Communicatie tips

De woorden altijd en nooit zijn soms achterhaald, als iemand veranderd is, zoek dan ook naar die andere persoon, zeg niet: jij doet altijd je eigen zin, terwijl diegene hard eraan werkt om meer rekening met jou te houden. Kijk eens met nieuwe ogen naar je veranderde partner en vraag hem/haar dat bij jou ook te doen.

Wat doe je als iemand je iets vertelt: Heel vaak hoor ik dat mensen in de verdediging gaan of iets over zichzelf vertellen. Doe het eens anders: stel eerst een vraag: wat bedoelt hij/zij en vraag dan ook door, wat wil diegenen nu eigenlijk vertellen? En kom niet te snel met je eigen ervaringen.
Als iemand je iets vertelt, probeer dan eens 1 vraag te stellen, luister naar het antwoord en stel nog een vraag.

In een discussie blijf je soms maar doorpraten of weet de ander niet precies tot de kern te komen. Stel dan eens de volgende vraag: zou je hetgeen wat je bezighoudt kunnen verwoorden in een vraag.
bijv. we lopen al zolang aan tegen het feit dat de balans tussen werk en privé niet oké is: de vraag zou kunnen zijn: hoe kunnen we werken aan balans tussen privé en werk?

Wanneer een ander worstelt, ergens mee zit of moeilijke emoties ervaart is dat doorgaans voor ons moeilijk aan te zien. Het is pijnlijk te zien dat je kind, je geliefde of een goede vriend het zwaar heeft.

Een valkuil is dan dat we oplossingen gaan aandragen of het gebeurde wat relativeren. Goed bedoeld. Alleen geef je impliciet de boodschap dat hoe de ander zich op dat moment voelt, niet oké is. Dat die gevoelens weg moeten.

Nog een laag dieper, gaat zo'n poging tot helpen soms eerder over onszelf dan over degene die het moeilijk heeft. Namelijk het wegnemen van ons eigen ongemak bij de pijn of worsteling van de ander. Deze neiging is sterker naarmate je zelf moeite hebt je éigen worstelingen en pijn onder ogen te zien. Hoe meer je aanwezig kunt blijven bij je eigen pijn, hoe beter je dat lukt bij de pijn van iemand anders.

Wat kan je wél doen? Wat vaak hogelijk gewaardeerd wordt...! Het gevoel van de ander erkennen en er laten zijn. "Huil maar even", "ik snap dat je boos bent". Vraag wat de ander nodig heeft? Graag wil? Even luisteren, een knuffel.

En laat de emoties VANZELF verschuiven.

Wanneer een eerste bezoek bij een therapeut spannend is voor je of dat je denkt dat je moeilijk onder woorden kan brengen om te vertellen wat er met je aan de hand is of wanneer het moeilijk wordt .
Zet jezelf stil en ga rustig aan de tafel zitten; telefoon uit!
Pak Pen en Papier en schrijf het voor je zelf op waar je hulp bij wil .Waarom kies je voor hulp, wat wil je graag leren, omdat je het van huis-uit niet mee' gekregen hebt. Schrijf een praktijk situatie uit waarvan je achteraf denkt; dit had ik misschien wel anders kunnen doen als ik vooraf geweten had hoe ik dit misschien anders had kunnen aanpakken.

Maak eens een lijst met wat je allemaal verwacht van je partner. En bedenk wat het met je doet als deze hier niet aan voldoet of wil voldoen. Ga na welke invloed jouw reactie weer heeft op de relatie. Die is heel groot en vaak negatief. Probeer de relatie niet bij voorbaat al in te vullen door verwachtingen. Als het je lukt om die los te laten, komt er meer ruimte voor liefde en inspiratie.

Het boek "Hoe je vrienden maakt en mensen beïnvloedt" van Dale Carnegie is met recht een klassieker.

Hij leert je drie technieken om met mensen om te gaan, zes manieren om jezelf geliefd te maken, twaalf stappen om mensen te overtuigen en negen manieren hoe je mensen kunt veranderen zonder ergernis op te wekken. Op praktische wijze en aan de hand van anekdotes leer je hoe je ervoor zorgt dat mensen zich gewaardeerd en belangrijk voelen.

De eerste versie is al verschenen in 1936, maar deze wereldwijde bestseller is tijdloos en nog steeds relevant.

Geweldloze communicatie Onze communicatie is onbedoeld vaak gewelddadiger dan we willen door boosheid en het beschuldigen van de ander.

In dit boek leert Marshall B. Rosenberg ons hoe we met meer mildheid kunnen communiceren in verbinding met onszelf en de ander. We doen dit door oordeelloos te luisteren en waar te nemen en te communiceren vanuit onze gevoelens en behoeften. Rosenberg legt ons stapsgewijs uit hoe we kunnen aansluiten bij onze behoeften, ons kunnen inleven in de ander en ons helder kunnen uitdrukken zonder weerstand op te roepen. De praktische voorbeelden in het boek zijn verhelderend en maken het gemakkelijker toepasbaar.

Lees het boek Verlangen naar Verbinding eens het biedt waardevolle info in de vorm van concreet beschreven situaties of momenten uit het leven van personen of echtparen.
Gerrie van Reijersen van Buuren gaat moeilijke vragen of confrontaties niet uit de weg, maar verstaat de kunst van het verbinden.

van harte aanbevolen

Het blijft een fantastisch boek dat ik steeds weer in mijn werk gebruik ' geweldloze communicatie' van M Rosenberg.
Het geeft mensen in conflict situaties op een eenvoudige manier zoveel handvatten. Het leert je verantwoordelijkheid te nemen voor je emoties en ze op een gezonde manier te reguleren.

Boekentip: Liefdesbang - Hannah Cuppen
Overwin verlatingsangst en bindingsangst.

Boekentip: De vijf talen van de liefde; Gary Chapman.
Mensen geven op verschillende manieren uiting aan hun liefde. Spreek jij dezelfde taal als je partner?

Boekentip
'Je luistert niet' van Kate Murphy
In 'Je luistert niet' beschrijft journalist Kate Murphy hoe en waarom we tekortschieten in onze manier van communiceren.
Ze leert ons de kunst van het luisteren.
Een echte aanrader!

Het boek "inzicht in overdracht en tegenoverdracht" van Anita De Nennie
geeft inzicht in de patronen die bij ruzie's en conflicten vaak onbewust uitgespeeld worden. Meer zicht hierop, wat is van de ander en wat is van mij geeft je zoveel meer mogelijkheden om er beter uit te komen.

AANDACHT Wat maakt het verschil tussen een gelukkige relatie en een ongelukkige relatie? Wat zie je als je kijkt naar een gelukkig stel? Wat doen ze? Wat stralen ze uit? Wat zeggen ze tegen elkaar ? Ze hebben in ieder geval aandacht voor elkaar! Wat betekent aandacht voor elkaar hebben? Dat betekent dat je elkaar ziet en hoort. Dat je je onverdeelde aandacht kunt geven aan de ander . Dat is het mooiste dat je iemand kunt geven. Als je aandacht krijgt betekent het dat je de moeite waard bent. Iemand is echt geïnteresseerd in je. Daar gaat je ziel van zingen. ;) Iedereen wil aandacht. Belangstelling tonen in een ander betekent dat je de ander ziet en hoort.

Ik-boodschappen lokken meestal minder reactie uit dan jij-boodschappen. Jij-boodschappen plakken een etiket op de andere persoon (egoïstisch, onverschillig, overgevoelig). Ik- boodschappen brengen gevoelens over, zoals verdriet, boosheid, blijheid. Ik-boodschappen bieden geen garantie dat je een reactie krijgt, maar de kans dat gehoord te worden is veel groter. Jij-boodschappen lokken doorgaans een defensieve reactie uit
Voorbeelden:
Je denkt alleen aan jezelf! wordt: Ik mis je
Je kinderen zijn sloddervossen wordt: Ik heb het moeilijk met zoveel rommel
Jij bent aan het overdrijven wordt: ik voel me overweldigd

Een aanval vraagt om een tegenreactie. Een verzoek wordt makkelijker aanvaard dan kritiek. Een verzoek uiten biedt echter niet altijd garantie op succes. Maar kritiek garandeer bijna altijd een defensieve reactie.
Bijvoorbeeld:
Jij maakt nooit tijd voor mij, wordt: Ik zou graag wat tijd met jou doorbrengen
Je vraagt je kinderen nooit eens om te helpen wordt: Ik zou het leuk vinden als je ... zou vragen om de tafel te dekken.

Wanneer je merkt dat je steeds vaker in hetzelfde patroon terechtkomt met je partner.

