Communicatie tips

Tip: Vertel je partner zo vaak als je wilt wat je op dat moment voelt. Vraag je partner ook zo vaak als je naar hem of haar nieuwsgierig bent wat hij of zij op dat moment voelt.

Toelichting: veel mensen praten alleen indirect over emoties en gevoelens in de verleden tijd, en over emoties en gevoelens van anderen. Dat is relatief veilig. Emoties en gevoelens van dit moment met elkaar delen kan kwetsbaar voelen want is veel intiemer. Jij en je partner worden direct zichtbaar. Zo zal de relatie zich verdiepen en groeien.

Wees transparant naar je omgeving. Ik hoor vaak dat mensen meer last hebben van leugens die er gezegd zijn dan van de het gebeuren zelf.

Het erkennen van emoties is belangrijk, ook in communicatie.

Als je een emotie goed kan voelen, dan verteld die je hoe het met je is op dat moment, en ook wat je nodig hebt (van jezelf of van een ander).

Dat maakt communiceren vaak effectiever, want je hebt het over wat belangrijk (voor je) is, ipv dat je meegesleept wordt door je emoties.

Dus betrek eens wat vaker in communicatie die lastig is, voor een moment wat je nu precies voelt (dat beroemde 'tel even tot 10'). Als je dan wat duidelijker hebt wat er binnen in jezelf speelt, kun je meer gefocused het gesprek aan.

Vaak wordt er in een communicatie niet aangegaan omdat men bang is conflicten. Men wil harmonie. En wat is het beeld wat daarbij hoort, is dat beeld aan te passen?
Want kan er door een conflict aan te gaan ook juist harmonie ontstaan?
Kijk eens of je voorbeelden in de natuur kunt vinden hieromtrent.

Succes met communiceren.

We hebben vaak afgeleerd om te benoemen wat ons raakt. Vaak vervallen we dan tot verwijten, steken onder water, kort lontje, agressief worden, inslikken 'laat maar' of conflict-vermijding.

Om dit patroon te doorbreken is het nodig om anders te gaan communiceren. Als het gedrag van een ander je raakt, dan is alles wat je zegt of doet dan niet die geraaktheid/pijn verwoordt blabla.

Als je b.v. uithaalt naar de ander omdat hij/zij iets doet wat je irriteert of raakt, dan is je echte boodschappelijk eigenlijk 'je doet me pijn'. Maar dat zeggen we meestal niet en we verpakken het in allerlei dingen waar het eigenlijk helemaal niet om gaat.

Als je uithaalt naar een ander, dan wil je eigenlijk de ander de pijn laten voelen die hij/zij jou heeft aangedaan. Eigenlijk is het een vorm van wraak.

Dus i.p.v. te zeggen dat de ander je pijn doet, ga je het terug doen. En als de ander dat ook naar jou weer terug doet, dan heb je dus een escalerend patroon waarin geen van beide zegt wat er werkelijk aan de hand is: 'je doet me pijn'.

Daarmee is de oplossing eigenlijk heel eenvoudig: ga benoemen wat er werkelijk bij je gebeurt, benoem dat het gedrag van de ander je pijn doet.

Hou het bij jezelf: benoem wat het met JOU doet en niet 'JIJ doet mij pijn'.

De communicatieve vaardigheden die we als kind hebben meegekregen zijn over het algemeen gebrekkig, ook al ervaar je dat niet per se zo. Ik heb het dan niet over koetjes en kalfjes, maar over communicatie over wezenlijke dingen.

Laten we eens naar relaties kijken, en dat zijn niet alleen liefderelaties maar ook vriendschappen, samenwerkingen en familierelaties. In relaties ontstaan patronen. Die patronen zijn in eerste instantie vaak comfortabel, omdat ze bekend zijn, maar na verloop van tijd gaan ze juist irriteren.

Deze patronen heb je vaak al vanuit je jeugd mee gekregen. In je relaties zul je geneigd zijn om diezelfde patronen die je als kind hebt aangeleerd ook in je huidige relaties toe te passen.

Een patroon maakt altijd onvrij. Het is een dwangbuis waar je steeds weer in glijdt. Het is je comfortzone, maar het beperkt je in je vrijheid om jezelf te zijn en te reageren zoals past bij wat zich in het hier-en-nu voordoet.

Dus, vraag je eens af: in relaties, vriendschappen, op je werk, naar familieleden, zijn er patronen die steeds terug komen en die me dwars zitten?

Als je een patroon gevonden hebt, vraag je dan eens af wanneer je voor het eerst in een soortgelijk patroon terecht bent gekomen. Loop terug langs je leven en check: hoe was dat in vorige relaties, bij vorige banen, bij vorige vriendschappen? Ga steeds verder terug in de tijd. Herken je het patroon uit je tienertijd? En uit je kindertijd? Herken je het patroon bij je ouders en/of andere familieleden?

Om patronen in het hier-en-nu te veranderen en niet steeds in herhaling te vallen is het nodig om de conditionering uit je jeugd te veranderen. Anders blijf je er steeds in terug schieten.

Methoden die hierbij kunnen helpen: PSYCH-K, The Journey, familie-opstellingen, eventueel EMDR.

Je leert jezelf kennen als je nieuwsgierig bent naar jezelf.

Toelichting: Dit lijkt vanzelfsprekender en eenvoudiger dan het in werkelijkheid is. Want in mijn werk met cliënten stuit ik voortdurend op grote obstakels die nieuwsgierigheid belemmeren of zelfs blokkeren. Veel mensen zijn onbewust bang dat ze iets van zich zelf zullen zien dat ze niet willen zien, dat ze afkeuren. En die afkeuring speelt ook een grote rol als mensen afkeuren wat ze doen of voelen, want de afkeuring maakt nieuwsgierigheid naar waar dat gedrag of gevoel vandaan komt onmogelijk. Onderliggend bij beide obstakels is de zelfkritiek, het negatieve beeld dat veel mensen -ten onrechte- van zichzelf hebben.

Wat ik vaak meemaak, is dat clienten in hun eentje komen voor een probleem dat eigenlijk een relatieprobeem is. Ze willen dan graag zelf de problemen met hun partner, ouders, of anderen oplossen. Het voorbeeld dat met stip op nr.1 staat in mijn praktijk is dat een van de partners twijfels heeft over de relatie en de ander wel door wil. Soms wordt degene met de twijfels zelfs door de ander naar de therapeut 'gestuurd' om een beslissing te maken over de relatie. Helaas werkt dat niet zo goed. De twijfels zijn ontstaan omdat er iets niet werkt in de relatie. Je kunt niet goed uit je dilemma komen (wil ik blijven of gaan?), tenzij datgene wat niet werkt in de relatie, wordt opgespoord en ontmanteld. Dat doe je veel beter samen.

Alleen komen is nobel, maar wel een gemiste kans. Als therapeut heb ik dan maar zicht op de helft van de situatie. Kortom: kom samen!

Doe een visualisatie-oefening uit de PsychoDynamische Therapie en voel je sterker. In het kort volg je deze stappen:
1. Doe je ogen dicht en ga terug naar een ruzie-moment
2. Hoe voelde jij je daar?
3. Hoe zou het zijn om jouw gevoelens uit te spreken?
4. En te zeggen hoe het anders gezegd had kunnen worden?
5. Neem deze oefening mee en probeer hem uit.

Nieuwsgierig geworden naar de uitgebreide oefening?

Deelt je partner zijn/haar kwetsbare gevoel: sluit dan met begrip hierop aan. Betreft dit kwetsbare gevoel iets in jouw gedrag? Laat dat gegeven even achterwege. Durf eerst 'geïsoleerd' naar de pijn van je partner te kijken en er met begrip op te reageren. Pas later kun je iets uitleggen over de bedoeling en het waarom van je gedrag.

A lot of people associate the idea of being assertive as actually being aggressive. However, they are not the same. Assertiveness encourages individuals to stand up for themselves, express their feelings, and assert their rights and boundaries in a respectful, direct way. Assertive communication or messages usually begin with "I" statements. For example- " I need/ I feel/ I would (not) like"
Aggression on the other hand attacks or accuses the other, without respecting their boundaries. The focus is on the other, as opposed to yourself.

