Communicatie tips

It takes two to tango..
Voor communicatie heb je meerdere mensen nodig. Dat is een open deur, maar vaak zijn we teveel met onszelf bezig om de ander echt te horen.
Ik ga er vanuit, dat als je de ander niet begrijpt, je waarschijnlijk niet genoeg en/of niet de juiste vragen hebt gesteld.
Stel dus vragen, totdat je de ander echt begrijpt.

Als je communiceert, praat vanuit jezelf en voorkom dat je vanuit een verwijt reageert

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Hoe komt sub-assertiviteit tot uiting:

1. Je geeft je eigen mening niet.
2. Je durft niet voor jezelf op te komen.
3. Je verzint uitvluchten.
4. Je zwijgt als iets verkeerd loopt.
5. Je komt niet op iets terug als anderen je overtroeven.
6. Je geeft achteraf kritiek op anderen

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Wat zijn de kenmerken van sub-assertiviteit?

1. Je laat je rechten schenden. Anderen maken misbruik van je.
2. Je bereikt je doel niet.
3. Je voelt je gefrustreerd, gekrenkt en geïrriteerd.
4. Je stelt je aanpassend, voorzichtig en geremd op.
5. Je laat anderen voor je kiezen.
6. Je houding is op termijn relatie verstorend.

If there were a top 3 of relationship issues, communication would certainly be up there.

We all come from different backgrounds, different sub-cultures if you like and we have all learnt how to communicate through looking at our parents/ caregivers/ environment. Which can lead to quite interesting situations once we pick out a partner who speaks the same native language we do.

However, having to speak with your partner in a second language can at times be even more challenging.

My tip: take it slow. Stop for a minute. Especially when you can feel yourself getting wound up or emotional, when the stakes are high or when you both feel unable to reach the other. Breathe out…that’s it.. ;) Focus on being mild to yourself and to your partner. And remind eachother that language can be a nuisance but it doesn’t have to be.

Go slow, be mild. Try again.

Could you use some help with this? Drop me a line or give me a call and we will get the two of you talking again, so you can actually hear and understand eachother.

Wanneer een eerste bezoek bij een therapeut spannend is voor je of dat je denkt dat je moeilijk onder woorden kan brengen om te vertellen wat er met je aan de hand is of wanneer het moeilijk wordt .
Zet jezelf stil en ga rustig aan de tafel zitten; telefoon uit!
Pak Pen en Papier en schrijf het voor je zelf op waar je hulp bij wil .Waarom kies je voor hulp, wat wil je graag leren, omdat je het van huis-uit niet mee' gekregen hebt. Schrijf een praktijk situatie uit waarvan je achteraf denkt; dit had ik misschien wel anders kunnen doen als ik vooraf geweten had hoe ik dit misschien anders had kunnen aanpakken.

AANDACHT Wat maakt het verschil tussen een gelukkige relatie en een ongelukkige relatie? Wat zie je als je kijkt naar een gelukkig stel? Wat doen ze? Wat stralen ze uit? Wat zeggen ze tegen elkaar ? Ze hebben in ieder geval aandacht voor elkaar! Wat betekent aandacht voor elkaar hebben? Dat betekent dat je elkaar ziet en hoort. Dat je je onverdeelde aandacht kunt geven aan de ander . Dat is het mooiste dat je iemand kunt geven. Als je aandacht krijgt betekent het dat je de moeite waard bent. Iemand is echt geïnteresseerd in je. Daar gaat je ziel van zingen. ;) Iedereen wil aandacht. Belangstelling tonen in een ander betekent dat je de ander ziet en hoort.

Wanneer een ander worstelt, ergens mee zit of moeilijke emoties ervaart is dat doorgaans voor ons moeilijk aan te zien. Het is pijnlijk te zien dat je kind, je geliefde of een goede vriend het zwaar heeft.

Een valkuil is dan dat we oplossingen gaan aandragen of het gebeurde wat relativeren. Goed bedoeld. Alleen geef je impliciet de boodschap dat hoe de ander zich op dat moment voelt, niet oké is. Dat die gevoelens weg moeten.

Nog een laag dieper, gaat zo'n poging tot helpen soms eerder over onszelf dan over degene die het moeilijk heeft. Namelijk het wegnemen van ons eigen ongemak bij de pijn of worsteling van de ander. Deze neiging is sterker naarmate je zelf moeite hebt je éigen worstelingen en pijn onder ogen te zien. Hoe meer je aanwezig kunt blijven bij je eigen pijn, hoe beter je dat lukt bij de pijn van iemand anders.

Wat kan je wél doen? Wat vaak hogelijk gewaardeerd wordt...! Het gevoel van de ander erkennen en er laten zijn. "Huil maar even", "ik snap dat je boos bent". Vraag wat de ander nodig heeft? Graag wil? Even luisteren, een knuffel.

En laat de emoties VANZELF verschuiven.

Ik-boodschappen lokken meestal minder reactie uit dan jij-boodschappen. Jij-boodschappen plakken een etiket op de andere persoon (egoïstisch, onverschillig, overgevoelig). Ik- boodschappen brengen gevoelens over, zoals verdriet, boosheid, blijheid. Ik-boodschappen bieden geen garantie dat je een reactie krijgt, maar de kans dat gehoord te worden is veel groter. Jij-boodschappen lokken doorgaans een defensieve reactie uit
Voorbeelden:
Je denkt alleen aan jezelf! wordt: Ik mis je
Je kinderen zijn sloddervossen wordt: Ik heb het moeilijk met zoveel rommel
Jij bent aan het overdrijven wordt: ik voel me overweldigd

Een aanval vraagt om een tegenreactie. Een verzoek wordt makkelijker aanvaard dan kritiek. Een verzoek uiten biedt echter niet altijd garantie op succes. Maar kritiek garandeer bijna altijd een defensieve reactie.
Bijvoorbeeld:
Jij maakt nooit tijd voor mij, wordt: Ik zou graag wat tijd met jou doorbrengen
Je vraagt je kinderen nooit eens om te helpen wordt: Ik zou het leuk vinden als je ... zou vragen om de tafel te dekken.

Wanneer je merkt dat je steeds vaker in hetzelfde patroon terechtkomt met je partner.

Wanneer jij iets over je dag vertelt, of over iets wat je leuk of juist moeilijk vond vandaag, begint je partner meteen over zijn of haar dag. Terwijl jij helemaal nog niet was uitgepraat. Je voelt je niet gehoord, en gaat nog harder om aandacht vragen. En voor je het weet kom je in een welles/nietes, ja maar ik, ja maar jij discussie terecht! En je voelt je niet gehoord en begrepen (en je partner waarschijnlijk ook niet ;-)).

Probeer dan een keer te stoppen met hoe je altijd reageert.
Kies ervoor het een keer anders te doen.
Verander je reactie!

En doe dit vaker. Je kunt er rustig mee gaan experimenteren. Kijk wat voor jullie werkt!

Geweldloze communicatie
Op you tube vind je een uitgebreide workshop over geweldloze communicatie oftewel verbindende communicatie.
Heel interessant en leerzaam.
De hoofdmoot is praten in behoeftes en wensen.
Zie:
NVC Marshall Rosenberg San Francisco Workshop Nederlandstalige ondertiteling

Veronderstellingen kunnen meer kapot maken dan helpend zijn.

In een veronderstelling leg je alles wat jijzelf voor jezelf wenst in bij de ander. Jouw wereldbeeld leg je op die ander waar deze aan moet gaan voldoen.
Dit is een onmogelijke opgave waar aan geen enkel mens kan voldoen.

Het interessante is ..... dat er in ons een mogelijkheid ligt .... waarmee we in de communicatie met de ander duidelijkheid voor elkaar kunnen scheppen.

Ik ben dan ook benieuwd wat het dan bij jou zou kunnen zijn, wat er bij jou als vanzelf opkomt nu je hier zo jouw gedachten over laat gaan wanneer je in contact bent met de ander waardoor je beter kan overbrengen of ontdekken wat jullie beiden nodig hebben,.

Vaak worden mensen boos op een ander als diegene iets zegt wat hen niet aanstaat. Ze kunnen bijv. zeggen "snap jij dat nu, hoe kan hij/zij dat nu zeggen?" Ze zijn dan boos en communiceren niet meer.
Wat je ook zou kunnen doen is je afvragen, wat maakt mij nu zo boos of verdrietig, etc.? Dan ontdek je je eigen thema's, je waarden en normen, dingen die jij belangrijk vindt. En van hieruit kun je beslissingen maken en anders gaan communiceren. Bijv. door niet boos te worden op die ander maar het gesprek aan te gaan.

Bij een lastige communicatie zie je vaker dat er 2 visies zijn, die vaak erg uitlopend zijn en dat daar erg aan vast gehouden wordt. Om van zwart-wit naar het midden naar grijs te gaan, kun je misschien jezelf afvragen: zou het kunnen...... dat de ander dat vanuit zijn of haar perspectief als zijn/haar waarheid vertelt. Om zo wederzijds begrip te krijgen.