Wanneer jij iets over je dag vertelt, of over iets wat je leuk of juist moeilijk vond vandaag, begint je partner meteen over zijn of haar dag. Terwijl jij helemaal nog niet was uitgepraat. Je voelt je niet gehoord, en gaat nog harder om aandacht vragen. En voor je het weet kom je in een welles/nietes, ja maar ik, ja maar jij discussie terecht! En je voelt je niet gehoord en begrepen (en je partner waarschijnlijk ook niet ;-)).

Probeer dan een keer te stoppen met hoe je altijd reageert.
Kies ervoor het een keer anders te doen.
Verander je reactie!

En doe dit vaker. Je kunt er rustig mee gaan experimenteren. Kijk wat voor jullie werkt!

Vaak denken we dat de ander moet veranderen; dat de ander iets doet waardoor jij je verdrietig, geïrriteerd of rot gaat voelen. Vervolgens probeer je dit onbewust weg te stoppen of je gaat de ander iets verwijten. Dit zorgt vaak voor afstand of een conflict waardoor communicatie en ook contact steeds moeizamer verloopt. Terwijl je eigenlijk de ander wilt bereiken...dat kan knap frustrerend zijn.

Blijkbaar wordt er in jou iets geraakt en onbewust wil je dat dit gevoel verdwijnt en/of is het te pijnlijk om je kwetsbaarheid te voelen. De blik in iemands ogen, de toon in de stem, dat iemand niet begrijpt wat je zegt, in een groep zijn, niet uit je woorden komen etc. Veel situaties raken aan of lijken op oude pijn, angst en onzekerheid die we vroeger hebben ervaren en waar we geen raad mee wisten of waar wellicht geen ruimte, tijd en aandacht voor was.
Je bent er mee om gegaan door het te negeren of onbewust weg te stoppen. Omdat het ongemakkelijk voelt wil je het liefst dat dit zo snel mogelijk verdwijnt. Je probeert dit vaak te bereiken door een ander of een situatie te willen veranderen.

Zelf ken ik dit ook maar al te goed. Soms lijkt het even te werken, maar uiteindelijk herhaalt de situatie en frustratie zich omdat er in wezen niets is veranderd. Het klinkt misschien afgezaagd maar de enige die je kunt veranderen ben je zelf. En dan bedoel ik niet veranderen wat je DOET (dus je gedrag), maar bewust worden van wat iets met je doet. Zo kun je gaan onderzoeken hoe je lijf reageert, wat je voelt, welke gedachten er opkomen, wat je geneigd bent te doen, waar de situatie je aan doet denken.
De sleutel is dus je aandacht terug brengen naar jezelf en a.h.w. voor jezelf te gaan zorgen. Daarna kun je door dicht bij jezelf te blijven, in gesprek gaan met de ander en kun je tot elkaar gaan komen.

Hoe meer je in contact kunt blijven met jezelf en wat er nu speelt (ipv te verdwalen in oude emoties zonder dat je je daar bewust van bent), hoe steviger je je in jezelf gaat voelen, en je aan kunt geven wat je wel en niet prettig vindt. Dan kun je constructief met elkaar gaan communiceren. Jij ziet jezelf en de ander en vice versa.

Liefdevolle communicatie in de relatie

In iedere relatie verloopt de communicatie weleens moeilijk. Hoe komt dat toch?

Als we het niet eens zijn met onze partner, dan kan ons afweersysteem er voor zorgen dat we een reactie vertonen die nu juist niet meehelpt aan de harmonie tussen jullie.

Je beschermt jezelf door boos te worden, te verkillen, te ontkennen of te dramatiseren. Daar reageert je partner dan ook weer op en zo wordt het niet gezelliger. Het hoeft niet zo te gaan!

Het is mogelijk om liefdevol te communiceren met je partner, zodat dat wat je zegt respect uitstraalt en een geschenk is voor beiden. Lang leve de liefde!

Axenroos behandelmethode.

In België wordt de axenroos vorm al op de basisschool ingezet als middel om kinderen te leren communiceren.

Dit model gaat uit van 6 verschillende manieren van reageren. Het mooie is dat je gelijk merkt welke invloed jouw manier van communiceren heeft op de ander.

Het biedt een handvat om te praten over de manier waarop mensen met elkaar omgaan.

Deze oefening komt uit sociale angst training. Hierbij ga je kijken naar het verschil tussen de 'omgeving' (wat je ziet), de 'taak' (wat je wil doen of doet) en 'ik' (alles dat met jouw eigen gedachten, gevoelens, etc te maken heeft). Ik zou je aanraden om eens te experimenteren met je aandacht verschuiven naar de verschillende onderdelen tijdens dat je met iemand praat.

Zou het kunnen dat ze overeenkomen met het onderstaande?
- als je aandacht bij de 'taak' is, dan is het gemakkelijk om je te concenteren en goed uit je woorden te komen
- als je aandacht bij 'ik' is, dan is het ingewikkeld om een coherent verhaal te vertellen

Reflecteren hoe doe je dat? Door een “open geest”, zo leer je dat:
1. Sta regelmatig stil en laat alles even zijn zoals het is. Onderdruk niks, loop niet weg voor datgene wat nu een appèl op je doet.
2. Zorg dat je aanwezig bent, door jezelf te aarden.
3. Ga met je aandacht naar wat er nu gebeurt, niet wat er was en niet wat er komt.
4. Zorg dat je tot rust komt en vrede vindt in de omstandigheden op dit moment.
5. Sta jezelf toe dat je niet alles weet

Reflecteren hoe doe je dat?

Door een “open geest”, zo leer je dat:

1. Sta regelmatig stil en laat alles even zijn zoals het is. Onderdruk niks, loop niet weg voor datgene wat nu een appèl op je doet.
2. Zorg dat je aanwezig bent, door jezelf te aarden.
3. Ga met je aandacht naar wat er nu gebeurt, niet wat er was en niet wat er komt.
4. Zorg dat je tot rust komt en vrede vindt in de omstandigheden op dit moment.
5. Sta jezelf toe dat je niet alles weet.

Geweldloze communicatie
Op you tube vind je een uitgebreide workshop over geweldloze communicatie oftewel verbindende communicatie.
Heel interessant en leerzaam.
De hoofdmoot is praten in behoeftes en wensen.
Zie:
NVC Marshall Rosenberg San Francisco Workshop Nederlandstalige ondertiteling

Veronderstellingen kunnen meer kapot maken dan helpend zijn.

In een veronderstelling leg je alles wat jijzelf voor jezelf wenst in bij de ander. Jouw wereldbeeld leg je op die ander waar deze aan moet gaan voldoen.
Dit is een onmogelijke opgave waar aan geen enkel mens kan voldoen.

Het interessante is ..... dat er in ons een mogelijkheid ligt .... waarmee we in de communicatie met de ander duidelijkheid voor elkaar kunnen scheppen.

Ik ben dan ook benieuwd wat het dan bij jou zou kunnen zijn, wat er bij jou als vanzelf opkomt nu je hier zo jouw gedachten over laat gaan wanneer je in contact bent met de ander waardoor je beter kan overbrengen of ontdekken wat jullie beiden nodig hebben,.

Bij een lastige communicatie zie je vaker dat er 2 visies zijn, die vaak erg uitlopend zijn en dat daar erg aan vast gehouden wordt. Om van zwart-wit naar het midden naar grijs te gaan, kun je misschien jezelf afvragen: zou het kunnen...... dat de ander dat vanuit zijn of haar perspectief als zijn/haar waarheid vertelt. Om zo wederzijds begrip te krijgen.

Succes.

Wat een gesprek helpt:

Luisteren (Wat zegt de ander?)
Samenvatten (Heb ik de ander goed begrepen?)
Doorvragen (Wat zijn goede vervolgvragen?)

Vaak ligt er angst ten grondslag aan het niet willen starten met relatietherapie. Opmerkingen al zo erg is het niet, praatjes vullen geen gaatjes. Ik geloof niet in zweverig gedoe. Vaak ligt er angst om de schuld te krijgen, angst voor afkeuring of verwachtingen over de therapie.
Belangrijk is om discussie te vermijden en niet te schieten in het bewijzen.
Wat je wel kan doen is luisteren naar de argumenten van je partner en je liefde laten zien. Laat weten dat je het beste voor jullie wil en laat je toewijding zien. Wat je verder kan doen is je zorgen over de toekomst uitspreken. Je kan ook geruststellen door aan te geven at jezelf ook onderdeel bent van het probleem. Geef je partner de tijd om er over na te denken. Vraag ook of hij/zij er voor jou ook rustig over wil nadenken. Wanneer het lastig voor je partner is om te luisteren vraag dan rustig of je je verhaal mag afmaken. Probeer de focus te leggen wat je hoopt dat de relatietherapie jullie kan brengen. bedank je partner dat hij/zij heeft geluisterd en vraag hoe het voor hem/haar is geweest.
Mocht het antwoord op een gegeven moment nee zijn dan kun je aangeven dat dit voor jou iets is wat jij dan niet kan volhouden of accepteer het antwoord en kom er op een later moment op terug. Allerbelangrijkste is dat je rustig blijft en dit gesprek nooit doet na een ruzie. Het ijzer smeden als het koud is!
Vaak zijn er weinig tot geen kosten verbonden aan een kennismakingsgesprek dus dat kan ook nog wel eens helpend zijn voor iemand om zo.n eerste gesprek aan te gaan.

