Ik werd eens gevraagd om een gastcollege te geven aan 4 jaars HBO studenten Social Work, met als specialisatie agogiek. Het gastcollege ging over het autismespectrum. Inhoudelijk vond ik dat geweldig! En ik zei direct "ja".
Daarna kwam de onzekerheid, de angst om voor een grote groep te spreken. Ook nog in een auditorium...! Ik heb namelijk lang als overlevingstrategie gekampt met verlegenheid en spreken voor een groep vond ik doodeng.
Ik heb drie dingen gedaan die me hebben geholpen:
- Ik heb stilgestaan bij het college zo in te richten dat IK het leuk vond. Want als ik contact heb met mijn passie dan kom ik in een flow, en straal ik ook plezier uit. Dat betekende concreet dat ik veel casuïstiek heb gedeeld.
- Ik heb aan de start van het college, eerlijk vertelt aan de hele zaal, dat ik het spannend vond om voor een groep te spreken en dat ik wellicht een keer zou stotteren of even naar woorden zou moeten zoeken. Dat gaf zoveel ruimte!
- Ik heb gezocht naar een manier om interactie te krijgen met de groep, zodat ik een beetje kon aanvoelen hoe mijn verhaal zou vallen. Ik heb het ijs gebroken met een grapje bv.
Uiteindelijk hebben de studenten het erg gewaardeerd dat ik zo open en eerlijk was. En ik...? Met mijn onzekerheid onder de arm had ik toch ook een leuke twee uur gehad!
Daarna kwam de onzekerheid, de angst om voor een grote groep te spreken. Ook nog in een auditorium...! Ik heb namelijk lang als overlevingstrategie gekampt met verlegenheid en spreken voor een groep vond ik doodeng.
Ik heb drie dingen gedaan die me hebben geholpen:
- Ik heb stilgestaan bij het college zo in te richten dat IK het leuk vond. Want als ik contact heb met mijn passie dan kom ik in een flow, en straal ik ook plezier uit. Dat betekende concreet dat ik veel casuïstiek heb gedeeld.
- Ik heb aan de start van het college, eerlijk vertelt aan de hele zaal, dat ik het spannend vond om voor een groep te spreken en dat ik wellicht een keer zou stotteren of even naar woorden zou moeten zoeken. Dat gaf zoveel ruimte!
- Ik heb gezocht naar een manier om interactie te krijgen met de groep, zodat ik een beetje kon aanvoelen hoe mijn verhaal zou vallen. Ik heb het ijs gebroken met een grapje bv.
Uiteindelijk hebben de studenten het erg gewaardeerd dat ik zo open en eerlijk was. En ik...? Met mijn onzekerheid onder de arm had ik toch ook een leuke twee uur gehad!
Merel
Therapie Amersfoort
Lid van Therapiepsycholoog
Amersfoort