Communicatie tips

Spreek met elkaar af dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn. Deze afspraak kan ervoor zorgen dat je niet of minder de neiging voelt om de ander te moeten overtuigen.

 

Je kunt ook op een rustigere manier elkaars mening leren kennen. Accepteer dat de ander verschillend is van jou en dat het ook oké is als jullie een andere mening over iets hebben.

Oefen met geweldloze communicatie (ook wel verbindend communiceren, verbindende communicatie, of compassievolle communicatie genoemd).

De vier elementen van geweldloze communicatie zijn:

1) Waarneming
2) Gevoel
3) Behoefte
4) Verzoek

ad 1) Waarneming = feiten benoemen
- Ik zie…
- Ik hoor … Klopt dat?
- Jij zegt…..
- Ik merk op dat…

Ad 2) Gevoel = gevoelens benoemen
- Mijn gevoel is ...
- Dat roept bij mij ... op
- Ik merk dat ik het lastig vind ...
- Ik merk dat ik het er moeilijk mee heb ...
- Ik vind het jammer dat ...
- Ik schrik er van ...
- Ik ervaar ...

Ad 3) Behoeftes uiten = vertellen waarom iets belangrijk voor je is.

- Omdat ... belangrijk is voor me
- Omdat ik verlang naar ...
- Het is voor mij belangrijk dat ...

Ad 4) Verzoek = uiten van een verzoek dat tegemoetkomt aan jouw behoeftes

- Hoe zou het voor je zijn om ... ?
- Hoe is het voor je om ... ?
- Ben je bereid om ... ?
- Ik wil je vragen om ... Kun je daar wat mee?
- Ik zou graag jouw kant van deze zaak willen weten. Wil je me dat vertellen?
- Wil je dat doen?
- Zullen we samen even ... ?

In communicatie gaat het vaak om de macht, wie heeft er gelijk?

Bedenk voor jezelf: wil ik contact of wil ik gelijk?

Luister naar wat de ander zegt.
Als de ander praat, dan zijn veel mensen vooral bezig met het bedenken wat zij weer gaan zeggen. Ze luisteren dan niet echt naar wat de ander zegt.

Probeer met je aandacht echt bij het luisteren te zijn.

"When you talk, you are only repeating what you already know. But if you listen, you might learn something new."

Als je praat, dan ben je alleen aan het herhalen wat je al weet. Maar als je luistert, dan leer je misschien wat nieuws.

Communiceer open en duidelijk wat jouw mening is en wat jij graag wilt.

Draai er niet omheen en verhul het niet. Heb geen verborgen agenda's of strategieën. Wees open, eerlijk en echt.

Dan weet de ander ook beter waar hij/zij aan toe is, en kan de ander reageren op wat jij echt vindt.

Heb je de neiging om altijd ja te zeggen op verzoeken van anderen, omdat je een ander een plezier wilt doen, terwijl je het eigenlijk liever niet doet? Oefen dan om nee te zeggen en laat op die manier ruimte voor iets wat je wel wilt.

 

Leer dus "nee" zeggen. Nee zeggen hoeft niet moeilijk te zijn. Je kunt ook altijd om bedenktijd vragen, als je je overvallen voelt door een verzoek van een collega / vriend / familielid / bekende / ...

 

Je hoeft geen excuses te verzinnen als je nee zegt. Veel mensen hebben de neiging om een "nee" in te kleden met excuses, leugentjes of onwaarheden. Hou het open en simpel. Als je ergens geen zin in hebt of er geen tijd voor hebt, dan kun dat gewoon zeggen.

 

De "kapotte grammofoonplaat methode" is geschikt voor als je "nee" gezegd hebt, maar de ander toch blijft aandringen. Het enige wat je hierbij doet is je ‘nee’ en het bijbehorende motief blijven herhalen: als een grammofoonplaat die blijft hangen. Zo laat je  je niet verleiden tot een discussie of tot het maken van excuses.

 

Geef je grenzen aan als iemand over je grenzen heen gaat. Jij bent de enige die je grenzen kan voelen.

 

Als je van jezelf geen "nee" mag zeggen, dan kan dat stress en spanning geven.

Zit je in een conflict zeg dan niet wat de ander verkeerd doet maar spreek uit wat je wilt van de ander. Zo voorkom je een escalatie.

Veel ruzies en misverstanden ontstaan doordat we denken te weten wat de ander bedoelt en daardoor niet meer goed luisteren. We gaan dan uit van onze eigen interpretaties en dat is niet bevorderlijk voor een goed contact.

Een open, nieuwsgierige houding zonder oordelen is belangrijk wil je werkelijk op een oprechte manier met de ander communiceren. Dus:

1. Luister goed en onbevooroordeeld,

2. Stel vragen en

3. Herhaal eventueel in je eigen woorden om te checken of je begrepen hebt, wat de ander bedoelt.

Let ook op de nonverbale communicatie van je gesprekspartner. Kijk dus ook naar de lichaamstaal, bijvoorbeeld:

- Heeft de ander een open of gesloten houding?
- Hoe beweegt de ander?
- Kijkt de ander je aan of juist niet?
- Is de ander gehaast of ontspannen?
- etc.

Communicatie begint bij jezelf, soms zelfs zonder dat je dit in de gaten hebt.

Probeer je ervan bewust te zijn dat je (al heel snel) een idee hebt over een ander, een oordeel over hoe hij/zij is. En dat dit oordeel heel vaak jouw manier van communiceren met die ander beïnvloed.

 

Of er zelfs voor zorgt dat je niet communiceert, omdat je denkt het antwoord al te weten. Soms vertaal je (onbewust) de reactie van een ander zodat dit past in het beeld dat je van hem/haar hebt, terwijl dit helemaal niet klopt met de daadwerkelijke bedoeling die hij/zij had.

Door dit bij jezelf te bedenken creëer je ruimte om vanuit een andere invalshoek naar jouw communicatie – en die van een ander – te kijken.

Sta open voor de mening en argumenten van een ander. En sta er ook open in om je mening aan te passen. Jij verandert, je krijgt nieuwe informatie, dus het is eigenlijk heel logisch dat ook je mening kan veranderen.

In de politiek zie je vaak dat elke partij zijn eigen mening en argumenten heeft. Elke partij / politicus is zijn eigen mening aan het verkondigen, zonder echt open te staan voor meningen en argumenten van andere partijen. Het lijkt op een soort toneelstuk waarvan je van te voren al weet wat iedereen gaat zeggen en wat de uitkomst is.

Politici veranderen hun mening en argumenten dan ook bijna nooit. En als een politicus een keer zijn mening verandert, dan wordt dat als een negatieve eigenschap gezien, dan is hij aan het "draaien". En er wordt verwezen naar het verleden "maar 10 jaar geleden zei je dit...".

Als je niet openstaat voor de meningen en argumenten van anderen, dan ben je alleen maar je eigen meningen aan het verkondigen. Van echte communicatie is dan meestal geen sprake.

Communiceren via whatsapp? Een grotere stoorzender kan ik niet bedenken.

Gebruik dit handige tooltje echt alleen voor korte boodschappen.

Vermijd lange lappen tekst, de kans dat er misverstanden ontstaan is enorm. We reageren nl. heel impulsief en re-actief. Even tot tien tellen en dan een reactie geven is wijzer.

Bij de opvoeding en of begeleiding:

Als je zeker wilt weten dat wat jij heb gezegd overgekomen is.

Soms heb jij heel helder wat je wilt. Maar is dat voor de ander dan ook zo duidelijk? Om daar achter te komen kun je de ander vragen: “ wil jij mij vertellen wat ik net heb gezegd?”
Zo kun jij controleren of je boodschap ook daadwerkelijk is overgekomen en is er minder ruis.

Wees je er bewust van dat mensen op verschillende manieren naar de wereld kijken. Iedereen heeft een eigen geschiedenis, eigen ervaringen die zijn of haar wereld kleuren.

Iedereen heeft dus gelijk vanuit zijn eigen positie. En in plaats van er een strijd van te maken wie er gelijk heeft, is het veel waardevoller om nieuwsgierig te zijn naar de ander. En de ander uit te nodigen om nieuwsgierig te worden naar jouw kant van het verhaal.

Zo zien jullie samen meer van de werkelijkheid.

Communicatie is niet alleen een boodschap overbrengen aan de ander.

Er zit vaak een intentie achter van diegene die een boodschap overbrengt. Het is altijd een uitdaging om dit te doen als o.a. emoties hoog zijn of als er verschillende waarheden zijn over een onderwerp.

De uitdaging is om elkaar met respect en waarde te behandelen.
Belangrijk hierbij is luisteren naar elkaar.

Heb jij voldoende inzicht in jezelf? Weet je wat je triggers zijn? Hoe komt dat je reageert zoals je doet?

Wil jij graag jezelf beter leren kennen? Meer inzicht krijgen in je eigen gedragingen. Zodat je beter op de ander kunt reageren, makkelijker om kunt gaan met conflict situaties? Kom dan langs voor een vrijblijvend kennismakings gesprek.

Samen gaan we op zoek naar jou triggers! Meer inzicht zodat de communicatie helder en en open blijft.

Vaak hebben we conflicten zonder te delen waar het echt over gaat, de diepere emotie en behoefte. Zolang we het over de inhoud blijven houden zal het conflict blijven bestaan.

Benoem dus wat je echt voelt, waar het voor jou aan raakt en van daaruit kun je weer de verbinding voelen en verder met elkaar in gesprek.

Spreek vanuit je behoefte, vanuit wat je wenst van de ander.