DE waarheid bestaat niet. Het is maar net vanaf welke kant je een zaak bekijkt.

 

Hoe meer je probeer het van de kant van de ander te bekijken, des te beter de communicatie verloopt. Je gesprekspartner is dan n.l. ook eerder bereidt het vanaf jou kant te bekijken, waardoor de strijd om het gelijk, verandert in een dialoog.

Maak eens een lijst met wat je allemaal verwacht van je partner. En bedenk wat het met je doet als deze hier niet aan voldoet of wil voldoen. Ga na welke invloed jouw reactie weer heeft op de relatie. Die is heel groot en vaak negatief. Probeer de relatie niet bij voorbaat al in te vullen door verwachtingen. Als het je lukt om die los te laten, komt er meer ruimte voor liefde en inspiratie.

Ben je speels (humor), accepterend, empathisch en nieuwsgierig zonder oordeel naar jezelf, je partner, je kinderen en omgeving? Goed bezig, dit is de houding die ruimte geeft en (zelf) liefde genereerd,

Pace is Engels en staat voor playfull, curious, accept en empathic

Heb jij weleens stilgestaan bij de betekenis van het woord Aandacht?

Diverse psychologen wél. Een van de eerste psychologen, William James, formuleerde onderstaande definitie van aandacht:
"Everyone knows what attention is. It is the taking possession by the mind in clear and vivid form, of one out of what seem several simultaneously possible objects or trains of thought... It implies withdrawal from some things in order to deal effectively with others."
-Principles of Psychology, 1890-

Vrij vertaald betekent dit:
Iedeereen weet wat aandacht is. Je brein neemt bezit van één specifiek object of gedachtegang, terwijl het lijkt alsof het meerdere objecten of gedachten tegelijkertijd zijn. Het betekent dat je je aandacht terugtrekt van het ene om effectief aandacht te kunnen geven aan anderen.

Eenvoudig gezegd:
Hoewel het niet zo lijkt, kun je maar aan één ding tegelijk je volledige aandacht geven. Ik geloof dat ik dit wel herken. Ik kan bijvoorbeeld niet én deze blog schrijven en tegelijkertijd mijn volle aandacht geven aan mijn dochter die iets wil vertellen over haar dag.

Onze aandacht wordt de hele dag door verlegd van het ene naar het andere. Met de opkomst van het digitale tijdperk, inclusief alle social media, wordt het voor mensen ook steeds moeilijker om zich te concentreren op één taak of persoon. Wie zit op een werkdag níet op zijn telefoonscherm te kijken tegenwoordig? Tijdens de lunch of koffiepauze is het soms zelfs lastig om een face-to-face gesprek met iemand te voeren, want je collega's zijn allemaal met hun smartphone bezig. Ik merkte toen ik veel thuis werkte, ik minder productief ben als mijn privé mobiel op mijn bureau ligt. Gelukkig zit er een focusknop op, waardoor alle apps gedempt worden en ik me kan concentreren op mijn werk.

Hetzelfde geldt vast en zeker ook voor de aandacht die je geeft aan je partner of kinderen. Hoewel ik soms erg doe alsof, lukt het me niet om mijn Instagram account bij te werken én naar de belevenissen van mijn zoontje te luisteren. Dit heeft hij altijd feilloos door, want hij weet al van jongs af aan op zeer luidruchtige manier mijn aandacht te vragen, ook wanneer ik niet met een beeldscherm bezig ben trouwens.
Ik vind dat wel mooi, hoewel ik zijn geschreeuw niet altijd kan waarderen. Maar hij geeft wel duidelijk aan wat hij nú, op dit moment, nodig heeft. Hij eist mijn aandacht dan echt op en eerlijk gezegd heeft hij daar ook recht op.

Oprechte aandacht is iets waar ieder mens in meer of mindere mate behoefte aan heeft. Het mooiste tijdens gesprekken met cliënten is dat ik mijn aandacht volledig kan richten op de persoon die zijn verhaal aan mij vertelt. Die persoon heeft ook het volste recht op mijn aandacht, want hij vertelt mij iets heel persoonlijks, wat hem kwetsbaar maakt. Wanneer je met je volledige aandacht bij iemand bent, vallen je meer zaken op dan wanneer je half luistert en af en toe eens beleefd knikt. Non-verbale signalen bijvoorbeeld, die iemand (onbewust) aan het zenden is, vertellen je vaak veel meer dan de woorden die iemand uitspreekt.

Stel je eens voor dat je je buurvrouw tegenkomt als je terugkomt van het boodschappen doen. Je groet elkaar, waarbij je nu eens niet doorloopt naar je eigen voordeur, maar je wilt oprecht eens weten hoe het met haar gaat. Je vraagt aan haar: "Hoe gaat het met je?" De buurvrouw antwoordt uit gewoonte: "Goed hoor," maar aan haar ogen of afhangende schouders zie je dat dit niet het geval is. Omdat je echt geïnteresseerd bent, vraag je misschien wel door. "Dat zeg je nu wel, maar jouw ogen stralen iets anders uit. Vertel eens?"
Als je buurvrouw daarvoor open staat, kan er zo een mooi gesprek ontstaan, waarin de persoon zich ook echt gehoord kan voelen. Oprecht aandacht hebben voor de ander, waarin je luistert zonder een oordeel te hebben, of met adviezen te komen, leidt tot echt contact, verbinding met de ander. En verbinding, dat echte contact dat je met een ander kunt hebben, is wat wij als mensen nodig hebben. Wij zijn nu eenmaal sociale wezens, die elkaar nodig hebben.

Om verbinding met anderen te kunnen aangaan, is het nodig dat je in verbinding staat met jezelf. Vanuit daar kun je de verbinding, het echte dieper gaande contact, met anderen maken.

Hoe zit dat bij jou? Kun je verbinding maken met jezelf? Met jouw gevoel, met wat in jou leeft? Kun je verbinding maken met jouw behoeften? Ben je in staat om jezelf te zien, te horen en te waarderen zoals je bent, zonder oordeel? Deze vragen kun je alleen beantwoorden als je tijd wilt nemen om bij jezelf naar binnen te kijken, om op jezelf te reflecteren.
Durf je dat? Lukt jou dat, of merk je dat je niet zo diep bij jezelf naar binnen durft te gaan? Dit is niet gek, want het kan best pijnlijke inzichten opleveren, oud zeer waarvan je niet wist dat je daar nog last van hebt. Dan is het fijn wanneer iemand je daarbij kan helpen. Sta je daar voor open? Neem dan gerust contact op.

De kracht van luisteren

Luisteren is een vaardigheid die je kan leren. Maar voor veel mensen is het best lastig om dit te leren. Voor een therapeut is luisteren één van de basisvaardigheden. Maar ook voor jou is het goed om te leren luisteren. Luisteren is echt stilstaan bij de ander en jezelf helemaal open te stellen voor wat de ander jou wil vertellen. Dan zal je ervaren dat je de ander helpt dieper in zichzelf te graven en te ontdekken waar hij of zij echt mee zit. Dit is niet alleen voor een therapeut weggelegd, met goed luisteren help jij de ander zich zelf te ontdekken en zelf oplossingen te ontdekken. Het luisteren is door Leo Buscaglia heel mooi verwoord in het onderstaande gedicht

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.

En als je wilt praten, wacht dan even en
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou
zal luisteren.

We kennen het allemaal: iemand begint een zin maar houdt halverwege op en kijkt je aan of kijkt weg. Het is zo gemakkelijk om dan de zin af te maken voor die ander. Maar probeer eens om stil te blijven en te blijven luisteren of te vragen wat iemand wilde zeggen.
De ander voelt zich daardoor nog veel meer gehoord dan wanneer je invult voor de ander.

Zeker wanneer je gevoelig bent, is het verleidelijk om aan te voelen wat de ander hoopt / verwacht en vervolgens je boodschap 'aangepast' te brengen. Maar zoals ook wijzelf verantwoordelijkheid moeten dragen voor ons eigen gevoel, gedrag en denken... moeten anderen dat ook. Dus zelfs al voel je dat de ander 'het er niet mee eens is,' wees toch eerlijk over je eigen mening.

Begrijp je innerlijke dialoog

Vaak wordt gekeken naar communicatie tussen mensen, maar iedereen kent ook de innerlijke dialoog eigenlijk wel: de kritische stem uit het verleden... de 'boodschappen' die een stempel drukken op ons gevoel, ons denken en ons doen.

