Autisme - forum lotgenoten

Ook ik ben al heel lang getrouwd met een partner die de diagnose ASS heeft.
Het verschil is alleen dat ik een man ben en zij een vrouw.
Maar het grensoverschrijdend gedrag komt ook bij haar voor, het is moeilijk voor iemand met ASS om een grens te zien, aan te voelen, of te leren.
Als het gaat over mijn grens die ik stel, en waar zij blind overheen wil gaan, moet ik met kracht in mijn stem mijn grens verdedigen, op een normale toon die grens aangeven wordt niet op gereageerd.
Zij heeft iets in haar hoofd wat moet gebeuren, ik sta op dat moment waarschijnlijk in haar weg, want wat zij in haar hoofd heeft moet ook echt gebeuren dus het obstakel moet uit de weg geruimd worden.
Als ik haar confronteer met haar gedrag weet ze niet hoe ze daarop moet reageren, het gene wat zij beleeft is ook totaal anders dan ik het zie.
Dingen blijven daarom vaak onbesproken.
Er is en blijft altijd een ongelijkheid in het huwelijk, maar je zal zelf de Balance moeten zoeken om niet om te vallen.
Wat ik wel gemerkt heb in de loop der jaren is dat ik altijd mijn mening geef over dingen die zij doet, maar ik wacht niet meer eindeloos op haar weerwoord.
Het lucht mij wel op maar zij krijgt er toch iets van mee, ook al merk je dat pas na een hele tijd.

Wat mij wel opvalt bij partners met ASS dat ze voor zichzelf ook geen grens kunnen aangeven,
Ze kunnen dermate lang met iets doorgaan dat ze lichamelijke klachten krijgen.
Iets moet af, ze heeft in haar hoofd dat er iets gedaan moet worden in de tuin, haar lichaam heeft al heel lang aangegeven dat ze pijn krijgt, maar het moet af dus ze gaat door, het” moet” af komen.
Ze heeft geen idee waar haar eigen grens ligt.

Zij is een autist, ik ben een neuro typisch mens, we zullen nooit op één lijn komen, maar we moeten wel goed door één deur kunnen.
Dus ik vergeet de dingen waar ik niet met haar over kan praten.
En waar wel besteed ik extra aandacht aan, en koester ik.

Je praat blijkbaar over ernstige vormen. Omdat er nog liefde is ..,therapie. Ik zie autisme een beetje als AI. Je kunt een autist wel iets leren en dan doet hij dat als een soort computer. Heb je genoeg voorbeelden dan doet hij dat in veel situaties. Als je man driftaanvallen krijgt of andere heftige emoties ...ademhaling helpt en dan is er weer controle en bewustwording maar ...dat moet je wel leren en in een driftbui denk je niet snel aan je ademhaling. Rollenspelen helpen wellicht. Dat dan wel in gecontroleerde omgeving met deskundigen zo' driftaanval is wellicht ook voor je man ernstig.
Als het echt gevaarlijk en trraumatisch wordt: tja je kunt maar 1x doodgaan en een levensgevaarlijke verwonding moet je eigenlijk ook niet krijgen.
Mijn zus had sportblessures ach ja ... ze had een keer een gebroken rib en de rib kwam door de long ....tja ...dan kun je wel doodgaan. Haar man is niet autistisch maar heeft wel heftige driftaanvallen en hij gooide haar dus met regelmaatvan de trap af. Pesten nam traumatische vormen aan en lichamelijkl geweld werd echt wel gevaarlijk. Mijn idee was ...zus je komt bij mij en binnen 2 maand hebben we een woning voor je.. We doen aangifte en ...stop er mee. Het geheel is al mneer dan 10 jaar geleden Ze wilde niet weg, geen aangifte doen etc. dus ...haar beslissing. Ze wonen nog steeds amen . Ze noemt hem nu narcist etc. Ze rationaliseert het psychisch geweld . Ik vraag er niet meer naar; ze is hier welkom maar de grenzen waren voor mij veel te ver overschreden en dan dus stelselmatig!!! Daar zat het dus! Het was niet iets van sorry ...we hebben allemaal wel eens iets. Ze zegt dat het weer goed gaat en dat de kinderen weer komen. Mijn broer en ik vragen ...kunnen wij dan ook weer komen? Blijkbaar kan dat niet. Hij was ook agressief naar ons. Ik zie het als leven met een gevaarlijke hond ...doet hij anders nooit ,,,nou ja ,,,bijna nooit. Als het nog niet levensgevaarlijk is of traumatisch en er is liefde tja misschien kan hij nog iets leren maar ...steeds woede aanvallen etc. daar is ook niet mee te leven dus ...ik zou gewoon kappen met de boel. Een hond kan gevaarlijk zijn en je kunt hem ook gevaarlijk maken dus ...wat is er aan jouw kant aan te doen? Is dit voorspelbaar? Als je iemand op de tenen trapt wordt hij wel boos en doe je het vaak dan vallen er klappen. Blijf je doorgaan met het pesten van die ander dan riskeer je wel iets! Is deze gevaarlijke hond nog te temmen? De hondenfluisteraar doet soms wonderen; hij zet die gevaarlijke honden bij andere nog grotere honden ...tja kan dat ook met mensen? Kun je zelf een les leren? Mijn zud =s heeft altijd een onwijs grote mond ik heb dan zoeits van ...en nou is het genoeg. Doe gewoon oordoppen in. Ze scgreeuwt heftig ...ook als er niet geslagen of gedreigd wordt ...ja ...dat wekt echt wel irritaties op. Kasn jouwe kant van het verhaal niet inschatten. Waarom wordt hij boos etc? Is dat voorspelbaar? Isd er een patroon ? Kun jij iets doen dat het tot 50 a 60% gaat en niet tot100%? Succes gewenst . Zoals gezegd ...wordt het gevaarlijk ...je kunt maar 1x doodgaan! Er zijn te veel kjanteberichten! Wil jij een krantebericht worden? Ja ...het was wel bekend. Ja ...het was wel gemeld aan instanties ....Ja ...de buurt merkte het ook wel ...Tja ...liefde maakt blind maar liefde is ook liefde. Er zijn allerlei theorien over patronen in dergelijke sitiaties . Gezonde patronen zijn gezond. Gevaarlijke patronen zijn gevaarlijk!

