Vaak krijgen we al jong mee dat het niet wenselijk of gepast is om boos te zijn. Bij meisjes is dit veel meer het geval dan bij jongens. Terwijl boosheid of irritatie juist een signaal is dat je het ergens niet mee eens bent. Als kind is dat de primaire manier om dat aan te geven.
Als je dit als kind niet leert duiden en door je opvoeders ondersteunt en erkend bent in je boosheid, ga je het onbewust afkeuren en wegduwen of juist afreageren. Onbewust gaan we het vervolgens van onszelf of anderen af keuren. Zo raak je een stuk innerlijk kompas kwijt.
Wees je er van bewust dat het een prachtige graatmeter is dat iets of iemand over je grens gaat (en dat kun je ook zelf zijn). Of dat je te veel aanpast. Dus merk je irritatie of boosheid? Onderzoek waar het over gaat, kijk of je jezelf toestemming kunt geven om je eigen behoeften te ervaren.
Om dit geheel op eigen kracht te doen is lastig vanwege je ontwikkelde overtuigingen en coping mechanismen. Het is dan helpend om ondersteuning bij een therapeut te zoeken.
Als je dit als kind niet leert duiden en door je opvoeders ondersteunt en erkend bent in je boosheid, ga je het onbewust afkeuren en wegduwen of juist afreageren. Onbewust gaan we het vervolgens van onszelf of anderen af keuren. Zo raak je een stuk innerlijk kompas kwijt.
Wees je er van bewust dat het een prachtige graatmeter is dat iets of iemand over je grens gaat (en dat kun je ook zelf zijn). Of dat je te veel aanpast. Dus merk je irritatie of boosheid? Onderzoek waar het over gaat, kijk of je jezelf toestemming kunt geven om je eigen behoeften te ervaren.
Om dit geheel op eigen kracht te doen is lastig vanwege je ontwikkelde overtuigingen en coping mechanismen. Het is dan helpend om ondersteuning bij een therapeut te zoeken.