Wanneer je weet welke boodschappen en welke stemmen er precies een rol spelen, wordt het mogelijk om deze boodschappen bij te sturen, om ze mild te maken. Zo wordt je aardig voor jezelf, je vindt de vrijheid om jezelf te zijn.

En wat er dan gebeurt, is dat de communicatie met anderen ook rustiger, eerlijker, gezonder wordt!

Leer te luisteren naar wat het echt gezegd wordt en niet naar wat je misschien graag wil horen, of niet naar dingen die voor je belangrijk zijn !

Het klinkt simpel maar in realiteit is het anders.
Sommige mensen zijn te druk bezig met zijn eigen behoeftes en emoties. Bijvoorbeeld al bij de eerste zin bedenken ze al hun reactie in plaats van te luisteren wat er daadwerkelijk gezegd wordt.

Dat lijdt vaak tot miscommunicatie.

Bovendien groei je als gesprekspartner wanneer je eigen gevoel niet laten passeren maar ook heel goed naar een ander luistert.

Je hoort, je begrijpt, je groeit!

Begrip

Hoe vaak horen we echt waar het om gaat bij de ander? Staan we open voor wat er is? Vaak geven we meteen advies, onze mening of onze ervaring.

Betrap je jezelf hierop? Geen paniek, het is een menselijke reactie en daarbij een mooie kans om aan te grijpen.

Om wat te doen? Heel simpel, we hoeven alleen maar te erkennen wat er bij de ander speelt. Én daarbij ervaren wat er bij onszelf opgeroepen wordt. Begrip voor wat er bij ieder gebeurt.

Vermijd oogcontact als het echt emotioneel wordt.
Dit klinkt misschien wat tegenstrijdig. Maar als we hoog in onze emoties zitten, kunnen we minder goed luisteren.

 

 

Daarnaast zijn we extra afgeleid door wat we zien bij onze partner: 'rollende ogen', wegkijken, vertrekken van de mond, blikken van afkeuring etc. Dit is vaak alleen maar olie op het vuur van onze emoties. Daar wordt het gesprek niet beter van.

Door bijvoorbeeld met je rug tegen elkaar te gaan zitten, moet je wel beter gaan luisteren. Bovendien word je niet afgeleid door allerlei visuele dingen. Je gaat nu echt luisteren: wat zegt de ander eigenlijk.

 

Leidt iets herhaaldelijk tot ruzie, probeer het dan eens met een schrift. De een schrijft op wat ie wil zeggen. De ander leest het, en schrijft een reactie en zo verder.

Check wat je hebt gehoord.

Voordat je reageert, is het altijd goed om even bij de ander te checken of je hem of haar goed begrepen hebt. Zeker als de emoties hoog zitten, hebben we de neiging te horen wat we willen horen, of denken we al wel te weten wat de ander gaat zeggen en luisteren we eigenlijk niet meer.

 

We zitten dan eigenlijk eerder te wachten op een moment om in te breken zodat we ons eigen verhaal weer kunnen vertellen.

 

Maar vaak gaat het om misverstanden. Je denkt dat je de ander begrijpt, maar die bedoelt het toch net anders, of zegt het niet helemaal helder, terwijl jij denkt van wel. Kortom: check even bij de ander of het klopt wat je hebt gehoord. Geef dan pas een reactie. (niet makkelijk, maar kan wel heel veel gedoe schelen)

Voel je je ongemakkelijk om in de sociale omgang fysiek contact met een ander te maken?
Het ongemakkelijke kan een oorsprong hebben vanuit je verleden, bijvoorbeeld je opvoeding waarbij fysiek contact vermeden werd.
Het kan ook zijn dat je je onzeker voelt of het wel het juiste moment is om bijvoorbeeld een arm om iemand heen te slaan als troost.

Bedenk dat we gewoonweg niet precies kunnen weten waar de behoefte ligt wanneer een ander verdriet toont.
Dit geeft mogelijkheid om open om te gaan met de situatie: open vragen stellen en een luisterend oor bieden.
Bijvoorbeeld: ik zie dat je geëmotioneerd raakt, klopt dat? Wat zou je erover kwijt willen? Waar heb je behoefte aan? Wanneer de ander zijn behoefte aangeeft, maakt het de drempel voor jou lager om daar iets mee te doen.
En dan nog is alles een verzoek, we hoeven en kunnen niet altijd aan alle verzoeken voldoen. Je eigen kwetsbaarheid en openheid zijn steeds je tools.
Stel dat je eerlijk zegt ik zou graag een arm om je willen slaan, maar ik merk dat ik dat een beetje ongemakkelijk vind. Alleen al door je kwetsbaarheid te tonen open je de weg naar verbinding.

In een relatie kun je geconfronteerd worden met je eigen pijnpunten. Dit kan heftige emoties veroorzaken.
Wanneer het de partner is die de pijnknop raakt, kan hij of zij de oorzaak lijken van de pijn die je voelt. De emotie, b.v. boos worden, richt zich dan op de partner. Helemaal heftig kan het worden wanneer daarmee ook weer pijnknoppen van je partner worden geraakt. Op die manier kan er een aanval-verdediging patroon ontstaan.

Een belangrijke eerste stap is dat ieder verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen gedachten en gevoelens.
Vervolgens elkaar de ruimte geven om die te uiten (let op: praat vanuit jezelf: “ik voel me…”).
De opdracht van de ander is om te verdragen wat de ander zegt, laat het bij de ander en houd bij jezelf wat van jou is.
De opdracht voor ieder is om aan de slag te gaan met de eigen pijnpunten.

Wanneer de ruis van pijnpunten de communicatie minder vertroebelt, ontstaat er meer ruimte om écht naar elkaar te luisteren. Zo kan de relatie groeien en kan een nieuwe stap worden gezet naar verbinding.

Wanneer je meer verbinding wilt in je relaties dan is communicatie een belangrijk middel en luisteren een onmisbare vaardigheid.

Iedereen heeft een eigen belevingswereld en dat kan een valkuil zijn in gesprekken. Wat de ander vertelt wel horen en maar vervolgens invullen vanuit de eigen belevingswereld en vanuit dat perspectief reageren. Zo krijg je eigenlijk twee gesprekken door elkaar, ieder vertelt om de beurt, maar er is geen sprake van meeleven en reageren vanuit de belevingswereld van de ander.

Hieronder een “luistertip” om bewust te worden op welk niveau je aan het luisteren bent en eventueel op een andere manier kunt gaan luisteren.
Op welk niveau luister jij?
- Je luistert niet
Bijvoorbeeld door weg te lopen of weg te kijken

- Je doet alsof je luistert
Je kijkt wel, maar bent met je eigen gedachten bezig

- Je luistert met een filter
Je pikt er de dingen voor jezelf uit waarop je wilt reageren

- Je luistert met aandacht
Je bent gericht op de ander, je begrijpt de inhoudelijke boodschap

-Je luistert empathisch
Je pikt ook niet uitgesproken signalen op doordat je je inleeft in de belevingswereld van de ander

Wanneer er angsten en emoties spelen kunnen partners (of andere relaties) elkaars angst triggeren. In (partner)relaties kan daardoor een wirwar ontstaan tussen actie-reactie.
Het kan verhelderend zijn om je gedachten, gevoelens en gedrag te plaatsen in verschillende posities:
- Je pure zelf: wat zijn je mooie eigenschappen en krachten waaruit je kunt putten?
- Je gekwetste zelf: welke vroegere gebeurtenissen hebben je gekwetst, bang gemaakt?
- Je zelfbescherming: welke manieren heb je ontwikkeld om met je kwetsingen om te gaan? Heb je bijvoorbeeld controledrang, pleasegedrag?
- Je volwassen zelf: vanuit deze positie kijk je van een afstandje naar je verleden en herken en begrijp je wanneer je reageert vanuit gekwetstheid en zelfbescherming.

Vanuit je volwassen positie heb je de mogelijkheid om je gekwetste zelf of die van de ander te troosten, het zelfbeschermingspatroon te herkennen en te doorbreken.
Je zelfbescherming had een functie in het verleden, maar werkt je nu tegen in je relaties. Merk je op dat je zelfbescherming op die manier niet meer nodig is en niet meer past bij je leven nu?
Er ontstaat dan ruimte om andere keuzes te maken. Je maakt de weg vrij om je pure zelf te (her)ontdekken, die je misschien uit het oog verloren bent. Waar zit je kracht om je pure zelf samen met je volwassen zelf te gaan voor jouw passies en doelen?

Wat kun je beter niet doen als je goed wil communiceren:
Iemand in de rede vallen, het is een kunst iemand te laten uitpraten en dan een goede vraag te stellen.
Helemaal niet reageren, dat moedigt de ander niet aan en zou kunnen duiden op geen interesse.
Uitgaan van 2 mogelijkheden, het is of het een of het ander. Probeer verder te kijken naar meer mogelijkheden.