Denk dat u het goed ziet. Huwelijkse voorwaarden dus.

Hallo Elena,

Ik begrijp dat mijn reactie weinig tot geen antwoorden biedt op jouw vragen, maar ik wil het toch even kwijt. Van juli 2022 t/m januari 2023 heb ik enige tijd behandeling gevolgd bij het Autisme Spectrum Centrum Nunspeet & Amersfoort. Dit is mij enorm slecht bevallen. Mijn advies is om niet verder met deze partij 'in zee' te gaan. De communicatie over de behandelkosten (hoeveel en wat wordt vergoed) verliep bij mij erg slecht. De psychiater, Dhr. Baoutou, was ongelooflijk makkelijk in het voorschrijven van medicatie. Mijn therapeut, Dhr. van Dam, was van de een op de andere dag zonder bericht vertrokken. Mijn behandeling werd overgenomen door Mw. Sluiter. De behandeling is kort na deze wissel gestopt, omdat men niet meer wist hoe nu verder. Komt allemaal niet heel goed over.

Ik sta open voor ('lotgenoten')contact. Ik ben wel een man. 31 jaar. Woon in Harderwijk. Flinke rugzak/comorbiditeit. Diagnose volgens DSM-4 (Syndroom van Asperger, Dysthymie, sterk vermoeden ADHD, OCD & PTSS). Heb ook een burn-out. Disharmonisch profiel.

Groet,

BD

Beste BD,

precies dit gevoel had ik ook
en ik ken alle namen. Ik had dezelfde psychiater en ook mevrouw sluiter en ik had een heel slecht gevoel.

Ook al heb je een rugzak kom ik graag met jou in contact
mocht je dit ook willen kan je me even een berichtje sturen naar:
elena.auer@wur.nl

Ga eens kijken op autisme forums waar veel mensen met autisme op zitten. Deze site is daar minder geschikt voor.

Je zou eens kunnen kijken bij integrale vroeghulp. Daar zijn wij voor onze zoon destijds bij aangemeld op deze leeftijd. In mijn ervaring stellen ze een diagnose niet zomaar en ook niet op deze jonge leeftijd. Ze zijn vooral bezig met hoe ze ondersteuning kunnen aanbieden. Sterkte!

Allereerst is het volkomen begrijpelijk dat je als moeder soms even met je handen in het haar zit! Vooral wanneer bepaald gedrag vaak voorkomt. Kan mij ontzettend goed voorstellen dat je hier op sommige momenten oververmoeid door raakt en dat er dan bepaalde gedachtes in je opkomen.

Ik ben zelf toegepast psycholoog & studeer nu op de universiteit. Heb zelf ook autisme en geef bovendien begeleiding aan kinderen in dezelfde leeftijdscategorie als Felix. Dit is geen gegrond advies maar gewoon obv mijn ervaringen! Wellicht dat jullie er op een of andere manier baat bij hebben.