Succes.

De woorden altijd en nooit zijn soms achterhaald, als iemand veranderd is, zoek dan ook naar die andere persoon, zeg niet: jij doet altijd je eigen zin, terwijl diegene hard eraan werkt om meer rekening met jou te houden. Kijk eens met nieuwe ogen naar je veranderde partner en vraag hem/haar dat bij jou ook te doen.

Wat een gesprek helpt:

Luisteren (Wat zegt de ander?)
Samenvatten (Heb ik de ander goed begrepen?)
Doorvragen (Wat zijn goede vervolgvragen?)

Deze oefening komt uit sociale angst training. Hierbij ga je kijken naar het verschil tussen de 'omgeving' (wat je ziet), de 'taak' (wat je wil doen of doet) en 'ik' (alles dat met jouw eigen gedachten, gevoelens, etc te maken heeft). Ik zou je aanraden om eens te experimenteren met je aandacht verschuiven naar de verschillende onderdelen tijdens dat je met iemand praat.

Zou het kunnen dat ze overeenkomen met het onderstaande?
- als je aandacht bij de 'taak' is, dan is het gemakkelijk om je te concenteren en goed uit je woorden te komen
- als je aandacht bij 'ik' is, dan is het ingewikkeld om een coherent verhaal te vertellen

Vaak ligt er angst ten grondslag aan het niet willen starten met relatietherapie. Opmerkingen al zo erg is het niet, praatjes vullen geen gaatjes. Ik geloof niet in zweverig gedoe. Vaak ligt er angst om de schuld te krijgen, angst voor afkeuring of verwachtingen over de therapie.
Belangrijk is om discussie te vermijden en niet te schieten in het bewijzen.
Wat je wel kan doen is luisteren naar de argumenten van je partner en je liefde laten zien. Laat weten dat je het beste voor jullie wil en laat je toewijding zien. Wat je verder kan doen is je zorgen over de toekomst uitspreken. Je kan ook geruststellen door aan te geven at jezelf ook onderdeel bent van het probleem. Geef je partner de tijd om er over na te denken. Vraag ook of hij/zij er voor jou ook rustig over wil nadenken. Wanneer het lastig voor je partner is om te luisteren vraag dan rustig of je je verhaal mag afmaken. Probeer de focus te leggen wat je hoopt dat de relatietherapie jullie kan brengen. bedank je partner dat hij/zij heeft geluisterd en vraag hoe het voor hem/haar is geweest.
Mocht het antwoord op een gegeven moment nee zijn dan kun je aangeven dat dit voor jou iets is wat jij dan niet kan volhouden of accepteer het antwoord en kom er op een later moment op terug. Allerbelangrijkste is dat je rustig blijft en dit gesprek nooit doet na een ruzie. Het ijzer smeden als het koud is!
Vaak zijn er weinig tot geen kosten verbonden aan een kennismakingsgesprek dus dat kan ook nog wel eens helpend zijn voor iemand om zo.n eerste gesprek aan te gaan.

Ben je speels (humor), accepterend, empathisch en nieuwsgierig zonder oordeel naar jezelf, je partner, je kinderen en omgeving? Goed bezig, dit is de houding die ruimte geeft en (zelf) liefde genereerd,

Pace is Engels en staat voor playfull, curious, accept en empathic

Heb jij weleens stilgestaan bij de betekenis van het woord Aandacht?

Diverse psychologen wél. Een van de eerste psychologen, William James, formuleerde onderstaande definitie van aandacht:
"Everyone knows what attention is. It is the taking possession by the mind in clear and vivid form, of one out of what seem several simultaneously possible objects or trains of thought... It implies withdrawal from some things in order to deal effectively with others."
-Principles of Psychology, 1890-

Vrij vertaald betekent dit:
Iedeereen weet wat aandacht is. Je brein neemt bezit van één specifiek object of gedachtegang, terwijl het lijkt alsof het meerdere objecten of gedachten tegelijkertijd zijn. Het betekent dat je je aandacht terugtrekt van het ene om effectief aandacht te kunnen geven aan anderen.

Eenvoudig gezegd:
Hoewel het niet zo lijkt, kun je maar aan één ding tegelijk je volledige aandacht geven. Ik geloof dat ik dit wel herken. Ik kan bijvoorbeeld niet én deze blog schrijven en tegelijkertijd mijn volle aandacht geven aan mijn dochter die iets wil vertellen over haar dag.

Onze aandacht wordt de hele dag door verlegd van het ene naar het andere. Met de opkomst van het digitale tijdperk, inclusief alle social media, wordt het voor mensen ook steeds moeilijker om zich te concentreren op één taak of persoon. Wie zit op een werkdag níet op zijn telefoonscherm te kijken tegenwoordig? Tijdens de lunch of koffiepauze is het soms zelfs lastig om een face-to-face gesprek met iemand te voeren, want je collega's zijn allemaal met hun smartphone bezig. Ik merkte toen ik veel thuis werkte, ik minder productief ben als mijn privé mobiel op mijn bureau ligt. Gelukkig zit er een focusknop op, waardoor alle apps gedempt worden en ik me kan concentreren op mijn werk.

Hetzelfde geldt vast en zeker ook voor de aandacht die je geeft aan je partner of kinderen. Hoewel ik soms erg doe alsof, lukt het me niet om mijn Instagram account bij te werken én naar de belevenissen van mijn zoontje te luisteren. Dit heeft hij altijd feilloos door, want hij weet al van jongs af aan op zeer luidruchtige manier mijn aandacht te vragen, ook wanneer ik niet met een beeldscherm bezig ben trouwens.
Ik vind dat wel mooi, hoewel ik zijn geschreeuw niet altijd kan waarderen. Maar hij geeft wel duidelijk aan wat hij nú, op dit moment, nodig heeft. Hij eist mijn aandacht dan echt op en eerlijk gezegd heeft hij daar ook recht op.

Oprechte aandacht is iets waar ieder mens in meer of mindere mate behoefte aan heeft. Het mooiste tijdens gesprekken met cliënten is dat ik mijn aandacht volledig kan richten op de persoon die zijn verhaal aan mij vertelt. Die persoon heeft ook het volste recht op mijn aandacht, want hij vertelt mij iets heel persoonlijks, wat hem kwetsbaar maakt. Wanneer je met je volledige aandacht bij iemand bent, vallen je meer zaken op dan wanneer je half luistert en af en toe eens beleefd knikt. Non-verbale signalen bijvoorbeeld, die iemand (onbewust) aan het zenden is, vertellen je vaak veel meer dan de woorden die iemand uitspreekt.

Stel je eens voor dat je je buurvrouw tegenkomt als je terugkomt van het boodschappen doen. Je groet elkaar, waarbij je nu eens niet doorloopt naar je eigen voordeur, maar je wilt oprecht eens weten hoe het met haar gaat. Je vraagt aan haar: "Hoe gaat het met je?" De buurvrouw antwoordt uit gewoonte: "Goed hoor," maar aan haar ogen of afhangende schouders zie je dat dit niet het geval is. Omdat je echt geïnteresseerd bent, vraag je misschien wel door. "Dat zeg je nu wel, maar jouw ogen stralen iets anders uit. Vertel eens?"
Als je buurvrouw daarvoor open staat, kan er zo een mooi gesprek ontstaan, waarin de persoon zich ook echt gehoord kan voelen. Oprecht aandacht hebben voor de ander, waarin je luistert zonder een oordeel te hebben, of met adviezen te komen, leidt tot echt contact, verbinding met de ander. En verbinding, dat echte contact dat je met een ander kunt hebben, is wat wij als mensen nodig hebben. Wij zijn nu eenmaal sociale wezens, die elkaar nodig hebben.

Om verbinding met anderen te kunnen aangaan, is het nodig dat je in verbinding staat met jezelf. Vanuit daar kun je de verbinding, het echte dieper gaande contact, met anderen maken.

Hoe zit dat bij jou? Kun je verbinding maken met jezelf? Met jouw gevoel, met wat in jou leeft? Kun je verbinding maken met jouw behoeften? Ben je in staat om jezelf te zien, te horen en te waarderen zoals je bent, zonder oordeel? Deze vragen kun je alleen beantwoorden als je tijd wilt nemen om bij jezelf naar binnen te kijken, om op jezelf te reflecteren.
Durf je dat? Lukt jou dat, of merk je dat je niet zo diep bij jezelf naar binnen durft te gaan? Dit is niet gek, want het kan best pijnlijke inzichten opleveren, oud zeer waarvan je niet wist dat je daar nog last van hebt. Dan is het fijn wanneer iemand je daarbij kan helpen. Sta je daar voor open? Neem dan gerust contact op.