Communiceren is ook vaak gehoord willen worden. Daarom: als iemand iets tegen je zegt, aan je vraagt: kom niet gelijk met een advies, maar stel een vraag en stel nog een vraag. Zo voorkom je dat je een vooroordeel krijgt en is er meer duidelijkheid.

Durf -tijdelijk - iemand van de tweede instantie te zijn

Als we patronen veranderen gebeurt het vaak dat we in de communicatie toch in de oude modus gaan.

Toch weer ja zeggen, toch toegeven etc. Je voelt het pas achteraf en je krijgt een slecht gevoel over jezelf.

Sta jezelf toe om terug te mogen komen op een antwoord. Geef aan dat je nog eens hebt nagedacht over je belsuit of antwoord en dat je toch liever een andere keuze wilt maken.

Hier kun je - als nodig - sorry voor zeggen, maar dat is het dan ook. Het is menselijk. Het neemt de druk weg om je nieuwe inzichten meteen te kunnen toepassen.

Wanneer iemand bij mij komt, gaat het vaak over wat kan ik doen en wat moet de ander doen. Bij mij hoef je eerst niks! Alleen te kijken/ervaren/observeren hoe deed je het tot nu toe. Hoe luister je, hoe communiceer jij, hoe heb je dat van vroeger meegekregen?
Daarna komt de volgende stap en die is vaak verrassend makkelijk..
Kom gerust langs, en durf jij een tijdje bewust onbekwaam te zijn..?

Eerst benoemen waar hebben we het over. Dan vertel je wat jij voelt over deze situatie. Hou het vooral bij jezelf

STAMPS
Stamps is een gratis app, waar patiënten en naasten op eenvoudige wijze hun medische of gezondheidsverhaal kunnen opschrijven en van foto's kunnen voorzien. Via mail of WhatsApp kunnen ze geïnteresseerden uitnodigen om hun verhaal op Stamps te volgen. De app biedt een veilige omgeving waar geen reclame of nieuwsberichten tussendoor komen.
Meer informatie vind je op: stamps-app.com

Communiceren - welke ingang heb ik?

Als we met iemand communiceren gebruiken we meestal een bepaalde ingang: de een luistert meer dan dat hij ziet , ( horen) de ander kijkt meer tijdens een gesprek ( ik zie ) of voelt ook. Dit doet de ander ook. Kijk maar eens wat jouw ingang is. En die van bijvoorbeeld je partner. Tijdens een gesprek zul je merken dat je je ook vaak zo uitspreekt (ik zie dat dat zo is, ik voel dat dat niet klopt. )

Wat als de communicatie niet loopt zoals je die eigenlijk zou willen? Wat dan, er ontstaat onduidelijkheid, onbegrip, beschuldigingen, aannames worden er gedaan.
Soms duurt het even voordat je weer op 1 lijn zit en de zelfde taal weer spreekt. Tijdens dit proces kan een overdracht boekje handig zijn. Hierin schrijf je hoe je je voelt en op welke manier jij situaties ervaart. De ander kan hierop reageren door terug te schrijven of gewoon zijn eigen ervaring of beleving omschrijven. Hierdoor ontstaat er begrip voor elkaar, maar het kan ook zijn dat je juist op een rustige manier met elkaar in gesprek kan gaan. Vaak is de tekst die opgeschreven is dan al even geland en zit je minder hoog in je emotie.
Kom je er zelf niet uit, mag je altijd contact op nemen.

Wanneer zeg je; 'Ik heb denk ik hulp nodig?'

Vaak duurt het even voordat je ruimte hebt gevonden en daadwerkelijk hulp in gaat zetten. Is het wel zo nodig, kan ik het niet zelf, wat zullen anderen over mij denken, naar een therapeut, dan moet je wel een heel groot probleem hebben. Deze gedachten spelen vaak op. Maar juist er 'vroeg' bij zijn, op tijd aan jezelf werken en het jezelf gunnen, zodat je beter kan functioneren en weer prettig in je vel komt te zitten. De stap nemen, en ervaren dat je ook met milde problematiek al terecht kunt! Maak ook de drempel lager voor jezelf en voor anderen, geef het door. Je hoeft niet alles alleen te doen, en hoe mooi is het als je aan jezelf durft te werken en hier ook vooruit durft te komen.
Wil jij graag meer weten neem dan contact op.

Wat ik merk als therapeut is dat sinds corona in het land is er een andere manier van communiceren is ontstaan.
Of eigenlijk wordt er meer via de telefoons, computers, en sociaal media gecommuniceerd. Doordat er minder face to face contact is, worden er door geschreven woorden eerder aannames gedaan, je mist de mimiek van iemand zijn gezicht, vraagt hierdoor vaak minder snel door en ontstaan interpretaties die "vaak" niet kloppen of anders bedoeld zijn.
Blijf open communiceren, blijf doorvragen als het je niet helder is. Vraag om verduidelijking en vul niet in voor de ander.
Dit kan er voor zorgen dat de communicatie neutraal, open, eerlijk en oprecht blijft.

Als je iets niet aanstaat of een opmerking van je partner je geraakt heeft begin dan je gesprek met de "ik"-boodschap.

Als je noemt wat jou geraakt heeft of wat het met je doet , dan komt er een ander gesprek als dat je begint met "jij. Je komt dan snel in de aanval en verdediging waar je nooit uitkomt.

Het is niet makkelijk om terug te komen op je eerder ingenomen standpunt. Het voelt vaak als gezichtsverlies. En dat terwijl je nog steeds van jezelf snapt waarom je tot dit standpunt bent gekomen en daar nog een diep gevoel aan gekoppeld zit. Het kan makkelijk als zwak voelen.
Het tegendeel is waar. Terugkomen op een eerder ingenomen standpunt omdat je door het gesprek met een ander tot een ander inzicht bent gekomen, toont je kracht. Het toont jouw openheid en jouw verbinding met deze openheid. En daarmee heb jij een proces van verbinding geïnitieerd. Daarmee toon je puurheid en kracht.

Laat jouw waarheid naast die van de ander bestaan en andersom. In wat jij hoort zit een deel van wat je denkt te horen. Of te wel een deel van je overtuigingen. We geven er onze eigen interpretaties aan. Interpretaties gebaseerd op eerdere ervaringen en daarmee samenhangende overtuigingen. Check dus bij de ander of hetgeen jij hebt gehoord ook datgene is wat de ander bedoeld heeft te zeggen. Wat is de essentie hierin voor jou? Wat is de essentie hierin voor de ander?

Wie heeft er nou gelijk? Eigenlijk heeft iedereen en niemand gelijk. Waarheid heeft te maken met waarnemen. Waarnemen doet iedereen op zijn of haar manier. Dit komt omdat waarnemen iets is wat je doet met je zintuigen. Dit wordt weer vertaald naar emoties en gedachten. Zo kan iemand een beetje sambal bij zijn eten als te pittig ervaren en de ander als lekker pittig. Dat wat je voelt of denkt, is niet meer dan een interpretatie van iets of een oordeel over iets. Een gevoel is geen feit, maar voor je het weet, kan je het wel zo opvatten en er naar gaan handelen.
In communicatie is dit regelmatig een issue. Men gaat elkaar overtuigen van zijn of haar waarheid. De kunst schuilt er dan in om de eigen "waarheid" even te parkeren en open te staan voor "waarheid" van de ander. Dat vraagt moed, maar als dit lukt zorgt dit vaak voor een dieperliggende communicatie waarin een ieder zich vaak meer begrepen voelt.

Bij samengestelde gezinnen zijn er zó veel subsystemen (coalities) dat het soms wel de politiek lijkt…..

Een subsysteem (je kunt het ook een coalitie noemen), waar het gehele samengesteld gezin om draait is dat van de nieuwe partners. Zonder hen geen samengesteld gezin. Soms heeft de ene partner geen kinderen en de ander wel, dan zijn er minder coalities, maar is het nog steeds ingewikkeld.
Dan is er de coalitie van de kinderen onderling van de ene partner, en een coalitie van de kinderen van de andere partner.

Er is een subsysteem van moeder samen met haar kinderen en een subsysteem van vader zijn kinderen. Daarnaast heeft de moeder een ouderrelatie met haar ex-partner en de vader heeft een ouderrelatie met zijn ex-partner. Soms zijn die ouderrelaties goed, soms niet, maar uiteindelijk blijven ze samen ouders.