Allereerst lijkt het uit het verhaal alsof hij voornamelijk savonds alle prikkels uit doordat hij overdag erg belast wordt. Als ik naar mezelf kijk op de basisschool herken ik dit erg. Doordat ik de hele dag probeerde zo goed mogelijk mee te komen eiste dit thuis vaak zijn tol. Zijn er dingen die Felix rust geven die hij mogelijk gelijk vanuit school kan doen om te ontprikkelen? Denk aan tekenen, schilderen, iets actiefs, puzzelen (het liefst zonder teveel omgevingsgeluiden en/of schermpjes) Mogelijk dat dit ervoor zorgen dat zijn ‘volle emmer’ na school iets minder vol wordt. Gezien de leeftijd van Felix denk ik dat het benoemen van zijn emoties inderdaad nog te complex is. Je zou eventueel wel aan de hand van smileys misschien felix kunnen vragen hoe het op school was (misschien dat hij wel in staat is om het op deze manier aan jullie duidelijk te maken?) geen idee ook of de docent een overdracht geeft via parro of mail? Dan zou je specifiek over een moment van de dag kunnen beginnen en vragen welke smiley daarbij hoort.

Zelf als volwassen vrouw met autisme herken ik trouwens ook het gedrag dat door anderen opgevat werd als ‘jaloers’. Mijn ouders hebben altijd opgevat dat ik jaloers was op mijn zusje omdat ik erg afgemeten kon zijn. Als ik kijk naar mezelf kwam dit gedrag vooral tot uiting vanwege het zwart-wit denken en onbegrip. Mij had het als kind met autisme bijvoorbeeld erg geholpen wanneer ik uitleg zou krijgen waarom er bepaalde verschillen bestaan tussen mij en mijn zus.

Ik hoop dat je hier misschien wat aan hebt!

Hoi,
Ik verdiep mij al meer dan 30 jaar in vitamine B12 tekort .
Daardoor kwam ik er achter dat autisme te maken kan hebben met vitamine B12 tekort.
Kijk een bij Stichting B12 tekort.
Of vitamine b12 tekort bij kinderen : klachten oorzaken en gevolgen.
Het staat er vaak een beetje anders omdat vitamine b12 tekort bij heel veel aandoeningen kan passen.
Maar je moet vaak een bloedonderzoek laten doen op b12 tekort.
Altijd waardes opvragen.
Het zit bij ons in de familie en veel klachten lijken ook op autisme.
Autisme is heel breed en vitamine B12 tekort ook.
Is het autisme of vitamine B12 tekort.
Misschien heeft u hier iets aan.
M.v.g.
I

Ken alleen een soortgelijk verhaal. Een jongen was thuis onhandelbaar en ging naar een internaat. Tja daar was hij echt niet blij mee,. Voelde zich als colwassene nog steeds in de steek gelaten. Heeft lang bij begeleid wonen gezeten.
Hij heeft nu wel een baan en woont zelfstandig. Meer heeft geen relatie. Heeft ook geen vrienden. Kwetsbaar bestaan.

Hoi Ano,

Wat erg van het gedrag van je man. Heb je weleens geopperd om samen met hem hulp te zoeken?

Dit is natuurlijk geen fijne leefsituatie.

Vreselijk! Denk aan jezelf. Hij zal nooit veranderen.

Hallo Paul,

hier geen ervaring ermee! Lijkt me een lastig probleem. Ik zou inderdaad professionele hulp ervoor gaan vragen voordat er een echte angststoornis ontstaat.

Hier zelf ADHD en in juni heb ik intakegesprek voor behandeling en ook onderzoek autisme. Het gaat hier bij mij om een lichte vorm.

Ik wil je veel sterkte wensen en ik zal voor jullie duimen dat jullie eruit komen en zo snel mogelijk de juiste hulp zullen krijgen.

Hoi Paul,

Deels herkenbaar, wij zijn destijds ook professionele hulp gaan zoeken. Tijdens de intake gaf men al aan dat het gezien de leeftijd lastig is om cognitieve therapie in te zetten of exposure methodiek. De praktijk waar wij bij zaten had ook de beschikking over speltherapeuten. Wonderlijk wat hier uit voort kwam! Het was niet van de ene op de andere dag weg maar heeft ons geholpen inzicht te krijgen (hij zei bv het een en bedoelde het ander) en ook om meer vrijheid bij hem te creëren (zat in een soort kramp en door de speltherapie werd hij losser, meer oog voor andere dingen en minder focus op zijn ‘angst’). Het heeft ons in ieder geval erg geholpen.
Sterkte!

