Begin mei werd ik ziek. Begon onschuldig als een buikgriepje of voedelvergiftiging: diarree, overgeven etc. Inmiddels is het 12 december en weet ik het gewoon niet meer. Na vele onderzoeken zoals maagkijkonderzoek, darmkijkonderzoek, bloed, ontlasting, echo, mri scan, heeft de mld arts me gediagnostiseerd met pds. Ik heb weinig tot geen darmklachten, mijn ontlasting is vrij normaal, ik heb alleen altijd maagpijn (zonder te hoeven overgeven gelukkig). Ik heb moeite met eten, ik ben bang om teveel af te vallen (was 76 kilo nu 68) en daardoor push ik mezelf om te eten, maar het lukt me vaak niet om voldoende binnen te krijgen door hoe slecht ik me voel. Verder kan ik niks meer. Ik voel me altijd beroerd, kom amper buiten, heb geen werk, geen school, geen sociaal leven. Het was hiervoor allemaal zo fijn :(. Ik sportte super veel, hield ervan om buiten bezig te zijn of met vrienden iets te doen, maar het begint er steeds meer op te lijken dat dit het gewoon is. Heb het FODMAP dieet nog geprobeerd, maar zonder enig succes. Slik nu probiotica en rustgevende medicijnen voor de maag en darmen. Ik vraag me af of er meer mensen zijn die voornamelijk maagpijn hebben en misselijk zijn, want ik lees eigenlijk alleen over darmklachten en vaak naar de wc moeten. Binnekort ga ik beginnen aan therapie om proberen stress te verminderen zodat ik uit mijn isolatie kan komen. Hopelijk heb ik daar baat bij, maar ik vrees dat ik nooit meer de oude word. Ik ben vast dingen vergeten op te schrijven, want er is de laatste 7 maanden zoveel gebeurd, maar als iemand vragen heeft of zijn/haar suggestie of verhaal wilt delen zou het erg gewardeerd worden.
Stan (18 jaar)
12-12-2022
