Eetstoornis bij je levensfase

Er zijn verschillende visies op de achtergronden van een eetstoornis. Er is haar voorkomen ook een samenhang met de westerse cultuur en haar normen van wat mooi en aantrekkelijk is. Deze normen worden op talloze wijze, vaak helemaal onbewust, bij ons ingeprent via de media. Maar ook door het etaleren van onze eigen af- en voorkeuren aan elkaar. Vooral jonge mensen zijn hier extra vatbaar voor.

Onze onderbewuste redeneert dat mooi en aantrekkelijk zijn ervoor zorgt dat je geliefd bent, dat je daarmee liefde, verbondenheid en veiligheid kunt oogsten. En dit zijn uiteraard de veelal onuitgesproken primaire en diepste verlangens van -ieder- gezond persoon!

Juist jonge mensen zijn nog volop bezig met de opbouw van hun persoonlijkheid, van hun vermogen tot waarnemen en vaardigheden om met het leven om te gaan. Tot op het niveau van hun hersenontwikkeling zijn zij middenin het proces om de toekomstige regisseur van hun eigen levens te gaan worden.

Zodoende brengt het gezonde verlangen naar liefde, waardering, acceptatie door de omgeving, in samenspel met de ervaringstijd die nodig is om zelfwaardering en eigen levensregie op te bouwen, een wat kwetsbare periode voor de adolescent. Dit kan bij degenen die nogal open zijn een verhoogde gevoeligheid betekenen bij het zoeken naar waardering (of in eerdere levensfasen gemiste liefde en contact) en aansluiting. De zoektocht kan dan uitmonden in een verstarde overmatige regie bij eetgedrag, waarbij de ‘regie’ tenslotte een veelkoppig monster blijkt te zijn geworden dat de eigen persoon (in ontwikkeling) en het eigen bestaan wegvreet.

Dit betekent dat jonge mensen die weliswaar de weg van autonomie-ontwikkeling ogenschijnlijk liefst zélf (met hun leeftijdsgenoten) willen gaan, wel degelijk nog steeds een goed contact met ervaren en aandachtige volwassenen nodig hebben.