Het zit nog op het niveau dat je het kunt hanteren en beschrijven. Misschien kun je met hulp je huwelijk behouden en zelf een fijner leven krijgen. Zie hier erg veel verhalen van dames die (willen) stoppen met de relatie. Zou fijn zijn als minimaal diverse scherpe kantjes in de relatie verdwijnen en als leuke dingen blijven of vermeerderen is dat uiteraard heel leuk. Denk ook aan je eigen geluk en schep je eigen fijne momenten in je leven en je relatie. Misschien zijn het kleine dingen zoals dagelijks de kop koffie samen maar wellicht is het iets meer dat wel haalbaar is en je veel plezier verschaft.

@anoniem

Gelukkig dat ik dingen kan uiten dat heeft me denk ik wel erg geholpen. Als ik me echt niet meer lekker voel dan uit ik het en praat er wel over.
Als ik alles had opgekropt was ik denk ik echt gek geworden.

Ik probeer ook beter voor mezelf te zorgen en als ik me slecht voel ga ik vaak lang lopen met de hond en dat maakt mijn hoofd leeg.
Ook leuke uitjes zo nu en dan daar wordt ik weer vrolijk van en krijg ik weer wat energie.
Het is inderdaad soms moeilijk... maar niemand krijgt een presenteerblaadje voordatje wordt geboren met hoe je met moeilijke dingen moet omgaan.
Ik heb ook al hulp gehad van een psycholoog waar we beide heengingen en dat heeft me wel wat geholpen maar soms blijft het gewoon moeilijk.
Mijn man kan zich helaas soms moeilijk inleven en voelt dingen vaak pas erg laat aan en dat maakt het soms wel moeilijk en(alleen)
Bedankt voor je bericht!

Boekentip
Liefdesroep van Hannah Cuppen
Dit boek gaat over je hart volgen. Als je de moed hebt om te kiezen voor de roep van je hart vind je niet alleen belangrijke levenslessen maar ook je diepste vervulling. Aldus Hannah Cuppen!

Barbara

Bedankt voor je lieve reactie.
wandelen inderdaad in de natuur doe ik heel veel dat geeft me rust. Ook ben ik bezig met mijn immigratie plan naar spanje om mijn eigen droom waar te maken een kleinschalige B&B met wat diertjes en eigen moestuin om me heen.
jarenlang heb ik van iedereen gehoord....(ook van mijn vader) wat jij hebt zijn allemaal maar dromen komt toch niets van terecht. Ik kies nu voor mezelf en mijn eigen geluk.
Heb al een hele lange tijd lichamelijke klachten omdat er geestelijk hoop op te ruimen is.
Heb altijd teveel voor andere mensen gedaan en is ten koste van mezelf gegaan dat zie ik nu pas in.
Mijn lijf zegt ho stop en niet meer verder zo.
Jij heel veel succes met je onderzoeken en ik hoop voor jou dat ze je goed kunnen helpen om met sommige dingen misschien beter om te gaan voor jezelf.
Ik wens je het beste met alles en bedankt voor je reactie!

Hallo,

Ik ervaar net hetzelfde.
Al jaren opzoek en van alles geprobeerd. Maar toch blijf ik last komen en kom ik precies niet vooruit.
Alles kost veel energie, veel nood aan structuur en verandering is moeilijk.
Mijn psycholoog denkt ook aan een lichte vorm van autisme

Je kan zomaar in het leven iemand tegenkomen die je aantrekt in welke vorm dan ook.
Het autisme maakt het dan alleen moeilijker, een autist heeft namelijk moeite op het sociaal vlak.
Het inleven in de ander gebeurt gewoon op een andere manier.
Je zou dan zelf zoveel mogelijk de vriendschap de goede richting moeten geven.
Door de sociale onhandigheid van de autist kan hij nogal overweldigend over komen, ook daar zul je zelf richting aan moeten geven, hij weet namelijk niet hoe dat op een correcte manier moet.
Een vriendschap in deze vorm kan fijn maar ook heel moeilijk zijn, en lees erover, net wat je al deed, dat is de enige manier om kennis te vergaren, autisme is maatwerk, er is geen autist het zelfde.

Hou emotionele afstand om jezelf te beschermen.
Verwacht niet te veel van hem.
En geef ook je eigen grenzen duidelijk aan.
Ga niet in gevecht met die ouders.
Die kennen hem langer dan jij.
Zelfstandig wonen kan voor de autist enorm lastig zijn.
Nu heeft hij zijn succes. Dat valt hoogstwaarschijnlijk weg als zijn situatie veranderd.

Ouders weten hoe hun zoon is, willen ze jou beschermen ? Want Asperger kunnen o.a.razend worden bij boosheid. Er is zoveel wat stoort op den duur. Je zal veel moeten verdragen hoor. Lees een boek uit decBIB hierover. Het beste.Grtjes.