Vaak zie ik bij stellen die in de problemen zijn gekomen dat zij vastzitten in een interactiepatroon van elkaar verwijten en aanvallen, of verwijten en terugtrekken.

Ongemerkt zijn we alles wat we van de ander nodig hebben, onze eigen behoeftes daarin, gaan uiten in verwijten.

Bijvoorbeeld vanuit een verwijt: "Jij zet nooit de container zelfstandig buiten".

 

Als je dit vanuit je behoefte of wens uitspreekt, klinkt het zo: "Ik zou het fijn vinden als jij de container zelfstandig buiten zet en dat ik het je niet hoef te zeggen".

 

Het krijgt het een totaal andere klank en heb je veel meer kans op een goed resultaat. Je communiceert duidelijk, persoonlijk vanuit een ik-boodschap en tevens uitnodigend en respectvol.

Bij een slechte communicatie vliegen vaak de verwijten over de tafel:
'Jij ook altijd dit.... Jij ook altijd dat.... Jij ook altijd zus... of Jij ook altijd zo'.

Degene die het verwijt krijgt zal in de verdediging schieten en begint automatisch met zijn of haar verwijten te spuien.

Een knetterende ruzie zal dan het gevolg zijn.
In de visie van een echtpaar betekent dit dan: 'We begrijpen elkaar niet meer'.

Stop met elkaar verwijten te maken!

Oefen eens met het maken van zinnen welke beginnen met: 'Ik vind het niet prettig als je dit zegt, ik vind dat we hier anders over moeten kunnen praten, ik vind dat je mij nu aanvalt, ik vind dat we moeten stoppen met het verwijten maken, ik vind dat we beiden onze WENSEN moeten uitspreken, etc. etc.

Een mens is nooit te oud om te leren.

Besteed je meer tijd aan het betwijfelen van de opmerkingen of reacties van je partner, dan het onderzoeken van je eigen gedrag?

Dan ben je gericht op het willen veranderen van de ander.
Iemand proberen te veranderen is dodelijk voor een intieme relatie! In plaats van de andere persoon te “repareren” is het veel constructiever om te kijken naar hoe jullie samen de relatie kunnen verbeteren. Bedenk dan dat: De aard van je partner gaat niet veranderen.

Met andere woorden, je kunt een appelboom niet veranderen in een perenboom. Het is geen liefde als je iemands natuurlijke aard wilt veranderen.

Als je verliefd wordt op iemand die qua karakter gereserveerd is en jij bent meer extravert en hebt uiterlijke tekenen van affectie nodig om je veilig te voelen, zal je je chronisch ontevreden voelen. Waarschijnlijk zullen deze verschillen na verloop van tijd de liefdevolle gevoelens verminderen en ten kosten gaan van de positieve gevoelens in je relatie.

Gaat het je om het veranderen van disfunctioneel gedrag van je partner en niet om het veranderen van zijn aard? Ook dan zal je partner dit alleen veranderen als hij/zij dat zelf van binnenuit ook wil.

Als je partner het wel wil, maar niet kan, is het aan je partner zelf om de verantwoordelijkheid te nemen hier hulp bij te zoeken. Als je partner die verantwoordelijkheid niet neemt, terwijl jij zelf wel verantwoordelijkheid neemt voor herstel en persoonlijke ontwikkeling, trek dan je conclusies over de gelijkwaardigheid in je relatie.

Communiceren is meer dan alleen maar het uitspreken van woorden.

Lichaamstaal begrijpen en goed kunnen luisteren zijn essentieel om een goed gesprek te kunnen voeren. Ik kan er heel veel over schrijven maar ik vertel het je liever.

Als je in een lastige situatie zit en je hebt er bepaalde gedachten over die je in beslag nemen, probeer dan afstand van je gedachten te nemen door ze denkbeeldig een stukje van jezelf af te zetten in de ruimte. Net zover weg tot je het gevoel hebt dat je niet meer je gedachten bent. Dit helpt om afstand te nemen en ruimte te creëren voor meer inzicht in de situatie waar je mee worstelt.

Wat is communicatie volgens jou?
Is dit alleen een boodschap en/of mening overbrengen aan de ander, van zo is het en niet anders…Eenrichtingsverkeer?
Of is er meer.
Zoals…

Stilte. Voor sommige mensen kan een stilte zo ongemakkelijk voelen. Tegelijkertijd kan stilte zo waardevol zijn. Het kan ertoe leiden dat dat wat anders niet gezegd en gevoeld wordt, wel opgemerkt en ervaren kan worden vanwege de extra tijd en ruimte die ontstaat. Je bent je meer bewust van je binnenwereld.

Glimlach

Vrede begint met een glimlach en een glimlach is het begin van de liefde aldus Moeder Theresa.

Zelfs een voor de ander onzichtbare glimlach maakt al dat je meer verbonden bent met je compassie en de ander respectvoller tegemoet kunt treden. Je zou het jezelf als een soort basishouding kunnen aanwennen. Wen je de onzichtbare glimlach aan en merk het verschil.

Als je het nog lastig vindt om je uit te spreken, uit je dan op een andere manier. Bijv. door te schrijven, te tekenen of schilderen of door dans/beweging. Het werkt helend om elke dag een stuk te schrijven: schrijf alles op wat er in je opkomt, zonder censuur en schrijf door totdat je je rustig(er) of leeg voelt.
Als je meer wilt weten over wat dit schrijven voor je kan doen, lees dan het boek 'The Artist's Way' van Julia Cameron.

Kijk of je een complete boodschap kan communiceren de volgende keer dat je je ergert of terugtrekt of boos wordt.

Met compleet wordt bedoeld dat je
1. zorg voor Jezelf hebt
2. zorg voor de Ander
3. zorg voor de Relatie.

Als je op deze manier gaat communiceren zal je merken dat je verbinding in plaats van afstand creëert. Dat er echt naar je geluisterd wordt, want je luistert naar jezelf en de ander en jij en je partner gaan begrijpen wat zich allemaal in je afspeelt. Je gaat zowel de verbinding met jezelf als met de ander aan.

Dan krijg je werkelijk contact, heldere communicatie
En dat de ander zich gezien voelt.

Vroeger zei mijn man vaak, als ik te hard werkte: "Wat werk je toch hard', en klonk dat als een verwijt. Ik voelde me afgewezen en falen, terwijl ik vond dat ik zo mijn best deed:)

Toen wij zelf de complete boodschap als stel leerde, zei hij dit: ‘Ik maak me een beetje zorgen om je, je hebt zo hard gewerkt en ik begrijp dat het een ontspannend idee is om met ….(vriendin) op stap te gaan. Maar is dit wel het beste moment? Je slaapt daardoor altijd wat minder. Ik zou dat balen voor je vinden en dat maakt me verdrietig als jij gestrest bent.

Dat klonk zo veel fijner! Ga jij het ook proberen?

Bij communicatie is er altijd een kans – en tevens risico - dat je dingen gaat invullen.

Bijvoorbeeld doordat je je herkent in het verhaal van de ander, of omdat het je ergens aan doet denken, of doordat je er een aanname over doet.

Dit kan de communicatie behoorlijk vertroebelen en een conflict veroorzaken.

Door bewust intentie en gedrag los van elkaar te bekijken haal je deze ruis eruit, en maak je ruimte voor echt contact met de ander.

Ik hoor mijzelf vaak zeggen: “Contact is het toverwoord”. Immers, in het contact wordt alles voelbaar. Misschien wel dubbel en daarom zo krachtig. Het is niet voor niets dat de mensen vroeger al zeiden dat gedeelde smart halve smart is en gedeelde vreugd dubbele vreugd!

Toch vinden we het lastig om in het contact ons gevoel toe te laten. Dan voelen we ons kwetsbaar... en dat is eng... En we kennen nogal wat contacten! Om maar een greep te doen: tussen collega's, tussen ouders en kind, tussen leerkracht en leerling, tussen vrienden en/of vriendinnen, tussen liefdespartners.

Zonder contact voelt ons leven als afgescheiden, arm en eenzaam. In welk contact kom jij helemaal tot je recht? En welk contact zou je wel willen verdiepen? Bovenstaande 'groepen' geven je die gelegenheid. Het zijn kansen. En kansen moet je grijpen als ze voorbij komen!

Probeer eens iets meer te vertellen dan je geneigd bent te doen, laat je kennen, laat je zien, laat je horen. Maak jezelf deel van een groep of van een team. En bedenk: kleine stapjes zijn ook stapjes!

Ken je dat, dat anderen je steeds verkeerd begrijpen? Jij de oplossingen ziet en verteld en ze het nog niet doen? Dat je werk uit handen neemt en dat er dan nog commentaar is?

Mogelijk ben je dan in de Dramadriehoek beland. Deze driehoek is een communicatie model waarin, jij en degene waar je mee communiceert, verschillende rollen hebben. Door in deze rollen te “schieten”, op onbewust niveau, merk je dat de communicatie stroef verloopt en zelf belemmert wordt en dat het eigenlijk alleen maar drama geeft.

De rollen die je dan (wisselend) aan neemt zijn: “Redder”, “Slachtoffer” en “Aanklager”. Je herkent ze vast wel de mensen om je heen die zo reageren. Helaas is het dan vaak ook zo dat óók jij hierin verzeilt bent geraakt.

Want zodra jij je gaat ergeren aan anderen en er een oordeel over hebt ben je in de Aanklagers rol terecht gekomen. Of ben je druk bezig (als Redder) met “alles” voor anderen uit handen te nemen omdat jij ziet wat de ander “werkelijk” nodig heeft. Of heb je de strijd opgegeven en zeg je nog alleen maar tegen je zelf: “Ik kan het niet meer, ik geef het op!” en ben jij het Slachtoffer geworden.