Kinderen hebben ook en coalitie met hun andere ouder, dus met de ouder die niet tot het stief-/bonusgezin behoort. Soms hebben de gescheiden partners ook weer nieuwe partners en vormen zij eveneens een samengesteld gezin. Dat betekent nog meer stiefbroers en -zussen, die weer geen stiefbroers en stiefzussen zijn van de àndere kinderen in het 1e stiefgezin. (Snapt u het nog??) Allerlei subsystemen overlappen elkaar, terwijl sommige van die coalities elkaar bestrijden of juist met4 elkaar overeenkomen. Soms heb je ook nog coalities tussen alle vrouwen/meisjes en alle mannen/jongens in huis en niet alleen als moeder dochters heeft en vader zonen, maar dat laat ik maar even buiten beschouwing. Het is al ingewikkeld genoeg.

Een samengesteld gezin is minder vastomlijnd: Kinderen van moeder gaan misschien alleen in het weekend naar de andere ouder, terwijl de kinderen van vader mogelijk regelmatig over-en-weer van de ene ouder naar de andere ouder hoppen, omdat die meer in de buurt woont. Zo’n gezin is dus altijd “in beweging”, in elk geval met minder vastliggende grenzen dan in een “normaal” kerngezin. En dan heb je de geschiedenis van de ene helft van het gezin die totaal anders kan zijn dan de geschiedenis van de andere helft. En er zijn ook nog persoonlijke verschillen, trauma’s etc. die meespelen.

Ook nog bestaan er vaak verschillen in opvoedingsstijlen, gewoontes, communicatiestijlen. Normen en waarden worden wel vaak als verschil genoemd terwijl dat juist meevalt in de praktijk. Normen en waarden zijn vaak groot en veelomvattend, zoals de visie op criminaliteit, op “de moraal” (hoe het hoort). En daarin ligt men vaak redelijk op één lijn. Als dat niet het geval is valt een samengesteld gezin al snel uit elkaar.

Ga bij jezelf na wat je binnen je relatie het hardst nodig hebt. Hierop zit vaak veel focus als je dit mist.
Probeer de komende tijd de ander te geven wat je zelf zo graag zou willen krijgen. Daardoor wordt de focus verlegd en krijgt het een positieve draai.

De emancipatie ten spijt, er blijft toch vaak een verschil tussen moeders en vaders in een samengesteld gezin. Vaders neigen ertoe te zwijgen als hun nieuwe partner iets zegt of doet. Moeders zijn eerder geneigd om voor hun kinderen op de bres te springen wanneer hun partner de kinderen streng toespreekt.

Wie zwijgt stemt toe
Vaak zwijgen vaders als hun vriendin zich zichtbaar stoort aan zijn kinderen. Dan voelt de bonusmoeder/stiefmoeder voelt zich nogal eens in de kou staan Soms heeft dit te maken met gemakzucht, maar vaker weet hij niet zo goed wat te doen. Als zijn vriendin dan aangeeft dat ze zich niet gesteund voelt zegt hij “je kunt het best zelf oplossen!“

Oplossen van probleem
Het gaat er niet om wat kán, maar wat het beste is voor de onderlinge verhoudingen. Als een stiefouder de kinderen corrigeert denken kinderen soms dat zij/hij zijn regels op wil leggen, of toch minstens dat zij/hij een vervelende bemoeial is. Kinderen hebben daar immers hun ouders voor.

Aanvoelen
Sommige mensen voelen automatisch aan dat zij zich zo weinig mogelijk moeten bemoeien met de opvoeding van hun bonus/stiefkinderen, aangezien de kinderen al twee eigen ouders hebben. Andere bonusouders denken dat ze “een betere” ouder moeten zijn dan de eigen ouder. Dit kan echter nooit. Voor elk kind zijn de eigen ouders het beste. Sommige bonusouders zien alles van hun bonuskinderen, maar zien niet dat hun eigen kinderen geen haar beter zijn.

Blijf van mijn kinderen af
Moeder blijkt een leeuwin te zijn als iemand aan haar kinderen komt. Vaders vechten ook voor hun kinderen, maar vooral wanneer deze in (levens-)gevaar zijn. Moeder reageert nogal snel en gevoeliger op emotionele kwetsuren van hun kind. Vaak krijgen de nieuwe partners daar ook weer conflicten over…(Waarom mag ik nooit wat zeggen…).

Invloed
En daarom is het belangrijk om te leren op welke manier je toch invloed kan uitoefenen als stiefouder, zonder je als de “derde” ouder op te stellen. Kinderen krijgen dan “the best of both worlds”.

Dramadriehoek en Winnersdriehoek

Als je in de communicatie met jezelf of met een ander in conflict bent, verkeer je in het dramadriehoek. Google er maar eens op en kijk eens of je het herkent en waar je zelf staat.

Om uit het conflict met jezelf of de ander te ontsnappen, ga je over naar het Winnersdriehoek. Google ook hier maar eens op.

Succes!

Communicatie begint bij jezelf.

Probeer je ervan bewust te zijn in een gesprek dat je mogelijk al een idee hebt over de ander. Dit idee is een oordeel over die ander. Dit onbewuste oordeel, want wij hebben dat meestal niet eens in de gaten, heeft invloed op jouw manier van communiceren en dat beïnvloed het gesprek. Je vult als het ware in door een vooringenomen (onbewuste) gedachte.
Neem jouw eigen aandeel in iedere communicatie onder de loep. Zoek naar jouw oordeel en/of vooringenomen gedachte en onderzoek deze. Ze zeggen iets over jou. Reflecteer naar jezelf en vraag door aan de ander. Je zal zien dat gesprekken beter gaan stromen. Begin klein. Proberen is genoeg. Ieder begin is een stap naar verandering.

Zijn jouw woorden en hoe jij doet of overeenstemming met elkaar?

merk jij dat het contact met de ander vaak anders loopt dan dat jij zou willen? Dan is de kans heel groot dat je fysiek iets anders uitstraalt dan je woorden zeggen. De kans is groot dat jij je hiervan niet bewust bent. Vaak ligt er een diepere oorzaak onder wat we uitstralen.

het is de moeite waard om te onderzoeken wat jouw lichaamstaal te vertellen heeft, wat straal jij uit en waardoor ia dat gekomen. Body and Mind language is daarvoor een fantastische methode

het grootste deel van communicatie is nonverbaal, maar 7 % bereiken we via woorden. Straal uit wat je bedoelt, oefen ermee voor de spiegel als je iets wilt meedelen dat je lastig vindt, zo kan je zelf zien hoe je boodschap overkomt.

Ben jij je bewust van de manier waarop je communiceert? We begrijpen elkaar maar voor een heel klein deel door woorden.

Het grootste gedeelte van onze communicatie vindt plaats door je houding, mimiek en klank.

Vaak komen er cliënten in mijn praktijk die al jaren last hebben dat anderen op een onprettige manier op ze reageren. Iemand ervaart bijv. heel vaak strijd of vindt het heel lastig om contacten aan te gaan.

Ben jij je bewust van wat je uitstraalt? waarschijnlijk niet. Onze diepste beweegredenen liggen verscholen in onze uitstraling, onze houding.

Door je bewust te worden van wat jij uitstraalt met heel je lijf, kun je daar een positieve draai aan geven. BML heet deze Prachtige methode!

Een ruzie moet niet steeds eindigen in een 'sorry' of iemand die de ander gelijk geeft. Het kan perfect dat beide partijen gelijk hebben in hun eigen visie, en dat er geen sorry gezegd moet worden. Je kan dan afronden met de idee dat het oké is om ieder zijn visie te behouden OF afspreken om er later op terug te komen.

Defensief reageren of je terugtrekken uit een ongemakkelijke situatie is niet echt bevorderlijk voor de situatie. Je intuitie belet je in zo'n situatie om te reageren door te luisteren en positief te handelen, in plaats van met een weerwoord te komen.
Wat kun je doen?
1. Stel vragen en vermijd uitleg
2. Bevestig wat je gehoord hebt, zonder daarover te oordelen
3. Probeer op dit punt niet in een discussie verzeild te raken
4. Gebruik "ik".... formuleringen
5. Trek je de kritiek niet persoonlijk aan en verander de situatie

Leg een A - 4 formulier op een plek neer zodat je het regelmatig ziet / ophangen mag ook.
Schrijf hierop een woord bijvoorbeeld VERTROUWEN; de komende week schrijf je er telkens iets op wat je te binnen schiet als je aan dit woord dacht, of misschien zag je een spreuk/gedicht wat ermee te maken had.

Als de week voorbij is leg je het op de tafel en ga je er samen voor zitten om te delen met elkaar waarom jij opgeschreven hebt wat jij onder vertrouwen verstaat, en waarom dit belangrijk is voor je en ook om het er samen met elkaar over te hebben.

Als dit verhelderend is voor elkaar kun je het ook voor andere begrippen gebruiken bijvoorbeeld LIEFDE! of RELATIE.