Chinees spreek woord;
Äls je kracht klein is, draag dan geen zware lasten. Als je woorden waardeloos zijn, geef dan geen advies.”

Voordat je een goed gesprek met een ander kunt voeren, is het fijn om een goed gesprek met jezelf te voeren. Zo krijg je op een rijtje wat je voelt, denkt en doet.

Verschillende psychologische methodieken (zoals RET, COMET en heartfullness) maken gebruik van het gesprek met jezelf. Vaak door je een formulier of journaal in te laten vullen. Of door je te laten mediteren en visualiseren.

Goed leren praten met jezelf is een waardevolle kunst. Hoe spreek jij met jezelf?

Tip 1: Respect voor de ander hebben betekent respect hebben voor diens ideeën, gevoelens, verlangens en overtuigingen.
Toelichting: Niemand heeft het patent op objectieve kennis van de werkelijkheid, op kennis van de waarheid. Alle beleving is subjectief. Sinds Immanuel Kant en de Gestaltpsychologie is dit inzicht filosofisch en psychologisch onderbouwd. Maar in de praktijk gedragen we ons er niet altijd naar. Soms hebben we moeite om afwijkende ideeën, gevoelens of verlangens toe te laten en serieus te nemen, vooral als die onze eigen verlangens in de weg staan. Dit kan in langjarige intieme relaties een terugkerend thema zijn als verschillen tussen partners aanleiding worden tot strijd, soms jarenlange machtsstrijd. Misschien herken je het beeld: strijd over alles: waar we heen gaan met vakantie, hoe we moeten omgaan met de kinderen, strijd over de kleinste pietluttigheden. Als binnen de relatie maar ruimte is voor één waarheid, één verlangen moet de waarheid en het verlangen van de ander worden uitgewist, en daarmee de ander. Dat is pijnlijk. Dit verandert als partners beseffen dat ieder mens een heel eigen werkelijkheid ervaart, met andere waarheden, gevoelens en verlangens. Kunnen ze ook de werkelijkheid van de ander laten bestaan, de ander respecteren met alle verschillen, in plaats van de strijd aan te gaan? Een dergelijke kijk op elkaar maakt het mogelijk dat verschillen die zich voordoen het begin worden van verdiepende gesprekken over elkaars werkelijkheid en hoe die is ontstaan. Je ontdekt misschien hoe gevoelens en verlangens hun oorsprong vinden in eerdere ervaringen, en zo ontdek je meer over jezelf en je partner en verdiept de relatie zich. En een mooie verrassing kan zijn dat je ontdekt dat zo ook meer ruimte te ontdekken is voor een compromis dat beide partners tevreden stelt.

Je kunt een ander niet veranderen. Je kunt alleen je steeds verhouden tot wat de ander doet, zegt of laat door aan te geven wat hierin jouw diepste waarheid is.

Die gaat verder dan initiële boosheid of frustratie. Vraag je af waar je precies in geraakt wordt en verwoord dat. In een Ik-boodschap.

Belachelijk maken eindigt wanneer begrip begint

"ergens gelezen"

Soms is luisteren naar elkaar moeilijk. je wilt je standpunt duidelijk maken, je wilt dat men naar jou luistert. vaak zijn we in ons hoofd bezig met wat we willen zeggen zonder echt goed naar de ander te luisteren. Luisteren dus. de ander echt uit laten praten totdat die vindt dat zijn zegje gezegd is. je kunt een voorwerp nemen, de indianen gebruikten een versierde stok. wanneer je met elkaar in gesprek wil gaan, bijvoorbeeld in je gezin kun je diegene die iets wil zeggen of vertellen de stok geven. hij/zij mag met de stok in de hand zijn verhaal/standpunt etc. vertellen zonder dat een ander mag interrumperen. wanneer de spreker klaar is krijgt een ander de stok

Pas als je je echt uitspreekt kan de ander naar je luisteren. Jezelf uitspreken is een competentie die je kunt leren. Neem de eerste stap, zeg wat je voelt, benoem je fysieke sensaties.

Ik voel, ik denk en ik vind.

Je kunt alles tegen elkaar zeggen als je vanuit jezelf spreekt en niet vervalt in het maken van verwijten. Het is moeilijk om te zeggen wat iets echt met je doet hoe je er onder voelt. Dat maakt je heel kwetsbaar en tegelijk heel krachtig want je kunt er niet omheen en je mag en moet hier aandacht voor hebben.

Eerlijkheid is een reis geen bestemming.

Terwijl je naar iemand luisterd, kijk eens of je dit op verschillende manieren kan doen. Bijvoorbeeld: naar voor of achter leunen, intens kijken of juist ongeinteresseerd, wegkijken of aankijken of echt diep in/achter iemand zijn ogen kijken, rechtop zitten, onderuitgezakt, etc. Zie het eens als een experiment en kijk maar eens wat voor een effect dit heeft (op jezelf en de ander).

Vanuit de astrologie bekeken vormen de planeten Venus en Mars tegenpolen (net zoals Zon en Maan, en Jupiter en Saturnus, overigens).

Mars staat voor assertiviteit, voor jezelf opkomen, agressie, haantjesgedrag.
Venus staat voor verbinding, saamhorigheid, affectie, harmonie.

Je hebt beide energieën nodig. De kunst is om ze met elkaar in balans te brengen.

Als je kijkt naar wat er op dit moment in de wereld gebeurd, dan zie je vooral heel veel Mars-energie: 'jij gooit een bommetje, dan gaan wij jou boycotten', 'jij gaat mij boycotten en ik draai de gaskraan dicht'. Het is tegen elkaar opbieden in een spiraal van toenemend geweld en verwijdering.

Je kunt problemen echter niet oplossen door elkaar de schuld in de schoenen te schuiven. Je kunt problemen alleen oplossen middels de Venus-energie. Oftewel, door je met elkaar te verbinden, door elkaar proberen te begrijpen.

Wat op grote schaal geldt, geldt ook op kleine schaal. Hoe meer je de ander jouw pijn wilt laten voelen en hoe meer je dus de ander schuldig wilt laten voelen, hoe meer de ander in z'n schulp zal kruipen en zich zal afsluiten of terugslaan.

Voor jezelf staan, eventueel door boos te worden, is op z'n tijd nodig. Daarna is het zaak om weer naar de verbinding te zoeken. Het vraagt van je om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen pijn i.p.v. die bij de ander neer te leggen. Jouw pijn is van jouzelf, de ander triggert het alleen maar.

Venus vraagt van je om je eigen pijn te transformeren, waardoor je niet hoeft uit te halen. Het vraagt van je om je eigen pijn te verwerken, zodat je weer in verbinding kunt gaan. Alleen dan kun je tot een oplossing komen.

Als je in een lastig gesprek zit, of wil beginnen met een gesprek is een aanname zo gedaan.
'Hij heeft mij nooit gemogen', of: "Ik weet dat zij sowieso niet van werkende moeders houdt."
Deze gedachtes kunnen er voor zorgen dat je met een vooroordeel t gesprek in gaat, waardoor de ander al met 1-0 achterstand staat.
Wat kan helpen is om jezelf te trainen open het gesprek in te gaan, en mocht je tijdens het gesprek merken dat je aanname opspeelt stel dan de vraag.
Bijvoorbeeld: Ik heb het gevoel dat je mij niet aardig vindt, klopt dat? Of: Ik heb het idee dat je een mening hebt over werkende moeders, klopt dat?
Op deze manier kan de eventueel onterechte aanname gelijk ontzenuwd worden.
Dit maakt het gesprek meer open en ben je vaak beter bereid om naar de ander te luisteren.
Succes!