De kracht van luisteren

Luisteren is een vaardigheid die je kan leren. Maar voor veel mensen is het best lastig om dit te leren. Voor een therapeut is luisteren één van de basisvaardigheden. Maar ook voor jou is het goed om te leren luisteren. Luisteren is echt stilstaan bij de ander en jezelf helemaal open te stellen voor wat de ander jou wil vertellen. Dan zal je ervaren dat je de ander helpt dieper in zichzelf te graven en te ontdekken waar hij of zij echt mee zit. Dit is niet alleen voor een therapeut weggelegd, met goed luisteren help jij de ander zich zelf te ontdekken en zelf oplossingen te ontdekken. Het luisteren is door Leo Buscaglia heel mooi verwoord in het onderstaande gedicht

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.

En als je wilt praten, wacht dan even en
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou
zal luisteren.

In een discussie blijf je soms maar doorpraten of weet de ander niet precies tot de kern te komen. Stel dan eens de volgende vraag: zou je hetgeen wat je bezighoudt kunnen verwoorden in een vraag.
bijv. we lopen al zolang aan tegen het feit dat de balans tussen werk en privé niet oké is: de vraag zou kunnen zijn: hoe kunnen we werken aan balans tussen privé en werk?

Wat doe je als iemand je iets vertelt: Heel vaak hoor ik dat mensen in de verdediging gaan of iets over zichzelf vertellen. Doe het eens anders: stel eerst een vraag: wat bedoelt hij/zij en vraag dan ook door, wat wil diegenen nu eigenlijk vertellen? En kom niet te snel met je eigen ervaringen.
Als iemand je iets vertelt, probeer dan eens 1 vraag te stellen, luister naar het antwoord en stel nog een vraag.

Wat kun je beter niet doen als je goed wil communiceren:
Iemand in de rede vallen, het is een kunst iemand te laten uitpraten en dan een goede vraag te stellen.
Helemaal niet reageren, dat moedigt de ander niet aan en zou kunnen duiden op geen interesse.
Uitgaan van 2 mogelijkheden, het is of het een of het ander. Probeer verder te kijken naar meer mogelijkheden.

Communiceren is ook vaak gehoord willen worden. Daarom: als iemand iets tegen je zegt, aan je vraagt: kom niet gelijk met een advies, maar stel een vraag en stel nog een vraag. Zo voorkom je dat je een vooroordeel krijgt en is er meer duidelijkheid.

In gesprekken schiet de toehoorder snel in de oplossingenstand. Heb je vooral behoefte aan een luisterend oor, en niet zozeer aan een oplossing of advies? Benoem dit voordat je je verhaal begint, en vraag of de luisteraar hier ruimte voor heeft. Zo voorkom je dat er valse verwachtingen gecreëerd worden.

Wanneer iemand bij mij komt, gaat het vaak over wat kan ik doen en wat moet de ander doen. Bij mij hoef je eerst niks! Alleen te kijken/ervaren/observeren hoe deed je het tot nu toe. Hoe luister je, hoe communiceer jij, hoe heb je dat van vroeger meegekregen?
Daarna komt de volgende stap en die is vaak verrassend makkelijk..
Kom gerust langs, en durf jij een tijdje bewust onbekwaam te zijn..?

Onze cultuur leert ons dat we moeten streven naar het allerbeste als we iets willen in het leven. De grote gebeurtenissen in de geschiedenis zijn tot stand gekomen door de onafhankelijke wil van één vastbesloten persoon. Maar de grootste kansen en prestaties in dit informatietijdperk zijn weggelegd voor hen die leren 'wij' te zijn. Echte grootsheid zal pas bereikt worden door een rijke geest die onbaatzuchtig werkt - met wederzijds respect - tot wederzijds voordeel.

Om effectief om te gaan met je levenspartner, je kinderen, je vrienden of je collega's moet je leren luisteren. En dat vereist emotionele kracht.
Luisteren vraagt geduld, openheid en de intentie om de ander te begrijpen.

Elkaar verkeerd begrijpen kan tot verschillende hoogoplopende emoties lijden. Het gebeurd overal, in relaties, vriendschappen en op de werkvloer.
Op de juiste manier communiceren vraagt om zelfbewustzijn. Marshall Rosenberg heeft een wijze van communiceren ontwikkeld wat hij
geweldloze / Verbindende communicatie noemt.

Hij ziet empathie als rode draad om in verbinding met elkaar en jezelf te komen en te zijn. Het heeft de intentie om te verbinden en gebruikt een model met vier stappen.
Deze stappen gaan over: jezelf empathisch uiten, empathisch naar de ander luisteren, en zelf-empathie ("met jezelf in contact blijven"). De uitdaging is om in balans met jezelf en de ander te blijven.

Dit is tegengesteld aan communicatie waarbij je op strategieniveau (automatisch) communiceert. Dan reageer je vanuit de verdediging (om jezelf te beschermen tegen de pijn). Denk bijvoorbeeld aan pleasen om te voorkomen dat de ander mogelijk teleurgesteld is. Of boos worden om het
gevoel van kwetsbaar zijn uit de weg te gaan. Vaak gaat deze (automatische) reactie onbewust en heeft deze zich in de loop van jaren langzaam opgebouwd.

Geweldloze/ Verbindende communicatie geeft ondersteuning om zo kritiekloos en met verantwoordelijkheid voor eigen gevoelens en behoeftes te communiceren.

1: Beschrijf de feiten
2: Beschrijf jouw gevoel
3: Vermeld jouw noden
4: Suggereer iets

STAMPS
Stamps is een gratis app, waar patiënten en naasten op eenvoudige wijze hun medische of gezondheidsverhaal kunnen opschrijven en van foto's kunnen voorzien. Via mail of WhatsApp kunnen ze geïnteresseerden uitnodigen om hun verhaal op Stamps te volgen. De app biedt een veilige omgeving waar geen reclame of nieuwsberichten tussendoor komen.
Meer informatie vind je op: stamps-app.com

Eerst benoemen waar hebben we het over. Dan vertel je wat jij voelt over deze situatie. Hou het vooral bij jezelf

Uit onderzoek blijkt dat er een positief verband is tussen sociale vaardigheden en mentale gezondheid.
Sociale vaardigheden zijn vaardigheden die betrekking hebben op de omgang en communicatie met anderen. Het gaat hierbij om het hebben van inzicht in andere mensen en de gevoelens van anderen en het beïnvloeden daarvan.

Maar hoe doe je dat nou? En van wie moeten we dat leren? De één is hier van nature meer bedreven in dan de ander. Soms kan je er zo mee strugglen dat het je gaat belemmeren in je dagelijkse leven. Je gaat dan bijvoorbeeld sociale situaties vermijden.

In therapie kijken we eerst naar jouw onderliggende (onbewuste) drijfveren, overtuigingen en/of angsten om vervolgens onderstaande ‘skills’ toe te kunnen passen in jouw contact met anderen.

• Leer de juiste manier om een gesprek te beginnen
• Bedenk manieren om gesprekken langer te maken, vraag door
• Probeer lastige onderwerpen te vermijden
• Let op het Volume van de toon van je stem
• Let op je lichaamstaal.
• Kijk hoe andere mensen zich gedragen in sociale situaties
• Word je bewust van je non-verbale communicatievaardigheden thuis, vraag een naaste jou hier alert op te maken of gebruik een spiegel
• Begin klein, door bijvoorbeeld met het personeel te praten dat je heeft geholpen in de supermarkt. Kies iemand uit die het niet druk heeft en die er niet ongeïnteresseerd uitziet.
• Kijk terug op hoe het ging. En wees mild voor jezelf. Je bent aan het leren, dat gaat met vallen en opstaan
• Ga bij een praatgroep van gelijkgstemden

Bovenstaande tips kunnen wellicht al wat helpen en soms is het nodig eerst in te zoomen op onderliggende beknellingen. Neem dan contact op met een therapeut.

Het is niet makkelijk om terug te komen op je eerder ingenomen standpunt. Het voelt vaak als gezichtsverlies. En dat terwijl je nog steeds van jezelf snapt waarom je tot dit standpunt bent gekomen en daar nog een diep gevoel aan gekoppeld zit. Het kan makkelijk als zwak voelen.
Het tegendeel is waar. Terugkomen op een eerder ingenomen standpunt omdat je door het gesprek met een ander tot een ander inzicht bent gekomen, toont je kracht. Het toont jouw openheid en jouw verbinding met deze openheid. En daarmee heb jij een proces van verbinding geïnitieerd. Daarmee toon je puurheid en kracht.

Laat jouw waarheid naast die van de ander bestaan en andersom. In wat jij hoort zit een deel van wat je denkt te horen. Of te wel een deel van je overtuigingen. We geven er onze eigen interpretaties aan. Interpretaties gebaseerd op eerdere ervaringen en daarmee samenhangende overtuigingen. Check dus bij de ander of hetgeen jij hebt gehoord ook datgene is wat de ander bedoeld heeft te zeggen. Wat is de essentie hierin voor jou? Wat is de essentie hierin voor de ander?

