Boektip Liefdesbang van Hannah Cuppen

Liefdesbang
Zorgen voor je partner
Kinderen die altijd voor het getraumatiseerde kind in hun ouder hebben gezorgd, zullen datzelfde proberen in hun partner. Ze proberen goed te maken wat ze bij hun ouders zo sterk hebben gemist. Het gevolg is nog meer afstand, afwijzing en verlating. Nog meer bevestiging van het gevoel dat er al was: “Mensen laten me in de steek.”

Bodemloze put
Als een kind niet de warmte en geborgenheid van de ouders heeft gevoeld, kan dat gevoel steeds heel sterk zijn. Elke afwijzing voelt als een persoonlijke afwijzing. Het gevolg is nog meer claimen, nog meer afhankelijk opstellen. Of juist het tegenovergestelde; je niet meer echt openstellen en je niet meer echt willen verbinden om nieuwe teleurstellingen te voorkomen.

Tegenpolen trekken elkaar aan
Vreemd genoeg blijken bindingsangst en verlatingsangst elkaar aan te trekken. Of, misschien beter gezegd, partners duwen elkaar vaak in een rol, waarbij de ene aan de kant van de verlatingsangst komt te zitten, de ander aan de kant van de bindingsangst. Als één van beiden iets te veel claim op de ander legt, zal de ander reageren door afstand te scheppen. Als degene met verlatingsangst uiteindelijk toch loslaat, omdat de afstand steeds te groot is, omdat hij of zij zich niet goed kan vastklampen, kunnen de rollen omgedraaid worden.

Bindingsangst en verlatingsangst
De persoon met bindingsangst beseft de ander niet kwijt te willen en zal vechten voor zijn relatie. Opeens ziet hij wel alles wat goed is aan de ander, en zal hij naar de ander toetrekken, niet los willen laten. Terwijl degene die eindelijk los durft te laten, bang wordt zichzelf toch weer te binden. Zo kunnen verlatingsangst en bindingsangst elkaar afwisselen, maar nooit tegelijkertijd bij beide personen aanwezig zijn. En beide hebben dezelfde oorsprong: bang om alleen te zijn, bang om verlaten te worden.

Een gezonde relatie
Om uit de constante schommeling tussen bindingsangst en verlatingsangst te komen, is het belangrijk voor jezelf te erkennen dat het probleem in ieder geval voor een deel in jezelf zit. Je moet leren om op jezelf te vertrouwen, je eigen keuzes te maken en te leven zonder afhankelijkheid van de ander.

Hoe bereik je dat?
Je bewust worden van je eigen gevoelens, leren luisteren naar je eigen grens. Dan kom je waarschijnlijk ook uit bij de pijn, boosheid en verdriet van problemen uit je kinderjaren! Kun je, als je daar doorheen gegaan bent, jezelf openstellen, je echte liefde, openheid en spontaniteit ruimte geven, dan geef je jezelf de kans om echt genieten van jezelf. Dan leer je te kiezen voor jezelf. Dan durf je de ander ruimte te geven, dan stel je je niet meer afhankelijk op van de ander. Je durft je weer te binden, bent niet meer bang jezelf te verliezen in de ander, je blijft jezelf. Je hebt de ander niet meer nodig, maar wil er voor elkaar zijn. Je kunt je binden en toch jezelf zijn. Dat is de basis van een gezonde relatie.