In relaties willen we ons goed voelen. Er zijn momenten dat dat niet lukt. Het is goed om er dan even bij stil te staan en na te gaan wat er op dat moment gebeurt. Vaak is er dan sprake van niet gehoord en niet gezien worden en speelt er kritiek. Als er sprake van kritiek is, worden onlust,- en onrustgevoelens vaak in een verwijt uitgesproken. In relatietherapie leer je om beter met kritiek om te gaan en deze te verpakken in een beter functionerend jasje. Je leert beter aangeven wat jouw wensen en verlangens zijn wat de relatie ten goede komt.

Ga eens met je rug naar elkaar toe zitten. Heb beide stiften en een leeg vel papier voor je. 1 begint met tekenen en omschrijft wat hij/zij tekent. De ander tekent dit ook. Als je klaar bent leg je ze naast elkaar, zijn ze hetzelfde? Hoe is het om de verschillen te zien? Had je anders kunnen communiceren waardoor de ander je beter had begrepen?
Nu andersom!

Wees zelf de verandering die je wil zien

Persoonlijke groei is niet zozeer groei van kennis maar veeleer groei van de mogelijkheid om je gevoelens op te merken en mee te delen aan de ander

In relaties kan goed communiceren een struikelblok zijn. Vaak komt dat omdat we onszelf niet zo goed kennen. Want waarom reageer je bijvoorbeeld zo fel op iemand? Als je je reacties gaat onderzoeken blijkt er vaak wat ‘onder’ te zitten. Dat is het waar het voor jou over gaat, maar meestal ben je je daar niet zo bewust van. Een therapeut kan helpen om dit boven water te krijgen zodat je duidelijker kan communiceren.

The theme of communication is so crucial for everybody these days. It doesn't matter if you are a professional leading people, a stay at home mother, a job seeker, a single in search of a partner, happy or unhappy in a relationship or something else in your life at the moment, you are communicating every day, all day. You communicate with your words, with your silence, with the speed of reaction with your tone and with your image.

Communication mistake to avoid
There are 3 ways you can compromise the communication without you even realizing:
1- When someone talks about themselves and their situation and you start talking about yourself in similar situation. It can feel like you are bringing the attention back to you and it can indirectly communicate that you don't care about the other and their situation or problem.
2- Unwanted help. When someone tells you about something they are going through you may feel compelled to help somehow. The key of this one is in the word 'unwanted'. Unwanted help can be as subtle as finishing the sentences of the other or giving your interpretation of what the other is going through. Beware that you are not really helping unless helped is asked.
3- Advice reflex. Some of us are much more susceptible than other. This consists in taking it on ourself to give plenty of suggestions on how to solve or improve the situation of the other, even if not asked and even if improvement itself may not being wished.

If you realize you do one or more of those mistakes, there is probably a good reason you are doing that, something from your experience that you are trying to compensate and heal. Focus on that and heal yourself first.

Communication enhancer
There are also 3 ways you can enormously boost the quality of the communication:
1- Listening actively, with attention, with the focus on what it is said as opposite to what you are going to say next.
2- Slow down, take the time to let the information find a place in your mind, being really heard and understood, connect with the other.
3- Ask question about what you have heard to understand even better, to avoid assumption, to go deeper.

You may have notice the simplicity of these 3 enhancers of the communication, hopefully this will be of encouragement to start using them in your own way and enjoy the benefits of better communication in all areas of your life.

Vaak vullen we al in wat we denken te weten over de ander, wat hij of zij denkt of wil. Ook al ken je iemand al jaren, probeer nieuwsgierig te blijven. Vraag bijvoorbeeld of wat je denkt wel klopt, hoe voelt de ander zich echt?

One of the main causes of crisis in a relationship is the challenges brought about by the birth of children.

In essence parents get a second full time job on top of the one they already have and no instruction whatsoever on how to go about being a good parent.

I have been there and I have seen many others go through that with pain, sense of failure and frustration.

Raising your children should be a love quest, a great adventure full of learning moment. Having a child with the one you love should be a coronation of that love, not the end of it.

Gabor Mate has really interesting ideas about this. Being comfortable while spending time with your children is an important indicator that there is a flow of love and support that you manage to provide to your children. 'The share state of being' when with your children. 'The real relationship doesn't depend on worlds but in the capacity to be with'.
The child needs to feel that there is joy and love in the parents as a reaction to them being present.
Being in state to experience this with your parents, allows the children to develop in secure, strong and happy individual.
Behind every parent that doesn't manage to do this there is a reason, a pain, a trauma and a story. If you realize that you are struggling with this, don't put yourself down but ask for help.

Many research have been done on what make a couple happy on the long term and one of the most interesting findings is about what seems to be a sure recepe for the end of a relatioship. These short list of killers of a relationshio wa sdevelop by Dr Gottman and goes under the name of the four horsmen of the apocalys:
Criticism is the first one. When what the other does or say is never good enough. The antidote is to express yourself with 'I' messages and therefore talk about what you think and feel.
The second is contempt, that sense of superiority that drives you to behave as if the other is a lost cause. The antidote is reinforcing the positive, be grateful and express all that is good.
The third is defensiveness and it is about viewing oneself as the victim and the other as the responsbile one. The antidote here is to take responsability for how you contribute to the situation.
The last is stonewalling and it has to do with stepping out of contact, withdrawing from communication with the other. The antidopte is about taking for some time to regroup and come back to engage when ready.
If you want to see if any of these apply in your relationship, make sure you question yourself not your partner, make sure you don't do any of these.

Toetsen van de communicatie zoals jij deze bedoelt heb is natuurlijk een vereiste. Door ruist zoals haast, afgeleid zijn, stress kan een boodschap al heel anders overkomen dan de intentie erachter was.
Hoe zou je graag willen spreken tussen je partner, je vrienden, je collega's?
Kan je hier een beeld van vormen... en waar zou je naartoe willen.

Contact maken tussen 2 of meer personen waarbij empathie meespeelt is een onderdeel van communicatie.
Belangrijk hierbij is of je de boodschap kan overbrengen met de intentie dat de ander deze ook begrijpt of verstaat zoals jij bedoelt had.
Wat maakt contact maken zo moeilijk voor de een en zo makkelijk voor de ander. Herken je dit ? Hoe doe je het dan?

Reden 1: je bent niet meer alleen
Praten zorgt voor verbondenheid met een ander. Door je mislukkingen, onzekerheden en worstelingen te delen, laat je zien dat je iemand vertrouwt en nodigt hebt. Bovendien nodig je de ander ermee uit om hetzelfde te doen, waardoor het wederzijdse vertrouwen verder kan groeien.

Reden 2: ‘zelf’ is niet ‘alleen’
Als je ergens mee rondloopt en je hebt het gevoel dat je de enige bent, dan is dat – los van de vervelende situatie – extra pijnlijk. Maar als je hoort dat anderen hier ook mee worstelen, dan haalt dat iets van de scherpte weg.

Reden 3: met praten schep je orde in je hoofd
Wanneer je bepaalde gedachten probeert te onderdrukken, zullen die gedachten juist vaker in je hoofd opduiken. Je gaat piekeren. Zodra je over iets praat, zet je de emoties om in tekst. Je krijgt een verhaal met een begin, midden en einde. Op die manier kun je gebeurtenissen beter managen en pieker je er minder over.

Reden 4: je gaat je minder schamen
Volgens hoogleraar Brené Brown verliest schaamte aan kracht als we gaan praten over wat er speelt. Dat geldt voor schaamte over een traumatisch verleden, maar ook voor schaamte over je dikke buik of slechte schoolprestaties. ‘En wanneer er iets beschamends gebeurt en we houden het binnen, dan gaat het groeien en woekeren. Het vreet aan ons. Wees er open over en de schaamte wordt minder,’ adviseert Brené Brown dan ook.

Reden 5: mensen vinden je leuker
Door je tekortkomingen op te biechten, gaan mensen je ook leuker vinden.

Ik hoor mijn cliënten vaak zeggen wat ze niet willen. Als we inzoomen op de reactie van de ander is dat zelden wat de cliënt nodig heeft. Verwijten verwijderen, zorgen voor afstand. Onder ieder verwijt ligt een verlangen, daarom is het belangrijk om je verlangen uit te spreken. Verlangens verbinden!