Bewustwording dat je in dit patroon terecht bent gekomen is de eerste stap om er uit te komen. Het gaat namelijk over verantwoordelijkheid in dit model. Wie heeft nog zijn eigen verantwoordelijkheid? Of is die weg gegeven door de ander aan te klagen/ veroordelen. Of neemt iemand geen verantwoordelijkheid omdat het slachtoffer het heeft op gegeven, of heeft iemand het van je over genomen om je te redden en te zeggen: “Kom maar ik doe het wel even voor je”.

Dus het besef dat je er in bent gestapt en dat je nú kunt besluiten er uit te willen stappen maakt dat jíj je eigen verantwoordelijkheid voor jou communicatie neemt. Bijvoorbeeld om van Redder een Helper te worden door: in plaats van een oplossing te geven, een aanbod doen: “Kan ik iets voor je doen?”
Om van een Aanklager een Bouwer te worden door: feedback te geven en aan te geven wat jouw wensen en grenzen zijn i.p.v. een ander te veroordelen.

En van een Slachtoffer een Hulpvrager te worden door niet te klagen maar te vragen.
Dus voel je je aangesproken en of herkenning en je wilt er mee aan de slag, zet dan de eerste stap uit de Dramadriehoek door even een pas op de plaatst te maken, in en uit te ademen en je zelf af te vragen: Wat wil ik nu eigenlijk? Hoe ga ik dat organiseren?
Succes ex-drama queen-, king!

Ben je je er bewust van dat je in je gedachten vaak al gesprekken voert voor ze daadwerkelijk plaatsvinden? ("En dan zeg ik dit, en dan zegt hij dat!")

Soms lopen ze anders, maar regelmatig kunnen we ook precies voorspellen hoe het gaat lopen. Meestal leidt dit tot stress, angst en boosheid voor het gesprek zelfs maar heeft plaatsgevonden. Erg onprettig dus.

Maar eigenlijk is zo'n voorspellend gesprek best handig, als je het constructief gebruikt...

In plaats van onszelf negatief te voeden met dit soort fantasiegesprekken, kunnen we ze namelijk ook gebruiken om te bedenken hoe we de reactie van diegene constructief kunnen opvangen:

Wat heeft diegene nodig? Kan ik daaraan tegemoet komen zonder mezelf te verliezen? Hoe kun je vervolgens met begrip en uitleg samen tot (zelf)reflectie komen?

Ik kreeg een prachtige 'reminder' van Neale Donald Walsch een paar dagen geleden:

Als een peuter iets 'verkeerd' doet, bijvoorbeeld een glaasje melk omgooit, dan reageren we als volwassene (als het goed is) liefdevol. Als hij of zij moet huilen van de schrik, dan troosten we met een zacht woord, begrip en uitleg.

Hij gaf aan dat de hele mensheid in bepaalde opzichten in de communicatie eigenlijk nog primitief is, dus in de kinderschoenen staat.

Hoe zou het zijn als je op deze manier kijkt naar de mensen om je heen?
Hoe zou je reactie veranderen als je goed voor jezelf zorgt, maar daarin niet meer in kritiek vervalt (in je denken of je praten)?
Maar hen benadert als kinderen? Met rustige uitleg, met liefde, met gezonde grenzen maar vol compassie?

Boekentip: Geweldloze Communicatie, schrijver Marshall B. Rosenberg

De manier waarop mensen op elkaar reageren, met name hun taalgebruik, leidt vaak tot een negatieve spiraal waarin irritatie, boosheid, verzet en angst de boventoon voeren. Conflicten verdiepen zich in plaats van dat ze worden opgelost. De auteur laat zien dat het anders kan.

Geweldloze Communicatie is een taal van mededogen waarmee we de machtsstrijd overstijgen en bewegen naar samenwerking en vertrouwen. Zo verloopt de communicatie ontwapenend, doeltreffend en verbindend.

Een leerzaam boek en een door iedereen toepasbare methode waar je als mens verder mee komt.

ZIjn jullie samen terecht gekomen in vooral ergernis en "tegen" elkaar?

Probeer eens wat anders en ga eens een avond zitten om te kijken naar welke waarden jullie volgen. Het Waarden- en normenspel van Peter Gerrickens en Marijke Verstege kan hier een handje bij helpen. Het is prettig om dit met een nieuwsgierige houding naar elkaar te spelen.

Bij een conflictsituatie kan het soms zijn dat een ander iets in jouw schoenen schuift. Met een bepaalde opmerking beschuldigingen aan jou adresseert.Vaak heeft dit als gevolg dat je jezelf in de hoek gedrukt voelt. Meestal voelt dit niet prettig en geven we als zelfbescherming snel een reactie of zelfs een tegen beschuldiging.

Door hierop een paar tellen voor jezelf te nemen, na te gaan of je je hierin herkent wat de ander zegt, blijf je bij jezelf.

Als je jezelf niet herkent in wat de ander over of tegen jou heeft gezegd, is het goed om dit te benoemen. Hiermee creeer je voor jezelf ruimte en haal je het gesprek uit een sfeer van beschuldiging en tegenoffensief.

Als de communicatie tussen jullie slecht verloopt en jullie begrijpen elkaar niet zo goed dan ontstaan er irritaties en onbegrip. De woede neemt toe en op een gegeven moment willen jullie misschien niet eens meer met elkaar praten omdat 'het geen zin heeft.'

Ik kan een aantal tips plaatsen, maar omdat communicatie zo complex is raad ik jullie aan om een therapeut te zoeken die jullie kan helpen. Zo leren jullie stapje voor stapje weer dichter tot elkaar te komen en elkaar te begrijpen. Het is heel moeilijk zelf op te lossen.

Is de communicatie wat stroef, kunnen jullie moeilijk met elkaar praten of durfen jullie niet goed te zeggen tegen elkaar wat in je omgaat of wat je duidelijk wilt maken?

Probeer te oefenen, bv. elke dag na het eten ga 15 minuten praten met elkaar (hoe je dag was, wat je zag op het nieuws/buiten/werk/hobby etc wissel dit af met persoonlijkere onderwerpen -zoals wat je toekomst dromen zijn, wat je graag zou willen verbeteren vanuit jezelf aan de relatie etc -.). Maak hier echt tijd voor vrij, telefoon weg, tv/radio uit.

Probeer vanuit jezelf te communiceren (verwijten naar elkaar zijn verboden). Dus , ik vind .....of het komt op mij over als.......

Lukt communiceren lastig of zijn bepaalde onderwerpen lastig, maak een tussenstap door het op te schrijven. Neem hier de tijd voor, om jouw verhaal op papier te zetten.

Lukt het na een tijdje oefenen nog niet goed, dan kan relatietherapie helpen om alle zaken bespreekbaar te maken. Er zijn stellen die 3/6 x per jaar naar de relatietherapeut gaan als onderhoud voor hun relatie en hiermee hun relatie gesmeerd houden.

Een rustige en duidelijke manier van communiceren is vaak moeilijk als de emoties hoog oplopen. Communicatie is niet alleen zeggen wat we willen zeggen maar het is ook luisteren en horen waar het de ander om gaat. het is bewegen in samenwerken en vertrouwen waardoor verbinding ontstaat.
Het boek: geweldloze communicatie van Marshall B. Rosenberg, kan je daarbij helpen.

Boekentip: Basisprincipes van communicatie

Veel tijd, geld en energie worden verspild doordat mensen slecht communiceren. Dat is volkomen onnodig, want iedereen kan goed leren communiceren. Je hoeft er geen bijzonder talent voor te hebben, wel heb je een goed inzicht nodig in de belangrijkste communicatieprocessen.

Basisprincipes van communicatie geeft je dat inzicht. Het biedt je de mogelijkheid om je eigen communicatie aan te scherpen, zodat je meer controle krijgt over je omgeving en effectiever kunt werken.

Goede oefening om echt te leren luisteren:

1. Zet de timer op 5 min
De een praat en de ander luistert en mag niet reageren.

2. Na 5 min draai je dit om.

Doe dit maximaal een uur. Veel langer is niet zinvol want dan neemt de concentratie af.

Let de komende tijd eens op hoe jij luistert. Onderzoek dat eens aan de hand van je reactie op wat de ander zegt. Luister je:
* vanuit eigen belang (waar heb ik wat aan, waar kan ik wat mee, alleen horen wat je wilt horen en de rest kippen) ?
* vanuit angst (oh nee, pas op, straks zit ik met een probleem)
* vanuit oordeel (dat heeft hij/zij helemaal verkeerd (aangepakt))

of luister je verbindend:
* met begrip voor wat verteld wordt
* met aandacht voor de beleving bij wat er verteld wordt
* met oog voor het belang wat die ander heeft (en duidelijk wil maken)

Luisteren is werkelijk afstemmen. Voelt de ander zich door jou helemaal gehoord? Succes :-)

In de intermenselijke communicatie is het betrekkingsniveau minstens zo belangrijk als het inhoudsniveau. Over het algemeen liggen problemen en conflicten tussen mensen vaak meer op betrekkings- dan op inhoudsniveau. (Watzalawick)

Het is belangrijk om je daar van bewust te zijn, zodat je niet over de feiten praat, maar over de relatie!

Communiceren kun je leren

Als je het lastig vindt om aansluiting te vinden op je werk, in je familie of bij kennissen heb je dat waarschijnlijk als kind niet goed geleerd. In onze eerste levensjaren leren we van onze ouders hoe wij met elkaar omgaan.

