Woede/boosheid een emotie of een overlevingsmechanisme?

Vaak denken mensen dat woede een emotie is. Dat is het natuurlijk ook, maar het is ook een overlevingsmechanisme. Vaak hebben mensen dingen meegemaakt in hun jeugd/tienerjaren. Dit wordt een trigger en als je dan herinnerd wordt aan die gebeurtenis heb je jezelf (vroeger) aangeleerd om boos te worden voor zelfbescherming. Dit doe je om niet de daadwerkelijke emotie te hoeven voelen. Dit kan angst of verdriet zijn. In je jeugd/tiener jaren heeft boosheid altijd gewerkt, maar nu kan dit heel erg in de weg zitten. bv. Als je kind/vrouw/man iets zegt. Of misschien belemmerd het in op je werk.

Wat er onder die boosheid zit is vaak heel kwetsbaar.
Tip 1:
Neem een therapeut in de arm om samen naar je kwetsbare gedeelte te kijken.

Tip 2:
Als je getriggerd wordt, schreeuw even in een kussen of ga een rondje lopen.

Tip 3:
Tijdens het rondje lopen of na schreeuwen in dat kussen, voel wat er werkelijk onder zit. Kijk met liefde en compassie naar jezelf.

Warme groet,