoon niet.

Als mijn man thuis komt van het werk gaan we eerst eten en even rustig aan en in de avond vraag ik aan hem of we samen even de tuin kunnen aanpakken,of een ander klusje wat echt moet gebeuren.

Ik heb er voor gekozen wat minder te werken en ik doe dus meer in de huishouding want mijn ervaring is dat dit weinig veranderd. Helaas kan je iemand met autisme niet veranderen ze hebben nu eenmaal een diagnose en kunnen op zekere hoogte zich een beetje leren aanpassen maar helemaal 100 procent zal het nooit worden.

Ik heb ook meerdere zaken geprobeerd het enige dat wij ons werkt is hem op tijd inlichten over klusjes en die doen we dan in de avond(waar ik niet aan toe kom)

Ik kan helaas geen verdere tips geven
want sommige dingen zullen helaas weinig tot niet veranderen
ze zien soms gewoon echt niet wat er allemaal moet gebeuren vooral huis,tuin en keukenzaken.
Ook zijn mensen na hun werk vaak moe en overprikkelt en hebben hun rust nodig.
Ik begrijp dat het voor jou heel zwaar moet zijn een huishouden,kinderen en een man met autisme ik begrijp heel goed wat je bedoelt.
Misschien een goed gesprek met een hulpverlener voor jezelf of de huisarts want als je in een burnout beland ben je nog verder van huis.

Misschien is het mogelijk een AB -er ( ambulant begeleider) om hulp te vragen via WMO.
Mijn man heeft dezelfde diagnose als jouw man. Wij hebben daar veel steun aan, zoals
- Dagindeling maken
- Herinneren aan afspraken.
- Meegaan naar artsen.
- Samen klusjes doen.
Mijn man heeft die structuur hard nodig.
Ik kan mijzelf goed structuur geven en heb het jarenlang ook gedaan voor hem.
Toen hij nog werkte kreeg hij veel structuur door zijn werk.
Toen hij niet meer werkte was ik degene die hem structuur gaf. Maar dat hield ik niet vol.
Nu hebben we een AB-er. Voor 3 uur per week. 1x 2 uur thuis en 1x telefonisch contact om te helpen herinneren aan medicatie en het weekschema.
Dit geeft mij ruimte en hem ook.

Misschien heb je hier iets aan.
Lieve groet Vis

Laten we eerlijk zijn zoals het is, een autistische partner is gewoon een kind. Je hebt er een kind aan! En dat had je niet voor ogen. Zo hoort het natuurlijk niet. Een relatie en huishouding hoor je samen te hebben. Je ontneemt jezelf heel veel door met een autist samen te leven. Je gaat ook steeds eenzamer worden omdat ze niks willen, niks voorstellen om te ondernemen. Het klinkt hard, maar het is de waarheid. Diepgang en diepe connectie zal er nooit komen. Straks als de kinderen ouder worden gaat het je gek maken. Doe hiermee wat je wilt. Ik weet dat het een waardeloos negatief verhaal van mij is, sorry daarvoor. Maar ik ben nu 55 en kan het weten.

Een negatieve reactie Louise, jij hebt blijkbaar een nare ervaring. Maar 1 iemand met autisme is 1 iemand met autisme en zegt niets over haar man. Zoals anderen al opmerkten, hulp zoeken en ruimte voor jezelf proberen te vinden. Dat zijn dingen die kunnen helpen. Misschien een werkster.
Succes!

Het is een heel herkenbaar verhaal voor mij Bloempje. Mijn vader heeft autisme, ik ook maar gelukkig in lichte vorm. Ik heb ook mijn moelijkheden gehad met oppakken van huishoudelijke taken, maar nu ik 25 ben, ben ik wel op een punt dat het lukt en zelfstandig zou kunnen leven. Hiermee is wel steeds duidelijker geworden dat mijn vader een dergelijke ontwikkeling nooit heeft doorgemaakt. Mijn moeder doet vrijwel alle taken, waarin ik ook bijspring waar mogelijk, en moet in vrijwel alles sturen om mijn vader ook aan het werk te zetten. Dit zal nooit veranderen. Dit klinkt heel hard, maar ik hoop dat mijn vader eerder zal overlijden dan mijn moeder, gezien hij niet voor zichzelf zal kunnen zorgen mocht andersom het geval zijn.

Als ik jouw verhaal lees klinkt het alsof jouw partner ook niet voor zichzelf zou kunnen zorgen als hij er alleen voor komt te staan. Als samen leven met je partner zeer zwaar is, tot het punt dat je het niet meer trekt, is het misschien beter om voor jezelf te kiezen, hoe hard dat ook voor de ander is. Ik raad aan eerst alles te proberen met bijvoorbeeld coaching om verandering in de situatie te krijgen, echter als dat geen effect heeft, kan je beter jezelf in bescherming nemen dan eronder door te gaan.