Dan leer je hoe je vrienden kan maken, je leert hoe je kunt zorgen voor jezelf, hoe je voor jezelf kan/moet opkomen om de liefde, aandacht en verzorging te krijgen die jij als kind nodig hebt.

Als je als kind door je omgeving niet gestimuleerd wordt om voor jezelf op te komen, en geleerd wordt dat op een goede manier te communiceren, kan je daar later in je volwassen leven moeite mee hebben.

Maar gelukkig kan je als volwassene ook leren beter te communiceren. Je kunt ontdekken wat jij kan doen om makkelijker contact te maken.

Als je daar bij geholpen wilt worden ben je van harte welkom voor een gratis kennismakingsgesprek om te zien of ik de therapeut ben om jou verder te helpen.

Complimenten ontvangen

Veel mensen vinden het moeilijk om een compliment in ontvangst te nemen. En dat is jammer, want daardoor loop je het risico dat je eigenbeeld negatief gekleurd raakt of blijft.

Het kan helpen om eens een tijdje te oefenen met het krijgen van complimenten. Dan zul je merken dat het eigenlijk heel leuk is om een compliment te ontvangen, zowel voor jou als voor de gever.

Een paar tips die je hierbij kunnen helpen:

• Onderdruk de neiging om het compliment direct weg te wuiven, begin eens met goed te luisteren wat de ander je vertelt.

• Bedankt de gever van het compliment en laat het compliment goed tot je doordringen.

• En tot slot: Geniet van het compliment en weet dat je trots mag zijn!

Heb je last van communicatieproblemen en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

Merk je dat je nu toch je nieuwe liefde ook wegjaagt?
Na je scheiding of je laatste verbroken relatie dacht je misschien dat je nooit meer een leuke partner zou tegenkomen. Je voelde je teleurgesteld dat het met je ex niet gelukt was en je wist vooral wat je NIET meer wilde in een relatie.

‘De volgende keer moet het anders’, had je besloten.

En die nieuwe liefde kwam! Wat heerlijk!



Maar gaandeweg merk je dat de geschiedenis zich herhaalt. Bij bepaalde opmerkingen of reacties van je partner voel je die golf van frustratie of verdriet door je heen gaan. Je reageert fel of je trekt je terug in je schulp. Je laat je beïnvloeden door je emoties en bent niet in staat rustig te praten over wat je voelt en wat je denkt. Meteen van 0 naar 100: BAM!



‘Shit’, denk je bij jezelf, ‘waarom kan ik mezelf nou niet in de hand houden?

Waarom drukt ook deze partner weer precies op die knop bij mij, waardoor ik niet anders kan dan uit mijn stekker gaan? Wat is er mis met mij? Straks loopt hij ook bij me weg.’

Er is niets mis met jou.

Dat de geschiedenis zich herhaalt, is geen toeval. Sterker nog, het is juist de bedoeling dat deze partner nu bij jou is beland. Deze partner laat jou zien wat in jou nog geheeld moet worden. Geeft je partner je het gevoel dat je niet goed genoeg bent? Of voelt het meer dat je het niet waard bent om geliefd te zijn? Of krijg je vaak zo’n stemmetje in je hoofd dat zegt: “Zie je wel dat hij je niet belangrijk vindt?”

Jouw emoties en hoe je hierop reageert, zijn vaak prima te verklaren, want ze zijn het resultaat van oude pijn die je (onbewust) meedraagt. Denk aan eerdere relaties of vanuit je jeugd. Misschien voel je je in de liefde snel afgewezen, voel je je soms machteloos of zelfs onveilig. Misschien word je boos omdat er geen rekening met je gehouden wordt of denk je dat je er altijd alleen voor staat. Je brein herkent dit gevoel van vroeger en reageert supersnel: “Dit willen we niet meer voelen! Dit doet te veel pijn! Ik laat dit niet gebeuren!”



Het gevolg? Kies maar:

-In de verdediging schieten om jezelf te beschermen

-Aanvallen en de ander ook pijn willen doen

-Verwijten maken om de aandacht van jezelf af te leiden

-Oude koeien uit de sloot halen om jezelf goed te praten

-In je schulp kruipen en helemaal niet meer praten



Maar wat is het probleem hierbij?

Je nieuwe liefde heeft hier niets mee te maken. Het zijn jouw gevoelens, jouw triggers, die je al zo lang pijn doen. Maar jouw gedrag trekt hem of haar wel mee in een destructief patroon, waarbij jullie niet meer in verbinding kunnen staan.

Hoe emoties je nieuwe relatie kunnen saboteren:

Bijvoorbeeld: Karin, een 42-jarige vrouw, is dolgelukkig met haar nieuwe vriend, Thomas. Hij is attent, geduldig, lief, heeft humor, is avontuurlijk en is alles wat haar ex niet was. Dit is haar droompartner. Maar na een paar maanden merkt Karin dat ze steeds bozer wordt om kleine dingen. Als hij niet binnen een uur reageert op haar appjes of afgeleid lijkt tijdens een gesprek, ontploft ze. Thomas vindt dat Karin hem behoorlijk begint te claimen en voelt zich hier steeds minder fijn bij. Hij begint afstand te nemen, waardoor Karin’s gedrag alleen maar erger wordt.

Karin’s boosheid heeft weinig te maken met Thomas. Het komt voort uit een diepgewortelde angst om niet belangrijk genoeg te zijn. Zonder dat ze het door heeft, projecteert ze deze oude angst op Thomas. Hoe harder zij probeert zijn aandacht te krijgen, hoe meer hij zich ongemakkelijk voelt en afstand neemt. Het resultaat? Precies datgene waar Karin bang voor is: ze raakt hem kwijt.


Herkenbaar? Dan is het tijd om in actie te komen.


Stop met wijzen, start met kijken

De makkelijkste en snelste reactie is om de schuld buiten jezelf te zoeken, zeker als je eerder partners had die jou niet op waarde schatten, te veel kritiek hadden, niet normaal communiceerden, etc. Je denkt misschien: ‘Waarom loop ik steeds tegen dat soort klootzakken aan?

Maar de ongemakkelijke waarheid is: de enige constante factor in al jouw relaties ben jij. En als je hier niets mee doet, zal deze relatie je door de vingers glippen. Je zult je droompartner verliezen omdat je je eigen aandeel in het probleem niet zag.

Als het probleem in jou zit, is dat eigenlijk goed nieuws. Want als het probleem in jou zit, zit de oplossing dat ook. Je kunt echt leren om je emoties onder controle te krijgen, je triggers te herkennen en op een manier te reageren die passender is voor de situatie.


Wat is ervoor nodig om te voorkomen dat je je partner wegjaagt?

Hier zijn drie stappen om je relatie te redden voordat het te laat is:

Herken je triggers:
Welke situaties maken je boos, verdrietig of onzeker? Is het echt iets wat je partner doet, of raakt het aan iets ouds? Als je je diep geraakt voelt, is het meestal iets ouds en herkenbaars.

Voorbeeld: Als je partner niet meteen reageert op een appje, voel je je misschien afgewezen. Vraag jezelf af: is dit gevoel gebaseerd op het nu, of heb ik dit gevoel eerder in mijn leven gehad?

Communiceer anders:
In plaats van verwijten te maken, deel je gevoelens op een rustige, open manier. Zeg bijvoorbeeld: “Ik merk dat ik me onzeker voel als je niet reageert. Dat ligt bij mij, maar ik wil het wel bespreken.”

Dit haalt de druk van de ketel en nodigt je partner uit om begrip te tonen. Natuurlijk is dit niet makkelijk als je in die trigger zit, maar kom er in elk geval later op terug als je je hebt laten gaan. Je zult het steeds eerder bij jezelf herkennen, waardoor je reactie milder wordt.

Zoek hulp:
Dit soort reacties en patronen zitten vaak diep. Je doet ze op de automatische piloot. En als je er over nadenkt, blijf je in cirkeltjes denken, zonder dat er echt iets verandert. Je hebt dan een therapeut nodig die vragen stelt en je naar een doorbraak helpt.



Ga je het zelf nog wel even proberen?

Het is verleidelijk om te hopen dat de dingen vanzelf beter worden. Maar oude patronen verdwijnen niet door ze te negeren. Sterker nog, hoe langer je wacht, hoe groter de kans dat ook deze relatie strandt.

En dat zou zonde zijn, toch? Je hebt iemand gevonden die je gelukkig maakt.

Koester deze relatie. Zorg ervoor. Investeer er in. Investeer in jezelf, zodat je het beste van jezelf aan je partner kunt geven.


Ga je de toekomst herschrijven of de geschiedenis herhalen?

De geschiedenis herhaalt zich alleen als jij dat toelaat. Door te werken aan jezelf en je gedrag te veranderen, kun je niet alleen deze relatie redden, maar ook een sterker en gelukkiger mens worden. Je kunt vanuit je eigen emotionele stabiliteit op een gezonde manier weer met liefde verbinden met je partner. Hoe heerlijk zou dat zijn voor jullie?

Praten in ik-boodschappen zorgt er niet alleen voor dat je de ander minder in de verdediging zet, maar je ook helpt om je eigen gevoelens en gedachten beter te begrijpen en over te brengen. Ze zorgen voor duidelijkere communicatie en voorkomen dus defensieve reacties, wat het gesprek constructiever maakt!

Luister niet om te antwoorden, maar om te begrijpen.

Deze benadering helpt je om je volledige aandacht te geven aan wat de ander zegt, zonder direct bezig te zijn met je eigen reactie. Door eerst echt te luisteren, voel je niet alleen beter aan wat de ander nodig heeft, maar kun je ook effectiever en empathischer reageren. Het voorkomt misverstanden en bouwt vertrouwen op, omdat de ander merkt dat je openstaat voor zijn of haar gevoelens en gedachten.