Communicatie bestaat uit luisteren, je inleven en horen wat de ander echt bedoeld, o.a. Dit is vaak heel moeilijk. Tijdens een communicatietraining waarbij theorie en praktijk met elkaar afgewisseld worden en direct toepasbaar is in de thuissituatie. Ook geschikt voor ouders, hulpverleners, pastoraal werkers en anderen die beter willen leren communiceren.
Neem gerust contact op.

Stel toetsende vragen, heb ik je goed begrepen?

Merk jij dat je jezelf maar blijft herhalen? Dat je moedeloos wordt van het idee dat je niet gehoord wordt?

Er zijn mensen die niet luisteren. Je blijft linksom of rechtsom proberen om jouw standpunt te vertellen. En toch lijkt het niet aan te komen.
Het kan zijn dat je het gesprek voert met iemand die helemaal niet geïnteresseerd is in jou of in wat jij denkt. Maar het kan ook, en dat is vaker het geval, dat jij en je gesprekspartner onbewust een strijd voeren om gehoord te worden.

Stop de strijd als eerste. Doorbreek het patroon waar jullie in zitten.
Ga actief luisteren naar de ander. Laat de ander merken dat je naar hem/haar luistert door een vraag te stellen, te controleren of je de ander goed begrijpt. Doordat jij laat merken dat je interesse toont in de ander en de ander goed probeert te begrijpen, is de kans groot dat jouw gesprekspartner ook naar jou gaat luisteren en jullie een prettig gesprek kunnen voeren. Een gesprek waarin je allebei merkt dat je wordt gehoord.

Als je vast loopt in relatie met anderen kan het helpend zijn om te proberen de situatie te bekijken vanuit de positie van de ander. Schrijf daarvoor de naam van de andere persoon of personen eens op een A4 en leg deze op de grond of op een stoel. Ga eens op deze plek staan of zitten. Ga na wat de ander voelt, denkt en hoe de situatie voor de ander is. Waar komt het gedrag van de ander vandaan denk je? Hoe zal de ander denken over jou en over de situatie? Kunnen deze inzichten helpen om opnieuw contact met de ander te maken?

In de communicatie kan er veel mis gaan. Als we iets horen van de ander waar we onszelf niet in herkennen is het goed om af te spreken dat jullie beide een ongestoorde spreektijd krijgen.
Laat eerst de ander vertellen wat hem/haar stoort of wat hij/zij niet begrijpt.

Tijdens die spreektijd is het verboden om te onderbreken. Probeer tijdens de spreektijd van de ander te luisteren zonder vooroordeel en met oprechte interesse.

Als je de informatie verwerkt hebt en onderzocht hebt bij jezelf of je je erin herkent en wat jouw beeld is t.o.v. de genoemde dingen mag je reageren.

Reageer altijd vanuit een IK boodschap i.p.v jij...
Vervolgens is het de spreektijd van de ander en mag hij/zij vertellen wat hem/haar stoort of wat hij/zij niet begrijpt.

Op deze manier kan er voorkomen worden dat degene die wat later reageert/ minder assertief is tijdens het gesprek ondersneeuwt.
Behalve dat is het een goede oefening in het onbevooroordeeld luisteren naar de ander.
Succes!

Als je voelt dat je te boos/emotioneel bent in een gesprek geef dan de "pauzestand' aan. Je stopt het gesprek dan tot je weer wat rustiger bent en wat minder vanuit de emotie reageert. Dit kan voorkomen dat een gesprek eindigt in een woordenwisseling.

Herkaderen kan van een stressvolle gebeurtenis een uitdaging maken die je kunt overwinnen, in plaats van een zeer traumatische gebeurtenis. Of het kan een heel slechte dag veranderen in een dipje in een verder prachtig leven. Of het kan een negatieve gebeurtenis omvormen tot een leerervaring.
Herkaderen is met een beetje oefening gemakkelijk aan te leren. De eerste stap is om de negatieve denkpatronen te herkennen die je stressniveaus aanjagen.

Je begint door je meer bewust te worden van je gedachten. Bekijk je gedachten alsof je je eigen waarnemer bent. Als je negatieve denkstijlen opmerkt, schrijf ze dan op. Je kunt bijvoorbeeld een dagboek bijhouden waarin je vastlegt wat er in je leven gebeurt, maar vooral wat je gedachten rondom deze gebeurtenissen zijn. Hoe meer je oefent, des de beter kun je deze gedachten herkennen.

Een andere nuttige oefening is meditatie, waarbij je leert je geest tot rust te brengen en je gedachten te onderzoeken. Als je eenmaal meer een waarnemer bent geworden, is het gemakkelijker om je gedachten op te merken in plaats van erin verstrikt te blijven.

Onderzoek je gedachten door middel van je nieuwe ‘lens’. Zijn de dingen die je jezelf vertelt wel waar? Hoe zou je gebeurtenissen op een andere manier kunnen interpreteren? Welke manieren om de dingen te zien, zouden nuttiger voor je zijn? In plaats van de dingen te zien zoals je altijd hebt gedaan, daag je elke negatieve gedachte uit en kijk je of je gedachten kunt aannemen die bij je situatie passen, maar een positievere kijk weerspiegelen.

Als je naar een potentieel stressvolle situatie kijkt, kijk dan of je die in plaats van als bedreiging als een uitdaging kunt zien. Zoek naar het ‘geschenk’ in elke situatie en kijk of je je stressoren meer in een positieve realiteit kunt ‘omlijsten’. Bekijk ze op een manier die nog steeds past bij de feiten van de situatie, maar dan meer optimistisch en positief.

Afstand nemen van negatieve gedachten; ze letterlijk een stukje van je af plaatsen en de ruimte voelen tussen je gedachten en jezelf is een goede eerste stap om jezelf te verlossen van deze gedachten. Jezelf er niet meer mee identificeren en het werkelijk zien voor wat het is. Het is maar een gedachte zoals we er vele hebben op een dag.

Wacht niet op het perfecte moment.
Pak het moment en maak het zo perfect mogelijk.

Doe het nu!!

Wees tevreden met dingen die niet geheel perfect zijn, in alle dingen schuilt wat goeds, zoek het op en diep het uit.

Focus je op wat goed is en waarbij je je goed voelt.

Marion

Je hebt nee zeggen, en nee zeggen.
Stel je voor: een vriendin zit er doorheen en vraagt je om hulp. Hoe graag je ook zou willen helpen, je hebt hier niet altijd ruimte voor. Spreek de volgende reacties eens hardop uit:

'Nee, dat ga ik niet doen!'

Of:

'Ik zou je heel graag willen helpen, maar ik voel dat ik daar op dit moment geen ruimte voor heb.'

Voel je het verschil? In het eerste geval is de kans groot dat de ander in de verdediging schiet of zich afgewezen voelt. Bij het tweede antwoord hou je het dicht bij jezelf en blijf je in contact met de ander.

Kritiek is het tegendeel van communicatie met je partner, ook al voelt het voor jou dat je gelijk hebt en wil je niets liever dan dat aan de ander duidelijk maken.

Een nieuwe mogelijkheid is je kritiek op de ander eerst in jezelf te onderzoeken. Wat voel je als je je partner wilt beschuldigen? Hoe raakt het gedrag van de ander je? En zou je dát kunnen vertellen zonder de ander tot de veroorzaker te maken van jouw gevoel?

Je relatie beter maken door te benoemen hoe je je voelt of wat je wilt.

“Er is niks hoor, of wat jij wilt” Maar stiekem is er natuurlijk wel iets en wil jij ook iets…Stop daarmee!

Mensen zijn niet helderziend en hebben een gruwelijke hekel aan subtiele hints.

Zeg gewoon wat er aan de hand is – hoe moeilijk het ook is. Ga niet op je tenen lopen – dat wekt alleen maar frustratie op. Draai er niet omheen – je kan beter direct zijn. Als je zegt wat er speelt, zijn problemen veel sneller verholpen. Of op zijn minst bespreekbaar.

Luister meer, praat minder
Zorg voor een positieve houding
Neem tijd voor de ander
Zeg vaker: hoe kan ik je helpen?
Houd je doel in het oog
Verander eens van perspectief
Zet je trots opzij
Vergeet nooit te lachen!

Als je je oordeel geeft, scherm je jezelf af. Als je je gevoel beschrijft stel je je kwetsbaar op. Dat is misschien eng, omdat je geconditioneerd bent geraakt om jezelf te beschermen tegen pijnlijke gevoelens. Maar daarmee gaat ook kwetsbare energie verloren waar je blij van wordt. Door meer waar te nemen in plaats van te oordelen boek je dubbele energiewinst: de energie die eerst onderdrukt werd komt nu vrij en je verliest geen energie meer aan het oordelen waarmee je kwetsbaarheid eronder hield. Het proberen waard!

