Trekken van Asperger, maar ook sociaal, kan dat?

Dat kan samen gaan. Asperger is tegenwoordig geïntegreerd in Autistisch Spectrum Stoornis (ASS). Spectrum betekent dat het zich op verschillende manieren kan uiten. Er zijn autisten die zelfredzaam zijn en ‘normaal’ in de samenleving mee kunnen doen, die vaak hun autisme camoufleren in een poging er zo meer ‘bij te horen’. Sommigen kunnen ook overcompenseren en zich super sociaal gedragen, en dat van zichzelf niet eens realiseren. Daar kunnen ze wel een hoge prijs voor betalen, in de vorm van stress, of tekort aan energie in de privésfeer. Maar zolang je veel energie hebt, kom je een heel eind. En ik denk dat het ook mogelijk is dat iemand gewoon ‘normaal’ sociaal is en toch andere aspecten van ASS heeft. Als al zijn vriendschappen en familierelaties wel erg leuk maar toch oppervlakkig zijn, dan zou dat een signaal kunnen zijn.

Als ervaringsdeskundige vanaf de ‘andere’ kant, denk ik dat het heel goed mogelijk is dat die diepgang en emotie er wel is, maar dat hij dat moeilijk op de ‘normale’ manier kan uiten, omdat dat niet zijn eigen natuurlijke manier is. Zoals jij het beschrijft, doet hij wel erg zijn best. Hij werkt er waarschijnlijk net zo hard aan als jij. Mijn vrouw en ik zijn ook heel verschillend, en uiten ons verschillend, maar hebben geleerd elkaars manieren te waarderen. Mijn vrouw praat graag, veel en lang over gevoelens, en ik toon het liever door iets te doen. Het één is niet noodzakelijk oppervlakkiger dan het ander (sommige mensen kunnen heel veel praten zonder veel te zeggen). Dat betekent dus niet dat ik niet met mijn vrouw praat of dat zij niets voor mij doet, maar het is wel een verschil dat je opmerkt en leert aanvaarden als je veel om elkaar geeft. Mijn vrouw heeft ook haar eigen vrienden en vriendinnen met wie ze kan praten, het hoeft niet allemaal van mij te komen. En omgekeerd.

Terwijl ik internet af zoek herken ik dit in onze relatie als geen ander.

Bedankt voor uw reactie! Ik vind het zo opvallend omdat het afspreken met vrienden hem ook zoveel energie lijkt te geven. Maar de diepgang ontbreekt inderdaad overal, bij familie, vrienden en in onze relatie. Is het wel mogelijk om het praten over gevoel op de een of andere manier te leren? Hij is zelf van mening dat hij alles kan leren en wil dat ook graag, maar vind het bij gevoel lastig om uit te leggen wat ik precies nodig heb (oogcontact, aanraking op juiste moment, etc.). Wat zijn goede tips? Hij vindt overigens niet dat hij autisme heeft..

Je inbreng vanuit " de andere kant" is enorm waardevol. Ik hoop dat je nog reageert op bovenstaande vraag, ben ook erg benieuwd.