Wie heeft er nou gelijk? Eigenlijk heeft iedereen en niemand gelijk. Waarheid heeft te maken met waarnemen. Waarnemen doet iedereen op zijn of haar manier. Dit komt omdat waarnemen iets is wat je doet met je zintuigen. Dit wordt weer vertaald naar emoties en gedachten. Zo kan iemand een beetje sambal bij zijn eten als te pittig ervaren en de ander als lekker pittig. Dat wat je voelt of denkt, is niet meer dan een interpretatie van iets of een oordeel over iets. Een gevoel is geen feit, maar voor je het weet, kan je het wel zo opvatten en er naar gaan handelen.
In communicatie is dit regelmatig een issue. Men gaat elkaar overtuigen van zijn of haar waarheid. De kunst schuilt er dan in om de eigen "waarheid" even te parkeren en open te staan voor "waarheid" van de ander. Dat vraagt moed, maar als dit lukt zorgt dit vaak voor een dieperliggende communicatie waarin een ieder zich vaak meer begrepen voelt.

Bij samengestelde gezinnen zijn er zó veel subsystemen (coalities) dat het soms wel de politiek lijkt…..

Een subsysteem (je kunt het ook een coalitie noemen), waar het gehele samengesteld gezin om draait is dat van de nieuwe partners. Zonder hen geen samengesteld gezin. Soms heeft de ene partner geen kinderen en de ander wel, dan zijn er minder coalities, maar is het nog steeds ingewikkeld.
Dan is er de coalitie van de kinderen onderling van de ene partner, en een coalitie van de kinderen van de andere partner.

Er is een subsysteem van moeder samen met haar kinderen en een subsysteem van vader zijn kinderen. Daarnaast heeft de moeder een ouderrelatie met haar ex-partner en de vader heeft een ouderrelatie met zijn ex-partner. Soms zijn die ouderrelaties goed, soms niet, maar uiteindelijk blijven ze samen ouders.

Kinderen hebben ook en coalitie met hun andere ouder, dus met de ouder die niet tot het stief-/bonusgezin behoort. Soms hebben de gescheiden partners ook weer nieuwe partners en vormen zij eveneens een samengesteld gezin. Dat betekent nog meer stiefbroers en -zussen, die weer geen stiefbroers en stiefzussen zijn van de àndere kinderen in het 1e stiefgezin. (Snapt u het nog??) Allerlei subsystemen overlappen elkaar, terwijl sommige van die coalities elkaar bestrijden of juist met4 elkaar overeenkomen. Soms heb je ook nog coalities tussen alle vrouwen/meisjes en alle mannen/jongens in huis en niet alleen als moeder dochters heeft en vader zonen, maar dat laat ik maar even buiten beschouwing. Het is al ingewikkeld genoeg.

Een samengesteld gezin is minder vastomlijnd: Kinderen van moeder gaan misschien alleen in het weekend naar de andere ouder, terwijl de kinderen van vader mogelijk regelmatig over-en-weer van de ene ouder naar de andere ouder hoppen, omdat die meer in de buurt woont. Zo’n gezin is dus altijd “in beweging”, in elk geval met minder vastliggende grenzen dan in een “normaal” kerngezin. En dan heb je de geschiedenis van de ene helft van het gezin die totaal anders kan zijn dan de geschiedenis van de andere helft. En er zijn ook nog persoonlijke verschillen, trauma’s etc. die meespelen.

Ook nog bestaan er vaak verschillen in opvoedingsstijlen, gewoontes, communicatiestijlen. Normen en waarden worden wel vaak als verschil genoemd terwijl dat juist meevalt in de praktijk. Normen en waarden zijn vaak groot en veelomvattend, zoals de visie op criminaliteit, op “de moraal” (hoe het hoort). En daarin ligt men vaak redelijk op één lijn. Als dat niet het geval is valt een samengesteld gezin al snel uit elkaar.

Defensief reageren of je terugtrekken uit een ongemakkelijke situatie is niet echt bevorderlijk voor de situatie. Je intuitie belet je in zo'n situatie om te reageren door te luisteren en positief te handelen, in plaats van met een weerwoord te komen.
Wat kun je doen?
1. Stel vragen en vermijd uitleg
2. Bevestig wat je gehoord hebt, zonder daarover te oordelen
3. Probeer op dit punt niet in een discussie verzeild te raken
4. Gebruik "ik".... formuleringen
5. Trek je de kritiek niet persoonlijk aan en verander de situatie

Waarden sturen in belangrijke mate je leven. Waarden zijn de elementen waarmee jij je leven wilt inkleuren, wil het voor jou waardevol zijn. Ze maken dat jij jij bent en ook echt het verschil kunt maken. Voor je waarden hoef je niet hard te werken, je hebt ze al. Je kunt ze wel ontwikkelen.
Hoe kom je je waarden op het spoor?
- Wat raakt mij diep van binnen?
- Wat voor relaties wil ik bouwen?
- Waar wil ik dat mijn leven om draait?
- Welke acties geven het gevoel, dat ik leef?

Voel je je ongemakkelijk om in de sociale omgang fysiek contact met een ander te maken?
Het ongemakkelijke kan een oorsprong hebben vanuit je verleden, bijvoorbeeld je opvoeding waarbij fysiek contact vermeden werd.
Het kan ook zijn dat je je onzeker voelt of het wel het juiste moment is om bijvoorbeeld een arm om iemand heen te slaan als troost.

Bedenk dat we gewoonweg niet precies kunnen weten waar de behoefte ligt wanneer een ander verdriet toont.
Dit geeft mogelijkheid om open om te gaan met de situatie: open vragen stellen en een luisterend oor bieden.
Bijvoorbeeld: ik zie dat je geëmotioneerd raakt, klopt dat? Wat zou je erover kwijt willen? Waar heb je behoefte aan? Wanneer de ander zijn behoefte aangeeft, maakt het de drempel voor jou lager om daar iets mee te doen.
En dan nog is alles een verzoek, we hoeven en kunnen niet altijd aan alle verzoeken voldoen. Je eigen kwetsbaarheid en openheid zijn steeds je tools.
Stel dat je eerlijk zegt ik zou graag een arm om je willen slaan, maar ik merk dat ik dat een beetje ongemakkelijk vind. Alleen al door je kwetsbaarheid te tonen open je de weg naar verbinding.

Het boek "Hoe je vrienden maakt en mensen beïnvloedt" van Dale Carnegie is met recht een klassieker.

Hij leert je drie technieken om met mensen om te gaan, zes manieren om jezelf geliefd te maken, twaalf stappen om mensen te overtuigen en negen manieren hoe je mensen kunt veranderen zonder ergernis op te wekken. Op praktische wijze en aan de hand van anekdotes leer je hoe je ervoor zorgt dat mensen zich gewaardeerd en belangrijk voelen.

De eerste versie is al verschenen in 1936, maar deze wereldwijde bestseller is tijdloos en nog steeds relevant.

Wat als de communicatie niet loopt zoals je die eigenlijk zou willen? Wat dan, er ontstaat onduidelijkheid, onbegrip, beschuldigingen, aannames worden er gedaan.
Soms duurt het even voordat je weer op 1 lijn zit en de zelfde taal weer spreekt. Tijdens dit proces kan een overdracht boekje handig zijn. Hierin schrijf je hoe je je voelt en op welke manier jij situaties ervaart. De ander kan hierop reageren door terug te schrijven of gewoon zijn eigen ervaring of beleving omschrijven. Hierdoor ontstaat er begrip voor elkaar, maar het kan ook zijn dat je juist op een rustige manier met elkaar in gesprek kan gaan. Vaak is de tekst die opgeschreven is dan al even geland en zit je minder hoog in je emotie.
Kom je er zelf niet uit, mag je altijd contact op nemen.

Ga bij jezelf na wat je binnen je relatie het hardst nodig hebt. Hierop zit vaak veel focus als je dit mist.
Probeer de komende tijd de ander te geven wat je zelf zo graag zou willen krijgen. Daardoor wordt de focus verlegd en krijgt het een positieve draai.

Communiceren - welke ingang heb ik?

Als we met iemand communiceren gebruiken we meestal een bepaalde ingang: de een luistert meer dan dat hij ziet , ( horen) de ander kijkt meer tijdens een gesprek ( ik zie ) of voelt ook. Dit doet de ander ook. Kijk maar eens wat jouw ingang is. En die van bijvoorbeeld je partner. Tijdens een gesprek zul je merken dat je je ook vaak zo uitspreekt (ik zie dat dat zo is, ik voel dat dat niet klopt. )

Als je vast loopt in relatie met anderen kan het helpend zijn om te proberen de situatie te bekijken vanuit de positie van de ander. Schrijf daarvoor de naam van de andere persoon of personen eens op een A4 en leg deze op de grond of op een stoel. Ga eens op deze plek staan of zitten. Ga na wat de ander voelt, denkt en hoe de situatie voor de ander is. Waar komt het gedrag van de ander vandaan denk je? Hoe zal de ander denken over jou en over de situatie? Kunnen deze inzichten helpen om opnieuw contact met de ander te maken?