De Fransen hebben zo een mooie uitdrukking, het is de toon die de muziek maakt. Ik zie vaak om mij heen als iemand iets niet leuk vindt, dat ze dan met het vingertje gaan wijzen met: en jij dit, en jij dat. Ze hebben het alleen over die ander en wat die 'fout' gedaan heeft. Dat werkt nooit want de andere kant voelt zich gelijk aangevallen en gaat met modder teruggooien.
Als je gehoord wilt worden, spreek dan sowieso rustig en beheerst, maar ook altijd uit jezelf. Vertel hoe jij je voelde toen die ander X of Y zei. Zelfs dat is niet 100% proof want sommigen voelen zich wel heel snel aangevallen, maar het werkt beter dan dat beschuldigend vingertje.
Communicatie is een kunst.

Kan jouw zin die aan een ander gericht is of de zin die aan jou gericht is in gedachten afgesloten worden met , sukkel! ...

Denk dan na over jouw manier van communiceren of op welke manier jij aangesproken wordt door een ander. Is dit gezonde, volwassen communicatie?

Voorbeeld:
Heb je de kat nog eten gegeven?
of
Ben je de kat weer vergeten eten te geven? (, sukkel)!

Als je communiceert met mensen, dan dien je je te verbinden. Als je dat niet doet, dan ben je alleen aan het zenden.
Verbinden betekent dat je een ander wil horen, ongeacht of je het eens bent met hetgeen wordt gezegd. Kijk terwijl je luistert 'achter' de mens. Waarom zegt hij dat? waarom doet hij zo? en stel open vragen. Realiseer je ook dat het vaak niets met jou te maken heeft, maar met die anders. Zo kun je blijven luisteren zonder je direct aangevallen te voelen.

1. Als je harmonieuze relaties wil is het belangrijk dat je leert om je eigen (waarde-) oordelen te relativeren. Een vraag om te overdenken en je op weg te helpen:
De Engelse taal kent de uitdrukking: “beauty is in the eye of the beholder”, vrij te vertalen als schoonheid is in het oog van de waarnemer. Bijvoorbeeld, jij vindt een schilderij mooi, je vriend vindt het niks. Ga je nu ruzie maken wie er gelijk heeft? Nee natuurlijk, maar toch is dat wat we vaak doen bij verschillen van mening. We vergeten dat wij het zelf zijn die de wereld om ons heen beoordelen, en dat we bij ons zelf te rade moeten gaan als we willen begrijpen wat er speelt.
2. Rechtvaardig en onrechtvaardig zijn geen kenmerken van de wereld om ons heen, maar gevolg van ons eigen denken over de wereld. Wij denken te weten hoe de wereld moet zijn.

Als je niet weet hoe je het moet zeggen..
We zijn niet allemaal praters. Zeker als het gaat om het verwoorden van gevoelens, kan dat heel lastig zijn. Een mooie manier om dat gemakkelijker te maken is om een muzieknummer te laten horen aan iemand met wie je dat wilt delen, omdat de muziek jen/of de songtekst je raakt. . Je kunt ook een mooi gedicht of een mooie foto kiezen die iets zegt over jouw gevoel. Probeer het maar eens.

Schep geen verwachtingen
Projecteer jouw gevoel over een bepaalde situatie niet op de ander en verwacht niet dat een ander zich in een bepaalde situatie net zo voelt of gedraagt als jij in die situatie zou doen. Accepteer dat een ander iets anders kan denken of voelen. Keer zaken ook niet om: als iemand iets aan jou vraagt, geef dan niet aan dat jij dit ook niet van de ander vraagt. De een vindt iets nu eenmaal belangrijker dan een ander.

Vermijd verwijten
Vermijd woorden als ‘altijd’ en ‘nooit’ en gebruik geen etiketten als ‘jij bent’ en ‘jij doet’. Stel positief geformuleerde en oprechte vragen en blijf in het hier en nu. Wanneer je namelijk terug komt op een eerdere situatie, kan het zijn dat je over iets gaat praten wat niet meer aan de orde is en zo alsnog terecht komen in verwijten.

Communiceren blijkt best lastig te zijn, zeker als het om het uiten van gevoelens en verlangens gaat. Gebruik daarom eens een coachingskaarten spel. Kletspraat, het relatiespel, 365 kernkwaliteitenspel, etc. Zijn allemaal manieren om op een speelse manier de communicatie te verbeteren.

in communicatie vergeten we vaak waar het echt over gaat. LUISTEREN. Als je echt luistert, tussen de regels door, kun je horen wat de ander zegt, bedoeld, deelt, voelt. Pas dan kom je echt en oprecht in gesprek met elkaar.

Ja, dat is een vraag. Als therapeut raad ik aan in eerste instantie puur je eigen gedachten, gevoelens en ervaringen, zonder wie dan ook erbij te betrekken, op te schrijven en mee te nemen. De behoefte om met anderen te praten, delen, of om een luisterend oor te vragen, is bij veel cliënten aanwezig. Je wilt je verhaal en ervaring even kwijt, voor en na een sessie. Je wilt gehoord en vooral begrepen worden. Horen dat je het juist ziet en voelt. Waarschijnlijk krijg je ook dat begrip en dat gehoor. Soms is dat fijn, het lucht je op. Toch word je beïnvloedt door de welwillende ander. En soms raak je dan een beetje kwijt wat je zelf van oorsprong dacht, voelde en vond. Wacht daarom even, een paar dagen, het er met een ander over te hebben.

Het lijkt soms alsof het super eenvoudig is te vertellen of te melden wat er met je mis is, loopt of gaat. Of waarom je je niet lekker in je vel voelt. Vaak merk dat ik dat een cliënt het helemaal niet zo gemakkelijk heeft als de vraag komt: wat is er met je, waar zoek je hulp bij? Opeens blijkt dat iemand honderdduizend woorden nodig of compleet dichtslaat en er (nog) niet echt uit komt. Even (wat is even?) op papier zetten, bijvoorbeeld in steekwoorden of symbolen, wat je echt het meest dwarszit, het meest pijn doet, of wat je erg raakt, is handig en verstandig. Je krijgt in je traject alle tijd je verhaal te doen. Om beter in beeld te krijgen wat je dan het meest raakt, wat je echt wil zeggen, de kern van je verhaal. Dus, gun jezelf tijd, neem de tijd voor je naar een sessie komt.

Tip: als je een oordeel hebt over je partner kun je je afvragen welke behoefte van jou niet is vervuld.
Toelichting:
Een centraal idee in vele wijsheid tradities (Christendom, Boeddhisme, Sufisme e.a.) is dat je niet moet oordelen over een ander. Dat is een hele opgave, weten we uit ervaring. We oordelen over anderen en vaak nog strenger over ons zelf. We zijn geneigd te denken dat de ander de reden is voor ons oordeel, maar de diepere reden ligt in onszelf. Je kunt dit gaan ontdekken door je af te vragen welke onvervulde behoefte van jou aan de basis ligt van je oordeel. En dan wordt het mogelijk om die onvervulde behoefte te bespreken met je partner.

Tip: vraag je af wat jouw oordeel over je partner (of een ander mens) jou oplevert.
Oordelen hebben gevolgen, voor de ander, voor jezelf en voor de relatie.
Je begrenst met je oordeel de vrijheid van de ander/je partner en indirect ook van jezelf. Op het moment dat je oordeelt is je vermogen en/of bereidheid weg om je te verplaatsen in de ander. Je oordeel komt in de plaats van empathie en verbinding, je oordeel schept afstand. Vraag je af: wat maakt het dan toch zo aantrekkelijk om te oordelen? Geeft het, bijvoorbeeld, een gevoel van superioriteit? Zijn jouw normen en waarden beter dan die van de ander? Enzovoort.