In (liefdes)relaties komt het veelal voor dat men denkt de partner goed te kennen. Er wordt vaak nog maar met één oor geluisterd en zo ook komt het regelmatig voor dat er door elkaar geen gepraat wordt. Toch verandert jouw partner met de jaren, net zoals jij. Daarom is het een goede tip om elkaar weer eens wat diepgaandere vragen te gaan stellen en goed te luisteren naar de antwoorden. Er gaat een nieuwe wereld voor je open!

Gebruik deze 3 regels
1. beschrijf de situatie objectief
2. geef daarbij je gevoel aan vanuit het ik perspectief
3. verteld hoe je het graag anders zou willen

De 3e wordt vaak vergeten maar is minstens zo belangrijk :-)

Veel partners verwijten de ander niet adequaat te reageren op een verzoek om aandacht. Vaak blijkt echter dat de 'zender' het verzoek alleen via een omweg, dus indirect communiceert aan de 'ontvanger'. Graag help ik jullie als relatietherapeut deze 'ruis op de lijn' te voorkomen door helder en direct te leren communiceren vanuit jullie behoeften.

Stotteren; gebruik een week geen computer en kijk wat het resultaat is.

Je kent het wel. Stressvolle dag gehad op je werk, kinderen zijn vervelend en gooit je man ook nog per ongeluk de koffie om, op de tafel die nog niet behandeld is... Ineens knalt alles er even uit. Je man begrijpt je woede niet en reageert ook nog eens heel koel, wat weer op jouw zenuwen gaat werken...

Op zulke stressvolle momenten is het goed om diep in te ademen.... diep uit te ademen... misschien even buiten een schreeuw eruit laten... en dan zeggen wat er is, wat je voelt. Dat het gewoon heel ongelukkig uitkwam dat net op dat moment de koffie omver ging, en ook nog eens op de tafel die je nog in de beits wilde doen. Nu je ruimte hebt gegeven aan je eigen gevoel, kun je je ook verbinden met de ander. Wat heb jij teweeggebracht bij je partner? En wat doet dat met hem? Praat er over. Dan krijg je een hele andere nieuwe reactie van je partner, ik verzeker het je.

Dus.. in stressvolle uitschieters in een dialoog: Adem diep in... diep uit... zeg wat het met je doet, vraag hoe het voor de ander is, en zo heb je weer schoon schip.

Vraag in het eerste gesprek waar de cliënt/koppel naar toe wil.
Wat er anders is als de behandeling geslaagd is? De klant wordt gestimuleerd om over het 'probleem' heen te kijken, naar een 'gedroomde 'toekomst.
Deze insteek komt vanuit het oplossingsgericht werken en doet wonderen.

Op een respectvolle, krachtige en vertrouwde manier met elkaar omgaan in een relatie is een uitdaging maar kan zeker een hele mooie reis zijn.

Een reis voor jullie samen, voor jezelf waarbij je jezelf ontdekt met o.a. je mooie en minder mooie kwaliteiten.

Hoe kan je deze inzetten en op welke manier! Hoe kan je jezelf helpen, maar ook dat je toelaat dat je geholpen wordt door de ander. Wat merk je al je dit leest.

In relaties met je partner wordt er vooral gemerkt dat het communicatief niet lekker loopt.

In gesprek met elkaar komt er vooral naar voren hoe het komt dat de een zo reageert op iets en de ander zus.

Soms gepaard gaande met emoties die ineens erbij komen.

Het is dan echt een uitdaging om hier op een respectvolle en vertrouwde manier met elkaar om te gaan en zelfs uit te komen. Het gaat vooral om wat er gebeurt. Ben jij dit bewust? Zijn jullie dit bewust?

Elkaar begrijpen en verschillen in kaart brengen

Communicatieproblemen komen vaak voort uit angst en/of onzekerheid.

Het is essentieel om te achterhalen waar je precies bang voor bent.

Wat maakt dat je het lastig vindt om te communiceren. Wil je iets niet aangaan of ben je bang de ander te verliezen? Of ben je bang dat er oude wonden worden opengehaald?

Vaak gaat de ander invullen wanneer je niet open bent of niet wilt praten. Hierdoor wordt het vaak alleen maar erger en gaan jullie je meer irriteren aan elkaar, verwijderen jullie uit elkaar of wordt de relatie heel oppervlakkig en wordt de kans dat jullie vreemdgaan groter.

Daarom is het essentieel om juist in een liefdesrelatie elkaar te begrijpen en eventuele verschillen beter in kaart te brengen.

Een relatietherapeut kan jullie hierbij helpen om te achterhalen wat maakt dat het communiceren met elkaar voor jullie specifiek zo lastig blijkt te zijn.

Zie het als een investering in jullie liefde om te leren praten met elkaar, ook over onderwerpen die lastig zijn. Een investering voor de langere termijn voor jullie geluk samen.

Eerst afkoelen
Soms kun je overvallen worden door de reactie van anderen. Misschien lukt het niet meteen om je grens aan te geven.

Realiseer je dat als de emoties oplopen of opgelopen zijn bij de ander of bij jou eerst afkoelen nodig is.

Pas als beiden rustig zijn is het mogelijk om tot constructieve communicatie te komen.

Op tijd zeggen: 'wacht even, ik wil eerst even tot rust komen en er dan over praten' is voor iedereen beter!

Communicatie staat bol van aannames. Ik hoor je A zeggen, ik neem aan dat je B bedoelt , dus reageer ik met C.
Dit is een bron van verstoorde communicatie.

Als je ruzie, discussie of een meningsverschil hebt, kan je helpen om je aannames te controleren: Ik hoor je A zeggen, volgens mij bedoel je daar ook B en misshcien ook wel C mee. Klopt dat?

Dan kan je daarna op grond van de juiste informatie reageren en voorkom je misverstanden die meestal aanleiding is voor een welles-nietes gesprek.

Dit is lastig te leren. Ik kan je daarbij helpen.

Patronen herkennen en aanpassen

Relatietherapie gaat vaak over het ontdekken van patronen. Negatieve communicatie patronen leiden meestal tot ruzie en verwijdering. Vaak is de communicatie gericht op wat de ander fout doet. Meestal wordt de verbale communicatie ondersteund met steken onder water, denigrerende opmerkingen en ronduit niet luisteren naar de ander.

Als je dit herkent is jullie relatie toe aan RELATIETHERAPIE. Kies ervoor om jullie patronen te herkennen. Kies ervoor om je behoeften naar elkaar uit te spreken in plaats van elkaar te bestoken met verwijten. Dat is niet makkelijke en kan ook pijnlijk zijn. Maar als jullie bij elkaar willen blijven hebben jullie werk te doen. Dit lost zich niet vanzelf op!

Als je daar bij geholpen wilt worden ben je van harte welkom voor een gratis kennismakingsgesprek om te zien of ik de therapeut ben om jullie verder te helpen.

Laat OMA thuis: Opinies, Meningen en Adviezen
Wees een OEN: Open, Eerlijk en Nieuwsgierig
Smeer NIVEA: Niet Invullen Voor Een Ander
Maak je DIK: Denk In Kwaliteiten
Denk Aan Anna: Alles Navragen Niets Aannemen
Gebruik LSD: Luisteren, Samenvatten, Doorvragen

Communiceren kun je leren. Deze formule helpt:

Luisteren, samenvatten, inleven... de LSI-formule:

• kijk je partner aan en neem zijn emoties en gedrag waar;
• leef je in in je partner;
• stel vragen als je het verhaal van je partner nier meer kunt volgen;
• laat merken dat je je partner begrijpt door af en toe “ja “te zeggen of te knikken;
• vat samen wat je partner heeft verteld en vraag hem of je het goed begrepen hebt.

Communicatie in je gezin.

Het kan lastig zijn om binnen je gezin op een goede manier met elkaar te blijven communiceren.

Ruzie en verwijten liggen snel op de loer. Eenmaal beland in ruzies, is er een kans dat je hier meer van krijgt en er niet goed meer uit komt.

In dat geval kan het goed helpen om als gezin met elkaar in gesprek te gaan. Als gezinstherapeut merk ik dat het iedereen in het gezin lucht en ruimte geeft wanneer er gesproken kan worden over hoe het gaat, zonder in ruzies te belanden.

En om dan nieuwe manieren te zoeken van met elkaar communiceren.

Zorg dat je verbinding houdt met jezelf, maar ook met de ander.

Vaak wordt dat niet benoemt in allerlei trainingen. Dus als je ergens mee zit, praat dan vanuit je eigen behoeften en wat je mist/ nodig hebt.

Maar leg ook contact naar de ander toe en maak duidelijk dat je het contact met hem/ haar zo belangrijk voor je is.

Dat dat ook de rede is dat je "dit moeilijke" moet zeggen, omdat het voor jou belangrijk is om die relatie goed te hebben en houden.