Er is een sterke relatie tussen conflicten en angst.
Angsten moeten eerst worden erkend om een belangrijke stap te zetten naar een gezonde en genezende oplossing van conflicten.
Schrijf al je angsten op met betrekking tot dit ene conflict waar je aan werkt. Neem hiervoor minstens 10 minuten de tijd en sta jezelf toe om dieper te graven en ook de enge gedachten los te laten.
De volgende stap is om het papier waarop je je angsten hebt geschreven te versnipperen om ze los te laten. Tegelijkertijd kun je een hogere macht vragen die je vertrouwt, om die angsten voor je op te lossen. Het is symbolisch dat je dit niet alleen hoeft te doen, er is altijd ondersteuning voor je beschikbaar op spiritueel niveau.
Angsten moeten worden gezien en losgelaten. Angsten moeten zichtbaar worden om iets dieps, duisters in je te onthullen dat je moet eerst zien voordat je verder gaat.
Angsten opschrijven kan een ongemakkelijk gevoel geven, het papier daarna versnipperen zal geweldig zijn, dat beloof ik!

Natuurlijk zijn conflicten onaangenaam en het is niet meer dan normaal dat we ze proberen te vermijden.
Op welke manieren kunnen we conflicten vermijden?
Aanval
Weglopen
Woede
Ziek worden
De reden waarom conflicten worden vermeden en ontkenning een belangrijke rol speelt, is omdat we instinctief de pijn en stress van het confronteren van het conflict willen vermijden.
Deze strategie werkt echter niet en heeft dat ook nooit gedaan. Er kan geen duurzame oplossing komen uit het vermijden van een conflict.
Een eerste stap om een andere richting op te gaan, is begrijpen waarom het conflict zo pijnlijk is. Het heeft te maken met een behoefte die niet zichtbaar is en dus niet vervuld wordt.
Hoe zou het zijn om te accepteren dat er van binnen, ergens, waarschijnlijk een emotie is, gerelateerd aan dat conflict waar we mee worstelen? (denk aan faalangst, verdriet of woede)
Hoe zou het zijn om dat een tijdje te voelen?
Hoe zou het zijn voor dat deel in jou om zich erkend te voelen?
Het belangrijkste resultaat van de acceptatie en erkenning van wat is, is dat je als geheel persoon weer controle hebt over je innerlijke wereld. Jij regisseert het orkest, jij bepaalt de muziek.

Observeren is de zintuigelijke waarneming van dingen om jou heen. Alles wat jij ziet, hoort, voelt en ruikt kun je zien als observaties. Je kunt bijvoorbeeld iemand zijn ogen tranerig zijn worden, iemand rood zien worden of iemand zijn mond zien bewegen. Je neemt dit waar en neemt dit in je op.

Observeren en interpreteren zijn twee begrippen die vaak met elkaar te maken hebben.

Interpreteren is het datgene dat je vaak automatisch na observeren doet. Je geeft betekenis aan wat jij ziet en is subjectief. Op het moment dat jij iemand zijn ogen tranerig ziet worden, interpreteer jij dit door in te schatten dat iemand emotioneel is. Op het moment dat je iemand rood ziet worden, zal diegene waarschijnlijk boos zijn of zich schamen.

Observeren kun je leren door bewuster te worden van wat er daadwerkelijk gebeurd door zintuigelijke waarnemingen los te zien van jouw interpretatie daar van. Op het moment dat je beter wordt in het inzetten van jouw zintuigen, ga je dingen opmerken die je in eerste instantie nog niet zag.

Op het moment dat jij waarneemt wat er in het nu gebeurt, kun jij beter afstemmen. Dit kan zorgen voor meer rapport (gevoel van een klik hebben met een ander), betere communicatie en meer verbinding. Omdat jij beter in de gaten hebt wat er in het nu gebeurt, kun jij hier vervolgens op inspelen.

In een relatie kun je geconfronteerd worden met je eigen pijnpunten. Dit kan heftige emoties veroorzaken.
Wanneer het de partner is die de pijnknop raakt, kan hij of zij de oorzaak lijken van de pijn die je voelt. De emotie, b.v. boos worden, richt zich dan op de partner. Helemaal heftig kan het worden wanneer daarmee ook weer pijnknoppen van je partner worden geraakt. Op die manier kan er een aanval-verdediging patroon ontstaan.

Een belangrijke eerste stap is dat ieder verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen gedachten en gevoelens.
Vervolgens elkaar de ruimte geven om die te uiten (let op: praat vanuit jezelf: “ik voel me…”).
De opdracht van de ander is om te verdragen wat de ander zegt, laat het bij de ander en houd bij jezelf wat van jou is.
De opdracht voor ieder is om aan de slag te gaan met de eigen pijnpunten.

Wanneer de ruis van pijnpunten de communicatie minder vertroebelt, ontstaat er meer ruimte om écht naar elkaar te luisteren. Zo kan de relatie groeien en kan een nieuwe stap worden gezet naar verbinding.

De emancipatie ten spijt, er blijft toch vaak een verschil tussen moeders en vaders in een samengesteld gezin. Vaders neigen ertoe te zwijgen als hun nieuwe partner iets zegt of doet. Moeders zijn eerder geneigd om voor hun kinderen op de bres te springen wanneer hun partner de kinderen streng toespreekt.

Wie zwijgt stemt toe
Vaak zwijgen vaders als hun vriendin zich zichtbaar stoort aan zijn kinderen. Dan voelt de bonusmoeder/stiefmoeder voelt zich nogal eens in de kou staan Soms heeft dit te maken met gemakzucht, maar vaker weet hij niet zo goed wat te doen. Als zijn vriendin dan aangeeft dat ze zich niet gesteund voelt zegt hij “je kunt het best zelf oplossen!“

Oplossen van probleem
Het gaat er niet om wat kán, maar wat het beste is voor de onderlinge verhoudingen. Als een stiefouder de kinderen corrigeert denken kinderen soms dat zij/hij zijn regels op wil leggen, of toch minstens dat zij/hij een vervelende bemoeial is. Kinderen hebben daar immers hun ouders voor.

Aanvoelen
Sommige mensen voelen automatisch aan dat zij zich zo weinig mogelijk moeten bemoeien met de opvoeding van hun bonus/stiefkinderen, aangezien de kinderen al twee eigen ouders hebben. Andere bonusouders denken dat ze “een betere” ouder moeten zijn dan de eigen ouder. Dit kan echter nooit. Voor elk kind zijn de eigen ouders het beste. Sommige bonusouders zien alles van hun bonuskinderen, maar zien niet dat hun eigen kinderen geen haar beter zijn.

Blijf van mijn kinderen af
Moeder blijkt een leeuwin te zijn als iemand aan haar kinderen komt. Vaders vechten ook voor hun kinderen, maar vooral wanneer deze in (levens-)gevaar zijn. Moeder reageert nogal snel en gevoeliger op emotionele kwetsuren van hun kind. Vaak krijgen de nieuwe partners daar ook weer conflicten over…(Waarom mag ik nooit wat zeggen…).

Invloed
En daarom is het belangrijk om te leren op welke manier je toch invloed kan uitoefenen als stiefouder, zonder je als de “derde” ouder op te stellen. Kinderen krijgen dan “the best of both worlds”.

Dramadriehoek en Winnersdriehoek

Als je in de communicatie met jezelf of met een ander in conflict bent, verkeer je in het dramadriehoek. Google er maar eens op en kijk eens of je het herkent en waar je zelf staat.

Om uit het conflict met jezelf of de ander te ontsnappen, ga je over naar het Winnersdriehoek. Google ook hier maar eens op.

Succes!

In de communicatie kan er veel mis gaan. Als we iets horen van de ander waar we onszelf niet in herkennen is het goed om af te spreken dat jullie beide een ongestoorde spreektijd krijgen.
Laat eerst de ander vertellen wat hem/haar stoort of wat hij/zij niet begrijpt.

Tijdens die spreektijd is het verboden om te onderbreken. Probeer tijdens de spreektijd van de ander te luisteren zonder vooroordeel en met oprechte interesse.

Als je de informatie verwerkt hebt en onderzocht hebt bij jezelf of je je erin herkent en wat jouw beeld is t.o.v. de genoemde dingen mag je reageren.

Reageer altijd vanuit een IK boodschap i.p.v jij...
Vervolgens is het de spreektijd van de ander en mag hij/zij vertellen wat hem/haar stoort of wat hij/zij niet begrijpt.

Op deze manier kan er voorkomen worden dat degene die wat later reageert/ minder assertief is tijdens het gesprek ondersneeuwt.
Behalve dat is het een goede oefening in het onbevooroordeeld luisteren naar de ander.
Succes!

Wanneer je meer verbinding wilt in je relaties dan is communicatie een belangrijk middel en luisteren een onmisbare vaardigheid.

Iedereen heeft een eigen belevingswereld en dat kan een valkuil zijn in gesprekken. Wat de ander vertelt wel horen en maar vervolgens invullen vanuit de eigen belevingswereld en vanuit dat perspectief reageren. Zo krijg je eigenlijk twee gesprekken door elkaar, ieder vertelt om de beurt, maar er is geen sprake van meeleven en reageren vanuit de belevingswereld van de ander.