Kenmerken van goede communicatie zijn: er wordt heldere taal gebruikt, afgestemd op de ontvanger. Hierbij wordt gebruik gemaakt van korte zinnen. Van belang is ook na te gaan of hetgeen je communiceert daadwerkelijk ontvangen en begrepen wordt door de ontvanger. Met een aantal basisregels in communicatie kan miscommunicatie worden voorkomen wat weer verstoring in communicatie kan voorkomen.

Tussen boodschapper en ontvanger kan ruis ontstaan. Ruis ontstaat daar waar de boodschap vervormd aankomt bij de ontvanger en waar de zender iets anders bedoelde dan uiteindelijk wordt ontvangen. Het kan goed zijn te weten dat dit verstorend kan werken tijdens communicatie.

Erger jij je soms ook zo aan dat gedrag van die ander? Als die persoon iets doet waarvan jij zegt dat jij zoiets nooit zou doen zoals bijv. altijd een mening geven of het voortouw nemen?
Maar bedenk je eens wat die persoon doet wat jij jezelf niet toestaat? I.p.v. je te ergeren kun je je beter afvragen wat jij van die persoon kan leren. Wat kan en doet die persoon wat jij zelf niet geleerd hebt en/of jezelf niet toestaat maar wat je stiekem misschien wel zou willen (bijv. ook het voortouw DURVEN nemen of je mening verkondigen in gezelschap)?

Kortom, wij hebben iets te leren van die persoon waar wij ons stiekem aan irriteren...

Als je met elkaar in conflict bent en je vindt elkaar de moeite waard: haak niet af nu je begonnen bent (omdat je denkt dat de ander gespaard moet worden, of je zelf denkt dat jouw kant van het verhaal er niet echt toe doet en het allemaal zo vermoeiend is), het is pas klaar als het klaar is. En dát merk je op als je het gevoel krijgt dat de ander je begrepen heeft en jij de ander hebt begrepen. Niet alleen met je hoofd, maar ook met je hart en misschien wel je ziel. Dan gaat het niet meer om het met elkaar eens te worden of je gelijk te halen, maar om gelijkwaardigheid. Dan mag je er anders over denken en niet hetzelfde voelen en merk je dat je elkaar toch graag ziet. Vandaaruit kun je open staan voor wat de ander nodig heeft en is er ook ruimte in de relatie voor wat jij nodig hebt. Hoe persoonlijker (met kwetsbaarheid) je kunt communiceren, hoe meer verbinding er in het contact mogelijk is. Conflict leidt op deze manier niet tot afbraak, het leidt tot groei!

Dit was de titel van een ansichtkaart die ik voorheen had.
Vaak communiceren partners vanuit de wens om begrepen te worden en vooral bevestigd te worden.
De wens om de ander te begrijpen, te doorgronden en diens standpunt te aanvaarden is hier vaak ondergeschikt aan.
De ander echt willen kennen, belangstelling hebben voor diens opvattingen, en door te vragen, wordt nogal eens afgezet tegen de eigen opvattingen.
Als partners elkaar echt begrijpen (al verschillen ze van opvatting), komt er ook een eensluidende opstelling naar kinderen als deze in het spel zijn.

Als je echt wilt luisteren naar de ander, oefen dan de bereidheid dat je zaken gaat horen of zien die je liever niet ziet of hoort , zodat je echt in staat bent om te luisteren

Als jij iets wil zenden (communiceren) aan een ander, neem dan ook de bereidheid of besef je, dat de ander de boodschap niet altijd kan horen of begrijpen.

Wat maakt het verschil tussen een coach en een therapeut? Verschil is er zeker, maar er is een grijs gebied, waarin overlap plaatsvindt. De coach repareert als het ware samen met coachee, waarbij sterk naar het nu en het heden gekeken wordt. Een therapeut ontdekt samen met cliënt wat mis is gegaan op een eerder of eerdere moment(en) in het leven van de coachee en kijkt dan naar de toekomst. Vervolgens is de coach gelijkwaardig aan coachee, er is sprake van een volwassen relatie. Bij de therapeut is er meer sprake van een hulpverlener-cliënt relatie. Tot slot is de coach sterk gericht op heden en toekomst en richt de therapeut zich meer op verleden, heden en toekomst. Het één sluit het ander niet uit, coaching en therapie kunnen daarom aanvullend zijn.

Kom in de gewoonte om positief over en tegen jezelf te praten, zelfs wanneer je een grapje maakt. Je lichaam kent namelijk het verschil niet. Je woorden bevatten energie en wanneer je op een negatieve manier over en tegen jezelf praat zal je ook die negatieve energie voelen in je leven.

Verander hoe je tegen jezelf praat en je kunt je leven veranderen. Denk bijvoorbeeld aan woorden als niet, geen en nooit. Kijk eens of je een zin kunt maken zonder deze woorden en focus op wat je wel wil.

Datgene wat je niet veranderd is ook een keuze.

Vaak denken we dat we aan 1 woord genoeg hebben als je elkaar al lang kent. Toch zitten er vele lagen tussen wat jij denkt en voelt en wat de ander denkt en voelt. Hierover gaat de communicatiemuur.
Als je met een bepaalde bedoeling iets zegt tegen de ander, betekent dat niet dat je ook echt zegt wat je precies bedoelt. Dat je de juiste woorden kiest.
Als je iets hebt gezegd, betekent het niet dat de ander het heeft gehoord.
Als het is gehoord, betekent het niet dat het ook echt is begrepen.
Als het is begrepen, betekent dat nog niet dat de ander akkoord is.
Als de ander akkoord is, betekent dat nog niet dat het ook echt zo gedaan is/wordt.
Je ziet hoeveel ruis er kan zitten in de communicatie. Dus als je in je relatie merkt dat er veel misverstanden zijn waar vervolgens ruzies over ontstaan, is het goed om te onderzoeken op welke manier je met elkaar praat.

Deze vraag krijg ik met enige regelmaat: of ik ook wel eens therapie heb gehad en of ik gecoacht ben? Ja zeker. Uit onderzoek blijkt dat als er een klik is met de coach of therapeut de sessies beduidend meer kans van slagen hebben. De coach die mij gecoacht heeft was (is) een absolute topper. Zo wilde ik het ook doen en doe ik het ook: luisteren naar de coachee, begrijpen, ruimte bieden, er zijn, actie ondernemen. Wat therapie aangaat; voor mijn studies heb ik diverse therapeuten bezocht, soms om mee te lopen, maar zeker omdat ik zelf met iets zat. Het vinden van de juiste therapeut of coach en echt weten dat je goed zit, is veelal een gevoel. Ga daar op af.

In communicatie kan enorm veel ruis ontstaan. De zender kan iets anders bedoelen en de ontvanger kan iets anders begrijpen uit de woorden.

Voor belangrijke zaken: check check check.
- Zoals ik het nu hoor is dit wat je me verteld hebt: ...
- Dus als ik je goed begrijp geef je ... aan.

Belangrijk bij ruzie
1. Houd het feitelijk. Herhaal zo goed mogelijk het bericht en de woorden van de ander. Daarna geef je aan wat dit met je doet.
2. Blijf controleren; het zou goed kunnen dat jullie elkaar niet goed begrijpen en dat de woorden die gezegd zijn anders bedoeld/ontvangen zijn.

Bij ruzie blijft het lastig om de juiste informatie over te brengen. Simpele tip: Zet eens een timer. De een krijgt de tijd om bijvoorbeeld 5 of 10 minuten te praten en de ander luistert met volle aandacht. Daarna neem je beide de tijd voor jezelf. Even geen communicatie. Laat de woorden die gezegd zijn even inwerken. Na een afgesproken tijd krijgt de ander een praat moment.
Mogelijk komt er op deze manier wat meer rust.

Belangrijk: spreek de tijden op een rustig moment samen af. Evalueer de tijden na dat de rust terug is gekeerd en kijk of de tijden aangepast moeten worden.