Betekenen woorden voor jou hetzelfde als voor degene waar je (verwoed) mee in gesprek bent? Het woord 'schuld' bijvoorbeeld kan voor jou een heel andere lading hebben dan voor de ander. Mocht je in een strijd verwikkeld zitten is het dus goed om ook eens bij de ander na te vragen wat het woord (wat vaak in jullie strijd gebruikt wordt) voor de ander inhoudt. Vaak zul je dan op een oude pijn terecht komen die geraakt wordt met het woord en in feite dus niets met jou te maken heeft.

Veel mensen willen vaak alleen 'gehoord' worden, het zin in de mens om elkaar te willen helpen. Een tip om 'wel' gehoord te worden, geef van te voren aan dat je een luisterend oor zou willen hebben. Als je advies zou willen hebben, geef je dit ook van te voren aan. Zo weet de ander wat de verwachting is van jou en komt jouw uiting van wat je wilt vertellen beter tot uiting.

Communicatie kent vele facetten. Eentje die vaak ontbreekt is oprecht geïnteresseerd zijn in de ander. Dus je best willen doen om te begrijpen wat de ander zegt; vragen stellen, je gedachten over hetgeen net gezegd is checken, aannames uitvragen e.d. Dit is ook niet altijd gemakkelijk maar wel noodzakelijk om elkaar recht te doen en werkelijk te kunnen begrijpen.

Kijk bij gevoelens naar de onderliggende behoefte.

Een gevoel is altijd verbonden met een behoefte; onder een onaangenaam gevoel ligt een niet vervulde soms onbewuste behoefte.
Als iemand een gevoel uitspreekt kun je je afvragen welke behoefte daar onderligt. Je kunt de ander er ook direct naar vragen. En als je een vermoeden hebt welke behoefte meespeelt kan je die ook benoemen. Bijvoorbeeld: “ben je verdrietig omdat … je vader geen belangstelling toonde voor je nieuwe baan?”

Ik heb het mensen in mijn praktijk al zo vaak zien ontdekken. Zowel individuen als koppels begrijpen dat communiceren een belangrijk onderdeel is in het leven.

Nou, dat is ook weer geleerd.

... maar ... hóe communiceer je dan? Tja, daarvoor heb ik geen gelikt plan van aanpak dat gegarandeerd werkt. Het blijft volgens mij uitzoeken, uitproberen, uitdagen.

Hoe gaat dát dan? Over die zoektocht, schrijf ik in "Lief, ik heb je (n)iets meer te melden". Een boek zonder oplossingen, met veel inspiratie.

Hoe blijf je in verbinding met je gesprekspartner als het lastig wordt?
Stel je voor.. de emoties lopen op.. en je voelt je getriggerd. Dan kan het heel lastig zijn om nog vanuit je ware zelf -vanuit rust- te communiceren.

Maar als je dit doet: een verzoek doet.. i.p.v. per ongeluk een eis te stellen.. kun je vaak toch weer in verbinding zijn, met jezelf én met de ander.

Een verzoek: hoe doe je dat?
Je beschrijft hoe je het graag wilt, wat je wilt.. en je koppelt daaraan een vraag. Je doet een verzoek of de ander dat ook zou willen met jou. Concreet. (Simple and with a smile)

voorbeeld; Ik zou graag ongedeelde aandacht beleven met je. Dat zou eruit zien als stilte tijd (zonder stoorzenders zoals tv) voor 15 minuten, waarbij we elkaar in de ogen kunnen kijken en niet over iets specifieks hoeven te hebben. Het liefst ervaar ik dan de stilte met je.. zodat we kunnen voelen. Zou je dat ook willen? En wanneer..

Dit is heel wat anders dan het stellen van een verkapte eis.
Stel je voor je zou in de conversatie al helemaal op de kast zitten in getriggerde toestand. Dan zou je hoogst waarschijnlijk verwijten uitdelen.. en helemaal niet helder overkomen, eerder belerend, verwijtend en eisend. waardoor juist ook de ander zich niet begrepen voelt en jij al helemaal niet.

Dus een verzoek doen is de gouden tip om trouw te zijn aan wat je bedoelt.. wat je voor ogen hebt. En daarbij dus een 'vraag' te stellen waarbij er ook ruimte is voor de ander om wat in te brengen.

Een respons van de ander is bijvoorbeeld: Vrijdag komt mij niet uit.. maar zaterdag wel. En je wilt dit 15 minuten? Kunnen we dit doen na het eten, met een kopje thee op de bank? Is dat een goed idee?

Heel veel plezier met 'in verbinding blijven in communicatie'.

Geef ik wel echt een grens aan? Een grens is een consequentie die jij liefdevol kan uitvoeren als je jezelf in bescherming wil nemen. Een grens is dus niet:
- wens uitspreken
- nee zeggen
- de ander aanvallen of zeggen wat de ander moet doen

1. geef aan wat je onprettig vind
2. geef een consequentie wat "jij" zal doen als stap 1 nog een keer voorkomt
3. DOEN, volg je eigen consequentie op

Alle stappen kunen liefdevol verwoord worden.

1. geef aan wat je onprettig vind
2. geef een consequentie wat "jij" zal doen als stap 1 nog een keer voorkomt
3. DOEN, volg je eigen consequentie op

Alle stappen kunen liefdevol verwoord worden.

Communicatie, zelfinzicht en mentalisaite

Er is tegenwoordig veel nadruk op communicatie skills en assertiviteit. Dat kan zeker helpend zijn. Echter vraagt communicatie op een dieper niveau meer dan dat. Om verbinding met anderen te maken is verbinding met jezelf nodig. Dit vereist voldoende zelfinzicht en goede mentalisatie capaciteiten, namelijk de capaciteit om de motieven, intenties van anderen te begrepen en iemand als een aparte persoon kunnen zien die op een andere manier denkt dan jij. Voor sommige mensen blijkt het moeilijk om zichzelf in anderen te kunnen plaatsen of goed de intenties en motieven van anderen in te kunnen schatten. Er is dan een proces van projectie op anderen van eigen wensen of angsten of zijn er acties genomen als gevolg van verkeerde interpretaties met als gevolg miscommunicatie en teleurstelling. Mentalisatie helpt bij emotie-regulatie, nabijheid en diepgang in het contact met anderen. Een eerste stap om beter te leren mentaliseren is jezelf en andere observeren en alles wat er tijdens de interactie met anderen gebeurt.

Zeggen wat je dwars zit

Het zal heel duf, gekunsteld en onwennig voelen. GOED ZO! Het is een teken dat jullie nu echt iets anders doet samen. Wellicht krijg je nu dus ook een andere uitkomst dan geruzie en irritatie…

1. Neem een positieve grondhouding
Ga uit van het goede fundament van jullie relatie, dat er een basis aanwezig is van liefde voor elkaar, respect voor de ander, gevoel van gelijkwaardigheid en vertrouwen. De ander wil jou niet opzettelijk pijn doen.

2. Benoem de feiten
Benoem concreet gedrag dat je waarneemt. Begin je zin met; Ik zie dat…Ik merk dat…ik hoor je zeggen dat… (Benoem wat een ander zou waarnemen als je het zou filmen)

3. Benoem je gevoelens
Wat doet het gedrag van de ander met jou? Begin je zin met; Ik voel me daardoor…wat het met mij doet is dat….Wat er dan bij mij vanbinnen gebeurt is…

4. Geef je behoeften aan
Geef aan wat jouw wensen zijn en waar jouw behoeften liggen. Begin je zin met; Ik zou het fijn vinden als…ik zou het prettig vinden als…ik verlang ernaar dat…

Toen ik gisteren met je wilde praten, onderbrak je me middenin een zin en zei je dat je geen tijd had, omdat je net van plan was het gras te maaien. Je bent er later niet op terug gekomen. Ik voel me daardoor erg verdrietig omdat ik dan de indruk heb dat jij het niet belangrijk vindt waar ik het over wil hebben. Ik voel me daardoor niet gekend of bemind. Ik vul voor mezelf in dat jij vlucht. Ik zou het fijn vinden als je af en toe echt wat tijd voor me neemt en naar me wil luisteren, zodat we meer contact krijgen met elkaar.

Herken jij de volgende dingen?

* Ik ook - het gesprek terug brengen op jezelf
* Niet reageren zoals gapen of geen oogcontact
* Belerende opmerkingen tussendoor (komt goed, valt wel mee)
* In de reden vallen met onbelangrijke details
* Of-of situatie (mijn manier of niet)
* Gedachte lezen (Jij zal wel weer...)
* Verwijten in plaats van wensen (Jij weet wel wat ik nodig heb}
* Generaliseren (Nooit/Altijd)
* Op de man spelen (Persoon afwijzen, niet het gedrag)
* Oude koeien uit te sloot halen (toen en toen deed jij dat ook)
* Iedereen erbij halen (mijn vrienden vinden dat ook, mijn ouders ook)

Allemaal manieren om heel snel agressie de communicatie in te brengen. NIET doen!!

Pursuing therapy for the first time (or maybe even the fifth time!) can be daunting. Whether you are looking to build insight, change behaviors, or improve relationships, congratulations for recognizing that need and for taking this sometimes scary step in the right direction. Let me tell you a little bit about what to expect and how to make the most of it.

First of all, I want to be clear that everyone is different. In fact, there's a saying “if you've met one autistic person, you’ve met one autistic person”. That's because no two people will have the same set of challenges and needs, even if they have the same diagnosis. Maybe you are struggling with depression. And maybe your new therapist has treated hundreds of patients with depression. Still, your therapist doesn't know YOU. So give her a chance to get to know you.