Oooh ik herken mezelf hierin 😪. Twijfel niet aan jezelf ! START een nieuw leven. Grtjes.

Iedereen met autisme is anders. Ik herken mezelf o.a. in het hebben van een vol hoofd en het overzicht willen behouden oftewel verliezen. Hier ADHD en sta op een wachtlijst voor behandeling en onderzoek autisme. Gaat hier om een lichte vorm.

Verder sterkte en succes met alles!

Ik begrijp jou helemaal. Ik heb zelf adhd autisme en ptss. Ik loop mijn benen onder mijn kond weg. Met de benodigde lichamelijke beperking door mijn ptss. Ik heb medicatie en nog veel meer tabletten.
Voor adhd en ASS enz. Nu doe ik het aleen met 2 kinderen, waar er ook een van adhd heeft ze is bijna 7 en eindelijk medicatie. En heb een zoontje van 3 jaar. Ook heel druk 😊.
Maar meschien door mijn smetvrees verleden ben ik dan gejaagde. Om het huis aan kant te hebben en ook deep clean elke dag. Ik kan niet tegen smeer!. En of dat goed is geen idee. Maar ik weet wel heel veel dingen kunnen snel verkeerd overkomen. En met een ex-man na een jaar gescheiden te zijn. Begint hij dit nu te snappen.

Aleen wonen met me Kids. echt vind het geweldig. Me eigen routine, vraag de Kids wat ze willen eten. Me huis blijft schoon waneer ik ben weg geweest want natuurlijke de Kids gaan mee. Hihihi en waneer ze naar papa gaan heb ik tijd om bij te komen. Heb tijd voor me zelf! Loop me zelf niet meer voorbij om mast iedereen tevrede te houden. Ik zit ook in mij traject voor ptss. En adhd heb ik gehad. Daarlijk nog voor mij autisme. Gewoon mensen ontmoeten die het zelfde hebben. Aleen ik ben door mijn traumatische jeugt nog niemand tegen gekomen met de hele JA JA DAARKOMT DIE (.. HELE PRETPAKKET..).
Ik kan het niet beter beschrijven als dit. Vrouwen met de hele pretpakket zij. Toch anders als mannen.
Mannen willen oplossing zoeken van je problemen. Als je die aan ze geeft en iemand met ADHD en ASS gaat dat heel gedetailleerd doen natuurlijk.
Waardoor je de zon niet meer tussen die bomen ziet schijnen en het lichtje verdwijnd waardoor je weer een vaal gevoel krijgt!

Eerlijk: Geef niet meer dan drie keuzes.

Verdeel alle huishoudelijke taken door een week. Jij zoek 6 huishouderlijke taken op die gedaan kunnen worden en die verdeel je door 3 ieders. Samen! Je kiezen samen deze taken van maandag tot zondag. Klaar en als hem iets niet lukt. Geen probleem hoe kan jij zorgen dat jij het zelf wel doet. Maar waardoor hij een dopamine boooost krijgt. En het toch gaat doen. Zoals : b. V. B. Kleding die nog is gedragen kan worden. Was stapel en nog een keer dragen stapel. Wie de meeste stapels heeft wint. B. V. B. Een game maken ervan werkt wel goed.

Je kan altijd informatie zoekken bij mediant ggz. Is een hele goede met goede hulp. En er zijn heel veel potcast op Spotify. En ook staat er veel op tiktok en YouTube.


En ja ik heb voor mijzelf altijd beloningen. Ben dan net een klein kind met snoep.
Als ik alles op mijn lijstje heb gedaan. Heb ik in mijn kelder een vooraad. Aan ingepakte kadootjes. En dan zoek ik er eentje uit. Hihi

IK DENK MAAR ZO ER IS ALTIJD EEN OPLOSSING.

maar een TIP aan jou neem zijn verandwoorderlijkheden er niet meer bij op. Jij hebt ook een leven. En als je dat kunt doen dan word het veel fijner en zal hij inplaats van zwart wit gaan zien. Naar een beetje kleur. En complimentjes geven werken echt! Als kinderen krijgen adhd'ers meer negatieve shit over zich heen dan de. Gewoone Kids. Jammer genoeg.


Hoop dat je hier wat aan hebt.
En anders je kan altijd een berichtje sturen. Xxx🤗

alleenstaande mom. Met ASS ADHD EN PTSS. en 2 energieker kinderen.

Hulp in de huishouding, hulp in de tuin, hup voor de administratie ...je snapt het al ....
Je man is gewoon moe en afleid etc. Meer zit er niet in. Hij heeft nog wel steeds een baan.
Je hebt een baan. FF er uit is wel goed voor je maar ... jij komt ook moe thuis.
Verwacht van hem niet veel meer dan hij nu doet. En ...hoeveel hulp heb jij dan nodig in de huishouding?
Mijn huishouden is amper een 6 en toen ik getrouwd was was het een 8. Ik herken in jouw gedrag het gedrag van mijn ex: ja het was prima geregeld en ja ...zij deed dat allemaal.
De huishouding looopt nu ook maar ja ...het is een wereld van verschil met toen mijn vriouw het deed.