Vaak laten we gevoelens zien die makkelijk te uitten zijn zoals irritatie of blijheid. Dat zijn gevoelens of emoties die op of boven de oppervlakte liggen Hieronder zit vaak een verborgen boodschap. Dat zijn emoties of gevoelens die onder de ijsberg zitten.
Als je partner of kind geïrriteerd reageert, wat kan het onderliggende gevoel dan zijn eenzaamheid, gekwetst of een teleurstelling.

Wat bedoel ik hiermee. We vindend meestal dat manier waarop we zelf spreken de juiste is... en we verwachten dat de ander deze begrijpt en hierop adequaat reageert (zelfs bij dat wat niet uitgesproken is... ). Kijk eens terug wat je eigen ervaringen hiermee zijn....

We dienen tegen iedereen op een andere manier te spreken... ik hoor je denken " ja hoor, moet ik me weer aanpassen" . Ik bedoel hiermee je manier van spreken zo aan te sluiten dat dit bij het bevattingsvermogen van de ander aansluit. Zo nee ,dan kan er nog wel eens spanning en onbegrip ontstaan.
Als een jurist mij in zijn vakjargon aanspreekt , snap ik er meestal weinig van en komt er bij mij onduidelijkheid en mogelijk irritatie . Maar als de jurist zich even afstemt op mijn kennis en woordgebruik ontstaat er iets anders ... een gesprek en wederzijds horen.

Weer een mooie uitdaging om mee te stoeien. Heb je vragen over je eigen ervaringen, laat me weten .
Voel je welkom!

groet Bea

oei dat is me een lastige ....?
als we boos zijn, zijn we niet helder. Handelen terwijl je boos bent, kan veel leed veroorzaken en ervoor zorgen dat de boel escaleert. Dat wil niet zeggen dat je je woede - boosheid moet onderdrukken. En ook niet doen alsof er niets aan de hand is terwijl er wel iets aan de hand is ..... Belangrijk om er wel erkenning voor te hebben. Je te verbinden met je boosheid ... te doorvoelen.
ga eens observeren waar de adembeweging zich bevind. Je zult merken dat bij boosheid deze veelal hoog in de borst zit... we horen en zien dan niet meer helder. Het gesprek zal mogelijk escaleren.... we doen onszelf en de ander hiermee pijn.

Tip: stap even uit het gesprek , benoem dat je boos bent en dat je er even uit gaat. Later kun je er op terug komen.
Tegelijk kun je je boosheid onderzoeken , wat ligt er onder, wat werd aangeraakt waardoor je in een automatische stress reactie schoot.
Ga naar de ademhaling, observeer deze en laat deze tot rust komen zodat de adem zich weer verdiept en er weer helderheid komt.

mooi uitdaging voor je 😊

Vraag iemand om met je een rollenspel te doen. De ander staat voor jou en doet jouw verbale en (non)verbale zo goed mogelijk na. Jij leeft je in in de rol van de persoon waarmee jij communicatiemoeilijkheden hebt. Hoe komt jouw manier van communiceren over op jezelf?
Zou je op een andere manier kunnen communiceren, laat je tegenspeler dit weer op jou uitproberen, wat is dan de reactie?

Soms zeg je weleens iets tegen de ander waarvan je eigenlijk op dat moment al weet dat het ‘een steek onder water’ is. Dat kan je ook zonder woorden doen. Je zet de borden net iets te hard op tafel, je rolt met je ogen, of je zucht nét luid genoeg zodat de ander het merkt. Als de ander dan vraagt wat er is, zeg je; 'nee er is niks'.

Als je je gevoel niet kunt uiten, dan kan het zich vast gaan zetten in je lijf. Het gevolg is dat je óf een keer ontploft en krijgt iemand alle lading ineens op z’n bord (onevenredig veel voor wat er op dat moment aan de hand is) óf het keert zich naar binnen en je geeft jezelf op je kop door negatief over jezelf te denken.

Dan krijg je een verschil tussen wat je diep van binnen voelt en wat je laat zien aan de buitenkant. Dat is voelbaar voor de ander en die raakt gefrustreerd en reageert ook weer op jou terug vanuit frustratie.
Kortom: beide hebben een gevoel van onmacht en frustatie en reageren het of op elkaar of naar binnen gekeerd.

Gebeurt het je regelmatig dat je die steken onder water geeft? Dan is het goed om na te gaan wat de reden is dat je niks zegt. Durf je niet omdat je bang bent wat de reactie van de ander is? Of neem je je eigen gevoel niet serieus? Vind je dat je niet moet zeuren? Laat je de ander teveel voor jou bepalen waardoor je niet het gevoel meer hebt de regie te hebben?

Zorg dat je kunt uitspreken wat je echt dwars zit. Het gaat vaak niet om wat er op dat moment speelt maar om iets anders.

Uit diverse onderzoeken gebleken is dat de klik tussen cliënt en therapeut van bijzonder groot belang is. Daarom spreken we elkaar, als u zich bij Safari Coaching en Therapie aanmeldt, eerst kort telefonisch. Bevalt u dat goed en heb ik de indruk u te kunnen helpen dmw coaching en/of therapie, dan volgt een half uur gesprek via Skype. Daar kunt u zich op voorbereiden en is nog steeds vrijblijvend. Pas daarna kunt u beslissen of u een traject in wilt.

Wil je beter met je partner communiceren vermijd dan Waarom-vragen. Waarom?
Waarom klinkt als een verwijt. Wil je dus de frustratie en irritatie die je misschien snel hebt met je partner niet nog meer op laten laaien stel dan geen waarom vragen. Je kunt dezelfde vraag vaak heel simpel net iets vriendelijker zeggen. Denk aan: hoe komt het dat, wat maakt dat, je zegt dat hoe zit dat? enzovoorts.

Uiteraard is het ook heel belangrijk om te letten op je toon, stemgeluid en je houding.

Houd je ego onder controle als je belangrijke dingen bespreekt met mensen om wie je geeft. Je ego wil je al snel vertellen hoe de ander het moet doen.

Woorden die vanuit je hart komen, kunnen je je partner, vrienden of kinderen bereiken. Woorden die vanuit je ego komen schieten hun doel altijd voorbij.

We leren wel praten maar niet communiceren. Kan jij voelen/weten wat je echt ten diepste wil van diegene met wie je communiceert? Vraag erom, soms is het simpel.

Zodra je weet wat je wilt communiceren start dan vooral met communiceren en wacht niet onnodig lang. Wachten is veelal onnodig en kan soms meer beren op de weg creëren.

Je hebt geen invloed op hoe de ander communiceert, des te meer wel op jouw manier van communiceren. Een goede voorbereiding van wat jij wilt communiceren is dan ook het halve werk. Zodra jij weet wat je van belang vind om te bespreken, sta je al een stuk sterker in je schoenen, ongeacht hoe en wat de ander als reactie hierop geeft.

Iedereen wil graag begrepen worden. Het is pijnlijk als de ander jou niet begrijpt.
Probeer jij de ander ook te begrijpen? Doorvragen en goed luisteren kan daarbij helpen. En ik gun je dat de ander dan ook probeert jou te begrijpen.

Blijft de communicatie moeilijk gaan? Vraag hulp, bij iemand in je omgeving of een hulpverlener. Ik kijk graag met je mee wat jou kan helpen!

Heel belangrijk: je bent niet wie je denkt dat je bent.
Denken, doen en voelen is een onderverdeling of beschrijving van een groep waar je toebehoort.
Zie het als een kapstok om denkwerelden en gesprekstijlen te kunnen plaatsten.
Je bent dus niet een stijl, maar je hebt een stijl.
Bewustwording en contact maken met je eigen behoeften als die van je partner kunnen je inzichten en helderheid geven.
Het is gedrag en een type stijl wat jou is aangeleerd. Het mooie is, je kunt meer stijlen leren.

