blijf bij jezelf en stop met verwijten en beschuldigen

Leven is zeker geen makkie, iedereen heeft het van tijd tot tijd moeilijk. Dit hoort erbij. Wanneer we ons naar voelen en/of lijden, zeker in contact met anderen, zijn we maar al te snel geneigd de ander voor ons leed verantwoordelijk te maken: jíj bent de oorzaak van mijn ongeluk!

We worden kritisch en aanvallend naar onze naaste, en/of we trekken ons terug. De ander komt in het nauw en/of raakt ons kwijt. Meestal volgt de ander een soortgelijke strategie, waardoor we verzanden in pijn ervaren én (elkaar) pijn doen….. Tenslotte is er alleen pijn, angst, verwijdering en verlies van elkaar.

Hoe voorkom je dit?
Wanneer de ander jou pijn doet of bang maakt, vertel dit dan -zonder- meteen te beschuldigen, te bekritiseren of verwijten. Bevraag de ander vervolgens over zijn/haar gedrag en de motivatie erachter. Dit vraagt kracht, maar je krijgt dan -een gesprek- en geen ruzie.

Je zult zonder twijfel ontdekken dat je naasten er zelden echt op uit is om jou pijn te doen of bang te maken. En als dit wel gebeurt is dit vaak het afreageren van gestapelde pijn, stress of angst, die veelal wederzijds is. Je hebt dan achterstallig onderhoud van het werkelijk praten met elkaar. Wanneer je/jullie dit niet lukt, zorg dan dat je goede begeleiding krijgt, opdat de veiligheid en wederzijdse warmte in je relatie weer de basis wordt.