Heb je leuke dingen? Wat geeft je plezier?
In het algemeen willen vrouwen hun man veranderen maar ... zie hier veel vrouwen die na een jarenlange "strijd"en jarenlang het goede voorbeeld helemaal opgebrand zijn.
Hoeveel hul;p kunje betalen? Ook als je man thuis is verwacht ik niet veel meer van hem (ik ken mezelf). Van 40 naar 32 uur is niet ineens 8 uur super effectief huiswerk dat door je man wordt gedaan. Hij voelt zic wel bneter maar ik verwacht niet dat er in en om je huis een wezenlijke verbetering komt dus ...
hoeveel hulp heb je nodig?
Hoeveel kun je betalen?
Als je dit een leven lang vol wilt houden ...zorg dan voor voldoende leuke dingen. Verwacht geen verbeteringen van hem. Er zit gewoon niet meer in! Helaas voor jou en leer je er mee leven dan wordt inderdaad het huishouden een zooitje en gaat alles kapot etc. Je hebt hulp nodig. Zie het praktisch en dan houd je het wellicht vol. Je man is gewoon een chaoot, super moe, er komt niet veel uit zijn handen etc. etc. Dat is de sitiatie en dat veranderd niet dus ...hoe kun je dan je huishouden regelen? Hoe vind jij oplossingen voor je emoties? Heb je goede vriendinnen , heb je een hobby, etc.

Hoi anoniem,
Wat enorm frustrerend is deze situatie voor jou! En petje af dat je t tot nu hebt volgehouden!
Ik woon met man met drukke baan (ondernemer) en twee post-puberzoons samen. De zoons hebben beiden n ASS-label en toen de jongste deze kreeg zei hij dat paps t ook heeft gezien onze ervaringen hier thuis. Een jaar terug barstte voor mij de bom en zei ik na de zomervakantie: "ik kies er ook voor om niets te doen in huis want dat is blijkbaar een reële optie." Vanaf dat moment deed mijn man ALLES; koken, vuilnis buiten zetten, schoonmaken, boodschappen, de was. Mn zoons deden niks en hoefden (van hem) ook niks te doen! Lijstjes, smeekbeden, heel vriendelijk vragen - niets werkte. t Verschil met jouw situatie is wel dat mn man wél meehelpt in huis ondanks dat hij niet goed kan plannen en daardoor altijd te laat (thuis) is. Als hij bv naar de winkel gaat op zaterdag is hij zomaar tot 14.30u weg en daarna is er geen tijd meer om bv te klussen. Erg frustrerend. Het was tijdens/na corona dus iedereen was van slag en beude zoons moesten ook examen doen in die periode wat ze beiden met glans gehaald hebben (onbegrijpelijk) zonder ook maar 1 boek te hebben opengeslagen (ik moest t loslaten - zitten gamen op hun kamer en de volgende dag examens...)
Inmiddels is t redelijk te doen. Mn man en ik foen beiden nu de was. We koken om de beurt. De jongste doet alles nu zelf (want veganistisch) en woont bj ons op kamers bij gebrek aan woonruimte elders. Zelf kamer/bed verschonen, boodschappen en koken. Plus n baantje naast zn studie.In jouw verhaal lopen denk ik verschillende dingen door elkaar:
- echte mannen dingen: een man kan niet zoeken. Accepteer het (voor je eigen gemoedsrust) - t gaat nooit veranderen. Geef opdracht als je iets uit de kast wil waar hij eea kan terugvinden. Alles altijd n vaste plek.
- Kind erbij: voor hem gaat alles t zelfde door want n baan van 5 dagen. De vrouw houdt meestal haar (volledige?) baan maar vangt daarnaast alle verzorging van t kind op naast t huishouden wat veel vrouwen normaal vinden naast hun baan (want zo opgevoed).
- de autisme trekjes waar jullie beiden aan moeten wennen/werken.
--> Tips:
Door jullie veranderde leefomstandigheden moet je opnieuw samen gaan zitten om nieuwe (werk)afspraken te maken. Door zn autisme kun je msschien de taken onder jullie verdelen, ieder zn vaste taak: jij verwisselt iedere dag de vuilniszak, ieder woensdag & zaterdag wc schoonmaken, vaste avond met jullie kind (dan kun jij n avondje voor jezelf). Hj vouwt iedere zaterdagochtend de was.
Zoals t er n naar uitziet ben jij hard op weg naar n burnout en dan is alles nog veel lastiger want dan MOET je man ALLES zelf gaan doen omdat jij t domweg niet meer kan. Misschien n idee om mbv begeleiding vanuit Youlz oid eea te structireren? Vreemde ogen dwingen.Heel veel succs sterkte gewenst!! xxx
MaryAnn