Denkers, doeners en voelers kun je zien als 3 verschillende types. Ieder heeft een eigen communicatiestijl en denkwereld. Vaak is het zo dat je voorkeur voelt bij 1 of 2 van deze stijlen.
Mensen die zich herkennen in 1 type stijl kunnen zich vaak heel moeilijk inleven in de denkwereld van de andere 2 type stijlen.
Ieder redeneert vanuit hun eigen stijl en type. Het is vaak de verwachting erbij,
'dat de partner ook in de jouw stijl terugreageert'.
Gebeurt dit niet dan denk je dat je elkaar niet begrijpt. Ieder mens of je nu voeler, denker of doener bent, hebben iedere hun eigen manier om conflicten aan te gaan of juist te vermijden.
Wat leer je hieruit, wat leer je samen hieruit!

Heeft iemand jou wel een gevraagd 'Ben je gek geworden?'.
En wat heb jij toen gedaan? Ben jij boos geworden en heb je wat dingen die je niet had moeten zeggen geschreeuwd? Of heb je hem aangekeken, je zei 'Nee' en je ging verder met waar je mee bezig was?
En dit is het verschil tussen 'reageren' en 'antwoorden'. Een heel belangrijk verschil, de eerste doe je uit emotie met het gevaar dat er dingen gezegd worden waar je later spijt van krijgt en die de situatie alleen erger maken. De tweede is gewoon een antwoord op een (belachelijke) vraag en daarmee is de kous mee afgedaan.
In goede communicatie gebruik je altijd de 2e!

Communiceren is best een kunst. Vaak reageren we alleen maar op elkaar. En met reageren bedoel ik een automatische emotionele (kind)reactie. Natuurlijk is spontaan reageren soms heel erg oke. Maar vaak is het beter om even na te denken, voorbij de emotie te gaan, eerst even afstand nemen en bedenken wat zou mijn (volwassen) antwoord kunnen zijn in deze situatie.

Op het moment dat irritaties blijven oplopen is elke, zelfs kleine irritatie te veel. Daarom is het goed om onderscheid te maken in de groootte van irritatie. Geef je irritatie daarom een cijfer op een schaal van 1 tot 10, waarbij 1 staat voor erg weinig irritatie en 10 voor hoogst geirriteerd. Is je irritatie onder de 6 mag je een keer diep zuchten en deze laten gaan. Is deze hoger dan een 6, kijk dan waarom je zo geirriteerd raakte: was het de blik van je partner, de toon, de lichaamshouding of de woordkeuze? Bespreek dit op een moment dat je irritatie weer gezakt is naar een 6 of lager.

Ja, dat kan. Tijdens de intake en/of sessie, direct of wat later na de sessie. Misschien direct, misschien op een later moment. Maakt u zich geen zorgen; u wordt hierin stap voor stap begeleid. Mijn advies is dat u toegeeft aan emoties, laat ze gewoon komen. Het kan ook zijn dat u, in eerste instantie, weinig of geen emoties ervaart. Emoties kunnen alle kanten opgaan, ontspanning is het belangrijkste hierin. Ook daar wordt u in begeleid.

Bij oplossingsgerichte therapie gaat u snel en concreet aan de slag. Na de intake nog niet, wel direct na de eerste sessie. U kunt een kleine stap maken. U krijgt wat huiswerk mee in de vorm van enkele vragen en een concrete, praktische actie mee, die u bepaalt. Wat die stap is, is afhankelijk van uw te verminderen probleem en uw ideeën hierover ermee om te gaan. Duidelijk is dát u actie gaat ondernemen.

Tijdens de sessies is het niet ongebruikelijk dat u eigenlijk bepaalde acties allang had willen ondernemen. Vaak houdt de gedachte dat u niet echt durft, dat het niet kan, dat het een actie is die u eigenlijk niet kunt ondernemen, u tegen. Juist hier ligt vaak veel kracht verscholen. Doe het juist wel! U spreekt uit, we onderzoeken wat de mogelijkheden zijn en u neemt actie. Heel vaak leidt dit tot lucht, ruimte, inzicht en een goed gevoel van overwinning over uzelf.

Een actieve instelling doet wonderen. Ja, u ondergaat deels een sessie EMDR, daarin wordt u begeleid. Voor een belangrijk ander deel bent u degene die actief bezig is. Bezig in uw herinneringen, in beelden, geluiden, geuren, gevoelens. Een actie die veel van u vraagt, die vermoeiend is. Zo eenvoudig is het vaak niet om (terug) bij bepaalde beelden te komen. In de sessies wordt geassocieerd op basis van uw herinneringen, tot we daar uitkomen waar u moet zijn.

Het vertellen van iets gaat dan vaker gemakkelijker dan het luisteren. Wanneer hierbij emoties worden betrokken zoals blij, boos, bang, pijn en verdriet wordt het een stuk lastiger.
Soms gaan de emoties het overnemen of wordt je een met de emotie. Merk je het op. Wat doe je dan vervolgens.

Communicatie is een lastig iets. Vaak gebeurd het vluchtig met woorden, minimale zinnen en soms alleen met lichaamstaal zoals flirten. Zodra er emoties worden aangeraakt bij de een of de ander wordt het een uitdaging om hiermee het gesprek op een redelijke manier te kunnen vervolgen. Hoe doe jij dit. Is jou dit wel eens overkomen!
Merk je het op!

Maak met elkaar helder wat de belangen van de gevende en ontvangende partij zijn.
Spreek uit dat je ziet wat de ander wil geven en dat je weet dat de intentie goed is.
Benoem waarom het wel/niet bij je past en waarom je het wel/niet kunt ontvangen.
Benoem wat je nodig hebt en vraag of de ander je dat kan geven.
Respecteer het antwoord.

In iedere relatie zijn de volgende vragen het stellen waard;
* Wat heb ik gekregen of krijg ik van die persoon?
* Wat heb ik gegeven of geef ik van die persoon?
* Welke last ben ik (geweest) voor de ander in mijn wijze van geven en
ontvangen?

Dat is een situatie waarin u zeker terecht kunt komen. EMDR is vaak emotioneel en het kost u, letterlijk, fysiek veel inspanning. Na een sessie kunt u zich zeker moe voelen. Zorgt u er daarom ervoor dat u nog even ergens kunt bijtrekken. Drink een kopje koffie of thee, neem een half uurtje de tijd voor uzelf, maak een wandelingetje, wees nog even alleen. Voor uw weer aan de slag gaat. De vermoeidheid trekt vanzelf weer weg.

Wat is belangrijker : oplossing of vermindering van het probleem? Het vinden van een oplossing van uw probleem zou ideaal zijn. De praktijk is echter weerbarstiger. Realistischer is dat uw probleem verminderd wordt. U heeft minder last van datgene wat u tegenhoudt, u kunt het beter handelen, beter plaatsen, er beter mee overweg. Er komt ruimte, wat weer perspectief kan bieden uw probleem steviger en directer aan te pakken. Op deze manier kunt u uw verwachtingen, die vaak hooggespannen zijn, beter onder ogen zien en makkelijker met de stappen die u maakt, overweg.

Haal voordat je de volgende keer iets impulsief wilt zeggen over iemand tegen iemand anders, je woorden eens door de 3 'zeven'. Stel jezelf de volgende vragen:

1) Is het 'waar' wat ik wil zeggen? Weet ik zeker dat het waar is? Of heb ik het 'van horen zeggen'?

2) Komt wat ik wil zeggen, voort uit een goed hart? Heb ik een goede intentie en heb ik het beste voor heb met de persoon waarover ik iets wil vertellen? Of is het toch een roddel, een oordeel of veroordeling?

3) Is het nodig dat ik dit zeg? Heeft degene, die ik het wil vertellen, deze informatie echt nodig?

Kijk vervolgens eens hoeveel van wat je wilt zeggen, door de 3 zeven komt. Deze oefening is op vele manieren beschreven en wordt toegeschreven aan Socrates. Het helpt je het beste uit jezelf te halen en anderen in hun waarde te laten.
Veel plezier!

Leven is zeker geen makkie, iedereen heeft het van tijd tot tijd moeilijk. Dit hoort erbij. Wanneer we ons naar voelen en/of lijden, zeker in contact met anderen, zijn we maar al te snel geneigd de ander voor ons leed verantwoordelijk te maken: jíj bent de oorzaak van mijn ongeluk!