Your therapist will likely send you some forms to complete and/or do what we call a “psychiatric interview” to find out a little bit about you. And even if that first “intake” session goes great, she still doesn't know you. If she summarizes your issues in a way that doesn't sound right, correct her. If she doesn't seem to “get it”, explain it again. If she is proposing a technique that isn't working for you, let her know. If she doesn't seem to be paying attention, ask her if this is a bad time. We're human, and sometimes we misunderstand or make mistakes. I promise you, we want to get it right; we want to be as helpful to you as we can possibly be. So please give us a chance to course-correct.

About techniques: there are a lot of them, and your therapist may advertise that they use CBT or DBT or ACT or work from a humanist or feminist orientation or any other of a number of models. None of it matters very much! A famous study we all read in grad school indicated that 90% of your treatment outcomes can be attributed to the therapeutic relationship, not any particular technique. So that being said, if after a few sessions, you just don't feel rapport, don't feel seen or heard, it might just not be a good fit. We're all different, including therapists!

Als je aan een ander wilt duidelijk maken dat je ergens moeite mee hebt in de relatie (partner/collega/vriendin) communiceer dan altijd vanuit 'ik'.
Dus bv: 'Ik heb het gevoel dat je me niet liet uitpraten vanmorgen en dat vond ik lastig', in plaats van 'Je liet me vanmorgen al weer niet uitpraten'.
Vanuit 'ik' voelt de ander zich niet meteen aangevallen en kan de ander vaak ook beter openstaan voor wat jij te vertellen hebt.

Vraag jezelf af 'wat zou Liefde zeggen?' als je communicatie met de ander niet lekker loopt. Liefde gaat niet over gelijk hebben, liefde gaat over verbinding maken, oog hebben voor jezelf én de ander. Open je hart en laat je hart mee communiceren en je zult ontdekken dat het makkelijker gaat.

In gesprekken schiet de toehoorder snel in de oplossingenstand. Heb je vooral behoefte aan een luisterend oor, en niet zozeer aan een oplossing of advies? Benoem dit voordat je je verhaal begint, en vraag of de luisteraar hier ruimte voor heeft. Zo voorkom je dat er valse verwachtingen gecreëerd worden.

If there were a top 3 of relationship issues, communication would certainly be up there.

We all come from different backgrounds, different sub-cultures if you like and we have all learnt how to communicate through looking at our parents/ caregivers/ environment. Which can lead to quite interesting situations once we pick out a partner who speaks the same native language we do.

However, having to speak with your partner in a second language can at times be even more challenging.

My tip: take it slow. Stop for a minute. Especially when you can feel yourself getting wound up or emotional, when the stakes are high or when you both feel unable to reach the other. Breathe out…that’s it.. ;) Focus on being mild to yourself and to your partner. And remind eachother that language can be a nuisance but it doesn’t have to be.

Go slow, be mild. Try again.

Could you use some help with this? Drop me a line or give me a call and we will get the two of you talking again, so you can actually hear and understand eachother.

After relocating to a new country, many couples face difficulties in communication. One major CBT couples therapy tool is to practice 'active listening.' This involves fully focusing on your partner, making eye contact, and avoiding interruptions. Reflect back what you've heard by summarizing their words and feelings, which shows understanding and validates their experience. This can reduce misunderstandings and foster a more supportive and empathetic dialogue, as we often tend to speak for our partner instead of truly listening to what they think, feel, or need.

Bij communicatie is het zoals iedereen wel weet belangrijk om ook echt naar de ander te luisteren. Ook als iemand iets tegen je zegt wat je niet leuk vindt en waardoor je waarschijnlijk snel in verdediging gaat (of aanval :-) ).

Kijk of je het jezelf wat makkelijk kan maken door even tot 5 te tellen en vervolgens te reageren vanuit begrip (ook al ben je het er niet volledig mee eens).

Bijvoorbeeld door te zeggen: Ik snap heel goed dat je je zo voelt en dat dat je boos maakt
of:
Ik kan mij goed voorstellen dat je hier boos van wordt, klopt dat?

Door echt te luisteren en te erkennen hoe de ander zich voelt, komt er ruimte om de emotie te laten zakken en vandaar uit vanuit je eigen gevoel een antwoord te geven hoe iets voor jou is. Op deze manier kan je uit discussies komen/blijven en is het makkelijker om samen een oplossing te ontdekken.

Veel problemen binnen de communicatie gaan over dat we het lastig/spannend vinden om iets te uiten omdat we bang zijn dat de ander op een bepaalde manier gaat reageren of omdat we bang zijn niet serieus genomen te worden. Dit maakt dat we het dan vaak (half) uit de weg gaan waardoor de communicatie ook niet optimaal gebeurd en datgene waar je bang voor bent, vaak uitkomt.

Er zijn maar 3 dingen waar je verantwoordelijk voor bent in alle relaties en communicatie. 1. Je gedrag. 2. Je gevoel. 3. Je Gedachten.
Hoe meer je bij jezelf blijft, hoe meer je kunt bewaken dat je niet getriggerd wordt in oud zeer in de communicatie met de ander.
Erkennen wat je denkt en voelt is belangrijk.
Je kunt het uitspreken naar de ander mits je bewaakt dat jij hier een bepaalde verantwoordelijkheid in hebt en niet perse die ander.
Als je niet meer kunt ontvangen wat de ander zegt, geef het dan eerlijk aan . Benoem wat je gaat doen om ervoor te zorgen, dat jullie op een ander moment weer de communicatie kunnen hervatten over het onderwerp.

Blijf zoveel mogelijk weg van dat je gaat invullen en als je dit wel doet, wees je er dan zoveel mogelijk bewust van - wat dus ook inhoudt dat je ruimte moet maken of geven voor de input van de ander (waardoor dus je invulling aangepast kan worden).

Vaak worden mensen boos op een ander als diegene iets zegt wat hen niet aanstaat. Ze kunnen bijv. zeggen "snap jij dat nu, hoe kan hij/zij dat nu zeggen?" Ze zijn dan boos en communiceren niet meer.
Wat je ook zou kunnen doen is je afvragen, wat maakt mij nu zo boos of verdrietig, etc.? Dan ontdek je je eigen thema's, je waarden en normen, dingen die jij belangrijk vindt. En van hieruit kun je beslissingen maken en anders gaan communiceren. Bijv. door niet boos te worden op die ander maar het gesprek aan te gaan.

Wist u dat er op de wachtlijst van de GGZ maar liefst 90.000 mensen staan? Jaarlijks zijn er 3,5 miljoen mensen die gebruik maken van de GGZ. Er zijn te weinig therapeuten, de bureaucratie is verschrikkelijk, en er zijn gewoon veel mensen met zware problemen. Uiteraard kan ik mensen met zware problemen niet helpen, maar veel lichtere problemen (relatieproblemen, opvoedingsvragen, conflicten, communicatieproblemen) kan ik zeker wel verhelpen.

Bureaucratie
Ik erger me nogal eens aan de bureaucratie en de angst dat mensen niet de juiste behandeling krijgen als ze bij een vrijgevestigde hulpverlener om hulp vragen. En inderdaad dat is een risico. Want er is veel kaf tussen het koren. Maar soms is het essentieel dat men tijdig hulp krijgt en niet hoeft te wachten tot het erger wordt. De wachtlijsten in Nederland (op elk gebied) zijn mij een doorn in het oog. Heel veel mensen moeten te lang wachten op
- Hulp, zorg, psychische zorg
- Een woning, onderdak
- Schuldhulpverlening
- Vergunningen, subsidies, aanvragen van allerlei documenten, etc.

Wachtlijsten
En daar wordt het niet beter van. Veel ellende kan worden voorkomen als je tijdig aan de bel trekt. Uit schaamte doen veel mensen dat niet en hoewel heel begrijpelijk, het is altijd beter om snelle en kortdurende hulp te krijgen voor een beginnend probleem, wat nog niet groot is dan een jaar op een wachtlijst te staan terwijl het water je over de schoenen loopt.

Escalatie
Of maar afwachten tot conflicten zodanig escaleren dat niemand er nog raad mee weet, dat er ernstige dingen gebeuren, soms tot aan suïcides en familiedrama’s toe. Soms kan het al helpen om gewoon eens te kunnen sparren over je probleem. Een gewoon gesprek van mens tot mens, waarbij je op een rij zet waar je je druk over maakt, wat jou ellende geeft.

Geen directe oplossing,
Zelfs als er geen oplossing kan worden bedacht, is dat toch vaak behulpzaam. Maar soms kan iemand, die van een afstand meedenkt tot heel andere conclusies komen en zelfs wel 2 oplossingen vinden die mogelijk bij jou zouden kunnen passen.

Mijn motto
Mijn motto is: je kunt bijna iedere brand blussen met een glas water…..
…als je er maar op tijd bij bent.

Zeg eens eerlijk blijf jij echt bij iemand zijn/haar verhaal of ben je ook al bezig met wat je wilt zeggen/ een vergelijking met je eigen leven, of een advies. Probeer echt bij iemand zijn/ haar verhaal te blijven en durf door te vragen je komt op mooie inzichten!

Kritiek
Het is veiliger dan je denkt om kritiek te krijgen. Zo'n drie miljoen jaar geleden betekende kritiek ook letterlijk een directe bedreiging. In die tijd had kritiek gevaarlijke gevolgen: verstoting uit de groep of ten prooi vallen aan gevaarlijke roofdieren. Je kon zelfs je leven verliezen.