Hieronder een “luistertip” om bewust te worden op welk niveau je aan het luisteren bent en eventueel op een andere manier kunt gaan luisteren.
Op welk niveau luister jij?
- Je luistert niet
Bijvoorbeeld door weg te lopen of weg te kijken

- Je doet alsof je luistert
Je kijkt wel, maar bent met je eigen gedachten bezig

- Je luistert met een filter
Je pikt er de dingen voor jezelf uit waarop je wilt reageren

- Je luistert met aandacht
Je bent gericht op de ander, je begrijpt de inhoudelijke boodschap

-Je luistert empathisch
Je pikt ook niet uitgesproken signalen op doordat je je inleeft in de belevingswereld van de ander

Een ruzie moet niet steeds eindigen in een 'sorry' of iemand die de ander gelijk geeft. Het kan perfect dat beide partijen gelijk hebben in hun eigen visie, en dat er geen sorry gezegd moet worden. Je kan dan afronden met de idee dat het oké is om ieder zijn visie te behouden OF afspreken om er later op terug te komen.

Als je voelt dat je te boos/emotioneel bent in een gesprek geef dan de "pauzestand' aan. Je stopt het gesprek dan tot je weer wat rustiger bent en wat minder vanuit de emotie reageert. Dit kan voorkomen dat een gesprek eindigt in een woordenwisseling.

Communicatie begint bij jezelf.

Probeer je ervan bewust te zijn in een gesprek dat je mogelijk al een idee hebt over de ander. Dit idee is een oordeel over die ander. Dit onbewuste oordeel, want wij hebben dat meestal niet eens in de gaten, heeft invloed op jouw manier van communiceren en dat beïnvloed het gesprek. Je vult als het ware in door een vooringenomen (onbewuste) gedachte.
Neem jouw eigen aandeel in iedere communicatie onder de loep. Zoek naar jouw oordeel en/of vooringenomen gedachte en onderzoek deze. Ze zeggen iets over jou. Reflecteer naar jezelf en vraag door aan de ander. Je zal zien dat gesprekken beter gaan stromen. Begin klein. Proberen is genoeg. Ieder begin is een stap naar verandering.

Wanneer er angsten en emoties spelen kunnen partners (of andere relaties) elkaars angst triggeren. In (partner)relaties kan daardoor een wirwar ontstaan tussen actie-reactie.
Het kan verhelderend zijn om je gedachten, gevoelens en gedrag te plaatsen in verschillende posities:
- Je pure zelf: wat zijn je mooie eigenschappen en krachten waaruit je kunt putten?
- Je gekwetste zelf: welke vroegere gebeurtenissen hebben je gekwetst, bang gemaakt?
- Je zelfbescherming: welke manieren heb je ontwikkeld om met je kwetsingen om te gaan? Heb je bijvoorbeeld controledrang, pleasegedrag?
- Je volwassen zelf: vanuit deze positie kijk je van een afstandje naar je verleden en herken en begrijp je wanneer je reageert vanuit gekwetstheid en zelfbescherming.

Vanuit je volwassen positie heb je de mogelijkheid om je gekwetste zelf of die van de ander te troosten, het zelfbeschermingspatroon te herkennen en te doorbreken.
Je zelfbescherming had een functie in het verleden, maar werkt je nu tegen in je relaties. Merk je op dat je zelfbescherming op die manier niet meer nodig is en niet meer past bij je leven nu?
Er ontstaat dan ruimte om andere keuzes te maken. Je maakt de weg vrij om je pure zelf te (her)ontdekken, die je misschien uit het oog verloren bent. Waar zit je kracht om je pure zelf samen met je volwassen zelf te gaan voor jouw passies en doelen?

Herkaderen kan van een stressvolle gebeurtenis een uitdaging maken die je kunt overwinnen, in plaats van een zeer traumatische gebeurtenis. Of het kan een heel slechte dag veranderen in een dipje in een verder prachtig leven. Of het kan een negatieve gebeurtenis omvormen tot een leerervaring.
Herkaderen is met een beetje oefening gemakkelijk aan te leren. De eerste stap is om de negatieve denkpatronen te herkennen die je stressniveaus aanjagen.

Je begint door je meer bewust te worden van je gedachten. Bekijk je gedachten alsof je je eigen waarnemer bent. Als je negatieve denkstijlen opmerkt, schrijf ze dan op. Je kunt bijvoorbeeld een dagboek bijhouden waarin je vastlegt wat er in je leven gebeurt, maar vooral wat je gedachten rondom deze gebeurtenissen zijn. Hoe meer je oefent, des de beter kun je deze gedachten herkennen.

Een andere nuttige oefening is meditatie, waarbij je leert je geest tot rust te brengen en je gedachten te onderzoeken. Als je eenmaal meer een waarnemer bent geworden, is het gemakkelijker om je gedachten op te merken in plaats van erin verstrikt te blijven.

Onderzoek je gedachten door middel van je nieuwe ‘lens’. Zijn de dingen die je jezelf vertelt wel waar? Hoe zou je gebeurtenissen op een andere manier kunnen interpreteren? Welke manieren om de dingen te zien, zouden nuttiger voor je zijn? In plaats van de dingen te zien zoals je altijd hebt gedaan, daag je elke negatieve gedachte uit en kijk je of je gedachten kunt aannemen die bij je situatie passen, maar een positievere kijk weerspiegelen.

Als je naar een potentieel stressvolle situatie kijkt, kijk dan of je die in plaats van als bedreiging als een uitdaging kunt zien. Zoek naar het ‘geschenk’ in elke situatie en kijk of je je stressoren meer in een positieve realiteit kunt ‘omlijsten’. Bekijk ze op een manier die nog steeds past bij de feiten van de situatie, maar dan meer optimistisch en positief.

Afstand nemen van negatieve gedachten; ze letterlijk een stukje van je af plaatsen en de ruimte voelen tussen je gedachten en jezelf is een goede eerste stap om jezelf te verlossen van deze gedachten. Jezelf er niet meer mee identificeren en het werkelijk zien voor wat het is. Het is maar een gedachte zoals we er vele hebben op een dag.

Wanneer zeg je; 'Ik heb denk ik hulp nodig?'

Vaak duurt het even voordat je ruimte hebt gevonden en daadwerkelijk hulp in gaat zetten. Is het wel zo nodig, kan ik het niet zelf, wat zullen anderen over mij denken, naar een therapeut, dan moet je wel een heel groot probleem hebben. Deze gedachten spelen vaak op. Maar juist er 'vroeg' bij zijn, op tijd aan jezelf werken en het jezelf gunnen, zodat je beter kan functioneren en weer prettig in je vel komt te zitten. De stap nemen, en ervaren dat je ook met milde problematiek al terecht kunt! Maak ook de drempel lager voor jezelf en voor anderen, geef het door. Je hoeft niet alles alleen te doen, en hoe mooi is het als je aan jezelf durft te werken en hier ook vooruit durft te komen.
Wil jij graag meer weten neem dan contact op.

Het blijft een fantastisch boek dat ik steeds weer in mijn werk gebruik ' geweldloze communicatie' van M Rosenberg.
Het geeft mensen in conflict situaties op een eenvoudige manier zoveel handvatten. Het leert je verantwoordelijkheid te nemen voor je emoties en ze op een gezonde manier te reguleren.

Vaak denken we dat de ander moet veranderen; dat de ander iets doet waardoor jij je verdrietig, geïrriteerd of rot gaat voelen. Vervolgens probeer je dit onbewust weg te stoppen of je gaat de ander iets verwijten. Dit zorgt vaak voor afstand of een conflict waardoor communicatie en ook contact steeds moeizamer verloopt. Terwijl je eigenlijk de ander wilt bereiken...dat kan knap frustrerend zijn.

Blijkbaar wordt er in jou iets geraakt en onbewust wil je dat dit gevoel verdwijnt en/of is het te pijnlijk om je kwetsbaarheid te voelen. De blik in iemands ogen, de toon in de stem, dat iemand niet begrijpt wat je zegt, in een groep zijn, niet uit je woorden komen etc. Veel situaties raken aan of lijken op oude pijn, angst en onzekerheid die we vroeger hebben ervaren en waar we geen raad mee wisten of waar wellicht geen ruimte, tijd en aandacht voor was.
Je bent er mee om gegaan door het te negeren of onbewust weg te stoppen. Omdat het ongemakkelijk voelt wil je het liefst dat dit zo snel mogelijk verdwijnt. Je probeert dit vaak te bereiken door een ander of een situatie te willen veranderen.

Zelf ken ik dit ook maar al te goed. Soms lijkt het even te werken, maar uiteindelijk herhaalt de situatie en frustratie zich omdat er in wezen niets is veranderd. Het klinkt misschien afgezaagd maar de enige die je kunt veranderen ben je zelf. En dan bedoel ik niet veranderen wat je DOET (dus je gedrag), maar bewust worden van wat iets met je doet. Zo kun je gaan onderzoeken hoe je lijf reageert, wat je voelt, welke gedachten er opkomen, wat je geneigd bent te doen, waar de situatie je aan doet denken.
De sleutel is dus je aandacht terug brengen naar jezelf en a.h.w. voor jezelf te gaan zorgen. Daarna kun je door dicht bij jezelf te blijven, in gesprek gaan met de ander en kun je tot elkaar gaan komen.