We worden kritisch en aanvallend naar onze naaste, en/of we trekken ons terug. De ander komt in het nauw en/of raakt ons kwijt. Meestal volgt de ander een soortgelijke strategie, waardoor we verzanden in pijn ervaren én (elkaar) pijn doen….. Tenslotte is er alleen pijn, angst, verwijdering en verlies van elkaar.

Hoe voorkom je dit?
Wanneer de ander jou pijn doet of bang maakt, vertel dit dan -zonder- meteen te beschuldigen, te bekritiseren of verwijten. Bevraag de ander vervolgens over zijn/haar gedrag en de motivatie erachter. Dit vraagt kracht, maar je krijgt dan -een gesprek- en geen ruzie.

Je zult zonder twijfel ontdekken dat je naasten er zelden echt op uit is om jou pijn te doen of bang te maken. En als dit wel gebeurt is dit vaak het afreageren van gestapelde pijn, stress of angst, die veelal wederzijds is. Je hebt dan achterstallig onderhoud van het werkelijk praten met elkaar. Wanneer je/jullie dit niet lukt, zorg dan dat je goede begeleiding krijgt, opdat de veiligheid en wederzijdse warmte in je relatie weer de basis wordt.

Onze wereld staat haast bol van de communicatie, van middelen die wij daarbij gebruiken en van kennis over ‘hoe het moet’. Het is daarom zo vervreemdend dat er zo'n enorme stapeling van misverstanden en conflicten is als bijproduct van al deze communicatie.
Gek genoeg is het veel makkelijker om in de communicatie zaken ingewikkeld te maken dan eenvoudig en rechttoe rechtaan te zijn, terwijl juist wij elkaar juist op het vlak van gewone menselijkheid elkaar het best begrijpen.

Wanneer je je kunt beperken tot je eigen beleving en het kenbaar maken van wat je behoeft en nodig hebt, dan biedt je de ander een verlossende eenvoud die jou als medemens benaderbaar maakt en je verbinding met de ander versterkt.

Therapie gericht op een oplossing in plaats van een probleem. Klinkt best logisch. In deze vorm van therapie wordt vooral ingezet op eigen oplossingen, dus, concrete acties waar de cliënt zelf mee komt. Gedachten die worden uitgesproken om uit een situatie te komen en vervolgens in de praktijk worden uitgeprobeerd. Dat kan een super kleine actie zijn, soms buiten de comfortzone. De ervaring leert dat eigen gedachten en acties over het oplossen of verminderen van een probleem, meestal, de meest effectieve zijn.

Voorbereiden op een sessie: hoe dan? Als u eenmaal heeft gekozen voor EMDR, of u bent doorverwezen, kan het zijn dat u zich gespannen voelt. Want, wat staat u te wachten. Hoe zal u reageren en als u weer naar huis gaat en thuis bent, wat kan er dan gebeuren. Uw voorbereiding zit niet echt in van alles van te voren overdenken of willen gaan zeggen. Het is een open deur, maar geef toe, als u naar een sessie gaat. Laat het gebeuren. Probeer u te ontspannen.

Verbindende vragen richten zich op de positieve aspecten van het gezin. Hiermee kun je vertrouwen activeren. Ze lokken uit tot een dialoog en goede zorg voor elkaar.
Vragen:
Kun je je een situatie herinneren waarin iemand voor jou zorgde en jou emotioneel steunde?
Hoe kon ..... merken dat haar zorg helpend was voor jou?
Hoe heb je zelf geprobeerd een goed kind van je vader/moeder te zijn?
Hoe zou je vader/moeder gereageerd hebben in die situatie?
Hoe hield jij het vol in deze situatie?
Voor wie heb jij zorg gedragen?
Van wie kreeg jij waardering toen je kind was?

Jouw binnenwereld is wat maakt dat jij bent wie je bent. Dat zijn je gevoelens, herinneringen, ervaringen, etc. In deze binnenwereld mag niemand binnentreden zonder jouw toestemming. Helaas gebeurt dat vaak en onbedoeld tijdens de communicatie, wat kan leiden tot onbegrip, verdriet en boosheid. Dat komt omdat er pijnplekken zijn geraakt waardoor emotie onderdeel wordt van de communicatie. Probeer aan elkaar uit te leggen wat er onder jouw communicatie zit. Een angst, wens, behoefte, onzekerheid.... zo reik je naar elkaar uit van poort tot poort in plaats van elkaar beschadigen.

Wanneer jongeren niet praten over gevoel en niet veel laten zien van hun binnenkant, dan werk ik met kaarten. Kaarten met allemaal verschillende afbeeldingen. Deze kun je allemaal neerleggen. Vervolgens er eentje kiezen en hierover babbelen. Dat is minder bedreigend en door erover te praten, krijg je toch iets te zien van de binnenkant van de persoon. Handig is om er zelf ook eentje te kiezen en er iets over te zeggen.

Bij een communicatie heb je een zender en een ontvanger en een bepaalde boodschap wat je wilt doorgeven. Indien het je geregeld overkomt dat de ontvanger je boodschap niet goed begrijpt of er ontstaan communicatieproblemen, probeer dan vooraf je intentie/je doel neer te zetten wat je wilt bereiken in een communicatie. Je zult zien dat dat helpt.

Het grootste deel van onze communicatie bestaat uit non-verbale communicatie. Non-verbale communicatie is onder andere de manier waarop je iets zegt (toonhoogte, volume, intonatie), je lichaamshouding, gebaren, oogcontact en gezichtsuitdrukking.

De inhoud van je boodschap moet in overeenstemming zijn met je non-verbale communicatie. Als dat niet zo is, komt de boodschap meestal niet over en is de kans groot dat de ander je niet gelooft. Als jij bijvoorbeeld lachend zegt dat iemand je heeft gekwetst of dat het niet goed met je gaat, zal de ander je meestal niet serieus nemen. Of als je met stemverheffing en gebalde vuisten zegt dat je niet boos bent, is de kans groot dat de ander denkt dat je heel kwaad bent.

Let daarom goed op je non-verbale communicatie, maar ook op die van de ander. Wat is de werkelijke boodschap? Dat wat je zegt of hoort of dat wat je uitstraalt of ziet bij de ander?

Let eens op je houding. Probeer eens uit hoe het is om een beetje in elkaar gezakt te zitten, met je armen over elkaar, je hoofd naar beneden gericht en je mondhoeken naar beneden. Wat doet dat met je gevoelens en gedachten? Hoe energiek voel je je?
Vervolgens ga je rechtop zitten, je voeten plat op de grond, je armen ontspannen rustend op je benen of langs je lijf, je mondhoeken heel licht naar boven gekruld, je ogen gericht op iets of iemand tegenover je. Merk aandachtig op wat je ziet en wat je hoort. Wat merk je op aan je gedachten en gevoelens? Verandert er iets aan je stemming?
Waarschijnlijk merk je dat je met de laatste, open houding de wereld om je heen heel anders ervaart. Ook de mensen om je heen merken dat bewust of onbewust op en zullen anders op je reageren.
Jezelf openstellen kan heel spannend zijn, zeker als je in het verleden nare ervaringen hebt opgedaan. Probeer het gewoon af en toe eens heel even uit en begin met situaties waarin je je veilig genoeg voelt om te experimenteren.

Kom je in conflict met iemand? Merk je aan jezelf dat je gaat strijden, wilt vluchten of bevriest? Ook al heb je gelijk, je gaat van de ander op dat moment geen gelijk krijgen.

Ter ere van jezelf neem je een time-out. Je geeft aan de ander aan dat je even tot bezinning wilt komen.
Je gaat naar een andere ruimte, of als het telefonisch is, dan hang je op. Beide met de mededeling dat je zo terugkomt of terugbelt. Op deze manier blijf je trouw aan jezelf.
Je geeft jezelf even alle aandacht om tot bedaren te komen. Daarna bedenk je wat jij wilt zeggen vanuit de ik-boodschap.