Vandaag de dag kunnen onze reacties op fouten en kritiek nog steeds zo heftig zijn.
Het bezorgt je een hormonale schrikreactie die ons een vervelend gevoel geeft en ons helpt om nooit meer te vergeten wat we fout hebben gedaan. We zijn als het ware genetisch geprogrammeerd.
Ik nodig je uit om onderaanstaande adviezen eens uit te proberen en te ervaren hoe je er ook anders mee kunt omgaan.
* Luister aandachtig naar kritiek
* Bedenk of en in welke mate je het ermee eens bent
* Vraag verduidelijking en concrete voorbeelden
* Vertel eens waar je het mee eens bent. Als dat nit het geval is, vrplaats je in de ander of je vanuit diens gezichrspunt de kritiek begrijpen kan
* Vertel dan waarmee je het niet eens bent

We kunnen vaak goed vertellen wat ons niet aan staat of wat je anders zou willen.
Bijvoorbeeld: Jij bent heel veel aan het werk en nu laat je mij opdraaien voor de kinderen. Dat is nu net niet de juiste manier van communiceren.
Met regelmaat vertellen we er dan niet bij wat het met je doet.
Voel eens wat het met je doet. Waar gaat het echt over? Waar zit je angst, pijn. Wat is je verlangen en wat is je behoefte. Wat maakt je nu zo verdrietig of boos of wat mis je? Als je dat kunt vertellen aan de ander, zonder dat er een verwijt, oordeel of een aanval op de ander is gericht dan is er weer verbinding. Antwoord op bovenstaand voorbeeld kan zijn:
Ik mis je en ik heb behoefte aan meer verbinding met jou. Ik vind het zo fijn als we samen tijd doorbrengen. Daar word ik gelukkig van. Je zult merken dat de ander dan veel meer naast je komt te staan in plaats van tegenover je.

Observeren is de zintuigelijke waarneming van dingen om jou heen. Alles wat jij ziet, hoort, voelt en ruikt kun je zien als observaties. Je kunt bijvoorbeeld iemand zijn ogen tranerig zijn worden, iemand rood zien worden of iemand zijn mond zien bewegen. Je neemt dit waar en neemt dit in je op.

Observeren en interpreteren zijn twee begrippen die vaak met elkaar te maken hebben.

Interpreteren is het datgene dat je vaak automatisch na observeren doet. Je geeft betekenis aan wat jij ziet en is subjectief. Op het moment dat jij iemand zijn ogen tranerig ziet worden, interpreteer jij dit door in te schatten dat iemand emotioneel is. Op het moment dat je iemand rood ziet worden, zal diegene waarschijnlijk boos zijn of zich schamen.

Observeren kun je leren door bewuster te worden van wat er daadwerkelijk gebeurd door zintuigelijke waarnemingen los te zien van jouw interpretatie daar van. Op het moment dat je beter wordt in het inzetten van jouw zintuigen, ga je dingen opmerken die je in eerste instantie nog niet zag.

Op het moment dat jij waarneemt wat er in het nu gebeurt, kun jij beter afstemmen. Dit kan zorgen voor meer rapport (gevoel van een klik hebben met een ander), betere communicatie en meer verbinding. Omdat jij beter in de gaten hebt wat er in het nu gebeurt, kun jij hier vervolgens op inspelen.

Natuurlijk zijn conflicten onaangenaam en het is niet meer dan normaal dat we ze proberen te vermijden.
Op welke manieren kunnen we conflicten vermijden?
Aanval
Weglopen
Woede
Ziek worden
De reden waarom conflicten worden vermeden en ontkenning een belangrijke rol speelt, is omdat we instinctief de pijn en stress van het confronteren van het conflict willen vermijden.
Deze strategie werkt echter niet en heeft dat ook nooit gedaan. Er kan geen duurzame oplossing komen uit het vermijden van een conflict.
Een eerste stap om een andere richting op te gaan, is begrijpen waarom het conflict zo pijnlijk is. Het heeft te maken met een behoefte die niet zichtbaar is en dus niet vervuld wordt.
Hoe zou het zijn om te accepteren dat er van binnen, ergens, waarschijnlijk een emotie is, gerelateerd aan dat conflict waar we mee worstelen? (denk aan faalangst, verdriet of woede)
Hoe zou het zijn om dat een tijdje te voelen?
Hoe zou het zijn voor dat deel in jou om zich erkend te voelen?
Het belangrijkste resultaat van de acceptatie en erkenning van wat is, is dat je als geheel persoon weer controle hebt over je innerlijke wereld. Jij regisseert het orkest, jij bepaalt de muziek.

Er is een sterke relatie tussen conflicten en angst.
Angsten moeten eerst worden erkend om een belangrijke stap te zetten naar een gezonde en genezende oplossing van conflicten.
Schrijf al je angsten op met betrekking tot dit ene conflict waar je aan werkt. Neem hiervoor minstens 10 minuten de tijd en sta jezelf toe om dieper te graven en ook de enge gedachten los te laten.
De volgende stap is om het papier waarop je je angsten hebt geschreven te versnipperen om ze los te laten. Tegelijkertijd kun je een hogere macht vragen die je vertrouwt, om die angsten voor je op te lossen. Het is symbolisch dat je dit niet alleen hoeft te doen, er is altijd ondersteuning voor je beschikbaar op spiritueel niveau.
Angsten moeten worden gezien en losgelaten. Angsten moeten zichtbaar worden om iets dieps, duisters in je te onthullen dat je moet eerst zien voordat je verder gaat.
Angsten opschrijven kan een ongemakkelijk gevoel geven, het papier daarna versnipperen zal geweldig zijn, dat beloof ik!

Als je (vaak) in conflictsituaties terecht komt, dan kan het helpen om je bewust te worden van de dramadriehoek (Steven Karpman). In de dramadriehoek is er een aanklager, een slachtoffer en een redder. Je hebt niet voortdurend dezelfde rol; afhankelijk van je gesprekspartner(s) stap je automatisch van de ene in de andere rol, en jouw gesprekspartner(s) dus ook. Uiteindelijk levert dit niets op, alleen maar verlies van energie - en waarschijnlijk veel frustratie.
Om uit de drama-driehoek te stappen is het belangrijk om intentie en gedrag van elkaar los te koppelen. Dan ontstaat er ruimte voor contact.

Onze cultuur leert ons dat we moeten streven naar het allerbeste als we iets willen in het leven. De grote gebeurtenissen in de geschiedenis zijn tot stand gekomen door de onafhankelijke wil van één vastbesloten persoon. Maar de grootste kansen en prestaties in dit informatietijdperk zijn weggelegd voor hen die leren 'wij' te zijn. Echte grootsheid zal pas bereikt worden door een rijke geest die onbaatzuchtig werkt - met wederzijds respect - tot wederzijds voordeel.

Om effectief om te gaan met je levenspartner, je kinderen, je vrienden of je collega's moet je leren luisteren. En dat vereist emotionele kracht.
Luisteren vraagt geduld, openheid en de intentie om de ander te begrijpen.

Waarden sturen in belangrijke mate je leven. Waarden zijn de elementen waarmee jij je leven wilt inkleuren, wil het voor jou waardevol zijn. Ze maken dat jij jij bent en ook echt het verschil kunt maken. Voor je waarden hoef je niet hard te werken, je hebt ze al. Je kunt ze wel ontwikkelen.
Hoe kom je je waarden op het spoor?
- Wat raakt mij diep van binnen?
- Wat voor relaties wil ik bouwen?
- Waar wil ik dat mijn leven om draait?
- Welke acties geven het gevoel, dat ik leef?

Als je leeft onder verwachtingen kun je tijd en energie steken in je proces. Leven zonder verwachtingen is mindful. Je concentreert je op het nu en niet op de toekomst.

Vaak hou je vast aan een verwachtingspatroon. Als je dit patroon doorbreekt en uitgaat van nul verwachtingen word je niet teleurgesteld. En kan het zijn dat je verrast wordt door leuke dingen/ontmoetingen, die je niet verwacht had.

Laat de ander praten.
Stel vragen en laat de ander aan het woord.
Geef aandacht zonder te verwachten het terug te krijgen.
Laat bewust een korte stilte vallen. Dat creëert rust en vertrouwen.
De wereld zit te wachten op luisteraars!

Vaak voelen partners in een relatie zich niet gehoord en gaan verwijten snel over en weer. Geen kans om uit te praten en te zeggen wat je daadwerkelijk wil zeggen. Dit kan snel leiden tot miscommunicatie.

Een goede methode om elkaar beter te bergrijpen is het volgend:
- Elkaar uit laten praten – geef elkaar bijvoorbeeld 5 minuten zonder onderbreken van de ander.
- Herhalen wat je heb begrepen. Vragen: begrijp ik dit goed?
- De ander laten aanvullen/veranderen wat niet goed begrepen is.
- Doorgaan met herhalen totdat de ander zegt: ja dat bedoel ik.
- Dan andersom zelfde proces.

Luisteren is belangrijk. Hoe kun je weten waar de wereld behoefte aan heeft als je niet luistert? Het is heel eenvoudig om je te omringen met jaknikkers, die jouw mening delen en versterken. Maar het kan je ook onredelijk maken.

En weet je wat jou behoeften zijn? Luister jij naar je eigen behoeften?

Ik luister naar jou behoeften. Dit kan nieuwe perspectieven opleven.

Effectierf samenwerken wordt bepaald door de houding die u als ondergeschikte aanneemt tegenover iemand die hoger in de hiërarchie staat.
Is dat een houding van lijden of leiden?