Hoe meer je in contact kunt blijven met jezelf en wat er nu speelt (ipv te verdwalen in oude emoties zonder dat je je daar bewust van bent), hoe steviger je je in jezelf gaat voelen, en je aan kunt geven wat je wel en niet prettig vindt. Dan kun je constructief met elkaar gaan communiceren. Jij ziet jezelf en de ander en vice versa.

Wacht niet op het perfecte moment.
Pak het moment en maak het zo perfect mogelijk.

Doe het nu!!

Wees tevreden met dingen die niet geheel perfect zijn, in alle dingen schuilt wat goeds, zoek het op en diep het uit.

Focus je op wat goed is en waarbij je je goed voelt.

Marion

Kritiek is het tegendeel van communicatie met je partner, ook al voelt het voor jou dat je gelijk hebt en wil je niets liever dan dat aan de ander duidelijk maken.

Een nieuwe mogelijkheid is je kritiek op de ander eerst in jezelf te onderzoeken. Wat voel je als je je partner wilt beschuldigen? Hoe raakt het gedrag van de ander je? En zou je dát kunnen vertellen zonder de ander tot de veroorzaker te maken van jouw gevoel?

Maak eens een lijst met wat je allemaal verwacht van je partner. En bedenk wat het met je doet als deze hier niet aan voldoet of wil voldoen. Ga na welke invloed jouw reactie weer heeft op de relatie. Die is heel groot en vaak negatief. Probeer de relatie niet bij voorbaat al in te vullen door verwachtingen. Als het je lukt om die los te laten, komt er meer ruimte voor liefde en inspiratie.

Maak eens een lijst met wat je allemaal verwacht van je partner. En bedenk wat het met je doet als deze hier niet aan voldoet of wil voldoen. Ga na welke invloed jouw reactie weer heeft op de relatie. Die is heel groot en vaak negatief. Probeer de relatie niet bij voorbaat al in te vullen door verwachtingen. Als het je lukt om die los te laten, komt er meer ruimte voor liefde en inspiratie.

Je hebt nee zeggen, en nee zeggen.
Stel je voor: een vriendin zit er doorheen en vraagt je om hulp. Hoe graag je ook zou willen helpen, je hebt hier niet altijd ruimte voor. Spreek de volgende reacties eens hardop uit:

'Nee, dat ga ik niet doen!'

Of:

'Ik zou je heel graag willen helpen, maar ik voel dat ik daar op dit moment geen ruimte voor heb.'

Voel je het verschil? In het eerste geval is de kans groot dat de ander in de verdediging schiet of zich afgewezen voelt. Bij het tweede antwoord hou je het dicht bij jezelf en blijf je in contact met de ander.

Herken jij de volgende dingen?

* Ik ook - het gesprek terug brengen op jezelf
* Niet reageren zoals gapen of geen oogcontact
* Belerende opmerkingen tussendoor (komt goed, valt wel mee)
* In de reden vallen met onbelangrijke details
* Of-of situatie (mijn manier of niet)
* Gedachte lezen (Jij zal wel weer...)
* Verwijten in plaats van wensen (Jij weet wel wat ik nodig heb}
* Generaliseren (Nooit/Altijd)
* Op de man spelen (Persoon afwijzen, niet het gedrag)
* Oude koeien uit te sloot halen (toen en toen deed jij dat ook)
* Iedereen erbij halen (mijn vrienden vinden dat ook, mijn ouders ook)

Allemaal manieren om heel snel agressie de communicatie in te brengen. NIET doen!!

Als je zo geraakt wordt door wat een ander je allemaal vertelt en daardoor van slag raakt of niet meer kunt reageren omdat je zo veel over je heen krijgt voor je gevoel is er de volgende tip waar je gebruik van maken kunt.

Stel jezelf voor dat er een waterbak, bijvoorbeeld een paardenvoerbak, of een teil of vijvertje tussen jou en je gesprekspartner is. En stel je daarna voor dat alle woorden die de ander zegt in de waterbak belanden. Jij kunt er naar kijken en meer afstand nemen van wat er gezegd wordt. De woorden liggen immers voor je en komen niet meer rechtstreeks bij je binnen. Dat geeft afstand en het raakt je dan minder.

Reflecteren hoe doe je dat? Door een “open geest”, zo leer je dat:
1. Sta regelmatig stil en laat alles even zijn zoals het is. Onderdruk niks, loop niet weg voor datgene wat nu een appèl op je doet.
2. Zorg dat je aanwezig bent, door jezelf te aarden.
3. Ga met je aandacht naar wat er nu gebeurt, niet wat er was en niet wat er komt.
4. Zorg dat je tot rust komt en vrede vindt in de omstandigheden op dit moment.
5. Sta jezelf toe dat je niet alles weet

Leg een A - 4 formulier op een plek neer zodat je het regelmatig ziet / ophangen mag ook.
Schrijf hierop een woord bijvoorbeeld VERTROUWEN; de komende week schrijf je er telkens iets op wat je te binnen schiet als je aan dit woord dacht, of misschien zag je een spreuk/gedicht wat ermee te maken had.

Als de week voorbij is leg je het op de tafel en ga je er samen voor zitten om te delen met elkaar waarom jij opgeschreven hebt wat jij onder vertrouwen verstaat, en waarom dit belangrijk is voor je en ook om het er samen met elkaar over te hebben.

Als dit verhelderend is voor elkaar kun je het ook voor andere begrippen gebruiken bijvoorbeeld LIEFDE! of RELATIE.

Luister meer, praat minder
Zorg voor een positieve houding
Neem tijd voor de ander
Zeg vaker: hoe kan ik je helpen?
Houd je doel in het oog
Verander eens van perspectief
Zet je trots opzij
Vergeet nooit te lachen!

Als je leeft onder verwachtingen kun je tijd en energie steken in je proces. Leven zonder verwachtingen is mindful. Je concentreert je op het nu en niet op de toekomst.

Vaak hou je vast aan een verwachtingspatroon. Als je dit patroon doorbreekt en uitgaat van nul verwachtingen word je niet teleurgesteld. En kan het zijn dat je verrast wordt door leuke dingen/ontmoetingen, die je niet verwacht had.

Communicatie bestaat uit luisteren, je inleven en horen wat de ander echt bedoeld, o.a. Dit is vaak heel moeilijk. Tijdens een communicatietraining waarbij theorie en praktijk met elkaar afgewisseld worden en direct toepasbaar is in de thuissituatie. Ook geschikt voor ouders, hulpverleners, pastoraal werkers en anderen die beter willen leren communiceren.
Neem gerust contact op.

Stel toetsende vragen, heb ik je goed begrepen?

Als je je oordeel geeft, scherm je jezelf af. Als je je gevoel beschrijft stel je je kwetsbaar op. Dat is misschien eng, omdat je geconditioneerd bent geraakt om jezelf te beschermen tegen pijnlijke gevoelens. Maar daarmee gaat ook kwetsbare energie verloren waar je blij van wordt. Door meer waar te nemen in plaats van te oordelen boek je dubbele energiewinst: de energie die eerst onderdrukt werd komt nu vrij en je verliest geen energie meer aan het oordelen waarmee je kwetsbaarheid eronder hield. Het proberen waard!

Durf -tijdelijk - iemand van de tweede instantie te zijn

Als we patronen veranderen gebeurt het vaak dat we in de communicatie toch in de oude modus gaan.

Toch weer ja zeggen, toch toegeven etc. Je voelt het pas achteraf en je krijgt een slecht gevoel over jezelf.

Sta jezelf toe om terug te mogen komen op een antwoord. Geef aan dat je nog eens hebt nagedacht over je belsuit of antwoord en dat je toch liever een andere keuze wilt maken.

Hier kun je - als nodig - sorry voor zeggen, maar dat is het dan ook. Het is menselijk. Het neemt de druk weg om je nieuwe inzichten meteen te kunnen toepassen.

Wat ik merk als therapeut is dat sinds corona in het land is er een andere manier van communiceren is ontstaan.
Of eigenlijk wordt er meer via de telefoons, computers, en sociaal media gecommuniceerd. Doordat er minder face to face contact is, worden er door geschreven woorden eerder aannames gedaan, je mist de mimiek van iemand zijn gezicht, vraagt hierdoor vaak minder snel door en ontstaan interpretaties die "vaak" niet kloppen of anders bedoeld zijn.
Blijf open communiceren, blijf doorvragen als het je niet helder is. Vraag om verduidelijking en vul niet in voor de ander.
Dit kan er voor zorgen dat de communicatie neutraal, open, eerlijk en oprecht blijft.

Laat de ander praten.
Stel vragen en laat de ander aan het woord.
Geef aandacht zonder te verwachten het terug te krijgen.
Laat bewust een korte stilte vallen. Dat creëert rust en vertrouwen.
De wereld zit te wachten op luisteraars!

