Andere manieren om te rouwen en te helen - Deel 1

Wat zijn andere manieren om te rouwen en te helen? - Deel 1.

- Benoem het verlies en datgene wat je zoveel pijn heeft gedaan.

- Wat heb je nodig om de relatie met je ouders te herstellen?

- Terugkeer naar het land waar hij gewoond heeft om daar bijvoorbeeld een boom te planten of een schelp uit de zee mee terug te nemen.

- De nanny of oude vrienden opzoeken.

- Een dagboek bijhouden.

- Je gevoelens uitdrukken door middel van kunst, bijvoorbeeld schilderen.

- Via social media contacten leggen met vrienden uit het verleden (bijvoorbeeld TCKID.com).

- Bijeenkomsten bezoeken zoals Global Nomads of Global Reunion, beiden georganiseerd voor ATCK’s.

- Therapie (een therapeut die thuis is in deze materie).

- Werken met het Innerlijke Kind.

In het verleden was het erg moeilijk om iemand te vinden die de onderliggende problematiek begreep van een TCK ervaring. Veel (A)TCK’s voelden zich nog meer onbegrepen wanneer therapeuten totaal geen idee hadden waar hun pijn en verdriet vandaan kwamen. Dit is langzamerhand aan het veranderen omdat de effecten van een uitzending naar het buitenland meer en meer erkend worden maar ook omdat ATCK’s pro actief zijn en zij therapeuten van informatie voorzien over deze problematiek.

Sommige ATCK’s zijn erg bitter. Zij gebruiken de pijn als een wapen, niet alleen tegen anderen maar vooral tegen zichzelf. De pijn wordt een deel van hun identiteit. De pijn loslaten zou hun een gevoel van leegte geven. Pijn en bitterheid vernietigen meer dan de oorspronkelijke wond.

Veel mensen willen bijvoorbeeld hun ouders niet vergeven omdat zij de beleving hebben dat “de ander” er dan mee weg komt. Zij zijn van mening dat als zij zeggen: “Ik vergeef je” dat je eigenlijk zegt: “Het maakt niet echt uit wat er is gebeurd.” Het is belangrijk om de daad te erkennen maar vergeving betekent een beslissing nemen om de behoefte aan haat los te laten, zelfs als de “dader” nooit wordt gestraft. Vergeving bevrijdt degene die gekwetst is en leidt tot ware genezing.

Niemand is perfect. Helen houdt ook in dat wij durven te kijken naar ons eigen gedrag en wie wij pijn hebben gedaan. Een ATCK die klaagt dat hij in zijn jeugd vaak in de steek is gelaten, is nu de workaholic die nooit tijd voor zijn kinderen heeft. Alleen wanneer wij bereid zijn om onze eigen fouten te erkennen, is ware heling mogelijk.

Familiebanden zijn de sleutel voor het welzijn van TCK’s wanneer zij opgroeien. Dit geldt ook voor ATCK’s die nog steeds worstelen met hun ervaringen als TCK. Wanneer ouders hun ATCK’s kunnen ondersteunen tijdens het proces van heling in plaats van zichzelf bedreigd te voelen en defensief op te stellen, dan kunnen zij het helingsproces van hun kind versnellen.

Luisteren, proberen te begrijpen wat een ATCK de ouders vertelt en dit accepteren, is essentieel. Niemand kan een ander vertellen wat hij wel of niet heeft gevoeld. Gedrag maskeert vaak de werkelijke gevoelens. Deze vorm van acceptatie kan deuren openen naar diepere gesprekken tussen ouders en ATCK’s.