Een lijdende medewerker gebruikt maar één strategie in de omgang met een leidinggevende: zichzelf aanpassen aan de gedraggingen van hem/haar en daarop zo goed mogelijk proberen te reageren!
Deze medewerker vervalt, na wat kopstoten opgelopen te hebben, al gauw in een slachtofferhouding:
- hij stelt anderen verantwoordelijk voor de problemen;
- hij wacht af wat er op hem/haar afkomt;
- hij ziet alleen maar gevaren en belemmeringen;
- hij/zij voelt zich onmachtig;
- zij/hij ziet lijdelijk toe en onderneemt zelf niets;
-zij/hij mijdt risico's.

Individuen die een heel andere houding aan de dag leggen, vinden dat ze helemaal geen leidinggevende nodig hebben om hun problemen op te lossen. Zij zijn leidende medewerkers. Om hun klus te klaren , moeten ze met of via hun baas zaken voor elkaar zien te krijgen. Ze beschouwen hun leidinggevende als een te beïnvloeden, en soms zelfs te plooien variabele.
Hun houding wordt getypeerd door:
- ik voel mezelf voor alles verantwoordelijk;
- ik neem zelf initiatieven;
- ik zie vooral kansen en mogelijkheden;
- ik grijp direct in bij problemen;
- ik neem risico' s voor lief.

In welke van deze medewerkers herkent u zich? Kiest u voor lijdend of leidend?

De communicatie tussen hoog en laag verloopt vaak erg moeizaam. Kijk maar eens om u heen en uziet hoe moeilijk het in de praktijk is om doeltreffend te communiceren.Er zijn vierwezenlijke factoren die maken dst communicatie in de knoei raakt.

Misser 1: Niet weten wat je zelf wilt of vindt;
Misser 2: Onvoldoende achrterhalen wat je baas wil of vindt;
Misser 3: Niet zoeken naar overeenstemming;
Misser 4: Op het verkeerde moment iets bespreken.

Wazig geleuter, langs elkaar heen praten, welles-nietes-spelletjes en dergelijke worden door 1 of meer van deze vier missers veroorzaakt.
Herken je deze en wil je ervan af dan is het zaak bij communicatiestoornissen bij jezelf na te gaan of bovenstaande misser(s) daarvan de oorzaak zijn.

Elkaar verkeerd begrijpen kan tot verschillende hoogoplopende emoties lijden. Het gebeurd overal, in relaties, vriendschappen en op de werkvloer.
Op de juiste manier communiceren vraagt om zelfbewustzijn. Marshall Rosenberg heeft een wijze van communiceren ontwikkeld wat hij
geweldloze / Verbindende communicatie noemt.

Hij ziet empathie als rode draad om in verbinding met elkaar en jezelf te komen en te zijn. Het heeft de intentie om te verbinden en gebruikt een model met vier stappen.
Deze stappen gaan over: jezelf empathisch uiten, empathisch naar de ander luisteren, en zelf-empathie ("met jezelf in contact blijven"). De uitdaging is om in balans met jezelf en de ander te blijven.

Dit is tegengesteld aan communicatie waarbij je op strategieniveau (automatisch) communiceert. Dan reageer je vanuit de verdediging (om jezelf te beschermen tegen de pijn). Denk bijvoorbeeld aan pleasen om te voorkomen dat de ander mogelijk teleurgesteld is. Of boos worden om het
gevoel van kwetsbaar zijn uit de weg te gaan. Vaak gaat deze (automatische) reactie onbewust en heeft deze zich in de loop van jaren langzaam opgebouwd.

Geweldloze/ Verbindende communicatie geeft ondersteuning om zo kritiekloos en met verantwoordelijkheid voor eigen gevoelens en behoeftes te communiceren.

1: Beschrijf de feiten
2: Beschrijf jouw gevoel
3: Vermeld jouw noden
4: Suggereer iets

Uit onderzoek blijkt dat er een positief verband is tussen sociale vaardigheden en mentale gezondheid.
Sociale vaardigheden zijn vaardigheden die betrekking hebben op de omgang en communicatie met anderen. Het gaat hierbij om het hebben van inzicht in andere mensen en de gevoelens van anderen en het beïnvloeden daarvan.

Maar hoe doe je dat nou? En van wie moeten we dat leren? De één is hier van nature meer bedreven in dan de ander. Soms kan je er zo mee strugglen dat het je gaat belemmeren in je dagelijkse leven. Je gaat dan bijvoorbeeld sociale situaties vermijden.

In therapie kijken we eerst naar jouw onderliggende (onbewuste) drijfveren, overtuigingen en/of angsten om vervolgens onderstaande ‘skills’ toe te kunnen passen in jouw contact met anderen.

• Leer de juiste manier om een gesprek te beginnen
• Bedenk manieren om gesprekken langer te maken, vraag door
• Probeer lastige onderwerpen te vermijden
• Let op het Volume van de toon van je stem
• Let op je lichaamstaal.
• Kijk hoe andere mensen zich gedragen in sociale situaties
• Word je bewust van je non-verbale communicatievaardigheden thuis, vraag een naaste jou hier alert op te maken of gebruik een spiegel
• Begin klein, door bijvoorbeeld met het personeel te praten dat je heeft geholpen in de supermarkt. Kies iemand uit die het niet druk heeft en die er niet ongeïnteresseerd uitziet.
• Kijk terug op hoe het ging. En wees mild voor jezelf. Je bent aan het leren, dat gaat met vallen en opstaan
• Ga bij een praatgroep van gelijkgstemden

Bovenstaande tips kunnen wellicht al wat helpen en soms is het nodig eerst in te zoomen op onderliggende beknellingen. Neem dan contact op met een therapeut.

Wist je dat je ook eenzijdig een relatie kunt verbeteren? En dat je dus zelfs de relatie met een bijvoorbeeld een dementerende ouder of een onwillige partner kunt veranderen.

Beleving speelt hierbij een belangrijke rol. Zodra je je beleving verandert, verandert ook de energie in een relatie.

Naast de reeds beschikbaar technieken en methodieken die ik al tot mijn beschikking heb, ben ik me verder aan het verdiepen in de mogelijkheden via het ERV traject. Neem dus gerust contact met me op als je interesse hebt.

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Hoe komt sub-assertiviteit tot uiting:

1. Je geeft je eigen mening niet.
2. Je durft niet voor jezelf op te komen.
3. Je verzint uitvluchten.
4. Je zwijgt als iets verkeerd loopt.
5. Je komt niet op iets terug als anderen je overtroeven.
6. Je geeft achteraf kritiek op anderen

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Wat zijn de kenmerken van sub-assertiviteit?

1. Je laat je rechten schenden. Anderen maken misbruik van je.
2. Je bereikt je doel niet.
3. Je voelt je gefrustreerd, gekrenkt en geïrriteerd.
4. Je stelt je aanpassend, voorzichtig en geremd op.
5. Je laat anderen voor je kiezen.
6. Je houding is op termijn relatie verstorend.

Ga er niet van uit dat wat je wilt communiceren jou gesprekspartner precies zo begrijpt als jij het bedoelt.

Heel vaak is het de oorzaak van misverstanden en kan tot conflicten en ruzie leiden als je elkaar niet goed begrijpt.

Als je de tijd neemt om er zeker van te zijn dat je boodschap is overgekomen, verlaag je het risico van onnodige misverstanden.

Zo ook wat is een communicatie proces?
Wat wil je bereiken in interactie met elkaar.
Vaak is dit een bepaalde vorm van samenwerking en understanding naar elkaar toe.
Hoe doe jij dit? Wat betekenen die woorden voor jou.

Vindt je communiceren spannend, klap je steeds dicht of wordt je er zenuwachtig van?

Stel je dan eens voor dat er iemand achter of naast je staat die je steunt. Oefen dit maar een paar keer, gewoon alles je alleen thuis bent. Dan kun je voelen wat het met je doet als je steun kunt ervaren.

Als het een verandering geeft dan ga je het proberen als je met iemand in gesprek bent.

Niet Invullen Voor Een Ander.
Hoe vaak denken we niet te weten wat een ander denkt, hoe die over ons denkt, hoe die ons beoordeelt of zelfs veroordeelt. Met alle gevolgen van dien: je verbreekt het contact met de ander, belemmert de communicatie en je gaat je er zelfs naar door voelen.
Dus: denk voor jezelf, niet voor de ander.

Laat eens een stilte vallen
Communicatie is zoveel meer dan woorden uitwisselen. Laat eens een stilte vallen. En voel hoe het gezegde bij je is binnengekomen en wat de woorden van de ander met je doen. Je hoeft niet altijd te reageren.

Als je zo geraakt wordt door wat een ander je allemaal vertelt en daardoor van slag raakt of niet meer kunt reageren omdat je zo veel over je heen krijgt voor je gevoel is er de volgende tip waar je gebruik van maken kunt.

Stel jezelf voor dat er een waterbak, bijvoorbeeld een paardenvoerbak, of een teil of vijvertje tussen jou en je gesprekspartner is. En stel je daarna voor dat alle woorden die de ander zegt in de waterbak belanden. Jij kunt er naar kijken en meer afstand nemen van wat er gezegd wordt. De woorden liggen immers voor je en komen niet meer rechtstreeks bij je binnen. Dat geeft afstand en het raakt je dan minder.

It takes two to tango..
Voor communicatie heb je meerdere mensen nodig. Dat is een open deur, maar vaak zijn we teveel met onszelf bezig om de ander echt te horen.
Ik ga er vanuit, dat als je de ander niet begrijpt, je waarschijnlijk niet genoeg en/of niet de juiste vragen hebt gesteld.
Stel dus vragen, totdat je de ander echt begrijpt.

Als je communiceert, praat vanuit jezelf en voorkom dat je vanuit een verwijt reageert