Reflecteren hoe doe je dat?

Door een “open geest”, zo leer je dat:

1. Sta regelmatig stil en laat alles even zijn zoals het is. Onderdruk niks, loop niet weg voor datgene wat nu een appèl op je doet.
2. Zorg dat je aanwezig bent, door jezelf te aarden.
3. Ga met je aandacht naar wat er nu gebeurt, niet wat er was en niet wat er komt.
4. Zorg dat je tot rust komt en vrede vindt in de omstandigheden op dit moment.
5. Sta jezelf toe dat je niet alles weet.

Als je (vaak) in conflictsituaties terecht komt, dan kan het helpen om je bewust te worden van de dramadriehoek (Steven Karpman). In de dramadriehoek is er een aanklager, een slachtoffer en een redder. Je hebt niet voortdurend dezelfde rol; afhankelijk van je gesprekspartner(s) stap je automatisch van de ene in de andere rol, en jouw gesprekspartner(s) dus ook. Uiteindelijk levert dit niets op, alleen maar verlies van energie - en waarschijnlijk veel frustratie.
Om uit de drama-driehoek te stappen is het belangrijk om intentie en gedrag van elkaar los te koppelen. Dan ontstaat er ruimte voor contact.

Boekentip: De vijf talen van de liefde; Gary Chapman.
Mensen geven op verschillende manieren uiting aan hun liefde. Spreek jij dezelfde taal als je partner?

Boekentip: Liefdesbang - Hannah Cuppen
Overwin verlatingsangst en bindingsangst.

Geweldloze communicatie Onze communicatie is onbedoeld vaak gewelddadiger dan we willen door boosheid en het beschuldigen van de ander.

In dit boek leert Marshall B. Rosenberg ons hoe we met meer mildheid kunnen communiceren in verbinding met onszelf en de ander. We doen dit door oordeelloos te luisteren en waar te nemen en te communiceren vanuit onze gevoelens en behoeften. Rosenberg legt ons stapsgewijs uit hoe we kunnen aansluiten bij onze behoeften, ons kunnen inleven in de ander en ons helder kunnen uitdrukken zonder weerstand op te roepen. De praktische voorbeelden in het boek zijn verhelderend en maken het gemakkelijker toepasbaar.

Je relatie beter maken door te benoemen hoe je je voelt of wat je wilt.

“Er is niks hoor, of wat jij wilt” Maar stiekem is er natuurlijk wel iets en wil jij ook iets…Stop daarmee!

Mensen zijn niet helderziend en hebben een gruwelijke hekel aan subtiele hints.

Zeg gewoon wat er aan de hand is – hoe moeilijk het ook is. Ga niet op je tenen lopen – dat wekt alleen maar frustratie op. Draai er niet omheen – je kan beter direct zijn. Als je zegt wat er speelt, zijn problemen veel sneller verholpen. Of op zijn minst bespreekbaar.

Ga er niet van uit dat wat je wilt communiceren jou gesprekspartner precies zo begrijpt als jij het bedoelt.

Heel vaak is het de oorzaak van misverstanden en kan tot conflicten en ruzie leiden als je elkaar niet goed begrijpt.

Als je de tijd neemt om er zeker van te zijn dat je boodschap is overgekomen, verlaag je het risico van onnodige misverstanden.

Merk jij dat je jezelf maar blijft herhalen? Dat je moedeloos wordt van het idee dat je niet gehoord wordt?

Er zijn mensen die niet luisteren. Je blijft linksom of rechtsom proberen om jouw standpunt te vertellen. En toch lijkt het niet aan te komen.
Het kan zijn dat je het gesprek voert met iemand die helemaal niet geïnteresseerd is in jou of in wat jij denkt. Maar het kan ook, en dat is vaker het geval, dat jij en je gesprekspartner onbewust een strijd voeren om gehoord te worden.

Stop de strijd als eerste. Doorbreek het patroon waar jullie in zitten.
Ga actief luisteren naar de ander. Laat de ander merken dat je naar hem/haar luistert door een vraag te stellen, te controleren of je de ander goed begrijpt. Doordat jij laat merken dat je interesse toont in de ander en de ander goed probeert te begrijpen, is de kans groot dat jouw gesprekspartner ook naar jou gaat luisteren en jullie een prettig gesprek kunnen voeren. Een gesprek waarin je allebei merkt dat je wordt gehoord.

Vindt je communiceren spannend, klap je steeds dicht of wordt je er zenuwachtig van?

Stel je dan eens voor dat er iemand achter of naast je staat die je steunt. Oefen dit maar een paar keer, gewoon alles je alleen thuis bent. Dan kun je voelen wat het met je doet als je steun kunt ervaren.

Als het een verandering geeft dan ga je het proberen als je met iemand in gesprek bent.

Veel partners verwijten de ander niet adequaat te reageren op een verzoek om aandacht. Vaak blijkt echter dat de 'zender' het verzoek alleen via een omweg, dus indirect communiceert aan de 'ontvanger'. Graag help ik jullie als relatietherapeut deze 'ruis op de lijn' te voorkomen door helder en direct te leren communiceren vanuit jullie behoeften.

Gebruik deze 3 regels
1. beschrijf de situatie objectief
2. geef daarbij je gevoel aan vanuit het ik perspectief
3. verteld hoe je het graag anders zou willen

De 3e wordt vaak vergeten maar is minstens zo belangrijk :-)

Niet Invullen Voor Een Ander.
Hoe vaak denken we niet te weten wat een ander denkt, hoe die over ons denkt, hoe die ons beoordeelt of zelfs veroordeelt. Met alle gevolgen van dien: je verbreekt het contact met de ander, belemmert de communicatie en je gaat je er zelfs naar door voelen.
Dus: denk voor jezelf, niet voor de ander.

Boekentip
'Je luistert niet' van Kate Murphy
In 'Je luistert niet' beschrijft journalist Kate Murphy hoe en waarom we tekortschieten in onze manier van communiceren.
Ze leert ons de kunst van het luisteren.
Een echte aanrader!

Communicatie staat bol van aannames. Ik hoor je A zeggen, ik neem aan dat je B bedoelt , dus reageer ik met C.
Dit is een bron van verstoorde communicatie.

Als je ruzie, discussie of een meningsverschil hebt, kan je helpen om je aannames te controleren: Ik hoor je A zeggen, volgens mij bedoel je daar ook B en misshcien ook wel C mee. Klopt dat?

Dan kan je daarna op grond van de juiste informatie reageren en voorkom je misverstanden die meestal aanleiding is voor een welles-nietes gesprek.

Dit is lastig te leren. Ik kan je daarbij helpen.

Eerst afkoelen
Soms kun je overvallen worden door de reactie van anderen. Misschien lukt het niet meteen om je grens aan te geven.

Realiseer je dat als de emoties oplopen of opgelopen zijn bij de ander of bij jou eerst afkoelen nodig is.

Pas als beiden rustig zijn is het mogelijk om tot constructieve communicatie te komen.

Op tijd zeggen: 'wacht even, ik wil eerst even tot rust komen en er dan over praten' is voor iedereen beter!

Laat eens een stilte vallen
Communicatie is zoveel meer dan woorden uitwisselen. Laat eens een stilte vallen. En voel hoe het gezegde bij je is binnengekomen en wat de woorden van de ander met je doen. Je hoeft niet altijd te reageren.

Op een respectvolle, krachtige en vertrouwde manier met elkaar omgaan in een relatie is een uitdaging maar kan zeker een hele mooie reis zijn.

Een reis voor jullie samen, voor jezelf waarbij je jezelf ontdekt met o.a. je mooie en minder mooie kwaliteiten.

Hoe kan je deze inzetten en op welke manier! Hoe kan je jezelf helpen, maar ook dat je toelaat dat je geholpen wordt door de ander. Wat merk je al je dit leest.

In relaties met je partner wordt er vooral gemerkt dat het communicatief niet lekker loopt.

In gesprek met elkaar komt er vooral naar voren hoe het komt dat de een zo reageert op iets en de ander zus.

Soms gepaard gaande met emoties die ineens erbij komen.

Het is dan echt een uitdaging om hier op een respectvolle en vertrouwde manier met elkaar om te gaan en zelfs uit te komen. Het gaat vooral om wat er gebeurt. Ben jij dit bewust? Zijn jullie dit bewust?

Stotteren; gebruik een week geen computer en kijk wat het resultaat is.

Zijn jouw woorden en hoe jij doet of overeenstemming met elkaar?

merk jij dat het contact met de ander vaak anders loopt dan dat jij zou willen? Dan is de kans heel groot dat je fysiek iets anders uitstraalt dan je woorden zeggen. De kans is groot dat jij je hiervan niet bewust bent. Vaak ligt er een diepere oorzaak onder wat we uitstralen.

het is de moeite waard om te onderzoeken wat jouw lichaamstaal te vertellen heeft, wat straal jij uit en waardoor ia dat gekomen. Body and Mind language is daarvoor een fantastische methode